ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chapter 8 ; near
CHAPTER 8
"นี่ เหยิน.."
"เรียกให้มันดีๆดิ คนเขามีชื่อนะเว้ย!"
"ก็ได้ๆ ฮิมชาน"
"มีอะไรเหงือก?"
"นายก็ช่วยเรียกฉันดีๆได้ไหม - _ -"
"โอเค มีอะไรครับคุณบังยงกุก?"
"คือตอนแรกจะไปกับน้องมันน่ะ.."
"จุนฮงอ่ะหรอ? ไปไหน?"
"ไปดูหนังน่ะ.."
"จะให้ฉันไปแทน?"
"อะ..อืม"
"วันไหนล่ะ?"
"วันเสาร์นี้"
"วันเสาร์หรอ.... อืม..... ว่างๆ ไปได้อยู่"
"เยส! เอ้ย! อืมๆ เดี๋ยววันเสาร์ขับรถไปรับ"
"งั้นก็วันพรุ่งนี้อ่ะดิ!"
"ก็ใช่ไง"
"อ่อ อืม งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ"
"เดี๋ยวฉันไปส่ง.."
"ไม่เป็นไรวันนี้มีคนมารับแล้ว~"
"ห้ะ?"
ยงกุกขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ปกติมีเขาคนเดียวนี่นาที่ไปส่งฮิมชาน..
"เออน่า~ ไปแล้วนะ บ้ายบาย~"
"อืม บาย"
-YOU DON'T KNOW-
"แดฮัน นายพาฉันมาที่บ้านนายทำไม?"
"วันนี้มีคนจะแนะนำให้รู้จักน่ะ"
"ใครน่ะ?"
"นายน่าจะคุ้นนะ แดฮยอนมานี่มา"
"แดฮยอน...?"
"สวัสดีครับ ฮิมชานฮยอง :)"
"ไม่เจอกันตั้งนาน นายเปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะ!"
ฮิมชานยันตัวลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเข้าไปกอดคอแดฮยอนทันที
"ผมคิดถึงฮยองจัง ฮ่าฮ่า~"
"ฮยองก็คิดถึงนาย แต่นายเปลี่ยนไปมากเลยนะเนี่ย!"
"หรอครับ? คึคึ"
"ว่าแต่... นายเจอจุนฮงรึยัง?"
"เจอก่อนที่ฮยองจะเจอผมตั้งนาน :)"
"อ่าว แล้วทำไมจุนฮงไม่พูดถึงนายเลยล่ะ?"
"ฮยองคิดว่าจุนฮงจำผมได้หรอ...?"
"อ้าว แล้ว.."
"จำผิดตั้งแต่ชื่อแล้วล่ะ"
แดฮันพูดยิ้มๆให้ฮิมชาน ทำเอาฮิมชานหน้าเหวอไปเลย
"จุนฮงมันซื่อบื้อขนาดนั้นเลยหรอ..?"
"ฮยองอย่าไปว่าจุนฮงอย่างนั้นสิครับ ฮ่าฮ่า~"
"ฮยองพูดจริงนี่นา น้องใครก็ไม่รู้ ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง - -"
"อย่าไปว่าทั้งพี่ทั้งน้องเลยครับฮยอง 55 ความจริงผมอยู่กับจุนฮงเกือบทุกวัน.."
"ห้ะ...?"
"ก็..."
"?"
"ผมเป็นแฟนจุนฮงแล้วครับ ;)"
-YOU DON'T KNOW-
"ฮัดเช้ย!"
"จุนฮงนายเป็นหวัดรึเปล่า?"
"ไม่นะ สงสัยที่นี่ผุ่นเยอะ.. ._."
"ไม่เห็นมีฝุ่นเลยนี่จุนฮง - -"
"สงสัยตานายจะเล็กไปเลยมองไม่เห็นนะจงออบ.."
"โหๆๆ เดี๋ยวให้พี่แดฮยอนมาจัดการซะนี่!"
