[Countryhumans] Germany and Erwin Rommel
"ช่างเป็นจิ้งจอกทะเลทรายที่ใจดีและอ่อนโยนเสียจริง..." เยอรมันพูดก่อนที่จะยิ้มแล้วก้มมองคนตรงหน้าพลางจับมืออีกฝ่ายด้วยสองมือของตนไว้แน่น.. **บันทึกของเยอรมันคุงกับรอมเมล**
ผู้เข้าชมรวม
927
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
927
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 7 เม.ย. 62 / 23:49 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีการอ้างอิงบุคคลจริงในประวัติศาสตร์ เหตุการณ์ คำพูดหรือตัวละครอาจสมมติขึ้นมาเพื่อใช้ประกอบเรื่อง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ปล.เนื่องจากท่านรอมเมลเป็นบุคคลที่มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ ขอให้คอมเม้นแบบพอดีพองามไม่เกินขอบเขตนะคะ เดี๋ยวมีมาม่าเกิด;;;
จากนี้ไปขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"่าเป็นิ้อทะเลทรายที่ใีและอ่อนโยนเสียริ..."
เยอรมันพู่อนที่ะยิ้มแล้ว้มมอนรหน้าพลาับมืออีฝ่าย้วยสอมืออนไว้แน่น..
.
.
แอฟริาเหนือ ปี .ศ.1941
ท่ามลาทะเลทรายที่ร้อนระอุนั้นมีเสียรถ 3 ันอเหล่าทหารเยอรมันที่ำลัเลื่อนที่ไปามแนวายแน เหมือนับว่ารถ 3 ันรวมถึบุลภายในรถะไ้รับำสั่ให้มารวราามแนวายแนออทัพแอฟริาอร์หรือที่มีอีื่อหนึ่ืออทัพน้อยแอฟริา..
เิมทีอทัพนี้ถูส่มาเพื่อ่วยเหลืออิาลีที่ำลันมุมับอัฤษที่ไ้ยัเยียวามปราัยให้ับฝ่ายอิาลี นระทั่ผู้นำ้ออวาม่วยเหลือาเยอรมันให้มา่วยพวเาและผลที่ไ้ือ.. สามารถีลับอทัพอัฤษไ้สำเร็าภายใ้ารบัาารอท่านอมพลเออร์วิน รอมเมล ผู้มีผลานัิัวมาาารบุฝรั่เศสพร้อมับอพลแพนเอร์ที่ 7 เมื่อปี .ศ.1940 นลายเป็นที่รู้ัันเป็นวว้าทั้ฝ่ายอัษะและสัมพันธมิร
สำหรับเยอรมันแล้ว.. ท่านรอมเมลือนๆหนึ่ที่เาเารพรัเหมือนับทหารภายใ้ารบัาอเาไม่ใ่เพราะเามีื่อเสียหรือมียศที่สูแ่อย่าใ แ่ทุน่าเารพเา้วยใริ..
"เราเป็นทหารเยอรมัน เรารบเพื่อเยอรมัน"
"เราไม่ไ้รบเพื่อนาี แ่เรารบเพื่อประเทศอเรา"
ประโยนี้ยัสลัราึไว้ในใอเยอรมัน..
เสียรถรวราามแนวายแนรบยััไปเรื่อยๆนระทั่มีเสียรถันหนึ่ทีู่เหมือนะเป็นรถพยาบาลอฝ่ายสัมพันธมิรับหลัเ้ามาเออรวราโยบัเอิ
"พวเราพบศัรู!"
รถรวราันหน้าสุรีบอรถับเรื่ออย่ารวเร็ว ่อนที่ะมีทหารประมา 4-5 นลมาารถพร้อมับถือปืนลมา ะเียวันทหารฝ่ายร้ามเอ็ลมาารถประมา 2-3 นพร้อมับูสอมือึ้นยอมแพ้ให้ับทหารเยอรมันรหน้า เพราะพวเาแทบะไม่มีอาวุธในาร่อสู้ับฝ่ายร้ามทาที่ีที่สุือยอมแพ้และเป็นเลยศึให้ับพวเาะ..
