รักผมได้ไหมพี่ชายเจ้าขา

ไปกับหม่ามี้

                บางครั้งการแตกแยกของครอบครัวของคนคนหนึ่งก็ต้องแตกแยกจากกันไปเพราะความรักแต่บางครอบครัวก็ต้องแตกแยกจากกันไปเพราะความไม่เข้าใจ ดั่งครอบครัวของคนคนนี้ที่เป็นเด็กไร้เดียงสาหารู้เรื่องอะไรไม่ ก็ต้องพบเจอเหตุการณ์เศร้าเสียใจอย่างหนัก แต่โชคดีอย่างหนึ่งที่คนคนนี้ยังเป็นเด็ก จึงทำให้เขาไม่ทราบเรื่องราวความเศร้านี้มากไป แต่เพราะเด็กจึงโหยหาแม่เป็นธรรมดา

                “หม่ามี้ครับ” เสียงเด็กชายตัวเล็กที่อายุได้ 5ปีเรียกหาคุณแม่ที่กำลังเอามือปาดน้ำตาที่กำไหลลงบนหน้า

                “ว่าไงครับ เจ้าหนูของหม่ามี้”เมื่อตนใช้มือปาดน้ำตาบนหน้าอย่างลวกๆเพื่อคุยกับลูกชายสุดหน้าที่รักของตน

                “หม่ามี้ครับหม่ามี้เห็นป๊าไหมอะน้ำไม่เห็นเลยครับ”ด้วยความที่ไร้เดียงสาคนตัวเล็กก็เอ่ยปากถามมารดาไปโดยไม่รู้ว่าครอบครัวของตนแตกแยกกันแล้ว

                “ป๊าไปรอน้ำที่บ้านไงครับ ตอนนี้มี้จะพาน้ำไปเที่ยวบ้านคุณตาคุณยายนะครับ ไปเล่นทะเลกัน”ด้วยความเป็นแม่ก็ไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กมีปัญหาจึงบอกปัดเฉไฉไป

                “งั้นถ้าไปเที่ยวเสร็จแล้วกลับบ้านไปหาป๊านะครับ”เด็กตัวเล็กจับมือมารดาแล้วเดินขึ้นรถไป           

..................................................................

                บ้านคุณตาหลังใหญ่ด้วยความที่เป็นนักธุรกิจบ้านหลังนี้จึงมีพื้นที่มากพอสมควร หลังคาบ้านสีฟ้า ต้นไม้เขียวสวยรายล้อมบ้านเป็นหย่อมเห็นแล้วดูสบายตา ถัดจากนั้นเป็นสระน้ำกว้างใหญ่ที่ดูไร้ชีวิตชีวาเนื่องจากไร้ผู้ลงเล่นเป็นเวลานานแต่บัดนี้บ้านหลังนี้จะมีสีสันสวยงามก็ตรงที่มีเด็กน้อยตัวเล็กจะมาวิ่งป่วนชวนฝันให้คุณตากับคุณยายแก้เหงาได้กำลังจะเริ่มขึ้น เมื่อรถเบ๊นสีดำคันงามแล่นรถเข้าสู่คฤหาสน์สุดหรูแล้วเริ่มชลอควมเร็วลงที่หน้าคฤหาสน์พอดีประตูด้านคนขับก็เปิดขึ้นก่อนจะเผยโฉมหน้าออกมาจากรถยนต์

                “น้ำครับ น้องน้ำถึงแล้วลูก อ้าวไหงถึงได้หลับปุ๋ยไปงี้หละ”มารดาสุดสวยหันหน้ากลับหลังไปเรียกลูกชายของตัวเองที่เมือครู่กำลังเล่นของเล่นอย่างเมามัน แต่ไหงได้ตอนนี้หลับปุ๋ยไปเลย คงจะหมดฤทธิ์เพราะเล่นมาทั้งทาง

                “อ้าวพลอยลูกมาทำไมไม่บอกพ่อกับแม่ก่อนจะได้ให้แม่บ้านเตรียมห้องให้ แล้วรอบนี้พาหลานมาไหมลูก พ่ออยากอุ้มหลานมาก ไม้ได้เจอนานแล้ว ตั้งแต่น้ำมันได้ขวบกว่าๆหนินะ”ผู้เป็นพ่อคุยกับลูกสาวผู้เป็นดวงใจของตน

                “มาสิค่ะ นู่นนอนอยู่ในรถหนะหมดฤทธิแล้วคะพ่อดื้อมาตลอดทางเลยแต่รอบนี้หนูคงพาเจ้าน้ำมาอยู่กับพ่อยาวเลยหละค่ะเพราะหนูหย่ากับคุณตะวันแล้วหละคะเค้ามีบ้านที่สองหนูไม่อยากให้ลูกมีปัญหาก็เลยชิ่งหย่าก่อนเลย”

