my darling.

" ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ "   ฉันถูกคนที่ได้ชื่อว่าสามีลากตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อน ด้วยแรงที่ผู้หญิงสู้ไม่ได้

" ... " เงียบ!?

" นี่บอกให้ปล่อยไงโว้ย!! "   เริ่มหงุดหงิดแล้วจ้าาา ฉันกระชากแขนที่เล็กราวกับหนังหุ้มกระดูกกลับมาอย่างแรง 

โอ้มายก็อด!!!ฉันตาโตขึ้นทันทีที่เห็นแขนตัวเอง ช้ำร่างกายที่ฉันทะนุถนอม ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมต้องมาบอบช้ำ

" นี่เธอกล้าตะคอกใส่ฉันหรอ!!? "   ดูแม่นางเขาถาม แล้วใบหน้าโมโหนั่นอีกฉันมากกว่ามั้ง ที่ต้องโมโห

” ใช่ นายเป็นบ้าอะไรห้ะ!!?ถึึงลากฉันออกมาตอนกำลังคุยกับเพื่อนแบบนั้น " พูดซะยาวเล่นเอาเหนื่อยเลยโว้ยยยย

" นั่นเธอเรียกว่าเพื่อนหรอ ? หึ "

" ก็เพื่อนฉันไง !! "

" หรอ? แต่กูว่าไม่ใช่ "

" ก็บอกว่าเพื่อน เพื่อนก็คือเพื่อนป่ะ "

" หึ เหมือนเพื่อนกันมากมั้ง "   นี่เรียกตะคอกหรือตะโกนว่ะแสบหูโว้ย พูดกระแทกมาทีตกใจจนหลับตา

" ใช่!! เพื่อน!! หรืออยากจะให้เป็นมากกว่าเพื่อนล่ะ "   ฉันค่อยๆพูดช้าๆชัดๆลากเสียงให้ยาวหน่อยแล้วก้าวเท้าเข้าไปใกล้ๆ

เพื่อให้ได้ยินอย่างชัดเจน เรา 2 คนจ้องตากัน ต่างคนต่างถลึงตาใส่กันจะแข่งจ้องตาหรอใครหลบก่อนคนนั้นแพ้นะย้ะ!!!

ฝากเข้ามาอ่านกันหน่อยเด้ออออออ

คำหยาบมาแบบผุดๆโผล่ๆอย่างงเน้อเวลาอ่านๆแล้วโผล่คำหยาบบ้างไม่มีคำหยาบบ้าง5555

#คนใจบาป

MY DARLING.

- THE COLOR OF FEAR -

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