"ัารพวมันเลยมั้ย อาะเป็นแผนให้พวเราหลล็ไ้"
"แ่พวเาอยอมแพ้นะ"
"ถึะยอมแพ้็ริแ่อามีเล่นุิ็ไ้นะ"
หนึ่ในทหารลุ่มนั้นเรียมลั่นเหนี่ยวไปืนใส่ทหารฝ่ายร้าม
"หยุ่อน ลปืนล"
เสียสั่ารัึ้นมาา้านหลัอทหารลุ่มนั้น เสียนั้นไม่ใ่ใรนอาเสียอท่านอมพลเออร์วิน รอมเมล ผู้บัาารสูสุอหน่วยแอฟริาอร์ ทหารลุ่มนั้นลปืนลามำสั่อผู้เป็นหัวหน้า เิที่ะหันหน้ามามอ้วยวามนใเล็น้อย เยอรมันเินามลมาารถพร้อมับรอมเมลโยมี รูอร์ฟ ไนเอร์ พลับรถส่วนัวอรอมเมลเินามผู้เป็นนายันมาิๆ
"นที่เหลือเฝ้าพวเาไว้อย่าเพิ่ทำอะไรพวเา ส่วนผมะไปูที่รถอเา"
รอมเมลสั่ารลูน้ออน่อนที่ะเินไปูรถพยาบาลอทหารฝ่ายร้ามที่หลเ้ามา ทันทีที่เปิประูรถ็ไ้พบับผู้บาเ็บที่อยู่ในนั้นมามาย พวเามอรอมเมล้วยวามหวาลัวเพราะพวเาลัวว่ามีถูับไปเป็นเลยศึ็โน่าทิ้ทั้หมเสียแน่แ่พวเาลับเอสิ่ที่รัน้าม
"ไนเอร์ ไปบอนที่เหลือให้มาปมพยาบาลรัษาพวเา เี๋ยวนี้เลย"
รอมเมลเอ่นปาสั่ารลูน้ออน
"รับท่าน"
ไนเอร์รับำสั่ผู้เป็นนาย่อนที่ะรีบเินไปบอทหารนที่เหลืออยู่บริเวนั้นทันที
ในอนนี้เหลือเพียแ่เาและัวเยอรมันเอที่ำลัเฝ้าูผู้ป่วยในรถพยาบาลอฝ่ายร้าม เยอรมันยัมีำถามมามายที่อยาะถามอมพลที่อยู่้าๆน แ่็ไม่ล้าที่ะเอ่ยถามไปรๆ..
"ทำไมท่านถึเลือที่ะ่วยพวเา..?"
แ่สุท้ายแล้ว็รวบรวมวามล้าแล้วเอ่ยถามไปนไ้
"เพราะพวเาเอ็เป็นทหาร..เป็นมนุษย์เหมือนับพวเรา.. สรามมัน้อมีเ่น่าเพื่อรัษาีวิหรือสิ่อื่นเป็นธรรมา"
รอมเมลพู่อนที่ะเห็นหน้ามามอเยอรมันพร้อมับยิ้มเล็น้อย
"แ่าร่วยเหลือเพื่อนมนุษย์้วยันอาเป็นารเราสันิที่ีที่สุแม้อีฝ่ายะเป็นศัรู็าม แล้วารเหยียาิิััน็ะไม่เิึ้น.."
..สมับเป็นผู้บัาารออทัพน้อยแอฟริาที่ทุน่า็ร่ำลือัน..
"ผมเอ็... เห็น้วยับท่าน..
เยอรมันอบลับพลายิ้มและประทับใับำอบที่ไ้ฟั ริอยู่ที่รอมเมลึ้นื่อในเรื่อารวาแผนลยุทธ์และารบัาารที่เ่านไ้รับายา 'ิ้อทะเลทราย'
แ่ิ้อทะเลทรายนั้นไม่ไ้โหร้ายอย่าที่ทุน่าวาภาพไว้ในวามิอนเอ
'..เาน่ะใีและอ่อนโยนับทุนที่อยู่ในทะเลทรายแห่นี้่าหา..'
เยอรมันพูในใ ะนั้นเอทหารภายใ้ารบัาารอรอมเมล็เอาอุปร์พยาบาลมารัษานเ็บที่อยู่ในรถรวมทั้รอมเมลเอ็ลมือ่วยปมพยาบาลเหมือนับลูน้อนอื่นๆ้วยเ่นัน รอมเมลอยู่ับลูน้ออนเอมาลอทั้นอนลาินินลาทรายเหมือนับพวเา ินอาหารที่เหมือนันับพวเาแม้ในยามที่รถิหล่ม็ลมา่วยันรถึ้นับลูน้ออนเหมือนัน ไม่แปลใเลยที่ทุนะรัและนับถือรอมเมล้วยใริ
'่าเป็นิ้อทะเลทรายที่ใีและอ่อนโยนเสียริ...'
เยอรมันเอ็อยาที่ะอยู่เีย้าับเาไปอีนาน ..นว่าที่บทสรุปารทัพแอฟริาเหนือะแสออมาประัษ์แ่ฝ่ายอัษะและฝ่ายสัมพันธมิรที่รบันในที่แห่นี้..
