ร้ายอย่างไงฉันก็รัก

ข้อมูลเบื้องต้น

   Love you gobaby ^ .^ สวัสดีครับ ผม โครุจิ ซามอน

สั้นๆน่ะครับ ผมซามอน ผมเป็นพระเอกของเรื่องนี้น่ะครับ

เล่มนี้เนี่ยถ้าไม่หล่อ พ่อไม่รวย เป็นพระเอกเรื่องนี้ไม่ได้

(ใครบอกย่ะแค่หาพระเอกหน้า(หล่อๆ)อย่างเธอไม่เจอแค่นั้นย่ะ :zaazaa)    จะว่าหาว่าคุย

รักน่ะค่ะคนดีของฉัน คริกๆ เพลง ลิงก์ดทนสายเข้ารักน่ะค่ะ ของ บี้

ผมชอบจริงๆเลย

ครับ ซามอนครับ: ซามอน

เอออ... ค่ะ เจ้านายค่ะคื่อว่า..: เลขา

ครับถ้าไม่พูดผมจะตัดเงินเดื่อนคุณ จริงๆน่ะครับ^^ : ซามอนพูดพร้อมยิ้มอย่างน่ากลัว

ค่ะๆ ... T^T คือมีเจ้าหนี้จากที่ไหนไม่รู้ค่ะมาที่ บริษัส ค่ะ: เลขาพูดอย่างสู้ๆกลัวๆ

หืมมม... เจ้าหนี้ เจ้าหนี้อะไร แล้วมาทำอะไรที่บริษัส ผมล่ะครับคุณเลขา

เอออ...คื่อว่าเขาบอกว่าจะมายึดบริษัส เขาบอกว่า ก่อนพ่อของเจ้านาย เสีย พ่อของเจ้านายได้ยืมเงินมาใช้ เป็นต้นทุนของบริษัสค่ะ: เลขาพูดน้ำเสียงสั่น

พร๊าดดด!!!!ห๊า!!!! OoO*  อะไรน่ะ คุณว่าไงน่ะ ใครจะมายึดบริษัส ผมน่ะ :ซามอนกำลังดืมน้ำก่อนพ่น ออกมาอย่างตกใจ แล้วถามเลขาต่อ ด้วยหวังว่าสิ่งที่เขาฟังเมื่อครู่ไม่เป็นความจริงแค่หูแวว

เจ้าหนี้ของพ่อเจ้านายค่ะ :เลขาพูดช้ำ

0o0+ อะไรน่ะพ่อมีเจ้าหนี้ก่อนเสียอย่างงั้นหรอ คงไม่เท่าไรเองมั้ง แต่ถ้ามันเยอะล่ะจะทำอย่างไงดีล่ะครับ พ่อครับทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะครับ T^T

นาย ค่ะ พวกเขากำลังลือ ของๆเจ้านายค่ะ:เลขาพูด

สติทำลายความคิดของซามอน

คุณเลขา คุณไปห้ามเขาก่อนเลยก่อนได้ใหมครับซามอนพูด

ค่ะ เอออ.....ขอโทษค่ะขอโปรดอย่าลือของเจ้านายเลยน่ะค่ะ

สงสารคนเก็บเถอะน่ะค่ะ: เสียงเลขาดังมาตามสาย

 -.- ใครรับยัยนี่ทำงานที่บริษัส ฉันว่ะ พูดสะเหมื่อนนางเอก MV เรื่องใดเรื่องหนึ่งเลยฮ่ะ

ว้ายยยย..... :เสียงเลขาดังมาขณะที่ซามอนกำลัง บ่นให้เลขาสาวของตัวเอง โล่ๆๆ ..... ฮันโล นี้คุณเลขา เป็นอะไร เด๊ยวผมจะไปเดี๋ยวนี้แร๊ะ ติ๊ด

ให้ตายสิเกดอะไนขึ้นเนี่ย ผมอยากบ้าจริงๆ จะเกิดอะไรขึ้นใหมน่ะถ้าผมไปเจอกับคนพวกนั้น TT^TT 

