ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [Very special] TAO x YOU
Ps.นางเอกในเรื่องของเทา ในตอนนี้มิจะขอเปลี่ยนชื่อเป็น 'โฮยอน' ที่แปลว่าเขาดุจหิมะนะค่ะ
"อาเทา ! ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้กลับหอก่อนสี่ทุ่ม !" ฉันตะคอกใส่หน้าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า
" ครับ (. .) "
"แล้วนี่มันกี่ทุ่มแล้ว ! ดูนาฬิกาเป็นมั้ยห๊ะ ! จะห้าทุ่มครึ่งแล้ว !"
"ครับ (. .)"
"ยังจะมาครับอีก ! ฉันเคยย้ำไปตั้งหลายครั้งว่า ถ้าถ้านายกลับหอก่อนสี่ทุ่มไม่ได้ให้โทรมาบอกฉันก่อน ! แล้วทำไมไม่โทรมา !" ฉันตะคอกเสียงดังกว่าเดิม เพราะโมโห ที่เขาไม่ทำตามที่ฉันเคยบอก ฉันอุตส่าห์แอบมาที่หอของเขาก่อนที่เขากับเพื่อนในวงจะกลับมา ตั้งแต่ตอนหกโมงเย็น
"ลืมค้าบ (. .)"
"ลืม ! นายรู้มั้ยเทาการที่นายลืมเรื่องแค่นี้ มันทำให้ฉันเป็นห่วงนาย แล้วก็โมโหมากแค่ไหน !"
"ขอโทษครับ...จะไม่ทำอีกแล้ว"
"เมื่อวานนี้ก็อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้กลับมาก่อนหนึ่งทุ่ม ! แล้วทำไมกลับมาช้าแบบนี้ !"
"ผมไปเที่ยวกับพวกฮยองก็เลยกลับช้าครับ (. .)"
“จำไม่ได้หรือไงว่าวันนี้เป็นวันอะไร?” ฉันถาม
“เอ...วันพุธครับ “ เทาตอบ พอเทาพูดจบฉันก็มองหน้าเขาก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องของเทา
‘วันนี้เป็นวันครบรอบแท้ๆ...เขาลืมไปได้ยังไงนะ’
"เจ้งอนแล้ว....TOT ทำไงดี" เทาพูดแล้วกระทืบเท้าไปมา
"งอน..ก็ต้องง้อ" เฉินพูดแล้วลุกขึ้นจากโซฟาไปเปิดตู้เย็นแล้วก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นกล่องอะไรบางอย่างในตู้เย็น "อ๊ะ ! นี่มันกล่องอะไรหรอ?" เฉินเอื้อมมือไปหยิบกล่องสีชมพูที่ว่าออกมาให้คนอื่นๆดู
"นี่มันเค้กนี่นา...” ลู่หานพูด
“เขียนว่า..Happy anniversary ด้วยล่ะ “ ไคอ่านข้อความบนหน้าเค้ก
“ของใครเหรอ?”ชานยอลถามด้วยความสงสัย
“ของโฮยอนนูนาหรือป่าว?”ซูโฮถาม คำพูดของซูโฮทำเอาเทานึกถึงคำพูดของ โฮยอนก่อนหน้านี้ทันที
‘จำไม่ได้หรือไงว่าวันนี้เป็นวันอะไร?’
“น่าจะเป็นของโฮยอนนูนานะ”เซฮุนพูด
“อืม...เทา! โฮยอนนูนาโกรธนายอยู่ใช่มั้ย! งั้นก็เอาเค้กนี่ไปง้อเลย” แบคฮยอนพูด
“บ้ารึป่าว จะให้ผมเอาเค้กที่เจ้ซื้อไปง้อเจ้เนี่ยนะ = =“
“เออน่า ! ทำตามที่ไอ้แบคพูดมาแหละ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะ“ ซิ่วหมินพูด เทาพยักหน้าเข้าใจก่อนจะวางแผนเซอร์ไพรส์โฮยอน
ฉันเดินออกมาจากห้องของเทา เพราะว่าเทาไม่มาง้อซะทีน่ะสิ...ปกติถ้าฉันงอนเขาต้องมาง้อนะ แล้วก็ต้องชงักเพราะพอฉันเปิดประตูออกมาจากห้องของเทา แล้วอยู่ๆไฟที่เคยสว่างอยู่ก่อนหน้านี้ก็ดับวูบลง ฉันตกใจเล็กน้อยก่อนจะเอามือคลำหาสวิตช์ไฟ
“เทาอ่า...นายอยู่ไหน?“ ฉันพูดเบาๆ “มีคนอยู่มั้ย?” ฉันถามออกไปลอยๆและก็ไม่มีเสียงใครตอบกลับมาแต่มันกลับตามมาด้วยเสียง....
