ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ตำนานเกิดขึ้นที่อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ได้อย่างไร
ตอนที่ 19
ตำนานเกิดขึ้นที่ในอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ได้อย่างไร
ฝางฉีรู้ว่าเนื้อเรื่องของเกมดีมากจนเขาสามารถควบคุมได้อย่างแม่นยำ ถ้าหากเขาช้าลงแม้แต่วินาทีเดียวเขาอาจจะไม่มีโอกาสส่งพลุสัญญาณ!
"พี่อู๋ถ้าเป็นพี่ พี่มีโอกาสชนะเท่าไร" เหลียงชิถามด้วยสีหน้าน่ากลัว ชายคนนั้นจอนกระตุกด้วยความกลัว
"ก่อนหน้านี้มีโอกาสในการชนะของข้าน่าจะอยู่ที่ 70 ถึง 80 เปอร์เซ็น" การแสดงออกของอู๋ฉานมืดมน "ตอนนี้.....มันไปไม่ได้ !"
การโจมตีการป้องกันความสามารถในการฟื้นคืนสภาพและความเร็วของมอนเตอร์นั้นสูงมากจนน่าหวาดกลัว!
มันเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่สามารถเอาชนะได้!
อู๋ฉานเป็นนักรบที่เก่งกาจที่สุดของกลุ่ม ถ้าเขาไม่คิดว่าเขาสามารถเอาชนะมันได้
ทรราชมันมีชื่อเสียงด้วยเหตุผล! มันทรงพลังเกินไป!
ใบหน้าของพวกเขาจะเป็นอย่างไรถ้าพวกเขาพบว่านี่เป็นเพียงทรราชรุ่นทดลอง?
ฝางฉีสูดหายใจลึกๆ ก่อนที่จะหยิบ Magnum Revolver ของเขาออกมา!
ปืนพก Magnum นั้นทรงพลังเพียงพอที่จะทำร้ายศัตรูจากระยะที่ปลอดภัย อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะมีประสบการณ์มากแค่ไหนก็ตามฝางฉีพบว่ามีแม็กกระชีนจำนวนหนึ่งรอบตลอดเกม
ตอนนี้เขาเหลือเพียงกระสุนแม็กเดียว!
ฝางฉีดึงไกยิงกระสุนใหญ่ของเขาไปที่ทรราช!
อย่างไรก็ตามการโจมตีครั้งนี้ดูเหมือนจะเป็นเหมือนการตำพริกละลายแม่น้ำมันสร้างผลกระทบ!
เพื่อนร่วมทีมของเขายิงด้วยเช่นกัน แต่กระสุนธรรมดาก็ไร้ประโยชน์
"กระสุนปืนเจ้าของร้านเกือบหมดแล้ว!" ซองชิงเฟิงเป็นคนที่ติดตามเกมมากที่สุด เขายังคงเป็นคนที่รู้ผลตามมาของการไม่มีกระสุนต่อไป
เมื่อได้ยินสิ่งที่ซองชิงเฟิงพูดคนอื่นๆต่างกังวลใจกับฝางฉี
ยิ่งกว่านั้นพวกเขาเห็นทรราชพุ่งเข้าหาฝางฉีด้วยความสามารถทั้งหมด!
มันมีร่างกายใหญ่โตแต่ก็ยังมีความคล่องแคล่ว มันสามารถบดขยี้คนอ่อนแอได้!
ฝางฉีจะสามารถหลบการโจมตีของทรราชได้อีกครั้งหรือไม่
ทุกคนมีความกังวลเมื่อพวกเขามองดูฝางฉี!
ตอนนี้ฝางฉีดูนิ่งมาก
เขาเลือกตัวละครคริสเพราะทักษะการต่อสู้ของเธอ!
