ไรท์กำลังคิดว่าจะแต่งฟิคคู่นี้อีกแต่เป็นเรื่องยาว
ซึ่งก็คิดๆไว้แล้วว่าเนื้อเรื่องจะเป็นยังไง
เขียนดีไหมคะ? ทุกคนคิดว่ายังไง...
อย่าลืมคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ทีมพีรญาจงเจริญญญญญญญญญญ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
FIC SingtoKrist
รู้ใจ
ท่ามกลางเสียงอึกทึกคึกโครมภายในตึกสูงแห่งหนึ่งมีเหล่าสาวน้อย
สาวใหญ่และสาววาย
สาวๆทั้งหมดที่พูดมานั้นคนเหล่านี้กำลังฟินจิ้นกระจายกับผู้ชายสองคนที่กำลังเซลฟี่ด้วยท่าทางต่างๆและท่าถ่ายรูปนั้นส่งผลเต็มๆกับหัวใจของพวกเธอ
“ ขอบคุณนะครับทุกๆคน
แล้วเจอกันนะครับ^o^ ” เสียงของชายหนุ่มร่างกะทัดรัดพูดขึ้นด้วยความร่าเริง
พร้อมโบกมือลาให้กับเหล่าแฟนคลับที่มาซื้อบัตรงานมีตแอนด์กรี๊ดจากซีรีย์เรื่อง Sotus
the Series ซึ่งใครซื้อบัตรจะได้ถ่ายเซลฟี่กับเขาด้วย
“ ขอบคุณนะครับ บ๊ายบาย ” มีอีกหนึ่งเสียงข้างๆพูดออกมาเช่นกัน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด บ๊ายบายค่า พี่สิงพี่คริสสสสสส!!!
ร่างกะทัดรัดที่พูดถึงตอนแรกคือ คริส พีรวัส
แสงโพธิรัตน์หรือในซีรีย์นั้นรับบทพี่อาทิตย์ พี่ว้ากในซีรีย์เรื่อง Sotus The Series
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่แฝงไปด้วยความมุ้งมิ้ง
บวกกับแก้มที่กลมด้วยแล้วจึงเพิ่มความน่ารักขึ้นไปอีก
คริสกำลังโบกมือลาแฟนคลับทุกๆคนอยู่จากนั้นก็เอาแขนไปพาดไหล่คนที่อยู่ข้างๆ
ทั้งคู่เป็นคู่จิ้นกันและเขาก็คือ สิงโต ปราชญา เรืองโรจน์หรือก้องภพ
นักศึกษาปีหนึ่ง ในซีรีย์เรื่องเดียวกัน
หลังจากที่ทั้งคู่ได้บอกลาทุกคนแล้วก็เดินกลับมาที่ห้องพัก
แน่นอนเหตุการณ์ที่ทุกคนต่างรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น...
“ พี่สิงงงงง
คริสง่วงอ่า เมื่อยขาด้วย ปวดหลังอีก ” คริสเริ่มงอแงแล้วนั่นเอง=*=
เขาเอาร่างไปพิงอีกคนแล้วเอาหน้าถูกับหลัง
“ นอนไหมล่ะ?
