BLACK TECH INTERNET CAFE SYSTEM ระบบอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ในต่างโลก (นิยายแปล)

ลำดับตอนที่ #68 : เจี่ยงเสี่ยวหยูจะไม่ทนแล้วน่ะอย่าให้หนูโมโห

ตอนที่ 66  

 เจี่ยงเสี่ยวหยูจะไม่ทนแล้วน่ะอย่าให้หนูโมโห

     หลักจากที่ฟางฉีได้ทำการปิดร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แล้ว เขาได้คำนวณรายรับของเขาแล้วตระหนักได้ว่าถึงแม้ว่าระบบจะใช้คริสตัลไปส่วนใหญ่แล้วแต่เขาก็ต้องพกพามันเป็นจำนวนมากเช่นกัน

     เมื่อจำนวนลูกค้าเพิ่มมากขึ้นคอมพิวเตอร์ทั้งหมดภายในร้านทั้ง 50 เครื่องก็ถูกใช้งานทั้งหมดในช่วงที่ลูกค้าแน่นร้าน ดังนั้นร้านจึงมีรายได้หมุนเวียนภายในร้านอินเทอร์เน็ตถึงหกร้อยหรือเจ็ดร้อยคริสตัลต่อวันเลยทีเดียว

แม้ว่าเขาจะได้รับเพียง 10 % เท่านั้นของกำไรรทาายรับแต่มันก็ยังคงอยู่ที่สองสามคริสตัลต่อวันที่เขาได้รับ ตอนนี้เขามีมันมากกว่า300ผลึก!

นั่นไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย 300 คริสตัลมันก็มากเพียงพอที่จะซื้อสิ่งประดิษฐ์ทางวิญญาณที่สามารถบินได้แล้ว!

ตอนนี้เขายังสามารถซื้อรถม้าได้แล้ว!ฟางฉีคิดอย่างมีความสุขในสิ่งต่างๆที่เขาสามารถซื้อได้

ในทางตรงกันข้ามเจียงเสี่ยวหยูก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นเมื่อเธอทำความสะอาดภายในร้าน "ข้าต้องการเงิน.........ข้าต้องการดื่มสไปรท์..........ข้าต้องการเล่นDiablo!"

.........................

-วันรุ่งขึ้น-

กิจกรรมที่เจียงเชียวหยูชื่นชอบมันที่สุดคืออะไรในวันนี้? มันก็คือการทานอารเช้า อาหารกลางวันและอาหารเย็น!

ในฐานะที่เป็นโลลิสายแดกแล้วเธอก็ไม่มีงานอดิเรกอื่นและไม่แม้แต่ที่จะเคยดื่มสไปรท์เพียงหนึ่งขวด

ในทางตรงกันข้ามฟางฉีก็มอบหมายงานให้เธอทำทุกวันและนั่นก็เพื่อที่จะให้เธอดูแลเขาและลูกค้าคนอื่นๆที่สั่งสไปรท์มาเพื่อดื่ม

บางทีฟางฉีก็ไม่ได้ทำสิ่งนั้นโดยเจตตนาแต่นั่นเป็นความจริงเพียงน้อยนิด

.................................

-ในเช้าวันรุ่งขึ้น-

"ฉีเจ้ามาที่นี่เพื่อซื้อขนมปังอีกแล้วเหรอ?" ป้าหวังมองมาที่เขาด้วยความเอ็นดู "สามตระกร้า? เจ้าสั่งเพิ่มสามตระกร้าความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอีกแล้วเหรอทำไมความอยากอาหารของเจ้าเพิ่มขึ้นอีกมากมาย!"(ฟางฉีเคยกินขนมปังหลายชิ้นตอนที่ฉีดT-Virusใหม่ตอนที่ 20)

"ขอรับ" ฟางฉีทำการจ่ายเงินให้ป้าหวังแล้วอุ้มตระกร้าขนมปังทั้งสามของเขากลับเข้าไปในร้าน

เขาขี้เกียจเกินไปที่จะอธิบายให้คนอื่นๆฟังว่าเจี่ยงเสี่ยวหยูเธอกินขนมปังสองตระกร้าเข้ไปในตอนเช้าและคงจะไม่มีใครเชื่อเขาอย่างแน่นอนว่าเด็กสาวตัวเล็กๆนั้นจะกินมากมายขนาดนั้น

เขาเปิดร้านอินเทอร์เน็ตแต่เช้าวันนี้มันจึงยังไม่มีลูกค้าเลยในเช้าๆเช่นนี้

พวกเขาพากันนั่งที่ข้างหลังเคาเตอร์ข้างๆประตูร้านและเริ่มกินขนมปังในตระกร้า

เจียงเสี่ยวหยูเธอกินอย่างงดงามแต่รวดเร็วมันทำให้ฟางฉีอดสงสัยไม่ได้ว่าเธอมีหลุมดำอยู่ภายในกระเพาะเธอหรือเปล่า? เธอกินพวกมันลงไปทั้งหมดได้อย่างไร?