แม่ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในจุดสุงสุดของอาณาจักรแห่งการฝึกฝน หลังจากที่ทุกคนของการทำความคุ้นเคยกับทักษะการต่อสู้ของตัวละครคริส เขาก็ซึมซับสิ่งที่เรียนรู้อย่างช้าๆทำให้เขาเรียนรู้เทคนิคเป็นของตัวเอง
ยิ่งกว่านั้นเขาได้ใช้นักล่าเพื่อฝึกฝนตัวเองและวิธีการโจมตีของพวกมันนั้นคลายกับของทรราชมาก! สัตว์ประหลาดทั้งสองประเภทชื่นชอบที่จะพุ่งเข้าใส่ศัตรูและแีกกระชาก!
ระดับของเขาสูงกว่าทุกคนในร้านเขาอยู่ที่ระดับ 23 ! ดังนั้นความสามารถในการต่อสู้ของเขาจึงไม่สามารถคำนวณได้ด้วยวิธีธรรมดา!
ฝางฉีกระโดดสูงขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะเหยียบบนผนังด้านขวาของเขา ร่างกายของเขาโค้งออกในขณะที่เขาหลีกเลี่ยงทรราชไม่กี่เซนติเมตรทำให้เขาสามารถเหนี่ยวไกปืน Magnum Revolver อีกครั้ง!
เขายิงสามนัดไปทางด้านหลังของหัวใจทรราช!
ถึงแม้มันจะมีการป้องกันแต่ทว่าทรราชก็ไม่สามารถทนต่อการถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องได้ด้วยบางสิ่งที่ทรงพลัง!
มันชะงักเมื่อเลือดสดๆออกมาจากบาดแผลของกระสุนปืน!
"เจ้าของร้ายเก่งมาก!"
"เขายังมีชีวิตอยู่ภายใต่สถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร"
"เจ้าของยังคงเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่เขาต่อสู้สัตว์ประหลาดเช่นนี้โดยไม่ใช้พลังนักรบฉี?"
ผู้คนที่อยู่ด้านหลังของฝางฉีจ้องมาที่เขาด้วยความไม่เชื่อพวกเขาตกใจว่าเจ้าของร้านสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของทรราชได้อีกครั้ง!
พวกเขาไม่คาดคิดว่าเขาจะสามารถทำได้โดยไม่ใช้พลังนักรบฉี!
แม้ว่าเขาจะแพ้การต่อสู้ครั้งนี้เขาก็ควรภูมิใจในตัวเอง!
"พวกเจ้าทุกคนคงไม่เคยเห็นว่าเจ้าของร้านใช้เพียงมีดสั้นเพียงอย่างเดียวเพื่อฆ่านักล่า!" หลินเส่าพูดจาโผงผางอยู่ด้านหลังฝางฉี "เขาฆ่าพวกมันอย่างรวดเร็ว"
"เขาใช้มีดสั้น?"
"เขาไม่กลีวการติดเชื้อเหรอ?"
"เขาค่อนข้างมีความมั่นใจเจ้าไม่คิดเหรอ?"
คำพูดของหลินเส่าทำให้เกิดความโกลาหลท่ามกลางผู้คนอีกครั้ง
"เขาไม่มีกระสุนเลย!" ซองชิงเฟิงชี้ให้เห็นบางอย่างที่สำคัญอย่างยิ่ง
ความจริงคือหลังจากเล่นเกมมานานพวกเขาก็ํเข้าใจโลกนี้อย่างช้าๆว่าเกมดังกล่าวเป็นมนุษย์ที่ไม่มีพลังนักรบฉีดังนั้นพวกเขาจึงประดิษฐ์อาวุธที่ทรงพลังอยางมากเพื่อต่อสู้กับศัตรู!
เมื่อพวกเขามีกระสุนพวกเขาสามารถฆ่าศัตรูได้นับไม่ถ้วน! อย่างไรก็ตามหากปราศจากอาวุธและกระสุนเหล่านี้สถานการณ์จะน่าอึดอัดใจอย่างมาก!
ยิ่งกว่านั้นการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่มีมีดสั้นในการต่อสู้ยะยะใกล้นั้นไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี!