หลังจากผมขับรถผ่า แดงมาหลายแห่งขับรถแซงมาหลายคัน

เกือบ เฉี่ยวคนมาหลายคน ผมไม่สนอะไรนอกจากว่าผมมาถึงที่หมายนั่นคื่อบริษัสของผม แฮ่กๆ -.,- ให้ตายสิเหนื่อย ชมัด วิ่งจากโรงรถแล้ววิ่งขึ้นมาที่จากชั้นที่1ถึง25 ไม่ใช่น้อยๆเลยหลังจากผมวิ่งมาถึงชั้น25 ผมเห็นพนักงานมุ่งดูเต็มเลยเกิดอะไรขึ้นว่ะ

หลีกสิ มุ่งไรกัน !! ผมตะโกนเสียงเมื่อพนักงานของผมทำท่าจะไม่ให้ผมได้เข้าไปเลย = = กริ๊สส!! ผมได้ยินเสียงของเลขาผมที่เมื่อครู่โทรมาหาผม เฮ้ย!!!ภาพที่ผมเห็นเป็นภาพที่โหดร้ายเหลื่อเกิน เลขา สาวของผมกำลังถูกพวกชายฉกันย์ รุมทำร้าย

พลั๊ก!!! ผมต่อยไปที่หน้าของไอ้ชุดดำคนแรก    

ผมช่วยเลขาของผม ที่ตอนนี้หน้าของเธอเละสุดๆ เลวจริงๆ

แม้แต่ผู้หญิง ยังทำไอ้เลวเฮ้ย!!!! ผมกำลังจะไปต่อยพวกมันอีกครั้งแต่เลขาผมได้ห้ามไว้ก่อนดูเธอตอนนี้ กอดผมแน่น เพราะไม่อยากให้ผมไปตรงนั้น อย่าไปเลยน่ะค่ะ เด๋วโดนรุม มิกิไม่อยากให้เจ้านายเจ็บเพราะช่วยมิกิหลอกน่ะค่ะ TT^TT ยัยนี้ น่าเละขนาดนี้ ยังพูดทั้งๆที่เจ็บแทบขยับไม่ได้เนี่ยน่ะ นังเอกเกินไปแล้ว =.=^แต่เธอไม่เจ็บหลอ ห๊าไอ้เวณพวกนี้มันรุมเธอน่ะ อย่าเป็นนังเอกเกินไปสิ ให้ตายเถอะผมเห็นเลือดที่มันไหลลงมาจากคิ้วของเธอสยองสุดๆเลยอนนี้บอกแค่นี้แร๊ะ ร่างเล็กๆอย่างเธอมาเจออย่างงี้เธอรับได้ไง นายสิน่ะเจ้า นายของที่นี้ เรามาเก็บที่นี้ ไอ้บ้านั้นพูดว่าอะไรน่ะ จะเก็บที่นี้งั้นหลอ มากงมาเก็บอะไร ฉันไม่ได้เป็นหนี้ใครน่ะโว๊ย จริงน่ะผมไม่ได้เป็นหนี้ใครน่ะ

  แต่พ่อนายเป็น ชิ อะไร มา พูดกันว่าพ่อฉันเป้นหนิ้มั่วนิว๊า ลึกๆผมกว่าว่าพ่อจะเป็นหนีจริงๆสุดๆเลยด้วย #*#

อ๊ะ อ่านสะ ไอ้ดำตัวแรกยืนกระดาษขาวมาให้ผมอ่าน

ผมหยิบมาอ่าน ห๊า!!! ตอนใหน ผมแทบยืนไม่ขึ้นเพราะพ่อผม ยืมเงินจริงๆ และมามากจริงๆกับเงินที่พ่อยืมแล้วผมจะหาคื่นไห้ได้ TTYTT ไม่รู้พวกเรามีหน้าที่ต้องเอาที่นี้ให้เจ้านาย ไอ้ดำตัวที่2 พูดมั่ง วันนี้เลยหลอไงใช่ คำพูด สั้นๆแต่ได้ใจความผมแทบยืนไม่ได้ ให้ตายเถอะผมต้องเสียที่นี้ไปจริงๆหลอT T

ผมไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมมายืนอยู่ตรงนี้ นาฬิกาของผมตอนนี้มาบอกว่า เที่ยงคืนแล้วผมรู้แต่เพียงว่าผมเสียบริษัส ของผมไปแล้ว ชิ!พรุ่งนี้ตอนเช้าผมก็ไม่ได้มาทำงานแล้วสิน่ะ

เจ้านายค่ะ เลขาที่ผมไปช่วยเธอเมื่อตอนกลางวัน นี้เธอยังมีแรงออกมาอยู่น่ะ= = เจ้านายค่ะขอโทษน่ะค่ะ T^T อ้าวเฮ้ย!ร้องไห้ทำไหมเนี่ยไห้ตายสิ ร้องทำไมเนี่ย = = เจ้านายต้องเสียบริษัสเพราะมิกิหรื่อป่าวค่ะ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอเนี่ยห๊า!อยากจะบ้าจริงๆ = = เกี่ยวกับเธอตรงไหน
เจ้านายค่ะ เจ้านายเหงาไหมค่ะยัยนี้ถามทำไมว่ะ = =^

ทำไม ผมเริ่มทำสียงเย็นชาแล้วเพราะผมเริ่มไม่เข้าใจว่ายัยนี้ต้องการพูดอะไร มิกิไปอยู่ด้วยได้หรื่อป่าวค่ะ ห๊า!! ผมตกใจมากเลยอะไรน่ะยัยนี้จะไปอยู่กับผมงั้นหลอ เฮ้ย!!ไม่ได้หลอน่ะ

มิกิไม่มที่ไป มิกิไม่มีที่อยู่แล้วไม่มีงานทำ ขอมิกิไปอยู้วยน่ะค่ะ TT TT บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว ยัยนี้ได้รางวัลน้ำตาแตกหรื่อไงว่ะ อยากร้องก็ร้องออกมาเลยก็ได้ เธอเป็นผู้หญิงน่ะ เธอจะไปอยู่กับฉันได้ไง อีกอย่างฉันไม่ใช้เกย์น่ะ ผมพูดย่างไม่เข้าใจว่ายัยนี้เป็นอะไร ค่ะมิกิรู้มิกิขอไปอยู่ด้วยน่ะค่ะ

เอออ เอาไงดีว่ะ เออก็ดีน่ะผมจะได้มีเพื่อนคุยดูๆยัยนี้ก็น่ารักแค่วันนี้หน้าเสียโชมเพราะผมด้วย นิสัยก็ดี ดีๆ ก็ได้

0{}0 - ^-^ ขอบคุณ ค่ะไปกันเถอะ อ้าวแล้วเสื่อผ้าเธอล่ะ เอามาแล้วค่ะ นี้ไงค่ะ ^^ ห๊า!!! ไห้ตายสิยัยนี้คงคิดตั้งแต่แรกแล้วสิน่ะ ช่างเถอะจะเปลื่ยนใจคงไม่ทันแล้วล่ะ ยัยนี้ไปถึงรถของผมเรียบร้อยแล้วผมมาถึงบ้านผม ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นผมตรงไปที่เตียงนอนของผม อ้าวเจ้านายค่ะ ไม่ทานข้าวหลอค่ะ ยัยมิกิถามผม อะไรกันนักว่ะอยากมาอยู่ด้วยก็พามาแล้ว พูดมาจริงๆเลยยัยนี้ ถ้าหิวก็ทานเองสิ =.=* 0.0 ( . .) ไห้ตายสิยัยนี้หน้าจ้อยเลย
พูดแรงเกินไปหรื่อป่าวว่ะเนี่ย ก็ได้เดียวฉันมากินฉันไปอาปน้ำก่อนเด๋วลงมาทานด้วยก็ได้ ไห้ตายสิทำไมผมต้องใจอ่อนด้วยนิ == ค่ะ^-^ หลังจากผมขอตัวขึ้นมาอาปน้ำเสร็จ ผมลงมาด้วยกางเกง บ๊อกเซอน์ตัวเดียว ว้าย 0//0 ยัยนี้อะไรเนี่ย==