หลังจากที่เธอทานขนมปังตระกร้าแรกเสร็จแล้ว เจียงเสี่ยวหยูก็สังเกตเห็นว่าฟางฉีกำลังจ้องมองเธออยู่เธอก็ระวังตัวทันที "เจ้าของร้านหน้าโง่เจ้ากำลังมองหาอะไร"

"ข้าคิดว่าข้าต้องหักเงินเดือนของเจ้า"ฟางฉีกล่าวอธิบายให้เธอฟังอย่างจริงจังว่า "หรืออื่นๆแทนเจ้าจะกินมันจนกว่าข้าจะจนใช่มั้ย!"

เมื่อได้ยินดังนั้นเจียงเสี่ยวหยูก็กัดขนมปังในมือของเธออย่างแรงเหมือนกับว่าเธอกำลังกัดฟางฉีอยู่

จากนั้นเธอก็เห็นฟางฉีหยิบสไปรท์จากตุ้เย็นออกมาดื่ม

อ่า.....ทำไมเขาทำแบบนี้ต่อหน้าเธออยู่เรื่อย!เธออยากจะร้องไห้

"เจ้าของร้านช่วยส่งสไปรท์ให้ข้าขวดหนึ่งด้วย!"หลังจากที่ฟางฉีดื่มอึกแรกชูกวนชิงก็เดินเข้ามาภายในร้านและขอสไปรท์หนึ่งขวด

"เครื่องดื่มที่ร้านจองเจ้าของร้านดีที่สุด!"ชูกวนชิงยิ้ม ในขณะที่ฟางฉีดื่มสไปรท์เข้าไปอึกใหญ่

ข้าอยากลองดื่มเครื่องดื่มนี้จริงๆ...........เจียงเสี่ยวหยูจ้องที่ฟางฉีด้วยความรังเกียจ

อย่างไรก็ตามฟางฉีก็ได้หยิบสไปรท์ออกมาอีกหนึ่งขวดก่อนถามเธอว่า "ทำไมเจ้ามองมาที่ข้าล่ะ"

เธอมองดูคนอื่นๆดื่มสไปรท์และเล่นDiabloทุกๆวันการแสดงออกของพวกเขาแล้วมันดูน่าสนใจ ความต้านทานและความมุ่งมันของเธอถูกลดทอนลงไปอย่างช้าๆ

ข้าต้องทำอาหารและซักผ้าให้เจ้าของร้านคนโง่นี้หรือไม่

ไม่!ข้าเป็นคนที่มีหลักการ!เจียงเสี่ยวหยูเยาะเย้ยความคิดเธอ ข้ารู้ว่าเขากำลังตั้งใจทำบางอย่าง เขาไม่สามารถหลอกลวงข้าได้!

"เจ้าของร้านขอสไปรท์ขวดหนึ่งให้ข้าด้วย!อันเฉิงและคนอื่นๆก็มาถึงร้านแล้วเช่นกัน

"แน่นอน"ฟางฉีเปิดตู้เย็นแล้วมองเห็นสไปรท์ที่เหลืออยู่ภายในตู้เย็ฯ "เหลือเพียงห้าขวดแล้วเหรอ?"

เขาแข็งทื่อหลังจากที่นับจำนวนขวดสไปรท์ที่เหลือ

"เหลือเพียงห้าขวด?"เจียงเสี่ยวหยูเดินไปที่ฟางฉีแล้วมองเข้าไปในตู้เย็น

หลังจากที่เขาให้สไปรท์ไปกับอันเฉิง,บุเช่และโอหยางเฉิงทั้งสามขวดแล้วมันเหลือเพียงสองขวดเท่านั้น!

ทันใดนั้นก็มีผู้อาวุโสสองคนปรากฏขึ้นที่ประตู "เด็กน้อยขอสไปรท์เราสองขวด........"

"อ๊ะ!เจ้าของร้านคนโง่!ข้าต้องการดื่มสไปรท์!ข้าต้องเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารใช่หรือไม่" ในที่สุดเจียงเสี่ยวหยูก็สูญเสียหลักการของเธอไป

"เอ่อ...."ฟางฉีไม่ทราบว่าการต่อสู้ทางอารมณ์ที่เจียงเสี่ยวหยูที่เธอต้องผ่านมาและต่อสู้กับตัวเองมานับไม่ถ้วนจมมาถึงจุดที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้ แต่เขามองมาที่เธอแล้วพูดว่า "แม้ว่าเจ้าจะต้องการเริ่มต้นเรียนรู้วิธีการทำอาหารแลกด้วยสไปรท์ เจ้าต้องรู้ว่าตอนนี้เจ้าไม่มีรายได้เพียงพอที่จะซื้อสไปรท์ถึงขวดหนึ่งด้วยซ้ำ"

"ให้ข้ายืมคริสตัลสามผลึกตกลงไหม"เจียงเสี่ยวหยูถือขวดสไปรท์ไว้ภายในมือของเธอโดยจะไม่มีท่าทีที่จะส่งคืนไปแน่นอน