"จงออบ....... - * -"
"ทำไมเล่า~"
"เดี๋ยวถึงทีฉันก่อนเถอะนะจงออบ!"
"เฮ้ย นั่นพี่แดฮยอนนี่นา"
"ไหนๆๆ เฮ้ย!"
จุนฮงมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ โดยที่ไม่พูดอะไร แดฮยอนกำลังกอดผู้หญิงคนอื่น!
"เอ่ออ จุนฮงๆ! ปะ..ไปกินขนมกันดีกว่าเนอะ! ฮ่าฮ่า~"
จงออบรีบดึงให้จุนฮงออกห่างจากที่ๆแดฮยอนยืนอยู่
"อืม... "
"ใจเย็นน่า.. มันไม่มีอะไรหรอก.."
"แต่ผู้หญิงคนนั้น...."
"ผู้หญิงคนนั้นทำไม?"
"เปล่า... ไปเถอะ" ผู้หญิงคนที่ให้เค้กพี่แดฮยอนตอนนั้น....
"อะ...อืม"
บทสนทนาของจงออบและจุนฮงหายไปชั่วขณะ ก่อนที่จงออบจะเดินไปหายองแจ
"นายรออยู่นี่นะ ฉันขอไปหายองแจฮยองก่อน"
"อืม ไปเถอะๆ"
"ยองแจฮยอง!"
"อะไร มีอะไรจงออบ?"
"เกิดเรื่องใหญ่แล้วล่ะฮยอง ผมว่าแดฮยอนฮยองตายแน่ๆ"
"เกิดไรขึ้นอ่ะ?"
"คือว่าแดฮยอนฮยองก่อนผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าจุนฮง แล้วก็คุยกันแบบสนิทสนมด้วยอ่ะ"
"ห้ะ? แต่แดฮยอนมันไม่ค่อยรู้จักผู้หญิงนี่ แถมพี่สาวน้องก็ไม่มี..... โอ้ย ตายแล้วแดฮยอนเอ้ยย"
"ผมก็ว่าตายแน่ๆอ่ะ ฮยองรีบโทรหาแดฮยอนฮยองเลยๆๆ"
"งั้นแปปนะ"
ยองแจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พร้อมไล่หาเบอร์ของแดฮยอน
[ตู๊ด......................ตู๊ด..................... ฮัลโหล?]
"จองแดฮยอน! ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน!"
[หน้าโรงอาหาร]
"เมื่อกี้ก่อวีรกรรมอะไรไว้?"
[ก็ปล่านี่......]
"แดฮยอนนายตายแน่......."
[ทำไม?]
"จุนฮงน่ะ.... รับมือเองนะ...."
[พูดดีๆดิ จุนฮงทำไม?]
"ยองแจฮยองเดี๋ยวผมคุยเอง"
จงออบดึงโทรศัพท์จากมือยองแจมา
"แดฮยอนฮยอง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอครับ?"
[อ่อ เธอเป็นผู้หญิงต่างโรงเรียนน่ะ เธออยากกอดฮยองเลย.......... หรือว่า?]
"จุนฮงเห็นครับ....."
[เฮ้ย! จริงดิ! จุนฮงเข้าใจผิดแน่ๆ]
"นั่นดิฮยอง จัดการเองนะ ผมช่วยอะไรไม่ได้หรอก แค่นี้นะครับ"
"แดฮยอนมันตายแน่ๆ......"
"ปล่อยแฟนกันเขาจัดการกันเองเถอะฮยอง"
"นั่นสิ"
-YOU DON'T KNOW-
"ฮยองมารับผมหน่อย.."
[อ้าว วันนี้แฟนไม่ไปส่งหรอ?]
"ไม่ล่ะฮยอง ช่างเขาเถอะ"
[รอแปปนะ ไม่เกินสิบนาทีไปถึง]
"ครับ.."
"จุนฮงอยู่นี่เอง ฮยองตามหาตั้งนาน!"
แดฮยอนคว้าข้อมือของจุนฮงพร่อมยิ้มให้จุนฮง
"...."