ปัง !
ฉันสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นไฟก็กลับมาสว่างเหมือนเดิมอีกครั้ง แล้วก็ต้องเผลอยิ้มออกมา....
“Happy anniversary ~“ ผู้ชายทั้งสิบสองคนพูดพร้อมกัน แล้วสายตาของฉันก็ไปหลุดลงที่ร่างของผู้ชายที่กำลังถือเค้กที่ฉันซื้อมาอยู่
“เล่นอะไรเนี่ย !“
“ขอโทษนะครับเจ้ ผมลืมว่าวันนี้เป็นวันครบรอบของเราอ่ะ” เทาว่าแล้วเดินมาหาฉัน ก่อนจะวางเค้กลงบนโต๊ะ
“....” ฉันกอดอกแล้วเบ้ปากเหมือนเป็ด
“อย่างอนนะ...นะครับ :) “
“....”
“อย่าหน้าบูดสิ..ยิ้มนะ ยิ้มนะครับ คนดีของเทา :) “ เทาพูดแล้วเอื้อมมือมาหยิกแก้มทั้งสองข้างของฉันเบาๆ ฉันตีมือของเทาเบาๆก่อนจะพูด
“ยิ้มแล้วนี่ไง...:)“
“กินเค้กกันเถอะ”เทาบอก จากนั้นฉันกับทุกๆคนก็กินเค้กที่ฉันซื้อมา จนกระทั่ง ฉันเอานิ้วไปจิ้มลงบนหน้าเค้ก ก่อนจะเรียกเทา
“อาเทา”
“หืม?....อ๊ะ!” พอเทาหันมามองฉันก็เอานิ้วที่เปื้อนเค้กนั้นไปป้ายลงบนจมูกของเทา
“ฮ่าๆ นายน่ารักจัง”
“เจ้!”
“เรียกทำไมคะ? ฮ่าๆ “ พอฉันพูดจบเทาก็เอานิ้วไปจิ้มลงบนหน้าเค้กแล้วเอามาป้ายลงบนแก้มข้างขวาของฉัน จากนั้นก็ป้ายกันไปมาจนหน้าของฉันเต็มไปด้วยเค้กแล้วเนี่ย...
สิวจะขึ้นมั้นเนี่ย TT
“พอๆ เลอะแล้วเนี่ย” ฉันบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ถามว่าไปทำอะไรงั้นเหรอ...ไปล้างหน้าไง เดี๋ยวสิวขึ้น!
ฉันเปิดก๊อกน้ำก่อนจะล้างหน้า แล้วเงยหน้าขึ้นมามองกระจกแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเทามายืนอยู่ข้างหลังฉัน
“เฮ้ย ! มาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย”
“เมื่อกี้เอง”
“แล้วเข้ามาทำไม?” ฉันถาม เทาไม่ได้ตอบแต่กลับเดินมากอดฉันจากด้านหลัง แล้วเอาหน้าถูไปถูมาที่คออีกต่างหาก “อืม...อย่า”
“ไม่....” เทาตอบมาแค่นั้นก่อนจะเอื้อมมือมาจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันให้หันมามองหน้าของเทา แล้วเทาก็จัดการประกบริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากสีชมพูของฉันทันที “อือ....” ไม่นานนักเทาก็ถอนจูบออกก่อนจะเริ่มมาคลอเคลียที่ซอกคอของฉัน
“หยุดนะเทา...อย่าทำแบบนี้ในห้องน้ำสิ”
“มันหยุดไม่ได้แล้ว....”
พอเขาพูดจบเขาก็เปลี่ยนมาครอบครองริมฝีปากของฉันอีกครั้ง......ฉันชินแล้วล่ะกับการที่โดนเขาทำแบบนี้บ่อยๆ....แต่มันก็ดีเหมือนกันนะ...เพราะก่อนหน้านี้เทาเคยบอกฉันว่า...
‘ถ้าผมจูบเจ้นั่นก็แสดงว่าผมรักเจ้เพิ่มขึ้น’
งั้นก็แสดงว่า...ตอนนี้
‘เขาน่ะรักฉันเพิ่มขึ้นอีกแล้วน่ะสิ’
.
.
.
.
.
.
