ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [SUBAEK]-ON RAINY DAY-8
1 ชั่วโมงผ่านไป .. ผมยังคงอยู่ในห้องของซูโฮฮยอง และกำลังสำรวจทุกซอกทุกมุม เพื่อ...
อะไรก็ไม่รู้ = ____ = แล้วก็อย่าคิดว่าซูโฮฮยองไม่อยู่นะครับ .. นั่งอยู่บนเตียงเลยแหละ -___________-
"จะสำรวจอะไรนักหนาห้ะหมา ? - ________ -"
อะไรว่ะครับ =____= หมาอีกแล้ว ...
"อะไรเล่าพี่เตี้ย -0- เป็นหมาก็ต้องสำรวจดิ"
"อืม.. นั่นสิ ฮยองลืมไป 555555555"
ผมแค่ประชดเองนะครับ ... =_____________= แล้วผมก็มองออกไปนอกหน้าต่าง ฝนตกล่ะ ... เฮ้อ.. ง่วงจัง
"ฝนตกอ่ะฮยอง (' ') "
"ป่ะ ไปเดินเล่นกัน"
เฮ้ยยยยยยยยยยยย พี่เตี้ยกินยาเขย่าขวดรึเปล่าวันนี้ -[]- จะบ้าหรอ เดินเล่นตอนฝนตกเนี่ยนะ?
"ห้ะ !!!! =[]= เดินเล่นตอนฝนตกเนี่ยนะ? บ้ารึเปล่าอ่ะฮยอง?"
"ไม่ได้บ้า พูดจริงๆ"
"แล้วทำไมต้องเป็นตอนนี้?"
"หรือว่านายอยากจะสำรวจห้องฮยองต่อล่ะ? -___-"
"ไม่อ่ะ -0-"
สุดท้ายผมก็ต้องยอมจำนน(?) มากับซูโฮฮยอง = ='
"เฮ้ย หมา เดินออกนอกร่มทำไม? = ="
"ก็ร่มมันแคบอ่ะ!"
"แคบอะไรเนี่ย? ไม่เห็นจะแคบเลย -*-"
ผมคิดว่าผมจะมาเดินเล้นแล้วมันจะสนุก แต่นี่อะไร? มาเถียงกับพี่เตี้ย ฮู้ววววววว -*- ผมฟังเพลงดีกว่า..
ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วเสียบหูฟัง
"ย๊า! ฟังด้วยคนสิ"
พี่เตี้ยคว้าหูฟังไปข้างนึงก่อนผมจะอ้าปากห้ามซะอีก - - ... ผมไม่พูดอะไร .. ผมใช้นิ้วจิ้มไปที่เพลง พร้อมใช้นิ้วไล่หาเพลง
เพลงอะไรดี ที่เข้ากับบรรยากาศ อ่า รู้แล้ว On RainyDays ละกัน
'세상이 어두워지고조용히 비가 내리면여전히 그대로
เมื่อโลกเข้าสู่ความมืดมิด และหยาดฝนที่ตกลงมาอย่างแผ่วเบา ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม '
ผมหันไปมองพี่เตี้ย ผมตาฝาดรึเปล่านะ.. ที่เห็นว่าตาของซูโฮฮยองเริ่มมีน้ำใสๆ เอ่อล้นออกมา ไหลอาบแก้ม
ฮยองร้องไห้ทำไม? ... นี่คือคำถามืี่ผมอยากจะถามซูโฮฮยองมา.. ผมไม่อยากพูดอะไร ... ผมยื่นมือข้างนึงไปเกลี่ยน้ำตา
ให้ซูโฮฮยอง ผมเริ่มนึกได้ว่ซูโฮฮยองเป็นคนที่เซ็นซิทิฟมาก .. สงสัยความรักของฮยองมันคงจะต้องเกี่ยวกับฝนแน่เลย..
ของผมก็มีน่ะ แต่ไม่ใช่ความรัก มันก็แค่เหตุการณ์ที่ผมไม่จำมัน .... ก็เท่านั้นเอง ...
✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖✖
"ย๊า! ฟังด้วยคนสิ"
ผมยื่นมือไปคว้าหูฟังของแบคฮยอนข้างนึง ก่อนที่แบคฮยอนจะพูดว่าไม่ ถ้าผมไม่คว้ามันมาแล้วผมจะได้ฟังกับแบคฮยอนหรอ?-..-
ตอนแรกผมก็คิดว่ามันคงไม่มีอะไรหรอก.. แต่มันดันเป็นเพลง On Rainy Days เนี่ยสิ .. มันทำให้ผมอกนึกถึงอดีตไม่ได้...
