Love President รักนาย คุณชายท่านประธาน [The End]

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 บราวนี่สื่อรัก

"เฮ้ยๆๆๆ แกเล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ เป็นไงบ้างวะ กินข้าวกันสองต่อสองกับพี่เอฟซีเลยนะเว้ย !!!" ยัยจีเน่ถามยิกเลย คาบนี้ว่าง คือว่างทั้งบ่ายเลยแหละ พอดีครูที่สอนไปประชุมพร้อมกัน 3 คาบติดเลย ตอนนี้ฉันกับจีเน่อยู่ที่ห้องสมุด2 ห้องสมุดใหญ่คนเต็ม อึดอัดเป็นบ้า

"ก็ดี"

"อะไร แค่เนี้ย แกอย่ากั๊ย ยัยแคด บอกฉันมาเดี๋ยวนี้" โฮ่ โตไปน่าจะเป็นตำรวจสอบสวนคนร้ายนะยะ -0-

"ก็ ไม่มีอะไร ก็ไปคุยเรื่องโครงการ แล้วก็ กินสปาเกตตี แค่นี้เอง"

"สปาเกตตี!!! แล้วมีป่ะแบบว่า กินเส้นเดียวกัน ดูดคนละข้าง แล้วก็ อร๊ายยย ><"

"โอ๊ยยย ไปกันใหญ่แล้ววว บ้า คิดอะไรเพ้อเจ้อ" แต่ยัยจีเน่ก็ยังกรี๊ดกร๊าดไม่หยุด - -*

">0<"

"-.- พอๆ อ่านหนังสือดีกว่า" แล้วฉันก็เดินไปหยิบหนังสือมาจากชั้น





ปั้ก!

"โอ๊ะ ขอโทษค่ะ"ฉันบอกแล้วก็ก้มลงเก็บหนังสือ

"ไม่เป็นไรครับ" เฮ้ย เสียงคุ้นๆ

"อะ..เอฟซี!!! นาย..อุ๊บ!" พอฉันจะตะโกน เอฟซีก็เอามือปิดปากฉัน เสียงฉันดังไปสินะ ดูดิ คนมองเต็มเลย -0-

"เบาๆสิ เธอจะตะโกนทำไมเนี่ย" เอฟซีกระซิบบอกฉัน

"อู้แอ้ว อ้ออ่อยอะอีอิ! (รู้แล้ว ก็ปล่อยซะทีสิ!)" แล้วเอฟซีก็ค่อยๆปล่อยมือ ฮู่ววว แทบขาดใจตาย

"เธอมาทำอะไรอ่ะ"

"มารดน้ำต้นไม้" ฮ่าๆ กวนมั๊ยล่ะฉัน

"อ้าวเหรอ ฉันคิดว่าเธอมาเตะบอลซะอีก"

"*.*" เอ่อ แต่ตานี่กินขาดอ่านะ

"เธอนั่งตรงไหนอ่ะ"

"นั่งเก้าอี้"

"-.-" ^0^ ได้เวลาเอาคืน แล้วฉันก็ยักไหล่ไม่สนใจ จากนั้นก็เดินมาที่โต๊ะ



"แหม ไปนานเชียวนะ" วางหนังสือปุ๊บ โดนถามอย่างที่คิดไว้เป๊ะ

"ก็ไปไม่เร็ว"

"- -*"

"^0^ อ่ะๆ อ่านหนังสือกัน" ฉันบอกแล้วก็เอาหนังสือเลื่อนไปตรงหน้าจีเน่

"จ้ะ! กวนประสาทจริง แกนี่" แล้วจีเน่ก็หยิบหนังสือไปอ่าน ฉันก็เลือกหนังสือมาเล่มนึง แล้วก็อ่าน อ่าน อ่านไปเรื่อยๆ





..........10 นาที่ผ่านไป..........

"ขอนั่งด้วยคนนะครับ" เอิ่ม ใครอ่ะ

"อะ เอฟซี!!!"

"ชู่! เบาๆสิ เธอนี่ตะโกนได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ" คือฉันตกใจที่เห็นหน้านายอ่านะ -0-

"พี่เอฟซี สวัสดีค่ะ" ยัยจีเน่ยกมือไหว้เอฟซี ไหว้มันทำไมฟร้ะ

"สวัสดีครับ น้องจีเน่ใช่มั๊ยครับ"

"ค่ะ"

"น่ารักจัง นี่ แคดดี้ สนิทกันแท้ๆ ทำไมเธอไม่น่ารักเรียบร้อยได้สักครึ่งนึงของเพื่อนเธอฮะ" อ้าวเฮ้ย มาลงที่ฉันได้ไงเนี่ย - -*

"คิกๆ" แน่ะ ยัยจีเน่มาหัวเราะฉันอีก

"เรื่องของฉัน"

":P"

"- -*" กวนประสาทจริง หมอนี่



..........1 ชั่วโมงผ่านไป..........



"จี หิวอ่ะ พาไปหาไรกินหน่อยดิ"

"โอ๊ย จะมาหิวอะไรตอนนี้วะ-0-" ยัยเพื่อนบ้า พาไปหน่อยก็ไม่ได้

"ฉันพาไปมั๊ย"

"เออๆ แคด แกให้พี่เอฟซีพาไปดิ" อ้าวเฮ้ย

"เอ่อ งั้นฉันไม่ไปละ"

"ไปเหอะน่า ฉันหิว" แล้วอยู่ๆ ตาบ้านี่ก็มาลากแขนฉันไป

"เฮ้ยๆๆ ม่ายปายยย" จีเน่ช่วยด้วยยย T^T

"โชคดีน้าาา  ^0^" ยัยเพื่อนบ้าาา





    โรงอาหาร

"กินไรดี กินไรดี~" แหม ดี๊ด๊าเชียวนะยะ หมั่นไส้จริง - -*

"นี่ เธอกินอะไรอ่ะ"

"เอ่อ กินบราวนี่แล้วกัน" แล้วฉันก็เดินไปร้านเบเกอรี่



"ป้าคะ เอาบราว..."

"เอาบราวนี่ 6 ชิ้นครับ ป้า" มาสั่งตัดหน้ากันได้ไงเนี่ย -0-

"นายมาสั่งตัดหน้าฉันทำไมยะ - -*"

"เปล่าตัดหน้าซะหน่อย สั่งให้ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง" กินยาผิดรึเปล่าเนี่ย มาเลี้ยงฉัน เดาอารมณ์ยากจริง ตานี่

"ฉันไปรอที่โต๊ะนะ" ฉันพูดแล้วฉันก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ สักพัก เอฟซีก็เดินถือจานบราวนี่ตามมา



"อ่ะ กินกันเถอะ ^0^"

"นี่นายเมาผงฟูรึไง ถึงมาเลี้ยงฉันเนี่ย" ฉันถามพลางจิ้มบราวนี่เข้าปาก อร่อยยย 

"ก็อยากเลี้ยงอ่ะ  ^0^" กวนได้ทุกเวลาจริงๆ - -*

"บ้านรวยเนอะ"

"ฮ่าๆ เอาน่าๆ กินเถอะ :)"

"อ่า อื้ม ^0^" แล้วฉันก็ก้มหน้าก้มตากินบราวนี่ต่อ



:) Shalunla