งั้นฉันก็อยากจะบอกเขาเหมือนกันนะ...ว่าฉันน่ะ
‘รักเขาเพิ่มขึ้นทุกครั้งเวลาที่เขาจูบฉัน’
:) Shalunla
Very special - TAO x YOU
"อาเทา ! ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้กลับหอก่อนสี่ทุ่ม !" ฉันตะคอกใส่หน้าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า
" ครับ (. .) "
"แล้วนี่มันกี่ทุ่มแล้ว ! ดูนาฬิกาเป็นมั้ยห๊ะ ! จะห้าทุ่มครึ่งแล้ว !"
"ครับ (. .)"
"ยังจะมาครับอีก ! ฉันเคยย้ำไปตั้งหลายครั้งว่า ถ้าถ้านายกลับหอก่อนสี่ทุ่มไม่ได้ให้โทรมาบอกฉันก่อน ! แล้วทำไมไม่โทรมา !" ฉันตะคอกเสียงดังกว่าเดิม เพราะโมโห ที่เขาไม่ทำตามที่ฉันเคยบอก ฉันอุตส่าห์แอบมาที่หอของเขาก่อนที่เขากับเพื่อนในวงจะกลับมา ตั้งแต่ตอนหกโมงเย็น
"ลืมค้าบ (. .)"
"ลืม ! นายรู้มั้ยเทาการที่นายลืมเรื่องแค่นี้ มันทำให้ฉันเป็นห่วงนาย แล้วก็โมโหมากแค่ไหน !"
"ขอโทษครับ...จะไม่ทำอีกแล้ว"
"เมื่อวานนี้ก็อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้กลับมาก่อนหนึ่งทุ่ม ! แล้วทำไมกลับมาช้าแบบนี้ !"
"ผมไปเที่ยวกับพวกฮยองก็เลยกลับช้าครับ (. .)"
“จำไม่ได้หรือไงว่าวันนี้เป็นวันอะไร?” ฉันถาม
“เอ...วันพุธครับ “ เทาตอบ พอเทาพูดจบฉันก็มองหน้าเขาก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องของเทา
‘วันนี้เป็นวันครบรอบแท้ๆ...เขาลืมไปได้ยังไงนะ’
"เจ้งอนแล้ว....TOT ทำไงดี" เทาพูดแล้วกระทืบเท้าไปมา
"งอน..ก็ต้องง้อ" เฉินพูดแล้วลุกขึ้นจากโซฟาไปเปิดตู้เย็นแล้วก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นกล่องอะไรบางอย่างในตู้เย็น "อ๊ะ ! นี่มันกล่องอะไรหรอ?" เฉินเอื้อมมือไปหยิบกล่องสีชมพูที่ว่าออกมาให้คนอื่นๆดู
"นี่มันเค้กนี่นา...” ลู่หานพูด
“เขียนว่า..Happy anniversary ด้วยล่ะ “ ไคอ่านข้อความบนหน้าเค้ก
“ของใครเหรอ?”ชานยอลถามด้วยความสงสัย
“ของโฮยอนนูนาหรือป่าว?”ซูโฮถาม คำพูดของซูโฮทำเอาเทานึกถึงคำพูดของ โฮยอนก่อนหน้านี้ทันที
‘จำไม่ได้หรือไงว่าวันนี้เป็นวันอะไร?’
“น่าจะเป็นของโฮยอนนูนานะ”เซฮุนพูด
“อืม...เทา! โฮยอนนูนาโกรธนายอยู่ใช่มั้ย! งั้นก็เอาเค้กนี่ไปง้อเลย” แบคฮยอนพูด
“บ้ารึป่าว จะให้ผมเอาเค้กที่เจ้ซื้อไปง้อเจ้เนี่ยนะ = =“
“เออน่า ! ทำตามที่ไอ้แบคพูดมาแหละ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะ“ ซิ่วหมินพูด เทาพยักหน้าเข้าใจก่อนจะวางแผนเซอร์ไพรส์โฮยอน
ฉันเดินออกมาจากห้องของเทา เพราะว่าเทาไม่มาง้อซะทีน่ะสิ...ปกติถ้าฉันงอนเขาต้องมาง้อนะ แล้วก็ต้องชงักเพราะพอฉันเปิดประตูออกมาจากห้องของเทา แล้วอยู่ๆไฟที่เคยสว่างอยู่ก่อนหน้านี้ก็ดับวูบลง ฉันตกใจเล็กน้อยก่อนจะเอามือคลำหาสวิตช์ไฟ
“เทาอ่า...นายอยู่ไหน?“ ฉันพูดเบาๆ “มีคนอยู่มั้ย?” ฉันถามออกไปลอยๆและก็ไม่มีเสียงใครตอบกลับมาแต่มันกลับตามมาด้วยเสียง....
