วันเวลาที่หมุนเวียนผันผ่าน
ความทรงจำเมื่อวันวานเริ่มเลือนหาย
คิดถึงคนที่เคยอยู่ข้างกาย
ที่เคยหายไปกับกาลเวลา
          ย้อนอดีตกลับไปเมื่อวันนั้น
เคยมีกันแต่ฉันกลับมีปัญหา
ไม่เคยพูดคำว่ารักให้ออกมา
เพราะไม่กล้าและเพราะไม่มั่นใจ
          กลัวตัวเองจิตใจไม่เข้มแข็ง
กลัวเปลี่ยนแปลงไปชอบใครที่ไหน
กลัวกระทั่งเธอไม่เคยมีใจ
กลัวเธอรับไม่ได้เลยต้องทน
          เมื่อเวลาผ่านไปใจเริ่มหาย
มันกลับกลายเป็นฉันที่สับสน
เรื่องที่เก็บเอาไว้แย่เกินทน
เราต่างคนต่างจากห่างกันไกล
          กับความจริงและสิ่งที่เพิ่งรู้
เธอยังอยู่ในนี้ไม่ไปไหน
กับความจริงที่เธอเองกฌมีใจ
แต่ไม่กล้าบอกไปเหมือนเหมือนกัน
          ถ้าวันนั้นได้ถามกันสักครั้ง
คงไม่พังลงไปเหมือนดั่งฝัน
เมื่อต่างคนต่างมีใจให้กัน
อย่าคิดสั้นสั้นเพราะกลัวความเป็นจริง
!!!!!!!!!!!!!!!+++++++++!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หมายเหตุ : ที่จริงไม่ได้จบแค่นี้หรอกนะ แต่มันแต่งต่อไม่ได้แล้วอ่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น