ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [KRISYEOL]-ROOMMATE-1
-----------------------------------------------------------------------------------------
เช้าวันใหม่ที่สดใสวันนี้คือวันเปิดภาคเรียนของโรงเรียนประจำชายล้วนดู เหมือนว่าท้องฟ้าอากาศจะเป็นใจให้อย่างมากแดดไม่ร้อนจนเกินฝนไม่ตกมีลมพัด อ่อนๆเย็นสบาย ทุกคนดูตื่นเต้นกับวันเปิดภาคเรียนไม่น้อยเพราะวันนี้จะมีประกาศหารูมเมท ทุกคนดูตื่นเต้นมากและหนึ่งในก็คือ ปาร์ค ชานยอล ด้วย
ร่างเพรียวของ ชานยอลนั้นกำลังก้าวเดินมาบริเวณของโรงยิมที่บรรจุคนได้เยอะเลยทีเดียว เมื่อร่างบางเดินเข้าไปนั้นเสียงกรี้ดกร้าดก็ดังมาจาก หนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ กันไป ร่างบางจัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่งในโรงเรียนก็เป็นได้ดังนั้นทุกคนจึงหมาย ปองเขา ร่างบางเดินตรงไปที่นั่งกับกลุ่มเพื่อนๆของเขา
"โย่ว! เพื่อน!" ร่างบางทักด้วยเสียงทุ้มๆที่ขัดกับใบหน้าหวานของเขา
"นั่งลงดิ" เพื่อนตัวเล็กร่างบางบอกกับเขา
"ก็กำลังจะนั่งไงเล่า" ร่างบางเอ็ดใส่เพื่อนตัวเล็กร่างบางมีนามว่า พยอน แบคฮยอน
"ชานยอลนายตื่นเต้นป่ะที่จะมีรูมเมทใหม่"เสียงของเพื่อนตัวเล็กอีกถามขึ้น
"ก็นิดหน่อยแหละจงแด" ร่างบางตอบกับเพื่อนมีนามว่า คิม จงแด
"ชานยอลฮยองปีนี้อยู่สีอะไรหรอครับ" เสียงของเด็กตาโตผิวขาวถามขึ้นโดยที่มีรุ่นน้องอีกสองคนนั่งพยักหน้าตาม
"ปีนี้อยู่สีแดง แล้วนายล่ะคยองซูอยู่สีอะไร" ร่างบางตอบกลับไป
"ผมอยู่สีเหลืองกับไอจงอินครับ" คยองซูตอบและมองไปทางรุ่นน้องอีกคนอย่างเอือมๆ
"ฮยองเรียกผมไอได้ไงว่ะ?" เสียงของเด็กตัวดำๆถามคยองซูขึ้น
"เรื่องของฉัน!" คยองซูตอบกับไป
"เซฮุน!!!!" แบคฮยอนตะโกนเรียกรุ่นน้องอีกคนให้สนใจบทสนทนาบ้าง
"...." คิม จุนมยอน ประธานนักเรียนตัวเตี้ยเดินมาตบหัวเซฮุนจนหงายเงิบ
"มันไปหายานแม่แล้ว" พูดจบก็นั่งลง
"ผมไม่ได้หายานแม่นะครับ แต่ผมหาหัวใจ" เซฮุนพูดไปแล้วทำหน้าเคลิ้มสายตามองไปที่รุ่นพี่ตัวเล็กที่มาพร้อมคนตัวสูงและคนอวบอ้วน
"อ่อ!!" ทุกคนเข้าใจะเอ่ยคำนี้พร้อมกัน
เมื่อคุณครูใหญ่เดินมากลางโรงยิมบทสนทนาก็จบลง และทุกคนดูตื่นเต้นมาก
"ใน วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียน ขอให้นักเรียนทุกคนมีความสุขตลอดปีการศึกษานี้" คุญครูใหญ่กล่าวจบทุกคนก็ตบมือยกเว้นแต่ร่างสูงที่เป็นเป้าสายตาของทุกคน