ปัง !
ฉันสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นไฟก็กลับมาสว่างเหมือนเดิมอีกครั้ง แล้วก็ต้องเผลอยิ้มออกมา....
“Happy anniversary ~“ ผู้ชายทั้งสิบสองคนพูดพร้อมกัน แล้วสายตาของฉันก็ไปหลุดลงที่ร่างของผู้ชายที่กำลังถือเค้กที่ฉันซื้อมาอยู่
“เล่นอะไรเนี่ย !“
“ขอโทษนะครับเจ้ ผมลืมว่าวันนี้เป็นวันครบรอบของเราอ่ะ” เทาว่าแล้วเดินมาหาฉัน ก่อนจะวางเค้กลงบนโต๊ะ
“....” ฉันกอดอกแล้วเบ้ปากเหมือนเป็ด
“อย่างอนนะ...นะครับ :) “
“....”
“อย่าหน้าบูดสิ..ยิ้มนะ ยิ้มนะครับ คนดีของเทา :) “ เทาพูดแล้วเอื้อมมือมาหยิกแก้มทั้งสองข้างของฉันเบาๆ ฉันตีมือของเทาเบาๆก่อนจะพูด
“ยิ้มแล้วนี่ไง...:)“
“กินเค้กกันเถอะ”เทาบอก จากนั้นฉันกับทุกๆคนก็กินเค้กที่ฉันซื้อมา จนกระทั่ง ฉันเอานิ้วไปจิ้มลงบนหน้าเค้ก ก่อนจะเรียกเทา
“อาเทา”
“หืม?....อ๊ะ!” พอเทาหันมามองฉันก็เอานิ้วที่เปื้อนเค้กนั้นไปป้ายลงบนจมูกของเทา
“ฮ่าๆ นายน่ารักจัง”
“เจ้!”
“เรียกทำไมคะ? ฮ่าๆ “ พอฉันพูดจบเทาก็เอานิ้วไปจิ้มลงบนหน้าเค้กแล้วเอามาป้ายลงบนแก้มข้างขวาของฉัน จากนั้นก็ป้ายกันไปมาจนหน้าของฉันเต็มไปด้วยเค้กแล้วเนี่ย...
สิวจะขึ้นมั้นเนี่ย TT
“พอๆ เลอะแล้วเนี่ย” ฉันบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ถามว่าไปทำอะไรงั้นเหรอ...ไปล้างหน้าไง เดี๋ยวสิวขึ้น!
ฉันเปิดก๊อกน้ำก่อนจะล้างหน้า แล้วเงยหน้าขึ้นมามองกระจกแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเทามายืนอยู่ข้างหลังฉัน
“เฮ้ย ! มาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย”
“เมื่อกี้เอง”
“แล้วเข้ามาทำไม?” ฉันถาม เทาไม่ได้ตอบแต่กลับเดินมากอดฉันจากด้านหลัง แล้วเอาหน้าถูไปถูมาที่คออีกต่างหาก “อืม...อย่า”
“ไม่....” เทาตอบมาแค่นั้นก่อนจะเอื้อมมือมาจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันให้หันมามองหน้าของเทา แล้วเทาก็จัดการประกบริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากสีชมพูของฉันทันที “อือ....” ไม่นานนักเทาก็ถอนจูบออกก่อนจะเริ่มมาคลอเคลียที่ซอกคอของฉัน
“หยุดนะเทา...อย่าทำแบบนี้ในห้องน้ำสิ”
“มันหยุดไม่ได้แล้ว....”
พอเขาพูดจบเขาก็เปลี่ยนมาครอบครองริมฝีปากของฉันอีกครั้ง......ฉันชินแล้วล่ะกับการที่โดนเขาทำแบบนี้บ่อยๆ....แต่มันก็ดีเหมือนกันนะ...เพราะก่อนหน้านี้เทาเคยบอกฉันว่า...
‘ถ้าผมจูบเจ้นั่นก็แสดงว่าผมรักเจ้เพิ่มขึ้น’
งั้นก็แสดงว่า...ตอนนี้
‘เขาน่ะรักฉันเพิ่มขึ้นอีกแล้วน่ะสิ’
.
.
.
.
.
.
งั้นฉันก็อยากจะบอกเขาเหมือนกันนะ...ว่าฉันน่ะ
‘รักเขาเพิ่มขึ้นทุกครั้งเวลาที่เขาจูบฉัน’
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น