คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ONLY YOU : : CHAPTERS 3
CHAPTERS 3
พอเพื่อนคนอื่นๆออกไปกันจนใกล้หมดห้องก็ทำให้แทยอน ยุนอา และซอฮยอนหันหน้ามาด้านหลังเพื่อเปิดประเด็นเมาท์กัน(?)
“อ้าวนี่ ซอฮยอน มีกลุ่มแล้วหรอ พวกฉันว่ากำลังจะชวนเธอเข้ากลุ่มอยู่พอดี แล้วไปทำท่าไหนล่ะ ถึงได้อยู่กลุ่มกับพวกยุนอาน่ะ!!” วิคตอเรียเดินมาพูดกับซอยอนพร้อมกับมองเธอตาจิก
...ยัยพวกนี้นี่ เห็นซอฮยอนมาอยู่กลุ่มฉันแล้วอิจฉารึไงนะ มากัดอยู่ได้... ยุนอาคิดในใจแน่นอนล่ะ ก็กลุ่มของพวกยุนอาไม่ใช่ว่าใครจะมาเข้าง่ายๆนี่ ก็เป็นกลุ่มของพวกผู้อิทธิพลอย่างยุนอา เซฮุน แบคฮยอน แทยอน ที่พ่อหรือแม่เป็นหุ้นส่วนของโรงเรียนนี้ไงล่ะ จึงทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้หรือหาเรื่องกันเท่าไหร่นัก
“แล้วจะทำไมหรอ? ห้ะ ? วิคตอเรีย?” ยุนอาตบโต๊ะเสียงดังพร้อมยืนขึ้นแล้วส่งสายตาจิกกลับไปไม่แพ้กัน
“ก็ไม่ทำไมหรอกนะ ระวังไว้เถอะยุนอา สักวันเธอจะโดน เหอะ!” ว่าแล้ววิคตอเรียกับพวกอีก 4 คนก็เดินสะบัดก้นออกจากห้องไปทันที
“เธอนี่มันสองหน้าชะมัดเลยยุนอา อยู่กับซอกับแทละพูดจ้ะพูดจ๋า พอกับยัยพวกนั่นละกัดเอาๆ =0=” แบคฮยอนพูดเชิงขำเธอไปด้วย
“ย๊า หมาแบค ยุนเค้าทำอย่างนี้เพื่อปกป้องซอนะ จะไปอะไรมากห้ะ!” <-- แทยอน
“นี่ ฉันก็แค่พูดตามความจริงน่ะ ยัยเตี้ย” <-- แบคฮยอน
“แล้วนายจะพูดทำไมล่ะ ปากน่ะหัดเงียบไว้บ้างนะ” <-- แทยอน
“ย๊า เธอก็พูดเยอะเหมือนกันล่ะหน่า” <-- แบคฮยอน
“เฮ้อ เถียงกับนายฉันล่ะเหนื่อยจริงๆ” <-- แทยอน
“เถียงไม่เคยชนะล่ะสิท่า” <-- แบคฮยอน
“ย๊า..............” <-- แทยอน
ยุนอาพอเห็นอย่างนั้นก็ส่ายหน้าเอือมๆทันที ...สองคนนี้เมื่อไหร่จะหยุดทะเลาะกันสักทีน้า เห็นทะเลาะดันทุกวันอย่างนี้ก็เบื่อเป็นนะ เค้าว่ากันว่าทะเลาะกันอย่างนี้ลูกดกนะ ฮิฮิ...
เธอเลยหันไปมองหน้านายลู่หานอะไรนั่น ...เอ๊ะ นายนี่ก็จะเงียบไปถึงไหนนะ...