” ริมฝีปากบางถามร่างที่กำลังจะทับตัวเองอยู่รอมร่อ
“ งื้อ ไม่เอา
เดี๋ยวก็ต้องไปถ่ายรายการต่ออยู่ดีอะ เดี๋ยวเมา ” พูดเสร็จยังไม่พอ
ยังเอาหน้ากลมๆมาถูกับไหล่เขาอีก ( เลื่อนขึ้นมาล่ะ )
“ คริส
ไม่เอาอย่างอแง นั่งดีๆแล้วนอนไหล่พี่ก็ได้...เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าจะถ่าย
” สิงโตยื่นมือไปจับมือขาว ลากให้มานั่งข้างๆกันดีๆ
จากนั้นก็ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองพับเป็นหมอนให้อีกคนหนุน
“ หื้ออออออออ
” งอแงอีกนิดก็หลับไป
เฮ้ออออ
ก้อนเอ้ย! เพราะเป็นแบบนี้สินะทุกคนถึงได้หลงรักเจ้าตัว
บางครั้งก็เคร่งขรึมจนน่ากลัว บางครั้งก็ง้องแง้งเหมือนเด็กแต่ก็นี่แหละนะที่ทำให้คริสเป็นคริส
มองดูอีกคนแล้วอมยิ้ม หลับด้วยความอ่อนเพลีย เนื่องจากต้องเตรียมตัวมาตั้งแต่เช้า
เขากับคริสเลยไม่มีเวลานอนสักเท่าไร
แต่มันก็คุ้มค้าที่แฟนคลับมากันมากมายขนาดนี้
ไม่เคยนึกถึงเลยจริงๆว่าจะมาถึงขนาดนี้ได้ ไม่รู้ว่า ‘ บังเอิญ
’ หรือ ‘ พรหมลิขิต ’ ที่ทำให้เขาและคริสสนิทกันได้พูดคุยกันมากขึ้นนอกจากเรื่องว้ากในมหาลัย
จนมาถึงความรู้สึกที่ไม่สามารถสรรหาคำพูดใดๆมาบรรยายได้
ความรู้สึกที่ตัวเขานั้นได้รู้แล้วว่า...
“ อ้าว สิง
คริสหลับหรอ ทางนั้นเขาให้พี่มาตามแล้วน่ะถึงเวลาถ่ายแล้ว ” พี่ทีมงานผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูแล้วเดินเข้ามาบอก
แถมยังทำสายตาแปลกๆที่เห็นคริสนอนพิงไหล่เขาด้วย
...นี่เขานั่งเหม่อมาหนึ่งชั่วโมงแล้วหรอ
“ อ่ะ...โอเคครับ
เดี๋ยวผมเรียกคริสแล้วจะตามไปนะครับ ” สิงโตพยักหน้า
“ จ่ะ^/////^
” พอพี่เขาพูดเสร็จพี่ทีมงานก็เดินออกไปด้วยหน้าตาฟินๆ
“ คริสๆ
ถึงเวลาถ่ายแล้ว ”
เรียกไปด้วยเขย่าตัวร่างกลมๆไปด้วย
ผ่านไปสักพักก็รู้สึกตัวแต่ดูเหมือนว่าจะมึนน่าดู ตานี่ยังไม่เปิดเลย
“ อือ
ถึงแล้วหรอ...ป่ะ ไปกันเถอะพี่ ” คริสพูดด้วยท่าทางสะลึมสะลือ
พร้อมกับบิดขี้เกียจไปด้วย
เดินไปถึงสตูดิโอที่ถ่ายทำรายการ รอได้สัก 10 นาที
พี่ๆก็เรียกมาเข้าฉากแล้วเริ่มถ่าย รู้สึกเหมือนจะเป็นรายการที่ต้องเล่นเกมแล้วคนแพ้ต้องโดนทำโทษ
เริ่มถ่าย!
“ สวัสดีคุณ
กลับมาพบกับรายการชวนเล่นชาเลนจ์...ฮุ้ย ตายแล้วอะ>//////< ” พิธีกรสาวประเภทสองประจำรายการพูดเปิดรายการ
โดยกล้องจะโฟกัสที่พิธีกรคนเดียว คริสกับสิงโตเลยนั่งแหย่เล่นกันและทั้งกองก็สังเกตเห็นทั้งคู่ด้วย
“ เป็นอะไรอะ?
