กลอน กระต่ายเมาจันทร์

เนื้อเรื่อง

         เพ็ญพระจัทร์นั้นสว่างแต่ข้างขึ้น

กระต่ายมึนเมาเพ็ญจนเป็นบ้า

อันทรามวัยใสสุกทุกเวลา

น้ำใจข้ามึนเมาทั้งขึ้นแรม

     ได้ยลรักรักเหลือไม่เบื่อรัก

อกจะหักเพราะอนงค์ทรงศรแหลม

ให้แค้นคิดจิตเจ็บที่เหน็บแนม

ไม่ยิ้มแย้มเยื้อนให้ใจชื่นเอย....