ปฏิพัทธ์ ณ ดวงใจ - นิยาย ปฏิพัทธ์ ณ ดวงใจ : Dek-D.com - Writer
×

    ปฏิพัทธ์ ณ ดวงใจ

    นินิลน่ะทั้งรักทั้งหลงคุณอานอกสายเลือดคนนี้นัก หากศศิลป์เป็นมังกรหล่อนก็ต้องเป็นหงส์ หากเขาเป็นคุณชายหล่อนก็จะยอมเป็นหญิงสาวอาภัพในพล็อตละครน้ำเน่าที่เกิดมาเพื่อเขา

    ผู้เข้าชมรวม

    106

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    106

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 พ.ค. 65 / 11:14 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “อาเขียนไม่สนใจนุ่มเลยหรือคะ สักนิด” 

    หญิงสาวจ้องเขา แววตาราวกลับลูกแมวน้อยอ้อนขออาหาร น้ำตาเอ่อคลอคล้ายไหลคล้ายไม่ไหล ไหล่เล็ก ๆ ของเธอคู้ลงเล็กน้อย คล้ายทำท่าทีแสดงว่าหล่อนอาดูรนัก แต่ทว่าเขารู้ซึ้งดีว่ายัยตัวดีข้างหน้านี้ร้ายนัก

    “ไม่ครับ” 

    เขายิ้มยียวน แววตาแฝงแววเจ้าเล่ห์ มือหนาเอื้อมมาจับริมฝีปากหล่อน ถูไถไปมา 

    นินิลสะท้าน นัยต์ตาหวานสั่นระริก ใจเธอนึกอยากจะแกล้งเขา อยากยั่วยวนให้เขาสนใจหล่อนบ้าง เผื่อหนังหุ้มหมาป่ามันจะพะเยิบขึ้นมาบ้าง แต่ไหงเข้าอีหรอบย่างกระต่ายยั่วหมาป่าเสียนี่ 

    “เราเป็นอาหลานกันนะ” ศศิลป์เย้า 

    “แต่ไหนแต่ไรไม่เห็นอาเขียนจะนับญาติกับฝั่งนี้” นินิลเบ้ปาก อาเขียนของเธอนะหรือจะสนใจเรื่องศีลธรรมจรรยาบรรณอะไรเทือกนั้น 

    “วันนี้อยากนับ” เขาว่า

    ดูดู๊! คนเจ้าเล่ห์! นินิลทำตาถลึง ปากอิ่มเบ้เล็กน้อย 

    “อาเขียนล่อลวงนิล ทำให้นิลรักนิลหลง พอนิลหลวมตา อาเขียนก็จะเขี่ยนิลทิ้ง”

    ดวงตาศศิลป์ฉายแววสมใจ มองคล้ายๆหมาตัวใหญ่เวลาเจอของเล่นถูกใจ
    เขาไม่พูดอะไร แต่กลับคว้าไหล่หญิงสาวเข้าหา ริมฝีปากบางเฉียบของเขาค่อย ๆ เม้มละเอียดชิมหล่อนซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ ทั้งดึงทั้งขยี้ทำเอาหล่อนหายใจไม่ทัน ได้แต่พิงอกชายหนุ่มราวกับคนที่อ่อนเปลี้ยไม่มีแรง ในหัวคล้ายมีเสียงอื้ออึง เหมือนใครเทลูกแก้วนับร้อยพันกระทบกันดังกรุ๊งกริ๊งอยู่ในหัวหล่อน

    โอยยย หล่อนรักเขาชะมัด ทั้งรักทั้งหลง อาเขียนเป็นคนเดียวที่ไม่เคยพูดจาหวาน ๆ แต่เขาไม่เคยปล่อยให้เธอลำบาก ไม่ยอมสักนิดหากใครทำเธอร้องไห้
     

    “อาจะทำใจเขี่ยหนูนุ่มลงได้ยังไง ฮึ?” พูดจบก็ฉกริมฝีปากลงมาซ้ำ ไม่ทันเห็นสีหน้าของหลานสาวนอกไส้ตัวดี ที่เปลี่ยนท่าทีจากแมวน่าสงสารเป็นแมวตะกละที่เห็นโอกาสคว้าปลาย่างชิ้นมันตรงหน้า

    “นิลขาดอาเขียนไม่ได้” หล่อนออดอ้อน

    “พวกคลั่งรัก” เขาว่าเข้าให้ หลังเห็นแววตาติดจะรักจะใคร่ของหล่อน ทว่าศศิลป์คงไม่รู้ตัว หากนินิลเรียกว่า “คนคลั่งรัก” สำหรับศศิลป์แล้วแววตาเขาที่มองนินิลนั้นยิ่งกว่าคลั่งรักนัก มันแฝงความรักความเจ้าเล่ห์ ความเป็นเข้าเจ้าของที่พร้อมจะขย้ำคนที่เข้าใกล้หล่อน 

    “นิลคลั่งรัก แต่อาเขียนน่ะคลั่งนิล” นินิลโต้กลับ ครั้งนี้ศศิลป์ไม่เถียง จับมือเธอไปไว้ในอุ้งมือ เขาไล้มือไปตามนิ้วเรียวของเธอ ดึงตัวนินิลลงมาซบกับอกแกร่ง มุมปากขยับยิ้มราวกับเป็นประกาศิตว่าชอบใจและเห็นด้วยกับประโยคนี้ของหลานสาวตัวดีนัก

    ดวงตานินิลฉายแววกรุ้มกริ่มกับอกเขา แมวตะกละหลอกล่อเจ้าของได้สำเร็จ ! 


     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น