"วันนี้ มีการประกาศรูมเมทที่หน้าตึกเรียนเวลาสิบโมง หากใครหารูมเมทไม่เจอก็ไม่ได้นอน" กล่าวจบก็เดินออกไปนอกโรงยิม นักเรียนทุกคนก็แยกย้ายกันไปเรียน
ถึงเวลาสิบโมงทุกคนก็ไล่รายชื่อหารูมเมทและหนึ่งในนั้นก็มีชานยอลอีกเช่นเคย
"ชานยอลรูมเมทนายเป็นใครหรอ" แบคฮยอนถาม
" อู๋ อี๋ฟาน.. ดูเหมือนจะเป็นคนจีน ฉันคาดว่าเขาเป็นรุ่นพี่ฉัน"
"ของฉันก็หน้าจะเป็นคนจีนมั้งชื่อ ฮวัง จื้อเทา "
"เอาเถอะได้ใครก็ได้เหอะแต่ตอนนี้ต้องหารูมเมทให้เจอเดี๋ยวไม่ได้นอน" ประธานตัวเตี้ยบอก
สายตาของชานยอลเหลือบมองไปเห็นนักเรียนที่มาจากจีน ร่างบางวิ่งตรงเข้าไปแล้วถามว่า
" อู๋ อี๋ฟาน คือใครหรอครับ?" ร่างบางถามแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร
"มีอะไรกับฉันงั้นหรอ?" ร่างสูงกว่าคนอื่นเดินออกมาแล้วมองร่างบางที่เตี้ยกว่าเขาแค่ไม่กี่เซ็น
"เอ่อ.. คือ..ผมเป็นรูมเมทของคุณครับ" ร่าบางตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกัก
"อ่อ นายนี่เอง ปาร์ค ชานยอล" ร่างสูงตอบกลับแล้วมองหน้าร่างบาง
"รุ่นพี่ครับ งั้นเราไปเอากุญแจห้องเถอะครับ "ร่างบางพูดแล้วยิ้มอย่างร่าเริง
"อือ ไปสิ" ร่างสูงพูดจบก็เดินตามร่างบางไป โดยที่ชานยอลทิ้งแบคฮยอนไว้
"เอ่อ.. สวัสดีครับ ฮวัง จื้อเทา อยู่ไหมครับ?" ร่างเล็กถาม
"ผมเองครับ มีอะไรหรอครับ รุ่นพี่ชื่อ พยอน แบคฮยอนรึป่าวครับ " เด็กหน้าแพนด้าถาม
"ฉันเป็นรูมเมทนาย ปะ ไปเอากุญแจกัน "พูดจบร่างเล็กก็คว้ามืออีกคนให้เดินตามมาสร้างความงุนงงให้เพื่อนๆในกลุ่มได้
บน ตึก E ชั้น 12 ห้อง 21 เป็นห้องของชานยอลและอู๋ฟาน ทั้งสองเดินเข้ามาภายในห้องที่ไม่ใหญ่มากนักแต่พอสำหรับอยู่กันสองคน ร่างบางเดินสำรวจรอบๆห้องแล้วมาอยู่หน้าเตียงแล้วหันหน้าไปมองอีกคนที่ เก้าอี้ข้างๆและถามว่า
"รุ่นพี่ครับจะให้ผมนอนไหนครับ?" เสียงทุ้มของร่างบางทำให้ร่างสูงเงยหน้ามอง
"นายเลือกเองก็แล้วกันจะนอนไหน?" เสียงทุ้มกว่าของร่างสูงบอกกับร่างบางจากนั้นร่างบางก็เลือกที่จะนอนเตียงติดหน้าต่าง
"รุ่นพี่ครับ ผมนอนตรงนี้นะครับ" ว่าจบร่างบางก็โดดลงเตียง
"อือ" ร่างสูงตอบส่งๆ
"รุ่นพี่จะกินอะไรไหมครับ?" ร่างบางลุกนั่งแล้วถามร่างสูง
"นี่นายเลิกเรียกว่ารุ่นพี่สักทีเถอะ" ร่างสูงพูดด้วยความรำคาญ
"เอ่อ..แล้วจะให้ผมเรียกอะไรล่ะครับ?" ร่างบางเอียงคอถาม