” เสียงคนคนหนึ่งที่พูดออกมาตรงหลังกล้อง
“ เขินตัวเองมาก
” เจนนี่หรือพิธีกรอารมณ์ขันตอบกลับไป
“ อีกแล้วหรอ
”
“ ทำไมอะคะ ”
“ น่าจะกลัวตัวเองมากกว่า
”
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
และทุกๆคนหัวเราะลั่นทั้งกองรวมถึงคริสกับสิงโตด้วย
“ ฮ่าๆๆๆ
กลับมาพบกับรายการชวนเล่นชาเลนจ์...นะคะ
รายการที่จะชวนเพื่อนพ้องน้องพี่มาเล่นกันแบบมีชาเลนจ์...และแขกรับเชิญของเราในวันนี้นะคะ
” มือเรียวผายมือไปที่ร่างกะทัดรัดของคริสและร่างโปร่งของสิงโต
“ เขามาเป็นคู่ๆอีกแล้ว
มาจาก โซตัส เดอะ ซีรีย์! ”
เย้!!! แปะๆๆๆ
“ สวัสดีคร้าบ
/ สวัสดีครับ ” และตอนนี้นี้กล้องได้แพลนมาถ่ายพวกเขาแล้ว
ทั้งคู่จึงยกมือสวัสดีทุกๆคน
“ พี่อาทิตย์กับก้องภพนะคะ
เอาล่ะมาแนะนำตัวให้ชื่นใจอีกรอบนึงซิ ”
โดยคนที่จะแนะนำคนแรกนั้นเป็นคริส...
“ ครับผมสวัสดีครับ
ผมพีรวัส แสงโพธิรัตน์นะครับเป็นพี่อาทิตย์ครับ ” พูดเสร็จริมฝีปากเรียวก็ยกยิ้มอ่อนๆที่ทำให้สาวๆใจละลาย
“ ครับ ผมสิงโต
ปราชญา เรืองโรจน์ รับบทเป็นก้องภพครับ ” ต่อไปจึงเป็นสิงโต
ยิ้มโชว์ฟันขาวเรียงตัวสวยเหมือนเดิม อืมหืม นี่แหละสิงโต ยิ้มกระชากใจชัดๆ
เมื่อแนะนำตัวเสร็จพิธีกรจึงถามเรื่องซีรีย์ต่อว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ได้ยินว่าจะมีงานมีตกรี๊ดอี๊ดว้ากที่จะจัดในเร็วๆนี้ ซึ่งมีสองรอบด้วยกันและวันที่ขายบัตรก็ตรงกับวันถ่ายทำรายการเสียด้วย
ช่างดีเสียนิกระไร
“ วันนี้เราไม่ได้มาชวนคุยเพราะเราจะชวนทั้งสองคนมาเล่นเกมกัน...พร้อมไหม
” พูดเสร็จก็หันไปหาทั้งสองคน
“ พร้อมครับ ”
คริสกับสิงโตพูดออกมาพร้อมกัน
“ สองคนพร้อมนะ...โอเค
ถ้าพร้อมแล้วไปเจอกันเลยกับเกม... ” ชื่อเกมที่ชวนให้จั๊กจี้
แต่ก็เป็นเกมที่ทำให้พวกเราฟินกันสุดๆเลยล่ะ- . , - “ และกติกาของเรานะคะนั้นง่ายมากเลย
คือ ให้ทั้งคู่จะต้องส่งต่อขนมในปากด้วยการซิทอัพ โดยภายใน 30 วินาที คู่ไหนคาบขนมได้มากกว่าชนะไปเลย...เข้าใจไหมค่ะ ”
“ เข้าใจครับ
”
“ เรามีหนึ่งแขกรับเชิญที่เป็นเพื่อนของก้องภพด้วย
”
หลังจากที่พี่เจนนี่พูดเสร็จก็มีชายหนุ่มอีกคนออกมาที่เล่นซีรีย์ด้วยกัน
รับบทเป็น เอ็ม เพื่อนของก้องภพ นักศึกษาปีหนึ่ง ชายหนุ่มร่างหนาตัวขาวโอโม ตลกขบขัน