'นว่าสรามะบล.. ท่านะยัอยู่ับเรามั้ยนะ'
.
.
เมือบลาวสไน์ ประเทศเยอรมัน ปี .ศ.1944
๊อๆๆ
เสียเาะประูไม้บ้านอรอมเมลัึ้น รอมเมลลุึ้นไปเปิประูเพื่อ้อนรับแที่เ้ามาในบ้าน แ่แที่มาเยือนนั้นทำให้รอมเมลถึับใและประหลาใเล็น้อย ทหารายุเรื่อแบบนาีเยอรมันโยมีนหนึ่ถือผ้าห่ออะไรบาอย่า
"อรุสวัสิ์ ท่านรอมเมล พวเราไ้รับำสั่าท่านผู้นำให้มาหาท่าน"
"อย่าั้นเหรอ.."
รอมเมลพูพลานึถึเรื่อ่อนหน้านั้นที่ะมีายสอนมาเยือนหน้าบ้านนในปัุบัน
ย้อนลับไป่อนหน้านั้น...
หลัาที่เยอรมันเริ่มที่ะนมุมเ้าไปทุที มีทหารบาส่วนที่ยัยืนหยัสู้รบแ่ทหารบาน็เริ่มถอใให้ับสราม
"แผนลอบสัหาร?"
รอมเมลพูึ้นอย่าประหลาใเมื่อู่ๆทหารรุ่นเียวันับัวเอพูเี่ยวับารวาแผนลอบสัหารท่านผู้นำในื่อ 'ปิบัิารวัลีรี่' อีทั้ยัเิวนให้เาเ้าร่วม
"อนนี้พวเราำลันมุมเพราะมันเลยนะ! ไอ้นแบบนั้นน่ะมันไม่ฟัใรหรอ!ถ้ามันยัส่ทหารที่เหลือไปายเปล่าล่ะ็!!"
ทหารรหน้าพูพลาทำท่าอย่าระวนระวายใ
"รอมเมล อร้อล่ะ ร่วมมือับพวเราแล้วพวที่เหลือะปลอภัย"
"แ่ทำแบบนั้นมันเสี่ยเินไป ถ้าพวนายทำไม่สำเร็มัน็เิเรื่อให่แน่ ให้เานนั้นไปึ้นศาลยัีว่านะ"
รอมเมลพูถึผลระทบเี่ยวับปิบัิารนี้ แ่สุท้ายถึอธิบายไปอย่าไร.. พวเา็ลมือทำันริๆโยไม่สนำเือนอรอมเมล และผลารปิบัิารนี้ในอนสุท้ายมัน็ล้มเหลวผู้ที่มีส่วนร่วมถูับไ้หมแ่ว่า.. เานนั้นลับสสัยในัวรอมเมลว่าเป็นแนนำในารลอบสัหารรั้นี้ แ่อนนี้ไม่ไ้สสัยแล้ว.. เาลับเื่อว่ารอมเมลเป็นผู้มีส่วนร่วมริๆทั้ๆที่รอมเมลไม่ไ้สนับสนุนหรือเ้าร่วมเลย็าม และนั่นเป็น้นเหุที่มีายสอนในเรื่อแบบทหารนาีเยอรมันพร้อมวยาพิษไยาไน์ในผ้าห่อหนึ่วมาเยือนที่หน้าบ้านรอมเมลในปัุบัน...
"รอมเมลใรมาหาน่ะ อ๊ะ..."
ะนั้นเอเยอรมันที่มาเยี่ยมรอมเมลถึบ้าน็เินมาอยู่้าหลัพร้อมับทำสีหน้าประหลาใไม่่าารอมเมลเท่าไหร่นั รอมเมลรู้แ่ใีว่า่อไปนี้ีวิอเาะ้อเป็นอย่าไรใน่วเวลาสั้นๆนี้
"ท่านผู้นำมี้อเสนอให้ ือท่านะ้อึ้นศาลไปสู้ีลอบสัหารท่านผู้นำ.."
เมื่อายทา้าน้ายพูเสร็ ายทา้านวา็เปิห่อผ้าที่ลุมวยาพิษไยาไน์ออมา
"..หรือว่าท่านะยอมื่มยาพิษวนี้เพื่อรัษาีวิรอบรัวอท่านให้ปลอภัยแล้วเราะัานศพให้อย่าสมเียริ"
.. ะยอมึ้นศาลหรือเพื่อรอบรัวนเอ..?