"เรียกว่า 'คริสฮยอง' เข้าใจไหมชานยอล" บอกจบร่างสูงก็เดินมาขยี้หัวอีกคน
"หือ?"ร่างบางทำหน้าเอ๋อ
"ไปทำกับข้าวได้แล้วไป"
"คร้าบผม รุ่น..เอ้ย!..คริสฮยอง" ร่างบางหันกลับมายิ้มบางๆ
"รีบทำหละจะได้ไปเรียนภาคบ่ายต่อ"
ร่าง บางใส่เสื้อกันเปื้อนสีเขียวลายหมีมัดผมแล้วทำอาหารด้วยความตั้งใจ ร่างสูงเมื่อเห็นแบบนั้นก็ล่ะสายตาออกจากร่างบางไม่ได้เลยยิ่งร่างบางหยิบ จับอะไรยิ่งทำให้ร่างบางดูปวกเปียกมากขึ้น ร่างสูงเดินมาหาร่างบางที่เคาท์เตอร์แล้วค่อยๆเดินเข้าไปกอดร่างบางจากด้าน หลัง
"โอ๊ะ! รุ่น..ฮยองทำอะไรครับ?" ร่างบางตกใจอย่างมาก
"หน้านายเลอะหมดแล้วชานยอล" ร่างสูงจับอีกคนหันมาแล้วปัดส่วนที่เลอะออกจากใบหน้าหวาน
"ฮยองไปนั่งสิๆเดี๋ยวผมเอาไปให้" ร่างบางบอก
"โอเค"ร่างสูงเดินมาที่โต๊ะดังเดิม...ร่างบางคิดในใจว่า 'ฮยองทำไมถึงทำแบบนี้นะ'ระหว่างที่คิดเพลินนั้นร่างบางก็ทำอาหารเสร็จพอดี
"ฮยองครับเสร็จแล้วครับ" ร่างบางเดินเอาอาหารมาวางให้และเตรียมจะเดินออกไป
"จะไปไหน" ร่างสูงหันมาถาม
"ไปเรียนครับ..ผมต้องรีบไป" ร่างบางกำลังจะวิ่ง
"เดี๋ยว!"ร่างสูงคว้ามือบาง
"มีอะไรครับ?"
"นายจะรีบไปไหน?" ร่างสูงมองตาคมใส่ร่างบาง
"ไปเรียนนะสิครับ ปล่อยได้แล้วครับ" ร่างบางพยายามใช่เสียงที่ปกติที่สุด
"ไม่ให้ไป!!" ร่างสูงตะคอก
"ทำไมครับ?!!!"ร่างบางตะคอกกลับ
"ฉันจำเป็นต้องบอกนาย??"
"แล้วฮยองจะทำแบบนี้ทำไม?"
"ก็ถ้านายจะไปก็ไปเลยสิ ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า"ร่างสูงหมดความอดทน
"ผมผิดหรอ? ถ้าฮยองไม่ชอบผมแล้วทำแบบนี้ทำไม?" ร่างบางก็เริ่มเช่นกัน
"แล้วใครบอกว่าฉันไม่ชอบ.."เสียงร่างสูงดูสงบมากขึ้น
"หือ? มะ..หมายความว่าไง?" ร่างบางอึ้งไปสามวิก่อนจะถาม
"นายก็ลองคิดเอาเองสิ" ร่างสูงหันมายิ้มกวนประสาทเบื้องล่าง
"หึ้ย!" ร่างบางเดินสะบัดหนีออกไปโดยไม่รู้ว่าร่างสูงข้างหลังแอบยิ้มอยู่...
tbc.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
talk with writer
สวัสดี~ ไรเตอร์ชื่อ อิ่ม ไม่รู้ว่าตอนนี้สั้นไปรึป่าวถ้ายังไงติชมได้นะ ไรเตอร์เป็นคนแต่ง คริสยอลและเฉินหมิน เรื่องอายุอย่าถามรู้แล้วอาจตกใจ เม้นขอกำลังใจด้วยนะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาเม้นนะ~ ตามทวิตได้ที่ @imm_89jh นะ ค่อยตามให้ไรเตอร์ลงฟิคได้นะ อัพช้าอย่าว่ากันนะคร้าบบบบบ ..
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น