คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : แผลเก่าที่ถูกเปิด(อเล็กเซ่Xโรซารี่)
ปัง
เสียงทุบโต๊ะดังสะท้านไปทั้วห้องของสาวอังกฤษ หยดน้ำใสจากดวงตาสีฟ้าสวยหยดลงกับโต๊ะแก้วที่เธอพึ่งทุบมัน บนเตียงมีเอกสารที่เธออ่านแล้วโยนเอาไว้ แผลที่ปิดเอาไว้มันเปิดอีกครั้ง ความเจ็บปวดนั้นแผ่ซ่าน หัวใจที่รวดร้าวที่มีเพื่อนคอยซ่อมแซ่มแต่ตอนนี้แผลมันกลับมาอีกครั้ง คนที่เธอรักหักหลังเธอ เขาสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธอและเพื่อนเธออีก แล้วเค้าก็หายไป หายไปพร้อมคำว่ารัก ความรักที่เธอมอบให้มันไม่มีอะไรเลย หรือที่เรียกว่าสูญเปล่านั้นแหละ เธอเชื่อว่าวันที่เขากลับมาเขาจะกลับมาเป็นคนดี แต่สิ่งที่เขานำกลับมาในครั้งนี้นั้นคือสิ่งชั้วร้ายที่เรียกว่า ดาร์ก บุ๊ค
“นายท่าน”เค้กที่ออกจากโทรศัพท์เดินออกจากห้องครัวเธอวางถาดชาและขนมลงกับโต๊ะส่วงสูงของเธอนั้นห่างกับนายท่านอยู่มากมือเล็กๆของเด็กสาวจับมือผู้เป็นนายมาลูบแก้มของตัวเอง”อย่าร้องไห้สิค่ะนายท่าน เค้กไม่อยากให้นายท่านร้องไห้”ดวงตากลมโตสีเขียวอ่อนจ้องใบหน้าที่มีแต่หยาดน้ำตาของเจ้านาย
“ขอโทษนะเค้ก ชั้นรู้สึกไม่ค่อยดีน่ะ”โรซารี่ลูบหัวเด็กสาวอย่างเอ็นดู รอยยิ้มแห้งๆไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย
“ไปเดินเล่นกันเถอะค่ะ”เค้กดึงมือนายท่านของตัวเองไป”คุณแม่”
“เค้ก”โรซารี่เอ่ยเบาๆ รีดเตอร์ไม่ต้องสงสัย(ใครสงสัยกับหล่อน)เค้กนั้นเป็นบุตรบุญธรรมของโรซารี่เหมือนกับคนอื่นๆ เรียกง่ายๆอาวุธของจอมเวทย์ก็คือลูกของจอมเวทย์นั้นแหละ
อากาศเย็นๆของช่วงใกล้ค่ำของสำนักงานหน่วยพิเศษซึ่งอยู่ในบริเวณรอยต่อมิติ จุดที่เรียกได้ว่าอากาศดีมากๆ ทำให้โรซารี่รู้สึกดีขึ้นมาก เธออกมาเดินเล่นกับเด็กสาวที่ดูๆแล้วก็เหมือนเธอมากเพียงแต่สีผมและสีดวงตาไม่เหมือนกัน
“เค้กทานไอศกรีมไหม๊ค่ะ”โรซารี่ถามเด็กสาว
“ค่ะ”เด็กสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“รสวนิลาสินะจ้ะ”โรซารี่เอ่ยอย่างรู้ใจเด็กสาวพยักหน้า”ไอศครีมวนิลา2ค่ะ”โรซารี่เอ่ยแล้วหยิบกระเป๋าสตางค์
“คุณโรซารี่”เสียงของคนที่คุ้นเคยดึงให้โรซารี่หันไป
อเล็กเซ่ยืนมองเธอและเด็กสาวที่เกาะกุมมือกันอยู่ ในมือเขาถือไอศกรีมช็อกโกแลตอยู่ ผมยาวสีชมพูที่รวบไว้แน่นิ่ง(คนอื่นเค้าพลิ้วเรานิ่ง เกรียนจ้า^--^) ดวงตาทั้งสองจับจ้องที่ใบหน้าอีกฝ่าย โรซารี่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีดำกระโปรงเอียมยาวถึงเข่าสีฟ้า
“ไง อเล็กเซ่”เธอทักทายเบาๆก็จะยื่นไอศกรีมให้ลูกสาว
“เด็กคนนี้”อเล็กเซ่มองเค้กที่เลียไอศครีมอย่างเอร็ดอร่อย
“อะ หนูชื่อเค้ก คาริเลีย เกรย์ ลูกสาวบุญธรรมของคุณแม่โรส”เด็กสาวเอ่ยยิ้มๆ
“งั้นหรอครับ อาชื่อ อเล็กเซ่ คอนสแตนตินนะ”อเล็กเซ่ลูบหัวเด็กน้อย
“สนิทกันไวจังนะ”โรซารี่พูด เพราะหลังจากต่างฝ่ายต่างแนะนำตัว2คนนี้ก็ซี้กันแทบจะทันที โรซารี่เองก็ดีใจที่เค้กมีเพื่อนใหม่แต่ทะว่า.....