2ปีที่แล้ว
ผมมายืนรอแบคฮยอนอยู่ใต้ตึก เพราะวันนี้ ผมเลอกเร็วกว่าปกติ ผมมาเลยมารอ เพื่อจะพาแบคฮยอนไปกินข้าว แถวๆหน้าร.ร.
อ่า.. วันนี้ฝนตก ...อากาศเริ่มเย็นแล้วด้วย ต้องกินอะไรอุ่นๆสินะ ผมเริ่มยิ้มกับความคิดขอตัวเอง หว่า .. ตายล่ะสิ
ไม่ได้เอาร่มมา ...
'ออลมานา ออลมา นา ทอ นอรึล อีรอคเค บารามาน โพมยอน ฮนจา'
"ฮัลโหล"
[ฮยองง!]
เสียงคนที่เรียกฮยองเป็นเสียงของคนที่ผมยืนรออยู่ล่ะ ...
"เมื่อไหร่จะลงมาเนี่ย นายลงมาช้ามากอ่ะ"
[ฮยอง .. คือว่าผมจะบอกว่าฮยองกลับไปก่อนเลย]
"ทำไมล่ะ...?"
กลับไปก่อนงั้นหรอ ....
[คือว่า.. เพื่อนมันจะไปกินข้าวที่ไหนก็ไม่รู้ แล้วจะลากผมไปให้ได้อ่ะ]
"อืม.. หรอ .."
[อือ ขอโทษที่ผิดนัดนะฮยอง .. แค่นี้แหละนะ บ้ายบาย]
"อือ.. บาย"
ผมคงต้องกลับแล้วสินะ..ผมคงเป็นได้แค่รุ่นพี่ที่แอบชอบรุ่นน้องมาเกือบ2ปี.. คงไม่สำคัญเท่าเพื่อนล่ะมั้ง คิดแล้วเจ็บ
จังครับ .. ฮ่าๆ .....
แล้วผมก็กลับมานั่งดูทีวีอยู่ที่ห้อง พร้อมหยิบขนมใส่ปาก รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆฮะ ... 'จะเป็นยังไงบ้างนะ แบคฮยอนน่ะ'
จู่ๆประโยคนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวผม ผมควรไปตามหาซะหน่อยดีไหม ลองโทร.ไปดีกว่า
[ตู๊ด...................ตู๊ด.................ตู๊ด..................]
รับสิ..
[ตู๊ด...................ตู๊ด..................ตู๊ด.................]
ทำไมไม่รับนะ..
[ตู๊ด...................ตู๊ด..................ขอโทษค่ะ เลขหมายทีท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้..]
ผมเริ่มเป็นห่วงซะแล้วสิ .......
ผมควรจะไปเดินตามหาใช่ไหม? ผมว่าตอนนี้คงไม่ได้อยู่ที่หอหรอก ลองไปเดินดูแถวหน้าโรงเรีนดีกว่า ผมหยิบร่มหร้อม
เดินออกจากห้อง
'오늘도 어김없이 난벗어나질 못하네 너의 생각 안에서
และในวันนี้ก็เช่นกัน ไม่มีข้อแม้ ผมไม่สามารถหนีมันได้พ้น ผมไม่สามารถหยุดคิดถึงคุณได้เลย '
ฝนตกหนักมากมันเริ่มทำให้ผมเป็นห่วงแบคฮยอนมากขึ้น ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ .... ผมล่ะห่วงจริงๆ แล้วผมก็รู้สึก
มีอะไรอยู่ซอกมุมตึก ร่างเล็กๆนั่น คุ้นมาก... ใช่แล้ว! แบคฮยอน! ว่าแต่ทำไมมีพวกหน้าตาไม่คุ้นยืนล้อมรอบล่ะ?
ผมเริ่มเดินเข้าไปใกล้ๆซอกตึก ซึ่งพอจะทำให้ผมได้ยินบทสนทนาระหว่างพวกนั้นกับแบคฮยอนนิดหน่อย ..
"ส่งเงินมา!!!"
"ผะ..ผมไม่มีเงิน.."
แบคฮยอนพูดด้วยเสียงสั่น เหมือนกับว่าแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว ...
"โกหก!!!!!!!"
!!!!!!!!!
ภาพที่ผมเห็นตอนนี้คือ 1ในพวกนั้น กระชากคอเสื้อของแบคฮยอนขึ้นมา ทำให้ผมตกใจมาก .... ใช่ แล้วตอนนี้
ผมกำลังโมโห... มากด้วย...
"ผะ..ผมไม่มีจริงๆ..! ปล่อยผมไปเถอะ.. ขอร้องล่ะ ฮึก.."
"จะให้ดีๆ หรือต้องให้ใช้กำลัง!!!?"
"ทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่ามันไม่ดีนะ"
ผมจับข้อมือของไอ่คนที่กกระชากคอเสื้อแบคฮยอน ที่กำลังจะต่อยแบคฮอน ผมยิ้มทั้งๆที่ในใจโกรธมาก..