เพิ่มสีสันในรายการมากขึ้นอีกเท่าตัว
“ วันนี้นิวต้องมาเล่นเกมคู่กับพี่นะ...โดยพี่กับนิวจะเริ่มก่อนนะค้า
”
จากนั้นก็ให้นิวลงไปตอนชันเข่าขึ้นมาแล้วให้พิธีกรค่อมเท้าเอาไว้เพื่อนเวลาซิทอัพจะไม่กระดกขึ้นมา
เวลาเริ่มจับ ทั้งคู่ก็ส่งขนมกันด้วยปากอย่างรวดเร็ว
ส่วนคริสกับสิงโตก็นั่งขัดสมาธิดูและอะไรก็ไม่รู้ทำไมคริสถึงต้องเอียงไปหาสิงโตตลอด
ไม่ต้องแปลกใจเลยก็เพราะคริสเป็นคนชอบเอียง แต่สำหรับตอนนี้คงไม่ใช่
มันเป็นเพราะว่าเขาง่วงมากกว่า ถ้าไม่มีคนอยู่ตรงนี้นะคงใช้ไหล่สิงโตนอนไปแล้วล่ะ
ซึ่งเขายอมให้คริสนอนแน่อยู่แล้วล่ะ จบการถ่ายทำคงกลับมางอแงเหมือนเดิม
น่ารักจริงๆ
“ คู่ของเราผ่านไปแล้วนะคะ
ต่อไปเป็นคู่ของพี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง...วร้ายๆๆๆ>//////< ”
ไม่ต้องบอกอะไรให้มากความ สิงโตก็เดินไปนอนก่อนเลย คริสก็ลงไปควบตาม (
บรรยายติดเรทมาก ) แหนะๆอย่าคิดลึก ก็ทำเหมือนกับคู่ก่อนนั้นแหละ
“ วร้ายยย
พร้อมรึยังคะ? ”
“ ครับพร้อมครับพร้อม
“ กำมือแล้วไปถูขาของคนที่นอนอยู่
“ 30 วิ เริ่มค่ะ!!
”
เกมเริ่ม เวลาเริ่มจับ
สิงโตก็คาบขนมป็อกกี้แล้วซิทอัพขึ้นมาส่งต่อให้คริสที่นั่งคร่อมเท้าตัวเองอยู่
ถ้าป็อกกี้สั้นกว่านี้นะ จูบไปแล้วบอกเลย
ภายนอกทั้งคู่อาจดูนิ่งๆ แต่จริงๆแล้วน่ะพวกเขาทั้งสองคนใจเต้นรุนแรงมาก
เต้นจนกลัวคนรอบๆได้ยินและดูเหมือนการคาบป็อกกี้จะไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะคริสปล่อยป็อกกี้ไม่ค่อยลงจานเลย
สงสัยอยากโดนบทลงโทษ อยากใกล้ชิดกับสิงโตก็บอก...
5
4
3
2
1
หมดเวลา!!!
ฉากสุดท้ายนั่นคืออะไรกัน...ทำไมถึงสโลว์โมชั่นปานนั้น โลกนี้เป็นสีชมพูสำหรับสิงโตและคริสจริงๆ
“ อ่ะ...เล่นเสร็จแล้วเป็นยังไงบ้าง
” พิธีกรผิวคล้ำถามทั้งสองคน
“ พี่ถามผมว่าเหนื่อยไหมดีกว่า
” เสียงเหนื่อยหอบของร่างโปร่งนามว่าสิงโตตอบแบบติดตลก
ซิทอัพติดกันหลายๆครั้ง ไม่เหนื่อยไม่ใช่คนแล้ว
จากนั้นพิธีกรก็หันไปถามอีกคนว่า...
“ แล้วทำไมเราดูเหนื่อยกว่าเค้าอะ
”
“ เปล่า
ผมก็ก้มไอ้นี่ไงหน้ามืดไง...เหมือนพี่หน้ามืดเมื่อกี้อะ ” คริสตอบกลับมา
“ ไม่ได้เป็นเพราะพี่ก้ม...