อะไรกันห๊า! ป่าวค่ะ ยัยนี้น่าแดงฮ๊ะ น่าจัง เอ๊ะ! ทำไมผมพูดอย่างงั้นน่ะ หึๆ รู้ล่ะ ทำไมหลอไม่เคยเห็นผู้ชายเปลื่อยบนหลอ ^^ ผมผู้พร้อมขยับไปใกล้ๆยัยมิกิ 0///0 เจ้านายค่ะคื่อ...คะ...ข้าวได้แล้วน่ะค่ะ ^^! แล้วทำไมหลอออ ^-^ ผมพูดพร้อมไปใกล้จนร่างกายของผมสผัสถึงเนื่อผ้าของมิกิ หึๆ ตอนนี้ยัยมิกิ สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย ( .///.) แต่ตะ...ตอนนี้ข้าวจะเย็นหมดน่ะค่ะ มิกิพูดหันไปทางอื่นผมเลยไปพูดข้างหูเธอ แต่ตอนนี้ฉันอยากกินอย่างอื่นแทนมากกว่าน่ะ^-^ 0///0เจ้านายค่ะฉันไม่กินแล้วน่ะค่ะฉันง่วนมากเลยไปล่ะค่ะ 0//0 หึๆๆ แกล้วยัยนี้ดู น่ารักดีน่ะ วิ่งหนีเชียวอย่างงี้แร๊ะ หึ เด๋วได้เจอกันอีกนั่นแร๊ะมิกิจัง ^^ สุดท้ายผมก็แกล้วยัยมิกิจังจนเธอขึ้นไปข้างบนแล้วสิน่ะ^^ น่ารักจริงๆ ยัยนี้   

   Love you gobaby ^ .^ สวัสดีครับ ผม โครุจิ ซามอน

สั้นๆน่ะครับ ผมซามอน ผมเป็นพระเอกของเรื่องนี้น่ะครับ

เล่มนี้เนี่ยถ้าไม่หล่อ พ่อไม่รวย เป็นพระเอกเรื่องนี้ไม่ได้

(ใครบอกย่ะแค่หาพระเอกหน้า(หล่อๆ)อย่างเธอไม่เจอแค่นั้นย่ะ :zaazaa)    จะว่าหาว่าคุย

รักน่ะค่ะคนดีของฉัน คริกๆ เพลง ลิงก์ดทนสายเข้ารักน่ะค่ะ ของ บี้

ผมชอบจริงๆเลย

ครับ ซามอนครับ: ซามอน

เอออ... ค่ะ เจ้านายค่ะคื่อว่า..: เลขา

ครับถ้าไม่พูดผมจะตัดเงินเดื่อนคุณ จริงๆน่ะครับ^^ : ซามอนพูดพร้อมยิ้มอย่างน่ากลัว

ค่ะๆ ... T^T คือมีเจ้าหนี้จากที่ไหนไม่รู้ค่ะมาที่ บริษัส ค่ะ: เลขาพูดอย่างสู้ๆกลัวๆ

หืมมม... เจ้าหนี้ เจ้าหนี้อะไร แล้วมาทำอะไรที่บริษัส ผมล่ะครับคุณเลขา

เอออ...คื่อว่าเขาบอกว่าจะมายึดบริษัส เขาบอกว่า ก่อนพ่อของเจ้านาย เสีย พ่อของเจ้านายได้ยืมเงินมาใช้ เป็นต้นทุนของบริษัสค่ะ: เลขาพูดน้ำเสียงสั่น

