เหมือนเธอยืนอยู่ ณ ที่ตรงนี้
มองอีกทีกลับเหลือเพียงความว่างเปล่า
ก็มันจบเลิกคบกันแล้วนี่เรา
จะยังมองหาเขาให้ได้อะไร
              จบลงแล้วเรื่องราวของความรัก
เพิ่งประจักษ์หากก็เจ็บเกินแก้ไข
เมื่อเสียรักจึงรู้จักความเสียใจ
คงไม่เท่าไรหากไม่ต้องเจอกับเธอ
              เพราะยังคงอยู่ใกล้กันแค่นี้
ใกล้พอที่จะทำให้ใจฉันเผลอ
จนบางวันถึงแม้ไม่ได้เจอ
เงาของเธอก็ยังติดตราในใจ
              แม้จะบอกตัวเองร้อยพันครั้ง
มันก็ยังไม่ลืมเธอและหวั่นไหว
อยากจะลบภาพเธอให้หมดไป
ทำอย่างไรก็มีเงาเธออยู่ดี
              หรือเป็นเพราะชะตาฟ้าลิขิต
ให้ชีวิตฉันต้องเจ็บปวดอย่างนี้
รอเวลารักษาใจให้ฉันที
รอวันที่ใจไม่มีเงาของเธอ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น