My diary ความทรงจำสีจางๆ

ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่นิทาน

เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องจริงที่ถูกเขียนขึ้นจากประสบการณ์และความทรงจำของเรา

เพราะฉะนั้น มันอาจไม่ได้หวานเป็นน้ำผึ้ง สวยเหมือนกุหลาบ หรืองดงามเหมือนท้องฟ้าหลังฝนตก

บางครั้งมันก็ขมปร่า บางครั้งมันก็ชวนร้องไห้ บางครั้งก็ชวนคิดว่าโลกนี้ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด

แต่ถูกสิ่งที่ถูกถ่ายทอดออกมา มันเป็นสิ่งที่คนๆนึงพบเจอจริงๆ

เป็นความทรงจำของคนๆนึง

และอาจเกี่ยวข้องกับความทรงจำของอีกหลายๆคน

อาจเป็นแรงบันดาลใจให้พวกคุณก็ได้

คุณไม่จำเป็นต้องชอบประสบการณ์ของเรา หรือมีอารมณ์ร่วมไปกับมัน 

คุณไม่จำเป็นต้องกดอ่านทุกตอน หรือคอยตามคอมเม้น

เราแค่อยากแชร์ส่วนนี้ร่วมกันกับคุณ

เพราะตั้งแต่นี้ต่อไป คุณจะได้มาเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำใหม่ของเรา

ด้วยรัก

กิ่งแก้วกานดา