พระนเรศวรมหาราช

เนื้อเรื่อง

สมเด็จพระนเรศวรมหาราช 

พระนามเดิม	พระองค์ดำ
พระบรมชนกนาถ	พระมหาธรรมราชา
สถานที่พระราชสมภพ	เมืองพิษณุโลก
วันพระราชสมภพ	พ.ศ. ๒๐๙๘
วีรกรรมสำคัญ	ช่วยให้ประเทศไทยพ้นจากการปกครองของข้าศึกกอบกู้เอกราชของชาติไทยคืนมาได้เป็นผลสำเร็จ

"สมเด็จพระนเรศวรมหาราช" ทรงเป็นพระโอรสใน "สมเด็จพระมหาธรรมราชา" (สมเด็จพระศรีสรรเพชญ์) กับ "พระวิสุทธิกษัตริย์"พระราชบิดาสืบเชื้อสายราชสกุลมาจากราชวงศ์"พระร่วง"แห่งกรุงสุโขทัยส่วนพระราชมารดาเป็นพระธิดา  ใน"สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ"กับ "สมเด็จพระศรีสุริโยทัย" (วีรกษัตริย์ที่สิ้นประชนม์บนคอช้าง  เมื่อ พ.ศ. ๒๐๙๑ ) ราชวงศ์ "สุพรรณภูมิ"ทรงพระราชสมภพเมื่อปีเถะพ.ศ. ๒๐๙๘  ณ  พระราชวังสนามจันทร์เมืองพิษณุโลก  ขณะทรงพระเยาว์  มีพระนามสามัญว่า  "พระองค์ดำ" ทรงมีพระพี่นาง  ๑  องค์พระนามว่า  "พระสุพรรณเทวี" (สุวรรณกัลยานี) และพระอนุชา  ๑  องค์  พระนามว่า  "พระเอกาทศรถ" (พระองค์ขาว)  เมื่อสมเด็จพระมหาจักรพรรดิเสด็จสวรรคตใน  พ.ศ. ๒๑๑๑  พระราชโอรส  ก็เสด็จขึ้นครองราชย์ทรงพระนามว่า  "พระมหินทราธิราช"  บ้านเมืองในราชการนี้เกิดศึกสงครามมากมาย  เพราะพระเจ้าหงสาวดี (บุเรงนอง)  ต้องการยึดกรุงศรีอยุธยาเป็นประเทศราชของพม่าให้ได้และประสบผลสำเร็จ  เมื่อพระมหาธรรมราชาพระราชบุตรเขยซึ่งครองหัวเมือฝ่ายเหนือ  คือ  เมืองพิษณุโลกเอาใจออกห่างไปฝักใฝ่กับพม่า  พระเจ้าหงสาวดี  จึงถือโอกาสยกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยา  และให้พระยาจักรี  (เชลยศึก)แสร้งทำอุบายหนีจากพม่ามาลอบเปิดประตูเมืองรับกองทัพพม่าเข้าเมือง   กรุงศรีอยุธยาถูกโจมตีทุกด้านจนต้องเสียเอกราชให้แก่พม่าเมื่อวันอาทิตย์  เดือน ๙ แรม ๑๑ ปีมะเส็ง พ.ศ.๒๑  

       พระราชประวัติโดยย่อ  

"สมเด็จพระนเรศวร"  ทรงเจริญพระชันษาในพม่าตั้งแต่พระชนมายุได้ ๙ พรรษาเนื่องจาก พระเจ้าบุเรงนอง ต้องการนำเอาพระองค์เป็นตัวประกัน  มิให้พระมหาธรรมราชาคิดกระด้างกระเดื่องจนพระชนมายุได้  ๑๕ พรรษา  ก็ได้กลับมาเป็นพระมหาอุปราชปกครองเมืองพิษณุโลก  "สมเด็จพระนเรศวร"ทรงมีพระทัยกล้าหาญเด็ดเดี่ยว และเฉลียวฉลาดตั้งแต่ทรงพระเยาว์ดังได้แสดงให้ปรากฏในการตีหัวเมืองพม่าที่แข็งเมืองต่อหงสาวดี  ต่อมาได้ทรงรวบรวมคนไทยที่มีความสามารถและมีฝีมือมาฝึก  จนมีความเชี่ยวชาญทางยุทธวิธีการรบทั้งแบบไทยและแบบพม่าพระองค์ได้ทรงเหนื่อยยากตรากตรำพระวรกาย   เพื่อกอบกู้เอกราชที่เราต้องเสียให้แก่พม่ากลับคืนมา  ทรงพระวิริยะอุตสาหะในการสร้างความมั่นคงให้แก่ชาติบ้านเมืองในปี      พ.ศ. ๒๑๒๗   "สมเด็จพระนเรศวร"  ทรงทำพิธีหลั่งน้ำทักษิโณทกประกาศอิสรภาพของกรุงศรีอยุธยา  นับเป็นการกอบกู้เอกราชของไทยจากพม่า หลังจากนั้นได้ทรงทำสงครามป้องกันประเทศจากการรุกรานของพม่าหลายครั้งจนพม่าเกิดความขยาดไม่กล้ารุกรานไทยอีก  นอกจากนี้  ยังได้ทรงยกทัพไปตีเมืองประเทศราชของพม่าถึง  ๕  ครั้ง  ทำให้อาณาเขตของไทยแผ่ขยายออกไปมากกว่าครั้งใด ๆ นับตั้งแต่กรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี 

  "สมเด็จพระนเรศวร"ทรงเป็นนักรบกล้าและทรงเป็นผู้นำที่เข้มแข็งปลุกปลอบขวัญและผนึกกำลังสามัคคีคนไทยทั้งชาติเข้าด้วยกันขับไล่ศัตรูให้พ้นไปจากผืนแผ่นดินไทย  พระองค์ทรงออกรบนำหน้าทัพทุกครั้ง   โดยไม่พรั่นพรึงต่อศาสตราวุธของฝ่ายตรงข้าม  วีรกรรมที่ตำบลบางประหันและการทำยุทธหัตถีที่ตำบลหนองสาหร่าย  เป็นเครื่องยืนยันถึงความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของพระองค์  พระบรมเดชานุภาพเป็นที่เลื่องลือเกรงขามทุกทิศานุทิศ   แม้ในวาระสุดท้ายแห่งพระชนม์ชีพในปี  พ.ศ. ๒๑๔๘  ก็กำลังเสด็จไปในงานพระราชสงครามเพื่อความเป็นไทอันไพบูลย์ของพระสกนิกรในพระองค์     แม้ว่าจะเสด็จสวรรคตแล้วก็ตาม  แผ่นดินไทยก็ยังว่างเว้นศึกสงครามอีกเป็นเวลานาน  ด้วยวีรกรรมของพระองค์ทำให้คนไทยได้มีองค์พระมหากษัตริย์พระองค์หนึ่งที่ทรงเป็น  "มหาราช" พระองค์แรกในสมัยกรุงศรีอยุธยาทรงพระนามว่า  "สมเด็จพระนเรศวรมหาราช"