ไม่อยากยิ้มเลยด้วยซ้ำ...
"แกเป็นใคร!!?"
"อยากรู้ไหมล่ะว่าใคร?"
ผมแสยะยิ้ม พร้อมเอาเครื่องหมายตำรวจชูให้พวกนั้นดู พ่อผมเป็นตำรวจ เลยให้ผมพกไอ่นี้ติดตัวไว้เผื่อได้ใช้
"เฮ้ย!!!!!!! ตำรวจว่ะ !!!!!!!!"
"ถ้าไม่อยากมีเรื่องก็ไปให้พ้นซะ .."
ผมพูดด้วยเสียงเรียบ ให้ตาย..ผมแทบจะหมดความอดทนแล้วนะ ...
"ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!!!"
พวกมันปล่อยร่างของแบคฮยอน ปล่อยให้ร่างนั้นเซไปติดกัยผนัง พอแบคฮยอนได้สติ เขาก็โผกอดผมทันที
"ฮะ..ฮยอง"
"ไม่เป็นไร ฮยองอยู่ด้วยแล้ว.."
"ขะ..ขอบคุณนะ ฮะ..ฮยอง... ฮึก...ฮึก.."
"อือ ไม่เป็นไร ไม่ว่ายังไง ฮยองก็จะปกป้องนาย อย่าร้องนะ..."
' '이제 끝이라는 걸 알지만 미련이란 걸 알지만 이제 아닐 걸 알지만
ตอนนี้ ผมรู้ดีว่ามันคือจุดจบ และผมก็รู้ดีว่าทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องโ ง่ๆ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันไม่มีจริง'
ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าคือ แบคฮยอนกำลังกอดผมแล้วเอาหน้าซบลงบนไหล่ผมพร้อมกับร้องไห้.. คงจะกลัวมากสินะ..
ผมทำได้แค่กอดแล้วก็ลูบผมของแบคฮยอน แล้วปล่อยให้ร้องไห้ต่อไปนั่นแหละ...
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยการปลอบแบคฮยอน ผมว่าควรกลับได้แล้วล่ะมั้ง ...
"แบคฮยอนกลับกันเถอะ"
"..."
"แบคฮยอน..."
ผมเริ่มเขย่าตัวคนในอ้อมกอดของผม แต่ก็ยังไม่ขยับอยู่ดีผมค่อยๆคลายอ้อมกอดลง ผมรู้แล้วล่ะ ..แบคฮยอนหลับไปแล้ว..
ผมค่อยๆเกลี่ยของใบหน้าหวานและไม่ลืมที่จะเกลี่ยน้ำตาบนใบหน้านั้นด้วย ใบหน้าขของคนข้างหน้านี้ทำให้ผมละสายตาไม่ได้จริงๆ
ผมผิดเองล่ะ ที่ไม่คอยดูแลและปกป้องคนที่ผมรัก.. จะไปโทษใครก็คงไม่ได้.. ผมคงต้องแบกร่างนี้กลับสินะ
ผมพาร่างเล็กไปที่ห้องพร้อมบอกรูมเมทของเขาว่าอยู่ๆก็หลับไปเลยพามาส่ง ผมไม่อยากให้ใครเป็นห่วงแบคฮยอน..
'그까짓 자존심에 널 잡지 못했던 내가 조금 아쉬울 뿐이니까
และผมก็ต้องผิดหวังในตัวเอง ที่ไม่สามารถรั้งคุณไว้ได้ ได้แต่รู้สึกเสียดายเท่านั้น '
ผมยังจำเหตุการณ์นั้นหด้อย่างดี.. ในวันที่ฝนตกคล้ายๆกับวันนี้.. อยู่ๆมือของแบคฮยอนก็ยื่นมาเกลี่ยน้ำตาที่ไหลออกมา
ตอนไหนก็ไม่รู้ให้ผม
"ฮยองเป็นอะไร..?"
แบคฮยอนถามผมด้วยสายตาเป็นห่วง ที่ผมต้องการตลอดหลายปีที่ผ่านมา..
"ปะ..เปล่าหรอก.."
ผมตอบพร้อมยิ้มให้กับคนตรงหน้า
"ฮยองขี้ตู่ -3-"
"เปล่าขี้ตู่ซะหน่อย -0-"
"อย่ามาโกหกผมหน่าา -3-"
"เปล่าสักหน่อย - -' "
"เปล่าก็เปล่า -0-"
บังอาจมาว่าผมขี้ตู่ เดี๋ยวผมต้องเอาคืนซะแล้ว -3- ...