”
“ ทำไมอะ? ” คนถามเป็นคริสและทุกคนตอนนี้ก็งงด้วยเช่นกัน
“ เพราะพ่อพี่ดำ
”
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวเราะกันทุกคนจ้า
“ ตอนนี้ได้รวมคะแนนเรียบร้อยแล้ว
เราไปดูกันดีกว่า...เอ้า ผลคะแนนก่อน ” จากนั้นทุกคนก็หันไปมองผู้รวมคะแนน
“ มีทีมนึงได้ 14
คะแนน อีกทีมทำได้สูสีมาก...5 คะแนนและทีมที่ได้
14 คะแนนคือทีม...เจนนี่ค่า!!! ” ทีมที่ว่าคือทีมของพิธีกรที่ทุกคนคงรู้จัก
“ เย้!!! ”
“ เดี๋ยว
รู้ไหมมันเหนื่อย ” ร่างโปร่งยืดหน้าไปหาอีกคนที่ก้มหน้าหง่อยเมื่อโดนพี่ดุ
ก็...พยายามแล้วนะ...แค่อยากใกล้ชิดพี่เท่านั้นเองอะ-3- ทำไมปากขมุบขมิบบ่นเบาๆ
จากนั้นเขาจึงนำหลักฐานการนับคะแนนมาให้ดู เป็นจานที่มีป็อกกี้วางเรียงอยู่นั่นเอง
ด้วยความหิวหรือคับแค้นใจ มือขาวของคริสหยิบไปกินเฉยหรือว่าโดนพี่ดุเลยน้อยใจจึง
แดกแม่ง! และสิงโตก็กินตามด้วยสิ
“ โอเคและทีมที่แพ้นะคะก็ต้องมีบทลงโทษกัน!
”
บทลงโทษก็ต้องเหมาะกับการเซอร์วิสแฟนๆให้จิ้นจนตัวแตกไปเลย
โดยบทลงโทษคือ...
“ นี่! อยู่ในมือแล้วนะคะ ผู้แพ้ต้องถูกพันด้วยเทปกาว
ซึ่งผู้แพ้เนี่ยต้องหันหน้าเข้าหากัน ก็พันไปเรื่อยๆ
พันจบแล้วก็ให้ดึกออกจากกันให้ได้ หึๆๆๆๆ ” พิธีกรเจนนี่ชูเทปกาวสีน้ำตาลขึ้นมาแล้วพูด
...ไม่เสียแรงที่ทำให้แพ้ อิอิ
พี่สิงงงงงง จุ๊บๆ
เมื่อพูดเสร็จทั้งสองคนก็เดินมาหันหน้าเข้าหากันแล้วอมยิ้ม ไม่พอ! นิวยังผลักให้สิงโตมาชิดกับคริส
คราวนี้แหละ แนบกันทุกส่วน รู้สึกถึงเสียงหัวใจของกันและกัน
ทำไมมันถึงได้เต้นแรงขนาดนี้นะ
แควกๆๆ
“ โอ้โห ” เป็นเสียงของสิงโตที่ร้องออกมาก่อน
“ พี่ พี่ / โอ้โห ” คราวนี้ร้องออกมาพร้อมกันเพราะเทปกาวที่นิวและพี่เจนนี่วิ่งพันนั้นมันแน่นมาก
แทบขยับตัวไม่ได้
“ มันแน่นมากเลยอะ /
มันแน่นมาก ”
มันแน่นมากจริงๆเพราะเขาทั้งสองขยับตัวไม่ได้เลยสักนิด
ตอนนี้อวัยวะในร่างกายก็ชนกันทุกส่วนแล้ว
อบอุ่น เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก อบอุ่นมาก
ถ้าเขารู้ว่าเวลากอดคริสแล้วจะนุ่มนิ่มแบบนี้คงกอดบ่อยแล้วล่ะ
ส่วนใหญ่คนที่กอดจะเป็นอีกคนสะมากกว่า สงสัยต้องหาเหตุผลแล้วกอดเจ้าตัวเยอะๆ
โดยที่สิงโตไม่รู้ตัวว่าเขาเผลอแอบยิ้มออกมาและไม่ใช่เขาคนเดียว คริสก็เช่นกัน
แต่ดูเหมือนอีกคนจะหัวเราะตลอดเวลา เขาดูออกว่าน้องเขิน แค่หัวเราะกลบเกลื่อนเฉยๆ
น่ารักจริงๆเลยน้า
ติดกันได้สักพัก เขาก็ให้ดึงตัวออกจากกัน
ไม่ยากเลยแค่แป๊ปเดียวเท่านั้นแหละออกเลย ชิวๆอยู่แล้ว สำหรับแรงของเขาทั้งสองคน
ถึงตอนแรกมันจะดูแน่นมากก็เถอะ=*=
มาถึงช่วงสุดท้ายใกล้จะถ่ายเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาลา บอกช่องทางการติดต่อต่างๆและฝากซีรีย์ด้วย...