"จุนฮงของฮยองเป็นอะไรครับเนี่ย~"
"..."
"อย่าเงียบสิ ไม่สบายหรอ?"
"..."
"ใครเป็นคนทำให้จุนฮงของฮยองเป็นแบบนี้นะ~"
"...ก็ถามตัวเองสิครับฮยอง"
"..... ฮ่าฮ่า จุนฮงหมายถึงอะไรหรอ?"
"ช่างเถอะครับ"
"เอ่อ เย็นนี้ฮยองไปส่งนะครับ"
"ไม่ต้องลำบากหรอกครับ ผมกลับเองได้"
"เอ่อคือ.... นายกลับเองได้ยังไงน่ะ?"
"ผมให้พี่ชายมารับครับ"
"ไม่เห็นต้องให้พี่ชายนายมารับเลยนี่จุนฮง.."
"ก็ผมจะให้พี่เขามารับนี่ครับ... ผมไปก่อนนะครับ"
จุนฮงกำลังจะเดินออกจากโรงเรียนแต่ถูกแดฮยอนคว้าข้อมือไว้ก่อน
"จุนฮงอย่าทำแบบนี้กับฮยอง..."
"ทำแบบไหนครับ?"
"อย่าทำเหมือนฮยองเป็นคนอื่น.."
"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะครับ? เขาไม่ได้เป็นคนอื่นสำหรับฮยองหรอ?"
"จุนฮง....."
"กอดเขา? อบอุ่นดีไหมล่ะครับ?"
"จุนฮงอย่าทำแบบนี้.."
"ทำไมล่ะครับ ผมไม่่มีสิทธิ์หรอครับ?"
"จุนฮง! ฟังฮยองบ้างได้ไหม!"
"ผมกลับแล้วนะครับ"
"จุนฮง!"
จุนฮงรีบก้วเท้าขึ้นรถโดยไม่สนใจใยดีแดฮยอนแม้แ่ต่น้อย..
-YOU DON'T KNOW-
"จุนฮง"
"..."
"ลงมาข้างล่างหน่อย"
"ลงไปทำไมฮยอง"
"มีคนอยากให้เจอน่ะ"
"น้องชายของแดฮัน.."
"จริงหรอฮยอง!"
จุนฮงพูดเสียงร่าเริง ก่อนจะลงจากบนบ้านมา อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องที่ไม่ทำให้เขาหัวเสียล่ะน่า..
"จุนฮงมาแล้วหรอ?"
"แดฮันฮยองสวัสดีครับ!"
จุนฮงพูดเสร็จก็โค้งให้แดฮันอย่างสุภาพ
"ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกมั้ง ฮ่าฮ่า~"
"แล้วน้องชายฮยองล่ะครับ?"
"ว่าแล้วว่าต้องถามหา แดฮยอนมานี่ทีสิ"
"แดฮยอน?"
"ไงจุนฮง........"
"!!!!"
"ไม่ได้เจอกันตั้งนาน... ไม่สิ.. เรียกว่าเพิ่งเจอกันเมื่อกี้มากกว่านะ :)"
"ผมขอตัวนะครับ"
จุนฮงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนขึ้นข้างบนบ้านอีกครั้ง
"ตามไปสิ"
แดฮันพูดพลางตบบ่าน้องชาย
"ต้องตามอยู่แล้วน่า.."
พูดเสร็จแดฮยอนก็เดินตามจุนฮงขึ้นไป
"นี่มันอะไรกันแดฮัน?"
"เอาหน่า เดี๋ยวนายก็รู้เอง.. ;)"
--------------------------------------------------------------------------
กลับมาต่อแล้วค่ะ ; -; // ตอนนี้พี่แด้น้องโล่ทะเลาะกัน ._.
พี่แด้จะทำยังไงหนอออ~
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ ที่แต่งแรกๆไม่คิดว่าจะมีคนอ่านเยอะขนาดนี้55555
ขอบคุณที่เม้นเป็นกำลังใจให้นะคะ ไรท์จะพยายามมาอัพนะคะ ; - ;
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ<3
:) Shalunla
"นี่ เหยิน.."