พร๊าดดด!!!!ห๊า!!!! OoO*  อะไรน่ะ คุณว่าไงน่ะ ใครจะมายึดบริษัส ผมน่ะ :ซามอนกำลังดืมน้ำก่อนพ่น ออกมาอย่างตกใจ แล้วถามเลขาต่อ ด้วยหวังว่าสิ่งที่เขาฟังเมื่อครู่ไม่เป็นความจริงแค่หูแวว

เจ้าหนี้ของพ่อเจ้านายค่ะ :เลขาพูดช้ำ

0o0+ อะไรน่ะพ่อมีเจ้าหนี้ก่อนเสียอย่างงั้นหรอ คงไม่เท่าไรเองมั้ง แต่ถ้ามันเยอะล่ะจะทำอย่างไงดีล่ะครับ พ่อครับทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะครับ T^T

นาย ค่ะ พวกเขากำลังลือ ของๆเจ้านายค่ะ:เลขาพูด

สติทำลายความคิดของซามอน

คุณเลขา คุณไปห้ามเขาก่อนเลยก่อนได้ใหมครับซามอนพูด

ค่ะ เอออ.....ขอโทษค่ะขอโปรดอย่าลือของเจ้านายเลยน่ะค่ะ

สงสารคนเก็บเถอะน่ะค่ะ: เสียงเลขาดังมาตามสาย

 -.- ใครรับยัยนี่ทำงานที่บริษัส ฉันว่ะ พูดสะเหมื่อนนางเอก MV เรื่องใดเรื่องหนึ่งเลยฮ่ะ

ว้ายยยย..... :เสียงเลขาดังมาขณะที่ซามอนกำลัง บ่นให้เลขาสาวของตัวเอง โล่ๆๆ ..... ฮันโล นี้คุณเลขา เป็นอะไร เด๊ยวผมจะไปเดี๋ยวนี้แร๊ะ ติ๊ด

ให้ตายสิเกดอะไนขึ้นเนี่ย ผมอยากบ้าจริงๆ จะเกิดอะไรขึ้นใหมน่ะถ้าผมไปเจอกับคนพวกนั้น TT^TT 

หลังจากผมขับรถผ่า แดงมาหลายแห่งขับรถแซงมาหลายคัน

เกือบ เฉี่ยวคนมาหลายคน ผมไม่สนอะไรนอกจากว่าผมมาถึงที่หมายนั่นคื่อบริษัสของผม แฮ่กๆ -.,- ให้ตายสิเหนื่อย ชมัด วิ่งจากโรงรถแล้ววิ่งขึ้นมาที่จากชั้นที่1ถึง25 ไม่ใช่น้อยๆเลยหลังจากผมวิ่งมาถึงชั้น25 ผมเห็นพนักงานมุ่งดูเต็มเลยเกิดอะไรขึ้นว่ะ

หลีกสิ มุ่งไรกัน !! ผมตะโกนเสียงเมื่อพนักงานของผมทำท่าจะไม่ให้ผมได้เข้าไปเลย = = กริ๊สส!! ผมได้ยินเสียงของเลขาผมที่เมื่อครู่โทรมาหาผม เฮ้ย!!!ภาพที่ผมเห็นเป็นภาพที่โหดร้ายเหลื่อเกิน เลขา สาวของผมกำลังถูกพวกชายฉกันย์ รุมทำร้าย