หลัาที่ฟั้อเสนอไปแล้วรอมเมล็ไ้แ่ลืนน้ำลายลอ
"อะไรอพวนายเนี่ย!? รอมเมลน่ะไม่ไ้มีส่วนร่วมในแผนลอบสัหารวัลีรี่อะไรนั่นหรอนะ!"
เยอรมันพู้วยน้ำเสียที่เรี้ยวราใส่ายสอนรนั้นและูเหมือนพยายามที่ะเินไปหาเรื่อ้วย แ่รอมเมลยมาห้ามปรามเยอรมันไว้
"ใเย็นๆ่อน ให้ผมไ้เลือเถอะนะ.."
รอมเมลพูพลาเห็นมายิ้มให้ับเยอรมันที่อนนี้น้ำาแทบะไหลออาเบ้าเ็มทีแล้ว่อนที่ะเหลือบาไปมอลูายและภรรยาอนเอ
"ีวิอผมน่ะ็เพื่อเยอรมัน นอื่นๆ.. แล้ว็.."
รอมเมลยื่นมาไปหยิบวยาพิษ
"รอบรัวที่ผมรั"
เาเปิวยาพิษแล้วื่มทันที่อหน้าเยอรมันและภรรยาับลูๆอเา
เยอรมันไม่สามารถทำอะไรไ้นอายืนมอรอมเมลที่ำลัะาย่อหน้าน..
มันือรอยยิ้มอรอมเมลที่เยอรมันไ้เห็นเป็นรั้สุท้าย..
.
.
"....."
ท่ามลาบรรยาาศานศพอรอมเมลนั้น เยอรมันไ้แ่มอไปยัโลศพอรอมเมลที่อยู่ในบวนที่ำลัะเอาไปทำพิธีรรมทาศาสนาในเวลา่อไป ่อนหน้านั้นที่บวนะเริ่ม เยอรมันไ้อเ้าไปูรอมเมลในโลศพเป็นรั้สุท้าย..
"มันะเป็นวันสุท้ายและรั้สุท้ายที่เราไ้เอันอีริๆสินะ.."
เยอรมันพูับรอมเมล
"อบุสำหรับที่ผ่านมานะ.. ันน่ะยัประทับใในัวนายอยู่เลยั้แ่ที่นาย่วยเหลือทหารอัฤษในอนนั้น อยู่ับทุๆนนบสราม"
เาพลานึถึประโยในอนนั้นที่รอมเมลเยไ้พูไว้เมื่ออนยัอยู่ที่ทะเลทราย
'เราเป็นทหารเยอรมัน เรารบเพื่อเยอรมัน'
'เรารบเพื่อประเทศ ไม่ใ่เพื่อนาี'
'เพราะพวเาเอ็เป็นทหาร.. เป็นมนุษย์เหมือนับพวเรา.. สรามมัน้อมีเ่น่าเพื่อรัษาีวิหรือสิ่อื่นเป็นธรรมา'
'แ่าร่วยเหลือเพื่อนมนุษย์้วยันอาเป็นารเราสันิที่ีที่สุแม้อีฝ่ายะเป็นศัรู็าม แล้วารเหยียาิิััน็ะไม่เิึ้น.. '
..สมับเป็นผู้บัาารออทัพน้อยแอฟริาที่ทุน่าร่ำลือัน..
ไม่สิ..
ิ้อทะเลทรายแห่แอฟริาอร์่าหา..
"่าเป็นิ้อทะเลทรายที่ใีและอ่อนโยนเสียริ..."
เยอรมันพู่อนที่ะยิ้มแล้ว้มมอนรหน้าพลาับมืออีฝ่าย้วยสอมืออนไว้แน่น.. แม้ท่านรอมเมลนั้นะเป็นร่าไร้ีวิที่นอนอยู่ในโลแล้ว็ามแ่เรื่อ่าๆที่เยอรมันไ้พบเอับเานั้น็ะอยู่ในวามทรำอเยอรมันอีไปลอาล.. เยอรมันยมือึ้นมาปาน้ำานเอ่อนที่ะวาอไม้ในโลศพให้รอมเมล
"Auf Wiedersehen Erwin Rommel"
...
บแล้ว่ะ ยัไ็อบุที่หลเ้ามาอ่านันนะะ ฮา--
ริๆเรื่อนี้แ่สนอนีทเรา่ะ แฮร่-- แรบันาบใมาาที่เราวาเยอรมันุที่ไม่ใ่นาีับท่านรอมเมลลลุ่ม Countryhumans ่ะ ็เลยเิเรื่อสั้นๆ(?)ึ้นมา
สุท้ายนี้็อบุทุนอีรั้นะะ ✨✨
ผลงานอื่นๆ ของ KT Katamaru ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ KT Katamaru
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น