หากผู้เล่นไม่ใส่ใจในการต้อสู้ร่างกายของเขาหรือเธอจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆทันที!
มันยากเกินไป!
แม้ว่าพวกพวกจะดูเพียงด้านหลังของฝางฉีพวกเขารู้สึกถึงความรุนแรงและขนลุกปรากฎทั่วร่างกายของพวกเขา!
ฝางฉีวิ่งไปในทางตรงกันข้ามของทรราชในขณะที่พวกทรราชคุกเข้าลงบนพื้นมันไม่สามารถติดตามฝางฉีได้ในขณะนี้
แต่เขาไม่มีลูกกระสุน!
คริสเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีพลังนักรบฉีเธอจะต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไรถ้าไม่มีปืน
"ลืมมันไปเสียเถอะเราไม่ต้องดูอีกต่อไปแล้ว" แม้ว่าฝางฉีจะสร้างระยะห่างระหว่างตัวเขากับทรราชมากเท่าไร แต่คนอื่นๆก็ดูสิ้นหวังแล้ว
"พวกทรราชมีพลังมากเกินไป! " ชูกวนชิงส่ายหัวแล้วถอนหายใจ "ข้าไม่คิดว่าคริสจะผ่านระดับนี้ไปได้ ข้าคิดว่าข้าอาจต้องเปลี่ยนตัวละครจิลล์ออกไปในภายหลังเช่นกัน"
ซองชิงเฟิงร้องออกมาเช่นกัน "ดูเหมือนว่าคริสอยู่ที่นั่นเพื่อช่วยให้เราทำความคุ้นเคยกับเกม....เจ้าของร้านจะไม่สามารถผ่านด่านได้...."
"บริษัท อัมเบรลล่า มีความสามารถในการสร้างสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังมากมาย!
ไม่นานเสียงเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้นก้องกังวานในท้องฟ้า
ฝางแีเริ่มโบกมือไปที่เฮลิคคอปเตอรืก่อนที่ทรราชจะมีโอกาสไล่ตามเขา! เขาตื่นเต้นมากตอนนี้
มีคนดยนกล่องสี่เหลี่ยมยาวๆลงมาจากเฮลิคอปเตอร์และฝางฉีก้กลิ้งไปหยิบมันอย่างรวดเร็ว!
"ข้าเข้าใจแล้ว!" ฝางฉีดีใจมากเขาวิ่งไปทิศทางตรงข้ามทรราช เขาไม่ได้วิ่งหนี เขาต้องการเวลาในการรับไอเทมนี้ก่อนที่ทรราชจะสามารถโจมตีได้อีกครั้ง!
เขากำลังทำอะไร
ผู้ชมที่สูญเสียความหวังในตัวของฝางฉีและหันหลังกลับจากไปพวกเขาเริ่มสับสนในสิ่งที่ฝางฉีกำลังทำ
นั่นคืออะไร? พวกเขาจ้องมองไปที่กล่องสี่เหลี่ยมสีดำอย่างสงสัย
พวกเขาเห้นสี่กระบอกลมยื่นออกมาจากกล่องสีดำ
ปรากฎแสงสะท้อนของโลหะจากกระบอกและกระบอกสีเงินก็ปล่อยพลังงานออกมา!
ฝางฉีวางัมนไว้บนไหล่ของเขา เมื่อทรราชพุ่งเข้าหาเขา เขาก็ไม่หวั่นไหว เขาดึงทริกเกอร์เทน!
เลื่อนลง!
จรวดพุ่งออกมาจากกระบอก!
จรวดมีความหนาเท่ากับแขนของคริส ด้วยเปลวไฟหางยาวมันพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับเสียงดัง!
พวกทรราชดูเหมือนจะรู้สึกถึงอันตรายและปกป้องหัวใจของมันทันทีด้วยกรงเล็บที่แข็งแกร่ง!
