[ EXO x YOU ] SHORT FIC COLLECT

ลำดับตอนที่ #6 : [EXO x YOU] Sister i love you V

 

 Sister i love you V


 

ฉันลืมตาขึ้นมา....ก็พบกับพี่ซองซูที่กำลัง...ถอดเสื้อ ! ถอดเสื้อทำไม อะไรเนี่ย !

  " พี่..ซองซูจะทำอะไรคะ? " ฉันถามเสียงเบาๆ

  "  อ้าวตื่นแล้วหรอ...ตื่นเร็วจังแฮะ " ฉันงงเล้กน้อยกับคำพูดของพี่เขา...ตื่นงั้นหรอแสดงว่าฉันหลับไปหรอเนี่ย...

  " แล้วที่ถามว่าจะทำอะไรน่ะ...ก็แบบนี้ไง " พี่ซองซูเดินเข้ามาหาฉัน...ก่อนจะขึ้นคร่อมฉัน..พี่เขาจะทำอะไรน่ะ...แล้วพี่เขาก็ก้มหน้าเข้ามาใกล้หน้าฉันเรื่อย เรื่อยๆจน .....


ปึ๊ก!

ฉันถีบเข้าที่ท้องของอย่างจัง เมื่อรู้ว่าพี่เขาจะทำอะไร พี่เขาเซแล้วล้มไปพร้อมกับเอามือกุมท้องด้วยความเจ็บ ปกติฉันต้องรีบวิ่งเข้าไปช่วยพี่เขา...แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ! ฉันต้องหนีไป จากที่นี่....หรือ ให้ใครมาช่วย
ฉันรีบมองหาโทรศัพท์ของฉัน...ก็พบว่ามันวางอยู่ที่หัวเตียง ฉันเอื้อมมือไปหยิบ แล้วรีบกดโทรหาเขา...
ก็ปรากฎว่า....


   [ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้  ]


บ้าเอ้ย ! ทำไมไม่รับว่ะ ฉันหันไปมองพี่ซองซูดูเหมือนพี่เขาจะยังไม่หายเจ็บเพราะพี่เขายังเอามือกุมท้องอยู่เลย เมื่อเห็นแบบนั้นฉันรีบหันหน้ามามองโทรศัพท์..ไม่ต้องโทรมันละ ! ส่งข้อความก็ได้ว่ะ ฉันรีบพิมพ์ข้อความให้สั้นที่สุดเท่าที่จะสั้นได้ แล้วกดส่ง

   " กรี๊ดดดด ! " ฉันร้องกรี๊ดออกมาเมื่ออยู่ดีๆ พี่ซองซูก็ปัดโทรสัพท์ในมือของฉัน จนมันร่วงลงไปตกบนพื้น
ฉันไม่ก้มลงเก็บ แต่ฉันกลับลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งไปที่ประตูเพื่อที่จะออกไปจากห้องนี้....แต่พี่ซองซูวิ่งมาดักหน้าฉันไว้ พี่เขาต่อยเข้าที่ท้องของฉัน...มันเจ็บจนจุกเลยล่ะ...ฉันเอามือกุมท้องด้วยความเจ็บ

   พี่ซองซูผลักฉันจนหลังชิดผนัง..แล้วพี่เขาประกบปากลงบนริมฝีปากสีชมพูของฉันเขาจูบฉันอย่างร้อนแรง....ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงอยากจะครอบครองริมฝีปากของพี่เขามากแต่ตอนนี้มันไม่ใช่...ฉันรู้สึกขยะแขยงซะมากกว่า...ฉันตัดสินใจกัดริมฝีปากของพี่เขาแรงๆ พี่เขาผละออก แล้วเอามือแตะที่ริมฝีปากของตัวเอง ก็พบว่ามันคือ เลือด

   " ยัยบ้านี่...." เขาต่อยเข้าที่ท้องของฉันอีกครั้ง คราวนี้ฉันเจ็บจนสลบไปเลย.....


ตืดดดดดดดดด.....



ใครส่งข้อความมานะ...ผมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมา  เจ้งั้นหรอ...ส่งข้อความมาทำไมกันนะ...ไหนบอกรำคาณผมไง...แล้วจะส่งข้อความมาหาผมทำไม ไม่รอช้าผมรีบกดอ่านข้อความทันที เพระาอยากรู้ว่าเธอจะส่งข้อความอะไรมาหาผม....