พลั๊ก!!! ผมต่อยไปที่หน้าของไอ้ชุดดำคนแรก    

ผมช่วยเลขาของผม ที่ตอนนี้หน้าของเธอเละสุดๆ เลวจริงๆ

แม้แต่ผู้หญิง ยังทำไอ้เลวเฮ้ย!!!! ผมกำลังจะไปต่อยพวกมันอีกครั้งแต่เลขาผมได้ห้ามไว้ก่อนดูเธอตอนนี้ กอดผมแน่น เพราะไม่อยากให้ผมไปตรงนั้น อย่าไปเลยน่ะค่ะ เด๋วโดนรุม มิกิไม่อยากให้เจ้านายเจ็บเพราะช่วยมิกิหลอกน่ะค่ะ TT^TT ยัยนี้ น่าเละขนาดนี้ ยังพูดทั้งๆที่เจ็บแทบขยับไม่ได้เนี่ยน่ะ นังเอกเกินไปแล้ว =.=^แต่เธอไม่เจ็บหลอ ห๊าไอ้เวณพวกนี้มันรุมเธอน่ะ อย่าเป็นนังเอกเกินไปสิ ให้ตายเถอะผมเห็นเลือดที่มันไหลลงมาจากคิ้วของเธอสยองสุดๆเลยอนนี้บอกแค่นี้แร๊ะ ร่างเล็กๆอย่างเธอมาเจออย่างงี้เธอรับได้ไง นายสิน่ะเจ้า นายของที่นี้ เรามาเก็บที่นี้ ไอ้บ้านั้นพูดว่าอะไรน่ะ จะเก็บที่นี้งั้นหลอ มากงมาเก็บอะไร ฉันไม่ได้เป็นหนี้ใครน่ะโว๊ย จริงน่ะผมไม่ได้เป็นหนี้ใครน่ะ

  แต่พ่อนายเป็น ชิ อะไร มา พูดกันว่าพ่อฉันเป้นหนิ้มั่วนิว๊า ลึกๆผมกว่าว่าพ่อจะเป็นหนีจริงๆสุดๆเลยด้วย #*#

อ๊ะ อ่านสะ ไอ้ดำตัวแรกยืนกระดาษขาวมาให้ผมอ่าน

ผมหยิบมาอ่าน ห๊า!!! ตอนใหน ผมแทบยืนไม่ขึ้นเพราะพ่อผม ยืมเงินจริงๆ และมามากจริงๆกับเงินที่พ่อยืมแล้วผมจะหาคื่นไห้ได้ TTYTT ไม่รู้พวกเรามีหน้าที่ต้องเอาที่นี้ให้เจ้านาย ไอ้ดำตัวที่2 พูดมั่ง วันนี้เลยหลอไงใช่ คำพูด สั้นๆแต่ได้ใจความผมแทบยืนไม่ได้ ให้ตายเถอะผมต้องเสียที่นี้ไปจริงๆหลอT T

ผมไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมมายืนอยู่ตรงนี้ นาฬิกาของผมตอนนี้มาบอกว่า เที่ยงคืนแล้วผมรู้แต่เพียงว่าผมเสียบริษัส ของผมไปแล้ว ชิ!พรุ่งนี้ตอนเช้าผมก็ไม่ได้มาทำงานแล้วสิน่ะ

เจ้านายค่ะ เลขาที่ผมไปช่วยเธอเมื่อตอนกลางวัน นี้เธอยังมีแรงออกมาอยู่น่ะ= = เจ้านายค่ะขอโทษน่ะค่ะ T^T อ้าวเฮ้ย!ร้องไห้ทำไหมเนี่ยไห้ตายสิ ร้องทำไมเนี่ย = = เจ้านายต้องเสียบริษัสเพราะมิกิหรื่อป่าวค่ะ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอเนี่ยห๊า!อยากจะบ้าจริงๆ = = เกี่ยวกับเธอตรงไหน
เจ้านายค่ะ เจ้านายเหงาไหมค่ะยัยนี้ถามทำไมว่ะ = =^

ทำไม ผมเริ่มทำสียงเย็นชาแล้วเพราะผมเริ่มไม่เข้าใจว่ายัยนี้ต้องการพูดอะไร มิกิไปอยู่ด้วยได้หรื่อป่าวค่ะ ห๊า!! ผมตกใจมากเลยอะไรน่ะยัยนี้จะไปอยู่กับผมงั้นหลอ เฮ้ย!!ไม่ได้หลอน่ะ