จากนั้นก็เสียงบูม!!ก็ดังขึ้นและแผ่นดินก็เริ่มสั่นไหว!
ชิ้นระเบิดของเนื้อนับไม่ถ้วนพร้อมกับเปลวไฟและคลื่นของอากาศที่ร้อนบังคับให้ฝางฉีต้องถอยห่างออกไปไม่กี่ก้าว!
"หนึ่งนัดเข้าไปในหัวใจ!"
หลังจากที่ฝางฉีพอใจแล้วมองไปรอบๆก่อนที่จะเป่าควันที่เกาะตัวเองออก เสื้อของเขาเปียกโชก!
"มันดีที่เขาเคยฝึกมาก่อน! ฝางฉีหัวเราะขณะที่เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ภายในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่เงียบสนิทและยังคงเงียบมากจนได้ยินเสียงเข็มหล่นได้เลยทีเดียว
ไม่มีใครคิดว่า ' กล่องดำ ' ที่ดุธรรมดาในมือของฝางฉีนั้นจะมีพลังที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก!
นี่คือพลังของอาวุธสมัยใหม่!
เมื่อเทียบกับอาวุธสงครามเย็น เช่นมีดสั้นอาวุธสมัยใหม่เน้นไปที่ผลลัพธ์มากกว่า!
นี่เป็นการระเบิดที่สวยงามมากๆัมนเป็นสุดยอดของความรักสำหรับผู้ชายหลายๆคน!
พวกเขาจ้องมองที่หน้าจอของฝางฉีในขณะที่เขาปล่อยจรวด
ทุกคนไม่ว่าจะเป็นนักรบหลักนักรบบรรพบุรุษและผู้ฝึกฝนที่ดีจะต้องตกตะลึงเมื่อต่องเผชิญกับอาวุธเช่นนี้ พวกเขาทั้งหมดคิดในใจ
ด้วยการปล่อยจรวดบนไหล่ของคริสนั้น คริสและพักพวกของเขาขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปคฤหาสน์ฝันร้ายตอนนี้ที่อยู่เบื้องล่างระเบิดออกเป็นชิ้นๆ
เพื่อนร่วมทีมของเขาหมดแรง รีเบคก้าหลับไปในขณะที่จิลลืวางศรีษะของเธอบนไหล่ของคริส ดวงอาทิตย์ส่องผ่านเมฆส่องไปที่สันกรามของคริสและใบหน้าที่เปื้อนเลือดเล็กน้อย
ในเวาลานี้ผู้ชมดูเหมือนจะได้เห็นพระเจ้า!!
เขาสมเป็นผู้ชายมากและอยู่เหนือชายทั้งปวง!
นี่เป็นจุดจบของ Resident Evil One หรือไม่?
พวกเขาตั้งตารอคอยมันมานานมากและในที่สุดของพวกเขาก็ได้เห็นมัน!
เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นไปบนท้องฟ้าสีฟ้าครามทำให้พวกมันเป็นฉากจบที่งดงามมาก!
ไม่ว่าเกมจะสนุกแค่ไหนมันก็ไม่ได้สนุกตลอดเวลา
การต่อสู้กับเหล่านักล่านั้นยากต่อการไขปริศนาก็ยาก การต่อสู้นานเกินไปก็หมดแรงและการติดอยู่ในระดับเดียวก็ทำให้ตกต่ำ
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นสิ่งนี้พวกเขาก็ตระหนักได้ว่ามันคุ้มค่า!
ทุกคนไม่สามารถเรียกตัวเองว่าเป็นวีรบุรุษได้ แต่นั่นไม่ได้มีความหมายว่าพวกเขามีความทะเยอทะยานน้อยลง!
เพราะเหตุนี้ฉากนี้จึงมีค่าและมีค่าเป็นอย่างมาก!
มันเติมเต็มความทะเยอทะยานและความกล้าหาญในหัวใจของทุกคนเพื่อความสมบูรณ์แบบ!
