หนึ่งดวงใจ ชายาอ๋องปีศาจ

อุส่าห์ข้ามมิติมาทั้งทีนางร้ายอย่างเธอ ต้องได้เป็นพระชายาของท่านอ๋องสิ!!!...แต่ติดอยู่อย่างเดียว ท่านอ๋องบ้านั่นวันๆเอาแต่นั่งจืดชืด ทำหน้านิ่ง เก๊กอยู่นั่นแหละ นี่ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ...คนอย่าง"อวี้หลงฮวา" ไม่มีทางตามจีบนายหรอกหย่ะ!!! อีตาอ๋องขี้เก๊กเอ้ยย!!!

"ท่านอ๋อง...." เสียงหวานเอ่ยเสียงแหบพร่าก่อนจะค่อยๆเผยสาบเสื้ออกอย่างแผ่วเบา เผยให้เห็นเนินปทุมถันสีขาวบริสุทธิ์น่าจับต้อง ริมฝีปากอวบอิ่ม สีชมพูกุหลาบขบเม้มกันอย่างประหม่าก่อนที่จะแสร้งก้มหน้าเอียงอาย "ร่างกายของฮวาเอ๋อ..เป็นของท่านแล้ว" เสียงหวานเอ่ยเสียงสั่นครือเล็กน้อย"........แม่นางคงเข้าใจผิด นี่หาใช่ฤดูผสมพันธ์ไม่".....ไอ้อ๋องบ้า!! เขา-หัก-หน้า-เธอ-อีก-แล้ว!!

"เจ้าหลงรักข้าเช่นนั้นหรือ...? " เสียงเย็นชาเฉยเมยเอ่ยอย่างเรียบเรื่อย "ใช่เพคะ!! ฮวาเอ๋อหลงรักท่าน"เสียงหวานเอ่ยอย่างมาดมั่นด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีทีท่าเขินอาย ก่อนที่จะฉีกยิ้มสดใสส่งให้ "มันคงจะไม่แปลก...ถ้าเจ้า..ไม่ใช่เด็กอายุ8ขวบ"......ถ้าเอาอายุรวมกันสองชาติภพฉันเป็นป้านายแล้วหย่ะ!!!

"จวนอวี้หลงสั่งสอนนางมาอย่างไร ถึงทำให้นางมีนิสัยประหลาดเช่นนี้"

(รอรีไรท์)