*สักนิด -..- ไอพวกที่เป็นตัวเอียงๆแล้วมีจุดหน้าประโยคกับท้ายประโยคอ่ะเป็นความคิดนะเออ
...ย๊า ยัยบ้านี่ จ้องกันซะขนาดนี้เดี๋ยวพ่อก็จับปล้ำตรงนี้ซะหรอก... <-- ลู่หาน
...เอ หน้านายนี่ไม่เห็นเหมือนเด็กเรียนเลย มองยังไงก็ไม่ใช่อ่ะ... <-- ยุนอา
...ยังๆๆ ยังไม่เลิกมองอีก เดี๋ยวก็ทำจริงซะนี่... <-- ลู่หาน
“นี่ ยุน แล้วเธอจะจ้องลู่หานอีกนานมั้ย เดี๋ยวหมอนี่ก็ท้องหรอก” พอแบคฮยอนเถียงกับแทยอนเสร็จก็หันมาสนใจยุนอาที่นั่งจ้องหน้าลู่หานอยู่นานสองนาน
“จะบ้าหรอ! ฉันก็แค่สงสัยว่าหน้านายลู่หานอะไรเนี่ยไม่เห็นจะเหมือนเด็กเรียนหรือเด็กเรียบร้อยอะไรเลย” ยุนอาพอโดนถามอย่างนั้นก็รีบหันมาตอบแบคฮยอนทันที
“อันที่จริงฉันก็ไม่ได้เรียบร้อยอะไรหรอกหน่า ที่ทำแบบนี้ก็แค่สร้างภาพเท่านั้น” ลู่หานพูดพร้อมยักไหล่ไปเหมือนไม่แคร์
“นายพูดงี้หมายความว่าไง?” ยุนอาถามขึ้นอย่างสงสัย
“ก็หมายความอย่างที่พูดอ่ะแหล่ะ” ...หน็อย อีตาบ้านี่ ไม่ใช่เด็กเรียบร้อยแล้วยังเป็นคนที่ปากวอนโดนซะด้วย...
“หืมม แล้วนายทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรน่ะ” หลังจากที่ยุนอาเงียบไป แทยอนก็ถามต่อทันที
แล้วลู่หานก็เล่าเรื่องทั้งโดนเชิญออกจากโรงเรียนนั้นโรงเรียนนี้ แล้วก็เรื่องที่โดนพ่อของเขาขู่ไว้เลยต้องทำให้มาแต่งตัวแบบนี้ให้พวกแทยอนฟังทั้งหมด
“โห ลู่หานก็ดูน่าสงสารอยู่นะคะ” ซอฮยอนหลังจากที่นั่งเงียบมานานก็ปริปากพูดบ้าง
“ไม่หรอกซอ สมควรแล้วล่ะ” ยุนอาพูดทำให้ลู่หานแยกเขี้ยวใส่ทันที ซึ่งการกระทำของลู่หานกับยุนอานั้นทำให้ใครบางคนมองอยู่อย่างเงียบๆ
“ฮะๆ งั้นซอขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ซอฮยอนว่าพลางลุกขึ้นเก็บของเข้าที่ให้เรียบร้อย
“อ้าว แล้วซอรู้ทางไปห้องน้ำแล้วหรอ? ให้แทพาไปมั้ย?” แทยอนถามอย่างสงสัย
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันพาไปเอง ว่าจะไปอยู่พอดี” เซฮุนนั่นเองที่เป็นคนพูด มันทำให้ซอฮยอนใจกระตุกทีเดียว
“วันนี้ ไอฮุนมันดูแปลกๆนะ มันสนใจซอรึเปล่าเนี่ย” พอซอฮยอนกับเซฮุนเดินออกจากห้องไป แทยอนก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาทันที
“นั่นสิ ปกติฮุนไม่เป็นแบบนี้นี่นา หรือฮุนอาจจะสนใจซอก็ได้นะ แต่ก็ดีนะ ซอน่ะ น่ารักจะตายย” ยุนอาพูดขึ้น แต่เธอไม่รู้หรอกที่เขาทำไปเพราะประชดใครบางคนเท่านั้นเอง
ฮู้วววว
จบไปกับอีกหนึ่งตอน
ลู่เผยธาตุแท้ และเริ่มจะเป็นคู่กัดกะยุน เบาๆ
><
ความคิดเห็น