ก่อนหน้านี้พวกเขาสงสัยว่าจะผ่านเกมได้อย่างไร ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจวิธีการเล่น!
ฉากจบนั้นยอดเยี่ยมมาก!
พวกมันไม่มีอะไรจะเทียบเท่ากับฝางฉีได้!
พวกเขามองดูเอลิคคอปเตอร์หายไปในท้องฟ้า ไม่สำคัญว่าจะเป็นทหารผ่านศึกอย่างซองชิงเฟิงที่เล่นมานานแล้วหรือมือใหม่ไม่มีใครในนี้ที่จะสามารถสงบลงได้!
ทุกคนรอคอยที่จะมาถึงฉากนี้และในที่สุดพวกเขาก็เห็นมันปรากฎตัวต่อหน้าพวกเขา!
จากนั้นการจ้องมองไปด้วยควมสับสนมาทางฝางฉีซึ่งกำลังออกจากเกมเมื่อเพลงจบดังขึ้น เขาหันหลังกลับมาและรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เขาเห็น
"ทำไมพวกเจ้าถึงมาเบียดกันที่นี่"
"ผู้คนล่างมากเหลือเกิน!"
"เจ้าเป็นคนเก่ง!"
"ข้ารู้สึกเหมือนข้าเพิ่งดูละครเรื่องใหม่ต่อหน้าต่อตา"
"ไม่มันเป็นสารคดีที่ยิ่งใหญ่"
"นี่คือสิ่งที่ลูกผู้ชายควรจะทำ!" เหลียงชิชายอ้วนคนหนึ่งอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น เลือดในตัวของเขาเดือดพล่าน
"เจ้าสามารถไปได้ไกลถึงเพียงนี้?" ซองชิงเฟิงพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขากำกำปั้นของเขา
"เจ้าของร้านเจ๋งจริงๆ!" ชิเชี่ยวเฟิงผู้มาใหม่ในวันนี้กล่าวว่า "หลังจากที่เห็นเขาเล่นเกมมันก็ไม่น่ากลัวอีกต่อไปเราควรลองใหม่ในภายหลัง"
"อาวุธนั้นทำให้ข้านึกถึงสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณของผู้ฝึกฝน" ชายผู้ที่มีจอนไม่สามารถพูดได้ แต่ก็ให้ความเห็นว่า "ข้าอยากลองด้วยตัวเองจริงๆ! ถ้าข้ามีอาวุธแบบนั้นข้าจะไม่กลัวผู้ฝึกฝนเลย!"
"กวนชิง" ชิเชี่ยวเฟิงเรียกออกมาในความคาดหมายว่า "ข้าต้องการเล่นด้วยเจ้าสามารถสอนข้าได้ไหม"
"ข้าคิดว่าเจ้าพูดว่าเจ้าไม่ต้องการเล่นไม่ใช่เหรอ?" ซองชิงเฟิงโกรธเธอจ้องมองเพื่อนของเธอ เธอเสียเวลามากในการที่พยายามโน้มน้าวให้ชิเชี่ยวเฟิงเล่นเกม แต่ตอนนี้เธอกลับอยากเล่นเอง
"เกมมันดูไม่ไดีเมื่อเจ้าเล่น" ชิเชี่ยวเฟิงหัวเราะ แล้วพูดว่า "เจ้าของร้านทำให้เกมมันดูสนุกกว่ามาก"
"....."ใบหน้าสวยของชูกวนชิงมิดลง เธอสงสัยว่าเพราะเหตุใดเพื่อนของเธอจึงคิดว่าเธอทำให้เกมมันแย่ลง
" เจ้าคววรเข้าใจในการทำงานที่ซับซ้อนของข้าเมื่อข้าพยายามที่จะหลีกเลี่ยงสุนัขซอมบี้หรือไม่?เธอคิดว่าข้า........................."
***********************************
มีเรื่องจะบอกล่ะ.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น