[fic naruto] อัฉริยะคนนี้ติดเล่นเกินไปแล้วนะ!

ตั้งแต่จำความได้ อุซึมากิ นารูโตะ ก็ไม่เคยได้รับการต้อนรับจากชาวบ้าน เขาเฝ้าถามตัวเองเสมอเพราะเหตุใดเขาจึงถูกเกลียดชัง เขาไม่ใช่คนโง่เพียงแค่เบาะแสไม่กี่คำจากปากพวกชาวบ้าน “เด็กปีศาจ” ทำให้เขาเริ่มรวบรวมจิ๊กซอว์มาประติดประต่อ คิดทฤษฎีต่างๆ เฝ้าดูปฏิกิริยาของแต่ละคน จนในที่สุดก็นำมาซึ่งคำตอบ เขาคือเด็กชายวัยหกขวบ เขาคือเด็กชายที่เกิดวันที่ 10 ตุลาคมซึ่งเป็นวันที่เก้าหางจู่โจมโคโนฮะ เขาคือ อุซึมากิ นารูโตะ เขาคือภาชนะของเก้าหาง 

“ไอ้พวกชาวบ้านโง่เรื่องแค่นี้แยกแยะเองไม่เป็นรึไง”

ตัวละครหลัก

อุซึมากิ นารูโตะ

“เกลียดผมได้แต่อย่าพาลไปเกลียดเพื่อนผมครับ”

“น้ำซุปอิจิราคุอาจใส่กระดูกหมู แต่เจดีย์บ้านกูอยากใส่กระดูกมึงครับ”

talk talk ! 

เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของเราเลย ถ้าผิดพลาดตรงไหน เนื้อหาอ่านแล้วงงๆ ภาษาไม่ลื่น สามารถคอมเม้นท์ติชมได้เลยนะคะเราจะได้นำไปแก้ไขต่อไปค่ะ และขออภัยล่วงหน้าสำหรับความผิดพลาดด้วยนะคะ 

เรื่องนี้จะอิงเนื้อหาส่วนใหญ่จากอนิเมะและนำมาปรับแต่งให้เข้ากับโครงเรื่องที่เราวางไว้ เนื้อหาบางส่วนเราอาจจะโมเมขึ้นมาเอาเองเพื่ออรรถรสในการอ่าน

ยังไงก็ตามเรื่องนี้จะออกแนวขำๆ ไม่ซีเรียส เจ้าโตะของเราออกแนวกวนบาทาหน่อยๆ ขอฝากเน้าโตะและผองเพื่อนไว้ในอ้อมอก อ้อมใจด้วยนะคะ (ෆ`꒳´ෆ)

อย่าลืมปลุกพลังแห่งวัยรุ่นไปพร้อมๆกันระหว่างอ่านกันด้วยนะคะ❗