                “พ่อว่าก็ดีเหมือนกันผู้ชายอย่างนี้ไม่รักเราจริงมีสองเดี๋ยวก็มีสาม ว่าแต่แกเสียใจไหมหละใยพลอย“

“ก็เสียใจอยู่นะคะ แต่ทำไงได้เราเลือกแล้ว อืมพ่อค่ะหนูเอาน้ำไว้ในรถเดี๋ยวเผลอตื่นมาเล่นรถมันอันตรายเดี๋ยวหนูไปอุ้มลูกก่อนนะคะ”

“พิมพ์ พิมพ์เอ้ย มาเอาของไปเก็บในบ้านที”เสียงคุณตาตะโกนเรียกแม่บ้านให้เอาของไปเก็บดังลั่น

“น้ำครับ น้ำถึงแล้วลูกนี่ไงบ้านคุณตาลูก ถ้าช้ามี้ไปเที่ยวทะเลก่อนนะไปแล้วนะ” คุณแม่สุดสวยปลุกลูกชายด้วยอุบายแสนน่ารัก

“ถึงแล้วหรอครับหม่ามี้”เสียงเด็กตัวเล็กพูดอย่างงัวเงียก่อนที่ร่างกายน้อยๆจะลอยขึ้นเหนือเบาะหนังสุดหรู

“หม่ามี้น้ำง่วง อ๊าาา”คนตัวเล็กงอแงเสียงดังลั่นคฤหาสน์หลังใหญ่ก่อนที่คุณยายและคุณตาเมื่อได้ยินเสียงหลานก็รีบก้าวท้าวออกมาเพื่อจะเห็นหน้าหลานตัวเล็ก

“น้ำมาหาตาหน่อยสิลูก” “มาหายายด้วยเร็วยายคิดถึงหนูมากเลย”คุณตาและคุณยายเรียกหลานชายตัวเล็กอย่างเอ็นดู

“หม่ามี้ครับเค้าเป็นใครอะน้ำกลัวครับ”เด็กตัวเล็กพูดจบพลางวิ่งไปหลบหลังมารดาของตนทันที

“คุณตากับคุณยายไงครับสวัสดีก่อนเร็ว”ผู้เป็นแม่พาลูกออกมาเพื่อสวัสดีคุณตาและคุณยาย

"สวัสดีครับ คุณตาคุณยาย”เด็กตัวเล็กสวัสดีเสียงอ่อย                                                                                              “เอ้อหลานตามันหล่อดีหวะ ไปๆเข้าบ้านกันกินน้ำกินท่าก่อนมาเหนื่อยๆ”คุณตากล่าวชมหลานก่อนจะชวนเข้าบ้าน

                “หม่ามี้ครับ กินท่ามันแปลว่าอะไรหรอครับ เห็นคุณตาบอกอะครับ”เด็กตัวเล็กทำหน้ามึนงง

                “ขี้สงสัยจังเราเนี่ย มันแปลว่า เวลาคนสมัยก่อนเขากินน้ำดื่มน้ำบริเวณท่าน้ำไง แต่เดี๋ยวนี้มันดื่มไม่ได้แล้วนะครับ”มารดาอุ้มคนตัวเล็กขึ้นก่อนจะตอบคำถาม

                “หม่ามี้ครับแล้วทำไมมันถึงดื่มไม่ได้หละแล้วทำไมแต่ก่อนถึงดื่มได้หละ”เด็กน้อยถามอย่างสงสัยอีกครั้งก่อนที่จะจับแก้มมารดา

                “แล้วมันขี้สงสัยได้ใครจ๊ะเนี่ย ก็สมัยก่อนน้ำมันสอาดแต่เดี๋ยวนี้มันสกปรกไงคะ”มารดาตอบคำถามลูกชายอีกครั้ง

                “หม่ามี้ครับ อุ๊ป”เด็กตัวเล็กกำลังเอ่ยปากถามแต่ก็เจอมือของมารดาปิดปากไว้ก่อน

                “พอแล้วครับ เข้าบ้านได้แล้วเนาะเหนื่อยมาทั้งวันอยากนอนต่อไม่ใช่หรอครับ”มารดาอุ้มลูกชายเข้าบ้านไปด้วยสีหน้าที่มีความสุข

.....................................................