"เรียกให้มันดีๆดิ คนเขามีชื่อนะเว้ย!"
"ก็ได้ๆ ฮิมชาน"
"มีอะไรเหงือก?"
"นายก็ช่วยเรียกฉันดีๆได้ไหม - _ -"
"โอเค มีอะไรครับคุณบังยงกุก?"
"คือตอนแรกจะไปกับน้องมันน่ะ.."
"จุนฮงอ่ะหรอ? ไปไหน?"
"ไปดูหนังน่ะ.."
"จะให้ฉันไปแทน?"
"อะ..อืม"
"วันไหนล่ะ?"
"วันเสาร์นี้"
"วันเสาร์หรอ.... อืม..... ว่างๆ ไปได้อยู่"
"เยส! เอ้ย! อืมๆ เดี๋ยววันเสาร์ขับรถไปรับ"
"งั้นก็วันพรุ่งนี้อ่ะดิ!"
"ก็ใช่ไง"
"อ่อ อืม งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ"
"เดี๋ยวฉันไปส่ง.."
"ไม่เป็นไรวันนี้มีคนมารับแล้ว~"
"ห้ะ?"
ยงกุกขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ปกติมีเขาคนเดียวนี่นาที่ไปส่งฮิมชาน..
"เออน่า~ ไปแล้วนะ บ้ายบาย~"
"อืม บาย"
-YOU DON'T KNOW-
"แดฮัน นายพาฉันมาที่บ้านนายทำไม?"
"วันนี้มีคนจะแนะนำให้รู้จักน่ะ"
"ใครน่ะ?"
"นายน่าจะคุ้นนะ แดฮยอนมานี่มา"
"แดฮยอน...?"
"สวัสดีครับ ฮิมชานฮยอง :)"
"ไม่เจอกันตั้งนาน นายเปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะ!"
ฮิมชานยันตัวลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเข้าไปกอดคอแดฮยอนทันที
"ผมคิดถึงฮยองจัง ฮ่าฮ่า~"
"ฮยองก็คิดถึงนาย แต่นายเปลี่ยนไปมากเลยนะเนี่ย!"
"หรอครับ? คึคึ"
"ว่าแต่... นายเจอจุนฮงรึยัง?"
"เจอก่อนที่ฮยองจะเจอผมตั้งนาน :)"
"อ่าว แล้วทำไมจุนฮงไม่พูดถึงนายเลยล่ะ?"
"ฮยองคิดว่าจุนฮงจำผมได้หรอ...?"
"อ้าว แล้ว.."
"จำผิดตั้งแต่ชื่อแล้วล่ะ"
แดฮันพูดยิ้มๆให้ฮิมชาน ทำเอาฮิมชานหน้าเหวอไปเลย
"จุนฮงมันซื่อบื้อขนาดนั้นเลยหรอ..?"
"ฮยองอย่าไปว่าจุนฮงอย่างนั้นสิครับ ฮ่าฮ่า~"
"ฮยองพูดจริงนี่นา น้องใครก็ไม่รู้ ไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง - -"
"อย่าไปว่าทั้งพี่ทั้งน้องเลยครับฮยอง 55 ความจริงผมอยู่กับจุนฮงเกือบทุกวัน.."
"ห้ะ...?"
"ก็..."
"?"
"ผมเป็นแฟนจุนฮงแล้วครับ ;)"
-YOU DON'T KNOW-
"ฮัดเช้ย!"
"จุนฮงนายเป็นหวัดรึเปล่า?"
"ไม่นะ สงสัยที่นี่ผุ่นเยอะ.. ._."
"ไม่เห็นมีฝุ่นเลยนี่จุนฮง - -"
"สงสัยตานายจะเล็กไปเลยมองไม่เห็นนะจงออบ.."
"โหๆๆ เดี๋ยวให้พี่แดฮยอนมาจัดการซะนี่!"
"จงออบ....... - * -"
"ทำไมเล่า~"
"เดี๋ยวถึงทีฉันก่อนเถอะนะจงออบ!"