 
' ช่วยด้วย '


ช่วยงั้นหรอ....ช่วยอะไร !

 
   " อ้าวเทา ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ  " เลย์ฮยองถามผม
 
   " เจ้....เจ้...ซูโฮฮยอง ! ผมขอยืมรถหน่อยนะครับ " ผมบอก ซูโฮฮยองพยักหน้าให้เป็นคำตอบ เมื่อเห็นแบบนั้นผมรีบเดินไปหยิบกุญแจรถของซูโฮฮยองที่วางอยู่บนโต๊ะทันที....

ผมล่ะเบื่อตัวเองจริงๆ...อุตส่าห์บอกไปแล้วว่าจะไม่ไปช่วย....


โรงแรม MRX


   " ผู้หญิงที่ผมยาวๆใส่ชุดเดรสสีดำ กับผู้ชายผมสีน้ำตาลตัวสูงๆหน่อย เนี่ยเขาอยู่ห้องไหนหรอครับ ? " ผมถามตอนนี้ผมมาถึงโรงแรมที่ไอ้บ้านั่นพาเจ้มาแล้ว....ไม่ต้องถามมากนะครับว่าผมรู้ได้ยังไงว่าเขาอยู่โรงแรมไหน ไว้ผมจะบอกตอนผมช่วยเจ้ได้ละกันนะ

   " เอ่อ....ทางเราบอกไม่ได้ครับ " พนักงานตอบ ผมเลยเดินเข้าไปใกล้ๆพนักงานคนนั้นแล้วดึงคอเสื้อของเขาขึ้น ก่อนจะถามว่าเจ้อยู่ที่ห้องไหน

   " หะ...ห้อง062 ครับ... " พนักงานคนนั้นบอก

   " ก็แค่นั้น "   ไม่รอช้าผมรีบวิ่งขึ้นบันไดมาที่ห้อง062ทันที ผมเคาะประตูแรงๆสองครั้ง ไม่นานนัก ไอ้บ้านั่นก็เดินมาเปิด ผมไม่รอให้มันเอ่ยปากพูดอะไร ผมรีบเหวี่ยงหมัดต่อยเข้าที่แก้มข้างซ้ายของไอ้นั่นทันที มันเซแล้วล้มลงไปชนโต๊ะ จนแจกันที่วางอยู่บนโต๊ะตกลงมากแตก ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น รีบวิ่งเข้าไปหาเจ้ ปรากฎว่าร่างบางที่ผมกำลังตามหาอยู่นั้นนอนอยู่บนเตียง ตามเนื้อตามตัวของเธอมีแต่รอยแดงๆเต็มไปหมด เสื้อผ้าก็ขาดหลุดรุ่ย...กระดุมเปิดอ้าจนเกือบมองเห็นหน้าอก ไอ้บ้านั่น....เลวจริงๆ ผมรีบวิ่งเข้าไปช้อนคนตัวเล็กอุ้ม แล้ววิ่งออกมาจากห้องนั้นทันที เดี๋ยวไอ้บ้านั่นจะลุกขึ้นมาสู้กับผมอีก ตอนแรกผมกะจะต่อยไอ้บ้านั่นอีกสักสองสามที แต่ยังไงก็ต้องเอาเจ้ออกจากห้องนั้นก่อน

   ผมวางร่างบางลงบนเบาะรถ....แล้วจ้องมองไปที่ใบหน้าขาวใสของเจ้....เจ้จัดได้ว่าเป็นคนที่สวยมากๆเลยล่ะ...ผมมองตั้งแต่ตาของเจ้จนมาถึงปาก....ไอ้บ้านั่นมันคงเคยครอบครองริมฝีปากสีชมพูๆของผู้หญิงคนนี้ไปแล้วสินะ ช่างมันเถอะ ยังไงผมก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อยู่แล้ว....ผมนั่งลงบนเบาะคนขับแล้วขับรถออกไป พลางคิดว่า...ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมเจ้ไม่เคยเชื่อคำพูดของผมเลย...ถ้าเจ้เชื่อผมตั้งแต่ตอนแรก เจ้ก็คงจะไม่เป็นแบบนี้หรอก...