“ อ่ะ โอเค
ใครอยากพูดคุยกับน้องๆทั้งสามคน ช่องทางการติดต่ออื่นๆมีอะไรบ้าง? ” โดยคริสนั้นเป็นคนพูดคนแรก ต่อไปสิงโตสุดท้ายจะเป็นนิว
“ ก็มีอินสตาแกรมนะครับ...”
“ ของผมก็มีอินสตาแกรมครับ...”
“ ของผมก็มีอินสตาแกรมครับผม...
” ด้วยที่พูดซ้ำกันหลายรอบ หลอบสุดท้ายที่ตกมาที่นิวทุกคนจึงขำกัน “
5555 ...ครับ ”
“ โอเค
ชวนเล่นชาเลนจ์ครั้งหน้าจะชวนเพื่อนพ้องน้องพี่คนไหนมาเล่นแบบมีชาเลนจ์ติดตามได้
วันนี้ไปแล้วสวัสดีค่า!! ” พิธีกรกล่าวลารายการพร้อมโบกมือบ๊ายบาย
“ สวัสดีค้าบบบบบบบบบ
” ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน
“ ขอบคุณคร้าบๆๆๆ
” ก้มไหว้รัวๆสไตล์คริสพีรวัส
“ ไปวิ่งในหัวใจพี่ 51
รอบ!! ”
แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
เมื่อสิงโตเอาคางมาเกยไหล่คริสแต่มันพอดีกับที่คริสหมุนตัวพอดี นั้นแหละฮะ
เกือบจูบกัน...น่าจะจูบไปเลยเนอะ
“ โอเคครับ...ขอบคุณน้องๆทั้ง
3 คนด้วยนะ ” ทีมงานทุกคนกล่าวขอบคุณทั้งสามคน
“ ครับๆ...งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ
สวัสดีครับ ” เป็นสิงโตที่พูด
ส่วนคริสนั้นเพียงไหว้ขอบคุณแล้วเดินตามอีกคนออกไป
ทั้งคู่เดินลงไปด้านล่างของตึกเพราะตอนนี้ดึกมากแล้ว
ทำให้ต้องรีบกลับบ้านไม่อย่างนั้นจะเกิดอันตรายได้ เมื่อถึงหน้าทางเข้าจึงนั่งรอที่บันได
“ พี่สิง
คริสง่วงงงงง ” คนข้างๆก็เริ่มงอแงขึ้นมาอีกแล้วด้วย
“ ครับๆ
รอพี่เจนแปปนึงนะ ”
“ งื้ออออออออออออออ
” ตาที่เริ่มจะปิด สติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ร่างจะหล่นตามแรงโน้มถ่วงเสียให้ได้
ปิ๊นๆ
“ นั่นไง
พี่เจนมาแล้ว ป่ะๆ ลุกๆ ” ตบหลังของคนที่อายุน้อยกว่า
เนื่องจากตอนนี้หัวของอีกฝ่ายนั้นแทบทิ่มลงบันไดอยู่แล้ว
สิงโตจึงประคองคริสให้เดินไปที่รถ
“ โทษๆ
นี่รอนานกันไหมเนี่ย...ดูคริสสิ โธ่ จะหลับแล้วนะเนี่ย ” เจนหรือผู้จัดการส่วนตัวของสิงโต
ผู้ที่คอยช่วยเหลืองานของสิงโตทุกอย่าง
เมื่อนำคนที่จะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ขึ้นรถเรียบร้อย
สิงโตก็เดินไปนั่งด้านหลังอีกฝั่ง เพื่อที่จะได้ดูแลอีกคนได้อย่างง่ายๆ
เขาก็พอจะรู้อยู่นะว่าถ้าไปนั่งข้างๆแล้วตัวเองจะกลายเป็นอะไร...