"ให้เจ้ายืมผลึกเหรอ?"ฟางฉีพูดค้างไว้ครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ปฎิเสธ

จากนั้นเขาก็วางคริสตรัลสามผลึกลงเกะในเคาเตอร์ "สไปรท์หนึ่งขวดมีค่าใช้จ่ายสามคริสตัลเมื่อเจ้าเรียรู้วิธีการปรุงอาหารข้าจะตัดสินใจว่าเจ้าจะใช้เวลากี่เดือนในการชำระเงินคืนให้ข้า"

ข้าควรจะกลับไปเอาคริสตัลสักสองพันก้อนแล้วมาโยนใส่หน้าของเจ้าของร้านคนนี้ดีหรือไม่!เจียงเสียวหยูอยากร้องไห้ แต่..........เธอทำไม่ได้ถ้าเธอกลับไปเธอจะไม่สามารถหลบหนีออกมาอีกได้.........เธอยังไม่เคยเล่นDiabloเลย

ดังนั้นเธอจึงกัดฟันของเธอแล้วพูดอย่างหดหู่ว่า "เจ้าของร้านให้คริสตัลข้าอีกผลึกได้ไหม?"

"เพื่ออะไร?"

"เพื้อซื้อตาราทำอาหาร...."เสียงของเจียงเสี่ยวหยูนั้นมันเบาเหมือนเสียงยุงและเธอก้มหน้าลงมากดูเหมือนว่าเธอจะอายจริงๆ

.......................

     ซองชิงเฟิง,อะนเฉิงและคนอื่นๆเริ่มเล่น Act II ของ Diablo พวกเขาผ่าน Act I และจ้าง Mizan ซึ่งเป็นทหารรับจ้างที่ซื่อสัตย์หลังจากที่ได้เห็นพลังของเขาหลังจากมองดูการเล่นเกมของฟางฉีเมื่อวานนี้

อย่างไรก็ตามเมื่อซองชิงเฟิงกลับไปที่ Act I และพยายามที่จะได้รับไอเท็มที่ดีกว่าจากอันดาเรียลและ Mizan  ก็ไม่มีการปรากฎให้เห็นที่ไหนเลย

เมื่อพวกเขาลองค้นหาดีๆแล้วพวกเขาเห็นเขาสั่นเทาในมุมหนึ่ง.............

ชะตากรรมของอันเฉิงนั้นแย่กว่าคนอื่นๆมากเมื่อเขาใช้พอร์ทัลของเขาและ Mizan ถูกเคลื่อนย้ายไปยังฝูงแมลงปีศาจปีกแข็งโดยบังเอิญ

Mizan นั้นรีบวิ่งหนีออกไปจากฝูงแมลงปีศาจปีกแข็งแล้วทิ้งให้อันเฉิงที่เป็นพ่อมดยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางฝูงของแมลงปีศาจ.........

หลังจากเหตุการณ์นั้นก็มีเหตุการณ์มากมายนับไม่ถ้วนคล้ายๆกันเกิดขึ้นพวกเขาก็เริ่มเข้าใจทหารรับจ้างคนนี้อย่างช้าๆ

.............

บางครั้ง Mizan ก็รู้สึกโกรธพวกเขามากจนเริ่มที่จะบ่นและสาปแช่งพวกเขาต่างๆนาๆ

ดูสิ่งที่Mizan ทำ!

...............

ชิเชี่ยวเฟิงกำลังอ่านต้นฉบับนิยายในมือของเธอครั้งแล้วครั้งเหล่าและทำให้แน่ใจว่าต้นฉบับนิยายนี้มันไม่มีข้อผิดพลาดใดๆก่อนที่จะไปที่ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ของฟางฉี

เธอกับฟางฉีได้ทำข้อตกลงร่วมกันแล้วฟางฉีจะจัดทำพิมพ์ต้นฉบับในขณะที่เธอจะเขียนเรื่องราวและเธอยังต้องรับผิดชอบในการหาสถานที่เพื่อเผยแพร่นวนิยายด้วย

ในฐานะแฟนตัวยงเธอไม่ได้คิดถึงเรื่องเงินเลยแม้แต่น้อยเมื่อเธอตัดสินใจที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับ Diablo กำไรจะถูกแบ่งเป็นสี่สิบหกสิบ

ไม่มีใครสนใจเรื่องนี้มากนักดังนั้นพวกเขาจึงคิดอะไรบางอย่างที่เป็นพื้นฐานมากกว่านั้น

................

-ภายในห้องโถงใหญ่เมืองหยานไห่-

มีสาวสวยที่กำลังพึมพำกับตัวเองว่า "ข้าอยากเล่นDiabloจริงๆทำไมท่านพ่อถึงบอกให้ข้ามาที่เมืองหยานไห่แทนที่จะเป็นเมืองจิ่วหัวด้วยข้าต้องการไปปฎิบัติภารกิจที่มีอิสระอย่างผู้อาวุโสโจว......"

"ท่านหญิงเย่ Diablo มันคืออะไรเจ้าค่ะ?" หญิงรับใช้ของเธอสับสน

"Diablo................"

***********************************