"เฮ้ย นั่นพี่แดฮยอนนี่นา"
"ไหนๆๆ เฮ้ย!"
จุนฮงมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ โดยที่ไม่พูดอะไร แดฮยอนกำลังกอดผู้หญิงคนอื่น!
"เอ่ออ จุนฮงๆ! ปะ..ไปกินขนมกันดีกว่าเนอะ! ฮ่าฮ่า~"
จงออบรีบดึงให้จุนฮงออกห่างจากที่ๆแดฮยอนยืนอยู่
"อืม... "
"ใจเย็นน่า.. มันไม่มีอะไรหรอก.."
"แต่ผู้หญิงคนนั้น...."
"ผู้หญิงคนนั้นทำไม?"
"เปล่า... ไปเถอะ" ผู้หญิงคนที่ให้เค้กพี่แดฮยอนตอนนั้น....
"อะ...อืม"
บทสนทนาของจงออบและจุนฮงหายไปชั่วขณะ ก่อนที่จงออบจะเดินไปหายองแจ
"นายรออยู่นี่นะ ฉันขอไปหายองแจฮยองก่อน"
"อืม ไปเถอะๆ"
"ยองแจฮยอง!"
"อะไร มีอะไรจงออบ?"
"เกิดเรื่องใหญ่แล้วล่ะฮยอง ผมว่าแดฮยอนฮยองตายแน่ๆ"
"เกิดไรขึ้นอ่ะ?"
"คือว่าแดฮยอนฮยองก่อนผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าจุนฮง แล้วก็คุยกันแบบสนิทสนมด้วยอ่ะ"
"ห้ะ? แต่แดฮยอนมันไม่ค่อยรู้จักผู้หญิงนี่ แถมพี่สาวน้องก็ไม่มี..... โอ้ย ตายแล้วแดฮยอนเอ้ยย"
"ผมก็ว่าตายแน่ๆอ่ะ ฮยองรีบโทรหาแดฮยอนฮยองเลยๆๆ"
"งั้นแปปนะ"
ยองแจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พร้อมไล่หาเบอร์ของแดฮยอน
[ตู๊ด......................ตู๊ด..................... ฮัลโหล?]
"จองแดฮยอน! ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน!"
[หน้าโรงอาหาร]
"เมื่อกี้ก่อวีรกรรมอะไรไว้?"
[ก็ปล่านี่......]
"แดฮยอนนายตายแน่......."
[ทำไม?]
"จุนฮงน่ะ.... รับมือเองนะ...."
[พูดดีๆดิ จุนฮงทำไม?]
"ยองแจฮยองเดี๋ยวผมคุยเอง"
จงออบดึงโทรศัพท์จากมือยองแจมา
"แดฮยอนฮยอง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอครับ?"
[อ่อ เธอเป็นผู้หญิงต่างโรงเรียนน่ะ เธออยากกอดฮยองเลย.......... หรือว่า?]
"จุนฮงเห็นครับ....."
[เฮ้ย! จริงดิ! จุนฮงเข้าใจผิดแน่ๆ]
"นั่นดิฮยอง จัดการเองนะ ผมช่วยอะไรไม่ได้หรอก แค่นี้นะครับ"
"แดฮยอนมันตายแน่ๆ......"
"ปล่อยแฟนกันเขาจัดการกันเองเถอะฮยอง"
"นั่นสิ"
-YOU DON'T KNOW-
"ฮยองมารับผมหน่อย.."
[อ้าว วันนี้แฟนไม่ไปส่งหรอ?]
"ไม่ล่ะฮยอง ช่างเขาเถอะ"
[รอแปปนะ ไม่เกินสิบนาทีไปถึง]
"ครับ.."
"จุนฮงอยู่นี่เอง ฮยองตามหาตั้งนาน!"
แดฮยอนคว้าข้อมือของจุนฮงพร่อมยิ้มให้จุนฮง
"...."
"จุนฮงของฮยองเป็นอะไรครับเนี่ย~"
"..."