11ปีต่อมา

จากเด็กชายตัวเล็กกลายเป็นหนุ่มน่าหวานขวัญใจโรงเรียน

                ก๊อกๆๆๆ “น้ำลูก ตื่นได้แล้วครับ”เสียงมารดาคนเดิมเคาะประตูเรียกบุตรชายร่างเล็กเจ้าสำอางที่นอนกินบ้านกินเมืองไม่ยอมตื่นซักที

                “งืม งืม เดี๋ยวน้ำตามไปขอเวลา 10 นาทีครับ”คนตัวเล็กตอบมารดาของตนด้วยเสียงงัวเงียไม่อยากตื่น

                “ถ้าน้ำไม่ตื่น มี้จะไปบอกคุณตาให้ขึ้นมาปลุกนะครับ”มารดาคนสวยยืนทำมือกอดอกทำท่าขู่ลูกชาย

                “มี้... อย่าพึ่งไปน้ำอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวตามลงไป”คนตัวเล็กตาสว่างทันทีเมื่อทราบว่าผู้เป็นตาจะมาปลุก หัวสมองก็โลดแล่นคิดถึงความดุของคุณตาที่เมื่อก่อนตนเองเคนโดนตีเมื่อคิดทีไรก็สยองใจเหมือนเดิม ร่างเล็กจึงกระโดษผึงตะโกนเรียกมารดาเพื่อบอกว่ารอสักครู่

.

.

.

                “อือหือ ลูกสาวมี้นี่แต่งตัวนานมาก”คนเป็นมารดากอดคอลูกชายสุดที่รักก่อนที่คนตัวเล็กจะทำเสียงงอน

                “โถ้... มี้อะน้ำบอกว่าน้ำเป็นผู้ชาย ผู้ชายอะมี้ ดูดิออกจะแมน”คนตัวเล็กรีบบอกปัดทันที

                “อ้าว มี้หละหลงดีใจว่าจะได้ลูกสาว ก็ดูสิสวยเหมือผู้หญิงเลย อีกทั้งยังแต่งตัวนานมาก นานอย่างกับจะไปประกวดเป็นเดอะสตาร์”มารดาพูดโต้ตอบคนลูกชายอย่างนึกขำ

                “มี้อะ น้ำงอนแล้วนะ”คนตัวเล็กรีบเดินหนีมารดาทันที

                “หม่ามี้ล้อเล่น ลูกชายมี้นี่หล่อที่สุดในโลก(ของตัวเอง)เลย”มารดาพูดง้อลูกชายตัวเล็กแล้วรีบเดินตามไป

                .

                .

                .

                “คุณตาคุณยายสวัสดีตอนเช้าครับ”คนตัวเล็กยกมือไหว้คุณตาคุณยายที่กำลังทานข้าวเช้าอยู่

                “ทำไมถึงได้ช้าอย่างนี้หละ ตาให้แม่ไปตามตั้งนานแล้วทำไมถึงช้สไหนบอกตามา”คนเป็นตาวางช้อนทานข้าวลงก่อนที่จะดูหน้าของหลานชาย

                “อาบน้ำแต่งตัวไงครับคุณตา”คนตัวเล็กวิงไปกอดหลังคุณตาที่กำลังรอคำตอบ

                “อาบน้ำอะไรเป็นชั่วโมง น้ำนิสัยไม่ดีเลยนะให้คนแก่รอรู้ทั้งรู้ว่าตอฃ้องมาให้ตรงเวลา”คุณตาทำเสียงดุมากขึ้นก่อนที่คุณยายจะพูดแทรก

“คุณพี่คะ เด็กสมัยนี้มันก็แต่งตัวหล่อเป็นธรรมดาไม่งั้นจะมีสาวไหนมาจีบหละ  อ่าวน้ำนั่งได้แล้วลูกอย่าไปสนใจคนแก่ขี้บบ่นเลย นั่งๆๆ”คุณยายพูดขัดคุณตาก่อนจะชวนหลายชายสุดหล่อนั่งลงบนเก้าอี้

“คุณตาคุณยายครับ ตอนนี้น้ำก็จบม.4แล้วนะเมื่อไหร่จะให้น้ำออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างมันปิดเทอมแล้วนะครับ”หนุ่มน้อยตัวเล็กพูดถามตายายพลางขอร้อง

“หม่ามี้ว่าอย่าพึ่งไปเลยนะเดี๋ยวมันจะอันตรายไม่รู้ว่าจะเกิดไรขึ้นบ้าง”คุณแม่พูดขัดขึ้นมาเพื่อจะบอกลูกชาย

“ตาก็เห็นด้วยกับแม่นะลูก ยังเด็กอยู่มันอันตรายนะ”คุณตารีบบอกตกลงไปทันทีในสีหน้าที่เห็นด้วยแบบจริงจัง                                                                 