“คุณอาชอบคุณแม่สินะค่ะ”
อัก
โรซารี่นั้งดื่มน้ำอยู่สำลักน้ำดังอัก แม้ยัยตัวแสบจะกระซิบแต่เธอดันหูดีได้ยินซะงั้น เธอชักเกลียดพวกของแถม(ที่ไม่ได้ขอ)ที่มาพร้อมพลังซะแล้วสิ ดันได้ฟังอะไรแปลกๆซะแล้วT^T
“ชู่ ความลับนะ”อเล็กเซ่กระซิบ ซึ่งแน่นอนว่ายัยโรสมันก็ยิน”ใช่ครับ”
แจ็กพ็อตแตก ออกมาเดินสูดอากาศเปลี่ยนมูดกับลูกสาวอยู่ๆโดนสารภาพรักทางอ้อมซะงั้น
“( -///////////-)”โรซารี่หันหน้าไปทางอื่นทันทีเมื่อเห็นว่ายัยลูกสาวตัวแสบกับไอ้คนที่สารภาพรักเธอทางอ้อมหันมา
“คุณแม่ค่ะ”เค้กวิ่งมาจับมือโรซารี่
“จ้ะ”โรซารี่หันมาตอบยิ้ม แก้มทั้งสองข้างลดสีลงแล้ว”เหวอ”
โรซารี่ถูกลาก
ให้
ไป
หา
อเล็กเซ่ที่ยืนถือขวดน้ำอยู่
ขวดน้ำเจ้ากรรมในมือตัวเองดันนึกอุตริกระเด็นไปกระแทกหัวเข้าอย่างจัง
ยัง
ยังไม่จบยังมีต่อ
แรงเหวี่ยงของเจ้าเด็กตัวเล็กนั้นไม่ใช่น้อยๆนะ แรงยังกะช้าง และแล้ว ผลสุดท้ายก็คือ
ล้มทับตามสเต็ปละครไทยจ้า
“เหวอ”อเล็กเซ่ที่ถูกครอมอยู่เบิกตาโพลง เกิดมาเคยเจอผู้หญิงล้มทับที่ไหนเล่า มีแต่ผู้ชาย เอ้ย ไม่มี(ถ้ามีนี่ชาตายดีกว่า)
“ขะ...ขอโทษ”โรซารี่รีบเด้งออกห่างความแดงของหน้าเพิ่มเป็นทวีคุณ ‘ยัยตัวแสบ’โรซารี่นึกโมโหยัยเค้กในใจ สายตาสุดแสนจะดีก็ดันเหลือบไปเห็นหัวเข่าที่ถลอกจนเลือดซิบของอเล็กเซ่”เอ่อ อเล็กเซ่”
“ครับ”เจ้าตัวที่ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนกับแผล ยิ้มร่า
“ชั้นทำแผลให้นะ”โรซารี่พูดแล้วคว้านหาของในกระเป๋าโดเรม่อน(?)
“แผล?”อเล็กเซ่มอง.งงๆ หันไปมองที่หัวเข่าถึงกับ”อ้าว เป็นแผลหรอ”ถึงกับงงแต่แล้ว”อะ!..แผล แง มีเลือดด้วยอะ”น้ำตานางเคะเอ้ย น้ำตาเทียม เอ้ยชั่งมันเหอะ โรซารี่ส่ายหน้ากับความเด็กของเพื่อน
“เสร็จแล้ว”รวดเร็วทันใจเหมือนสั่งส้มตำร้านหน้าปากซอย เอ้ย พอโรซารี่ทำแผลเสร็จอเล็กเซ่รีบกระโดดกอด
“คุณโรซารี่’ของผม’เก่งที่สุดเลย” เอ่อ...ไอ้คำว่า ของผม มันคืออะไรยะ
ฟอดดดด
โดนไปแล้วววว แม่ดอกกุหลาบงามของเราโดนขโมยหอมแก้มไปแล้ววววว
“เหวอ ตาบ้า”โรซารี่ตีเข่าที่ไหล่ของอเล็กเซ่
“อะแฮ่ม เห็นลูกไหม๊ค่ะเนี้ย”เค้กแซว ในใจคงนึกสนุก
ความคิดเห็น