รักฉบับนี้ พี่ชายขอ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เรื่องราวความรักครั้งนี้ของอันดาสาวน้อยอารมณ์ดี เธอจะเลือกระหว่าง เอกกวีพี่ชายที่มีพร้อมให้เธอทุกอย่าง ทั้งความมั่นคงในชีวิตและ ความรักที่เขาไม่เขามอบให้หญิงใดมาก่อน ติดแค่เธอคิดว่าเขาเป็นเสือที่กำลังจำศิลอยู่ก็เท่านั้นเอง  กับ กวินสุภาพบุรุษมาดเซอร์ มีดีกรีความหล่อถึงเดือนคณะศิลปฯ และแถมเขายังเป็นรักแรกของเธออีกด้วย

มาช่วยลุ้นความรักของอันดาโปรแกรมเมอร์สาวไปพร้อมๆกัน

เนื้อเรื่อง

อันดาสาวน้อยที่เอกกวีเคยเจอเมื่อสิบปีก่อน ในวันนี้เขาได้พบกับเธออีกครั้ง ใบหน้าใสๆไร้เครื่องสำอางค์เจือปน บวกกับรอยยิ้มช่างสดใสราวกับเด็กๆ แล้วความทรงจำเกี่ยวกับเธอเหล่านั้นมันค่อยๆผุดมันในหัวของเขาเหมือนมีคนเปิดภาพสไลด์ให้เขาดูอย่างช้าๆ แล้วเด็กสาวในวันนี้ก็เติบโตเป็นหญิงสาวสวยสมบูรณ์แบบดังที่เขาเคยแอบจินตาการไว้ หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำไป

                แค่เพียงสบตากับเธอเพียงไม่แค่วินาทีเท่านั้นก็ทำให้หัวใจของพองโต และเต้นไม่เป็นจังหวะมันเต้นแรงจนเขาได้ยินเสียงเต้นหัวใจของตัวเอง และหากมีใครยืนอยู่ข้างๆ   เขาตอนนี้ก็คงได้ยินแน่เชียว เอกกวีแอบยิ้มกับตัวเอง

กวินหนุ่มมาดเซอร์และแสนอบอุ่น คำว่าเพื่อนสนิทเท่านั้นที่บอกสถานะของพวกเขา แต่การกระของกวินที่ปฏิบัติต่อเธอแล้ว เธอก็อดคิดไปไกลกว่านั้นไม่ได้ เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจและชีวิตของเธอ ตลอดระยะเวลาหกปีที่ผ่านมา ชีวิตของอันดามีเพียงแค่กวินเท่านั้น และความผูกพันนี้มันเริ่มก่อตัวเป็นความรักตั้งแต่ตอนไหนนั้นเธอไม่อาจรู้ได้ แต่เมื่อรู้ตัวอีกทีกวินก็มานั่งอยู่เต็มหัวใจของเธอไปซะแล้ว

วันนี้เธอตั้งใจจะสารภาพความในใจที่เก็บมันเอาไว้ตลอดหกปีให้เขารู้ สักทีเพราะรู้ดีว่าเขาคงรอคำนี้ของเธอมาตลอดเช่นกัน แต่แล้วความเจ็บปวดร้าวรานก็เข้ามาแทรกแซงในหัวใจของเธอแทน เมื่อเขาพาผู้หญิงคนหนึ่งมาแนะนำให้เธอรู้จักในฐานะแฟนของเขา  “ อัน นี่ ‘ฟ้าใส’ แฟนวินเอง ฟ้าใสเป็นเจ้าของร้านนี้ที่วินร้องเพลงอยู่และที่สำคัญ ฟ้าใสเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมกับวินที่เชียงใหม่ด้วยนะ อันว่ามันเป็นพรมลิขิต เหมือนที่ วินคิดไหม ”

เสียงนั้นที่เธอได้ยินเหมือนเสียงฟ้าผ่าลงกลางใจ อันดาพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุด แต่แววตาที่สะท้อนความร้าวรานครั้งนี้คงไม่ซ่อนใครไม่ได้หากเพียงแต่ไม่มีผู้ใดได้ทันสังเกตุมันเท่าก็เท่านั้น

‘ทำไมช่วงนี้เราถึงได้นึกเห็นแต่หน้าพี่วีนะ ก็จะให้ทำยังไงได้ละ ตอนเที่ยงเขาก็มาทานข้าวที่ร้านแม่ แถม ตกเย็นก็เจอกันที่ร้านเหล้าของพี่พงษ์อีก นี่ยังไม่รวมที่พี่เขาโทรหาเราระหว่างวันอีกเป็น สิบๆสายนะ หรือว่าพี่เขามีปัญหาเกี่ยวกับ งานเขียนเว็บไซต์บริษัทที่พี่เขาจ้างเราแล้ว เขาไม่กล้าถามหรือเปล่านะ  เอ๊ะ! แต่แล้วทำไมเราต้องใจสั่นๆและหน้าเริ่มร้อนๆ เมื่อนึกถึงพี่วีด้วยนะ ไม่ได้ ไม่ได้ สัญญากับตัวเองไว้แล้วนะว่าจะไม่หลงรักคนใกล้ตัวอีกแล้ว ยัยอัน ‘

อันดาเริ่มขัดแย้งกับความรู้สึกตัวเองอีกครั้งหลังจากวันนี้ทั้งวัน เธอพยายามลบภาพเอกกวีออกจากสมองของเธอไม่ได้สักที