ผมดึงหูฟังออกจากแบคฮยอน แล้วรีบคว้าโทรศัพท์ของแบคฮยอนมายัดใส่ในกระเป๋าเป้ของผม
"ฮยองเอาโทรศัพท์ผมไปทำไม!? =[]="
"จะเอาคืน 55555"
"เอาคืนอะไร!? =[]="
"อ่าว ก็บอกว่าฮยองขี้ตู่ไม่ใช่หรอ? -3-"
"เฮ้ย!! เอามานะฮยอง!!"
"แน่จริงก็จับให้ได้สิ แบร่!"
ผมวิ่งออกจากร่ม ปล่อยให้แบคฮยอนยืนงงอยู่คนเดียวในร่ม
"ฮยองอย่าหนีเส่!!!"
แบคฮยอนถือร่มพร้อมวิ่งไล่ตามผม 5555555 น่ารักจริงๆเลย..
"หยุดให้จับก็โง่สิ ! 555555555"
"ฮยอง ผมจะทิ้งร่มแล้วนะ!! เกะกะ !! -*- "
เฮ้ย! ทิ้งร่ม? นั่นร่มผมไม่ใช่หรอ?! =[]= ช่างมัน ซื้อใหม่ได้!
"เออ ทิ้งก็ทิ้งไปเลย!"
ผมรีบวิ่งกลับไปที่หอท่ามกลางสายฝน และแน่นอน แบคฮยอนก็วิ่งตามผมกลางสายฝนเหมือนกัน เปียกหมดแล้วไอ่หมาเอ้ย..
"ฮยองดูดิ ผมเปียกหมดเลย -3-"
"อย่าว่าแต่นายเลย ฮยองก็เปียก -0-"
"ฮยองผมหนาว ... (.________.)"
"ไปอาบน้ำ แล้วใส่ชุดของฮยองก่อนก็ได้"
"เอางั้นหรอ?"
"ก็แล้วแต่นายดิ - -' "
"โอเค งั้นตามนั้น"
ตอนนี้ผมกลับมาที่ห้องผมแล้วครับ =___= แล้วก็มีหมาน้อยตากฝน(?)มาที่ห้องผมด้วย
"หมาไปอาบก่อนเลย"
"ฮยองชุดอ่ะ? -0-"
"อ่อ เดี๋ยวเอาให้"
ผมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหาเสื้อกับกางเกงที่หมา(?) อย่างแบคฮยอนพอจะใส่ได้ ตัวไหนดี... ตัวนี้แหละ ผมหยิบเสื้อยืดสีเหลือง
อ่อนกับกางเกงขาสามส่วนสีน้ำเงินเข้มๆไปให้แบคฮยอน
"หมา เอ้าะ! ไปอาบน้ำ"
"ครับๆ -0-"
หลังจากที่แบคฮยอนเข้าไปอาบน้ำ โทรศัพท์ผมก็สั่น
"ฮัลโหลครับ"
[จุนมยอนใช่ไหม?]
"ใช่ครับ"
[ครูมีเรื่องให้เธอช่วย]
"มีอะไรหรอครับ?"
[เธอคงรู้นะว่าอีกประมาณ2อาทิตย์ เราจะมีงานประจำปี]
"รู้ครับ"
[ครูได้ยินว่าเธอร้องเพลงเพราะ]
"ครูจะให้ผมไปร้องหรอครับ?"
[ใช่แล้วล่ะ]
"ครูครับ ผมขอร้องคู่กับรุ่นน้องคนนึงได้ไหมครับ?"
[อ่า ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ]
"ขอบคุณครับคุณครู"
[จ้าๆไม่เป็นไรจ้า]
งานงอกอีกแล้วสินะครับ 5555 แต่ช่างเถอะ ผมจะทำเซอร์ไพส์สักหน่อยด้วยก็แล้วกัน คึคึ :)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk with Writer
ไรเตอร์แพรวเองเน้ ตอนนี้แอบดราม่า(?)นิดนึงตามสไตล์ไรเตอร์ ตอนนี้แต่งแบบมึนๆ
ถ้าอ่านไม่เข้าใจก็อย่ากระทืบไรเตอร์นะ 55555555 -..- #โดนรุม
จะมาแอบสปอยล์ว่า ถ้าแต่งเรื่องนี้จบ อาจจะแต่งเรื่องอื่นต่อ แต่จะไม่บอกว่าเป็นคู่ไหน วงไหน5555
อาจจะแต่งแยกกันรึเปล่า อันนี้ไรเตอร์ไม่แน่ใจ ถ้าอยากติดตามว่าจะอัพฟิคเมื่อไหร่ หรือฟิคต่อไปจะเป็นคู่อะไร
ทวิตเตอร์ :@_iNf7B26 จ้าา 5555 ฟอลแล้วทักแไรเตอร์ฟอลกลับน่ะเออ -3-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น