"อย่าเงียบสิ ไม่สบายหรอ?"
"..."
"ใครเป็นคนทำให้จุนฮงของฮยองเป็นแบบนี้นะ~"
"...ก็ถามตัวเองสิครับฮยอง"
"..... ฮ่าฮ่า จุนฮงหมายถึงอะไรหรอ?"
"ช่างเถอะครับ"
"เอ่อ เย็นนี้ฮยองไปส่งนะครับ"
"ไม่ต้องลำบากหรอกครับ ผมกลับเองได้"
"เอ่อคือ.... นายกลับเองได้ยังไงน่ะ?"
"ผมให้พี่ชายมารับครับ"
"ไม่เห็นต้องให้พี่ชายนายมารับเลยนี่จุนฮง.."
"ก็ผมจะให้พี่เขามารับนี่ครับ... ผมไปก่อนนะครับ"
จุนฮงกำลังจะเดินออกจากโรงเรียนแต่ถูกแดฮยอนคว้าข้อมือไว้ก่อน
"จุนฮงอย่าทำแบบนี้กับฮยอง..."
"ทำแบบไหนครับ?"
"อย่าทำเหมือนฮยองเป็นคนอื่น.."
"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะครับ? เขาไม่ได้เป็นคนอื่นสำหรับฮยองหรอ?"
"จุนฮง....."
"กอดเขา? อบอุ่นดีไหมล่ะครับ?"
"จุนฮงอย่าทำแบบนี้.."
"ทำไมล่ะครับ ผมไม่่มีสิทธิ์หรอครับ?"
"จุนฮง! ฟังฮยองบ้างได้ไหม!"
"ผมกลับแล้วนะครับ"
"จุนฮง!"
จุนฮงรีบก้วเท้าขึ้นรถโดยไม่สนใจใยดีแดฮยอนแม้แ่ต่น้อย..
-YOU DON'T KNOW-
"จุนฮง"
"..."
"ลงมาข้างล่างหน่อย"
"ลงไปทำไมฮยอง"
"มีคนอยากให้เจอน่ะ"
"น้องชายของแดฮัน.."
"จริงหรอฮยอง!"
จุนฮงพูดเสียงร่าเริง ก่อนจะลงจากบนบ้านมา อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องที่ไม่ทำให้เขาหัวเสียล่ะน่า..
"จุนฮงมาแล้วหรอ?"
"แดฮันฮยองสวัสดีครับ!"
จุนฮงพูดเสร็จก็โค้งให้แดฮันอย่างสุภาพ
"ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกมั้ง ฮ่าฮ่า~"
"แล้วน้องชายฮยองล่ะครับ?"
"ว่าแล้วว่าต้องถามหา แดฮยอนมานี่ทีสิ"
"แดฮยอน?"
"ไงจุนฮง........"
"!!!!"
"ไม่ได้เจอกันตั้งนาน... ไม่สิ.. เรียกว่าเพิ่งเจอกันเมื่อกี้มากกว่านะ :)"
"ผมขอตัวนะครับ"
จุนฮงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนขึ้นข้างบนบ้านอีกครั้ง
"ตามไปสิ"
แดฮันพูดพลางตบบ่าน้องชาย
"ต้องตามอยู่แล้วน่า.."
พูดเสร็จแดฮยอนก็เดินตามจุนฮงขึ้นไป
"นี่มันอะไรกันแดฮัน?"
"เอาหน่า เดี๋ยวนายก็รู้เอง.. ;)"
--------------------------------------------------------------------------
กลับมาต่อแล้วค่ะ ; -; // ตอนนี้พี่แด้น้องโล่ทะเลาะกัน ._.พี่แด้จะทำยังไงหนอออ~
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ ที่แต่งแรกๆไม่คิดว่าจะมีคนอ่านเยอะขนาดนี้55555
ขอบคุณที่เม้นเป็นกำลังใจให้นะคะ ไรท์จะพยายามมาอัพนะคะ ; - ;
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ<3
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น