                เมื่อคนตัวเล็กทานข้าวเสร็จก็เตรียมตัวที่จะออกไปด้านนอกด้วยคาดว่าจะออกไปหาเพื่อนที่บ้านเพื่อจะไปเล่าถึงความเซ็งที่จะไม่ได้ไปเที่ยวแล้วแต่เมื่อจะขึ้นรถมอเตอร์ไซน์คันโปรดก็ได้ยินเสียงมารดาเรียกให้เข้าบ้านทันที

                “น้ำหม่ามี้มีเรื่องคุยด้วยเดี๋ยวค่อยออกไปด้านนอกนะคุยกับมี้ก่อน”มารดาเดินเข้าไปหาลูกชายตัวเล็กที่กำลังนั่งรถ

                “ได้ครับมี้เดี๋ยวน้ำตามไปรอก่อนนิดนึง”คนตัวเล็กถอดกุญแจแล้วก้าวขาลงจากรถด้วยสีหน้าเซ็งชิบหายเลย

                เมื่อคนตัวเล็กก้าวขาลงจากรถแล้วเดินตามมารดาเข้าบ้านเพื่อจะไปคุยเรื่องสำคัญ ไม่รู้ว่าสำคัญอย่างไรจึงต้องไปคุยที่ห้องนอนตัวเอง

                “น้ำพร้อมไหมถ้ามี้จะแต่งงานใหม่”เมื่อทั้งคู่นั่งบนที่นอนแล้วก็ถามลูกของตนทันที

                “ฮะ อะไรนะมี้จะแต่งงานใหม่แล้วหรอ”คนตัวเล็กชักสีหน้างงขั้นเทพงงจริงงงจังงงชิบหายเลย

                “น้ำจะให้มี้แต่งงานใหม่ไหมหละ น้ำชอบไหมถ้าไม่อบมี้ไม่แต่งก็ได้นะลูก”มารดาลูบหัวลูกชายเบาๆ

                “ดะ...ได้สิครับ ถ้ามี้มีความสุขน้ำก็มีความสุขนะ”คนตัวเล็กยิ้มชื่นบานตอบมารดาอย่างเต็มใจ

                “คนที่มี้จะแต่งด้วยเขาเป็นคนเชียงรายนะถ้ามี้แต่งน้ำก็ต้องไปอยู่กับมี้ด้วยน้ำจะไปไหมหละ”มารดาซักถามลูกชายอีกครั้งเพื่อความแน่นอน

                “ไปก็ได้นะแต่ขอถามอย่างนึงก่อนได้ไหม เค้ามีครอบครัวยัง มีลูกยัง มีลูกกี่คน ผู้หญิงหรือผู้ชาย”เด็กตัวเล็กชูนิ้มชี้ด้านซ้ายขึ้นมาซักถามรายละเอียดมารดาของตน

                “ภรรยาเขาเสียแล้วมีลูกหนึ่งคนเป็นผู้ชายนะอายุมากกว่าน้ำ3ปีนะน้ำรับได้ไหมหละ”มารดาตอบคำถามไปอย่างโล่งออก

                “งั้นน้ำไปก็ได้อยากมีพี่ชายมานานแล้ว ไปวันไหนพรุ่งนี้เลยนะน้ำอยากไปเชียงรายนะมี้นะครับ”คนตัวเล็กโผลกอดมารดาแน่นติ้ว

                “รีบจริงเรื่องผู้ชายเนี่ย พรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้เก็บกระเป๋าเลย อะไรจำเป็นก็เอาไปอันไหนไม่จำเป็นก็ไม่ต้องเอาไป"คนเป็นมารดาลูบหัวทุยๆของลูกชายก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อเก็บของ

                “ไชโย จะมีพี่ชายแล้ว จะเป็นยังไงว้าพี่ชายคนใหม่ของเรา 555อยากรู้แล้วสิ”คนตัวเล็กรีบวิ่งไปคว้ากระเป๋าใบโตก่อนที่จะเก็บเสื้อผ้าและอุปกรณ์ส่วนตัว

                เรื่องราวจะเป็นอย่างไรและพี่ชายที่น้ำอยากเจอนั้นจะเป็นคนดีเหมือนที่น้ำคิดไว้หรือเปล่าจะหล่อหรือจะโหดต้องลุ้นต่อตอนหน้านะครับ

.........................................................................................................
 

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านของหวานนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกพอดีจิ้นวายเลยอยากเอามาเขียนนิยายบ้าง หวานขอให้คนที่อ่านมีความสุขกับเนื้อหาที่หวานทำนะ 
ไม่รู้ว่าจะมีคนมาอ่านไหม แต่คือความตั้งใจที่หวานทำนะ