“ พี่เสงงงง
คริสขอพิงนะ ” หันหน้ามามองนิดๆแล้วถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“ ตามสบายเลยครับ
”
จะเป็นอะไรได้...นอกจากหมอน!!!
ฟี้ๆ
...หลับเร็วจริงๆ
“ แล้วแบบนี้เอาไง
ให้คริสไปนอนหอสิงก่อนไหม ” พี่เจนหันมาถามกับสิงโตที่กำลังมองดูคนที่เอาหัวมาพิงไหล่ตัวเองด้วยสายตาเอ็นดู
“ ก็ดีนะพี่...มันคงลุกไม่ไหวแล้วแหละ
”
...
..
.
“ คริส ถึงแล้ว
ลุกเร็ว ” เขย่าปลุกอีกคนที่กำลังนอนสบายบนเตียงของตัวเอง
“ อื้อ ” พอตื่นขึ้นมาก็เอามือขยี้ตาตัวเอง
ฉึก! เอื้อ!
ดาเมจรุนแรงยิ่งนัก!!
น่ารักเกินไปแล้ว-.,-
“ ที่นี่ที่ไหนอะพี่สิง?
” มองไปรอบๆห้อง รู้สึกไม่คุ้นจึงถามอีกคนออกไป
“ ห้องพี่เอง...วันนี้นอนนี่แหละดึกแล้วด้วย
” ระหว่างที่เจ้าตัวหลับนั้นพยายามปลุกในรถก็ไม่ตื่นเลยตัดสินใจอุ้มขึ้นมาบนห้องสะเลย...แหนะๆ...ให้พี่เจนช่วย
คริสก็ตัวพอๆกันก้อนขนาดนี้อุ้มคนเดียวไม่ไหวหรอกครับ
“ ไปอาบน้ำไปจะได้นอนซักที
” ระหว่างที่พูดก็เดินไปค้นตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุดให้คนที่ยังนั่งอยู่บนเตียง
“ คร้าบบบบบบบบบ
” เดินมาเอาเสื้อที่มือของสิงโตแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
เฮ้อ...ก้อนก็คือก้อนอยู่วันยังค้ำ
นั่งเล่นโทรศัพท์รอได้สัก 5 นาที คริสก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาหอมฟุ้งพร้อมชุดนอนลายเต่า
อยากจะบอกว่าแอบซื้อมาเผื่อเวลาอีกคนจะมานอนแหละ เข้ากันดี-.,- เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเพราะเขาก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน
จึงรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและชุดนอนเข้าไปอาบน้ำต่อ
โซ่ซ่าๆ
แอ๊ด..