หอพัก XO


   ผมวางร่างของคนตัวเล็กลงบนเตียงของผมเอง แล้วยื่นมือไปทาบบนหน้าผากของร่างบางเพื่อวัดอุณภูมิ....และก็ต้องใจหาย


ร้อนจี๋เลยแฮะ...


ไม่สบายแน่ๆเลย ผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหาผ้าผืนเล็กๆ แล้วเดินเข้าไปที่ห้องน้ำ หยิบกะละมังสีขาวเล็กๆที่วางคว่ำไว้อยู่ แล้วเปิดน้ำใส่กะละมัง ไม่รอช้ารีบเดินถือกะละมังกับผ้าไปหาเจ้ที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
แล้วจัดการเอาผ้าจุ่มน้ำก่อนจะบิดหมาดๆ แล้วเช็ดหน้าเช็ดตาให้กับเจ้...

   
.....


ผมจัดการเช็ดตัวเจ้ให้เร็วที่สุดจากนั้นก็เดินออกไปที่ห้องรับแขก...เพราะ มีเรื่องอยากจะขอให้ ไค เซฮุน และพวกฮยองช่วย...

   " นี่...ทุกๆคนครับ " ผมเรียก และทุกคนก็หันมามองผม  " ผมจะขอให้ช่วย..ดูแลเจ้ให้หน่อยนะ "
และทุกๆคนก็ถามเป็นเสียงเดียวกันว่า ' ผู้หญิงของนายทำไมไม่ดูแลเอง ? '

   " ผมจะออกไปข้างนอกหน่อย...ช่วยดูแลเจ้ให้ผมทีนะ "

   " เออๆก็ได้ๆ เดี๋ยวพวกเราดูให้ ว่าแต่นายจะไปไหน? "   ชานยอลฮยองถาม

   " พวกฮยองไม่ต้องรู้หรอก....ไม่ต้องบอกเจ้นะว่าผมพาเค้ามาที่นี่...ผมไปนะ " ผมบอกแล้วเดินออกจากห้องเลย


ไม่ต้องบอกนะ......



   ฉันลืมตาขึ้นมา...ก็พบเพดานห้องสีขาว...หันไปมองทางซ้ายก็พบกับ...

( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) <<< ลู่หาน คริส เลย์ ไค ดีโอ เซฮุน

หันไปมองทางขวา....

( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) ( ' ' ) <<< ซิ่วหมิน แบคฮยอน ชานยอล ซูโฮ เฉิน

เอ๊ะ มันเหมือนขาดอะไรไปนะ....- -

   " นูนาฟื้นแล้ว ! " ใครบางคนตะโกนขึ้นมา

   " นูนา อยากกินอะไรมั้ย อยากได้อะไรหรือป่าว เดี๋ยวผมไปเอามาให้ " เซฮุนถาม

   " ไม่ล่ะ...ฉันปวดหัว " ฉันบอกแล้วลุกขึ้นนั่ง โดยมีเลย์กับซูโฮช่วยพยุง " ทำไมฉันมาอยู่ที่นี่? "

   " นูนาจำอะไรไม่ได้เลยหรอ ? " แบคฮยอนถามขึ้น

   " จำได้...แค่ ฉันอยู่ที่ผับพอตื่นขึ้นมันอีกครั้งฉันก็โดนไอ้บ้านั่น....ใช่ ! ฉันโดนข่มขืน แล้วพอตื่นขึ้นมาอีกครั้งฉันก็อยู่ที่นี่... " ฉันเล่าให้พวกเขาทั้งสิบเอ็ดคนฟัง ก่อนจะถามต่อ " แล้วใครพาฉันมาที่นี่ ? "

   " ผมว่าเราทำตามสัญญาไม่ได้แล้วล่ะฮยอง...." ไคบอก ฉันงงกับคำพูดของเขา ก็เลยถามว่าสัญญาอะไร

   " ก็คนที่พานูนามาที่นี่เขาไม่อยากให้นูนารู้น่ะสิว่าเขาพานูนามาที่นี่ " ดีโอบอก แล้วตกลงไอ้คนที่มันพาฉันมาที่นี่คือใครล่ะ! 

   " คนที่พานูนามาที่นี่น่ะ ก็คือไอ้ 'เทา' "


 

 

เบื่อพวกชอบส่องอ่ะ :( ที่บ้านไม่มีคียบอร์ดหรอคะ?


 

:)  Shalunla