มิกิไม่มที่ไป มิกิไม่มีที่อยู่แล้วไม่มีงานทำ ขอมิกิไปอยู้วยน่ะค่ะ TT TT บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว ยัยนี้ได้รางวัลน้ำตาแตกหรื่อไงว่ะ อยากร้องก็ร้องออกมาเลยก็ได้ เธอเป็นผู้หญิงน่ะ เธอจะไปอยู่กับฉันได้ไง อีกอย่างฉันไม่ใช้เกย์น่ะ ผมพูดอย่างไม่เข้าใจว่ายัยนี้เป็นอะไร ค่ะมิกิรู้มิกิขอไปอยู่ด้วยน่ะค่ะ

เอออ เอาไงดีว่ะ เออก็ดีน่ะผมจะได้มีเพื่อนคุยดูๆยัยนี้ก็น่ารักแค่วันนี้หน้าเสียโชมเพราะผมด้วย นิสัยก็ดี ดีๆ ก็ได้

0{}0 - ^-^ ขอบคุณ ค่ะไปกันเถอะ อ้าวแล้วเสื่อผ้าเธอล่ะ เอามาแล้วค่ะ นี้ไงค่ะ ^^ ห๊า!!! ไห้ตายสิยัยนี้คงคิดตั้งแต่แรกแล้วสิน่ะ ช่างเถอะจะเปลื่ยนใจคงไม่ทันแล้วล่ะ ยัยนี้ไปถึงรถของผมเรียบร้อยแล้วผมมาถึงบ้านผม ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นผมตรงไปที่เตียงนอนของผม อ้าวเจ้านายค่ะ ไม่ทานข้าวหลอค่ะ ยัยมิกิถามผม อะไรกันนักว่ะอยากมาอยู่ด้วยก็พามาแล้ว พูดมาจริงๆเลยยัยนี้ ถ้าหิวก็ทานเองสิ =.=* 0.0 ( . .) ไห้ตายสิยัยนี้หน้าจ้อยเลย
พูดแรงเกินไปหรื่อป่าวว่ะเนี่ย ก็ได้เดียวฉันมากินฉันไปอาปน้ำก่อนเด๋วลงมาทานด้วยก็ได้ ไห้ตายสิทำไมผมต้องใจอ่อนด้วยนิ == ค่ะ^-^ หลังจากผมขอตัวขึ้นมาอาปน้ำเสร็จ ผมลงมาด้วยกางเกง บ๊อกเซอน์ตัวเดียว ว้าย 0//0 ยัยนี้อะไรเนี่ย==

อะไรกันห๊า! ป่าวค่ะ ยัยนี้น่าแดงฮ๊ะ น่าจัง เอ๊ะ! ทำไมผมพูดอย่างงั้นน่ะ หึๆ รู้ล่ะ ทำไมหลอไม่เคยเห็นผู้ชายเปลื่อยบนหลอ ^^ ผมผู้พร้อมขยับไปใกล้ๆยัยมิกิ 0///0 เจ้านายค่ะคื่อ...คะ...ข้าวได้แล้วน่ะค่ะ ^^! แล้วทำไมหลอออ ^-^ ผมพูดพร้อมไปใกล้จนร่างกายของผมสผัสถึงเนื่อผ้าของมิกิ หึๆ ตอนนี้ยัยมิกิ สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย ( .///.) แต่ตะ...ตอนนี้ข้าวจะเย็นหมดน่ะค่ะ มิกิพูดหันไปทางอื่นผมเลยไปพูดข้างหูเธอ แต่ตอนนี้ฉันอยากกินอย่างอื่นแทนมากกว่าน่ะ^-^ 0///0เจ้านายค่ะฉันไม่กินแล้วน่ะค่ะฉันง่วนมากเลยไปล่ะค่ะ 0//0 หึๆๆ แกล้วยัยนี้ดู น่ารักดีน่ะ วิ่งหนีเชียวอย่างงี้แร๊ะ หึ เด๋วได้เจอกันอีกนั่นแร๊ะมิกิจัง ^^ สุดท้ายผมก็แกล้วยัยมิกิจังจนเธอขึ้นไปข้างบนแล้วสิน่ะ^^ น่ารักจริงๆ ยัยนี้