“ อ้าว ทำไมไม่นอนอะคริส
”
“ ก็รอพี่สิงไง
นอนพร้อมกัน ”
นั่งอยู่บนเตียงแล้วจ้องมองอีกคนที่กำลังสวมเสื้ออยู่
“ แล้วทำไมไม่นอนก่อนเล่า...เนี่ย
ตาจะปิดอยู่แล้ว ”
“ งื้อออออ ไม่เอา
พี่สิงมานอนกับคริสจิ ” พยายามกระดึบมาหาสิงโตที่ยืนอยู่ปลายเตียงพร้อมกับตะเกียกตะกายจะเสื้ออีกคน
“ครับๆ อ้อนจังนะหนู
” พูดเสร็จก็ขึ้นมาบนเตียงล้มตัวนอนข้างๆอีกคน
จากนั้นก็เอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง
“ ฝันดีนะพี่สิง
”
“ ฝันดีครับ ”
นอนหงายในขณะที่ริมฝีปากก็อมยิ้มแล้วพูดท่ามกลางความมืด...จากนั้นทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงนิททรา
2 สัปดาห์ผ่านไป ณ
ร้านกาแฟแถวหอของสิงโต
ภายในร้านกาแฟที่ตกแต่งอย่างสวยงาม เมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วหันมองไปทางด้านซ้ายก็จะเห็นโต๊ะที่ติดกับหน้าต่างมีชายหนุ่มสองคนนั่งคุยกันอยู่พร้อมกับทางร้านทางเปิดเพลงคลอเบาๆทำให้สงบใจและเป็นเพลงที่คนหลายคนรู้จักดี
แม้พูดไม่ได้...ว่าเราต่างคนก็รักกัน...รู้ดีว่ามันอาจทำให้ใครผิดหวัง
“ พี่สิง วันนี้เป็นวันปล่อยคลิปวันแรกป่ะ?
” นั่งกินเค้กไปด้วยก็ถามคนฝั่งตรงข้ามไปด้วย
“ หืม
วันนี้วันที่เท่าไหร่? ”
คนเป็นพี่ถามวันที่ปุ๊ป
ก็ก้มไปเปิดโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดู
“ 1 ตุลา ”
“ เอ๊ะ เหมือนจะใช่นะ
”
ทวี้ดๆ
เสียงทวิตเตอร์จากโทรศัพท์ของคริสดังขึ้นมาแต่ดูเหมือนของสิงโตก็ดังด้วยเหมือนกัน
ไม่รอช้าทั้งสองคนจึงหยิบขึ้นมาปลดล็อคโทรศัพท์แล้วดูพร้อมกัน
เพราะทุกอย่างมันดีหมดแล้ว...ขอเพียงเราเท่านั้นที่เข้าใจ
มันคือรูปที่พวกเขาถูกทำโทษที่โดนเทปกาวพันติดกันและรูปนั้นเป็นรูปตอนที่สิงโตแอบอมยิ้ม
ส่วนอีกรูปเป็นรูปที่คริสหมุน ซึ่งพอดีกับที่อีกคนเอาหัวมาเกยไหล่จนปากเกือบชนกัน
เห็นพร้อมกัน...
จากนั้น
ทั้งคู่ที่นั่งตรงข้ามกันก็เงยหน้า...สบตา
...แค่สบตาก็สื่อไปได้ถึงหัวใจ
แล้วยิ้มให้กัน
เพราะพวกเขาสองคนนั้น...รู้ใจกันและกันดี
แค่เรารู้กันดีแค่เพียงในใจ...สองคนเท่านั้นก็คงเพียงพอ
“ คริส... ”
...มันเกินกว่ารัก...มันมากกว่าคำพูดจาใดใด
“ พี่สิง... ”
ไม่จำเป็นที่เราต้องเดินจูงมือ...แค่ใกล้กันมันก็ดีมากพอ
“ อะไร? เรียกทำไม / มีอะไรครับ? ”
...เป็นความรักที่ไม่ต้องการคำพูดใด...ให้มาจำกัดความ
" พี่สิงพูดก่อนสิ / คริสพูดก่อนดิ " ทั้งคู่เถียงกันไปมาจนคนทั้งร้านหันมามอง
" อ้าวเฮ้ย / อ้าว "
" พอเหอะ ฮ่าๆ^o^ " เป็นคริสที่เป็นคนพูดยุติ เหตุเพราะไม่มีใครยอมพูดก่อนสักที จากนั้นก็นั่งยิ้มแล้วมองหน้ากัน...
...คำบางคำไม่จำเป็นต้องพูดออกมาให้ได้ยินเพราะพวกเขานั้นรู้กันดีอยู่แล้ว
THE END
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
