กลอนเหงาๆ ของคนเดียวดาย

เนื้อเรื่อง

มีเพียงหนึ่งชีวิตอันเปลี่ยวเหงา           

กับความเศร้าร้าวใจให้สลาย

มีเพียงหนึ่งซึ่งกำลังมอดมลาย                                   

ด้วยรักร้ายรุมเร้าเผาผจญ

ฤดีสิ้นสิ้นแล้วซึ่งรสรัก                                     

ขมขื่นฝืนมิหักเลยสักหน    

ใจต้องเจ็บกายต้องช้ำสุดจะทน

เกิดเป็นคนจักอดทนได้เท่าไร

       แค่คนเดียวตัวคนเดียวอยู่คนเดียว

ต้องโดดเดี่ยวเงียบเหงาเศร้าเพียงไหน

ถึงยามทุกข์ทุกข์คนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ

แม้ยามสุขก็ไร้ใครร่วมยินดี

เพียงเสียงหนึ่งซึ่งดังดั่งกระซิบ

ดังแสงหนึ่งซึ่งกะพริบเพียงริบหรี่

หวังเพียงใครคนหนึ่งชุบชีวี

ให้หัวใจดวงหนึ่งนี้ได้เบิกบาน