คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : HARU 1 แมวพาโบ น่าแกล้ง :3
“ ฮยอแ....แมวน้อย”
ผม....อี ทเฮรับ ผมเลี้ยแมวน้อยไว้ัวนึ...อ่า ไม่ใ่สิๆ แมวเหมียวอผม่าหา ‘ ฮยอแ ’ แมวพาโบ
.
.
.
.
“ ทเฮ~~~ หิวอีแล้วแหละ ” าแป๋ว้อมอผม อ่า ทำไมน่ารัแบบนี้นะ ฮยอแวาาเยโ๊ะแล้วมอผมาแป๋ว ผมสาบานไ้ว่าอนนี้ผมเห็นหูอเ้าัวน้อยรหน้าลู่ล ฮ่าๆ มามุนี้ะให้หาอะไรินแน่ๆเลยแฮะ
ผมละสายาาหนัสือรหน้าแล้วยิ้มให้ฮยอแแมวน้อยอผม แล้วยมือลูบผมนุ่มอฮยอแเบาๆ
“ หิวแล้วนายมาบอั้นทำไมเล่า ทำไมไม่ไปิน้าว ”
“ โอ๊ะ ริ้วยแหะ ” ฮยอแอบผมอย่าื่นระหน
.....เห็นมั้ยล่ะ แมวพาโบ~~~
น่าหมั่นเี้ยวแหะ....ผมยี้หัวแมวน้อยอมพาโบนผมยุ่เบาๆ่อนะบท้าย้วยึแ้มนิ่มๆ ฮยอแยมือึ้นปัพัลวัน ผมัมือออแล้วหัวเราะลั่นห้อ น่าแล้ที่สุเลยแมวัวนี้นะ J
.
.
.
.
.
ผมนั่มอร่าบาที่ำลัวิ่ไล่ะรุบแมปอที่บินอยู่บนท้อฟ้า ฮยอแวิ่ไล่ไปทั่วสลับับระโไปมา เป็นภาพที่น่าูริๆแหะ
ผมละสายาาร่าบาหันไปมอลุ่มเ็น้อยที่วิ่ไล่ับแมปออยู่เ่นเียวับแมวน้อยอผม อ่า....อี ทเฮอยาไ้เ็ัวเล็ๆแบบนี้มาไว้ในบ้านบ้าแหะ น่ารัะมั..... แ่็นะ มีฮยอแ็เหมือนมีแมวและเ็อยู่้วยแล้วนี่นะ
“ ทเฮอ่า~ ับไ้แล้วๆๆๆๆ ”
ผมหันไปมอามเสียใสๆ ฮยอแวิ่รมาที่ผมแล้วยื่นมือมาให้ผมู ่อนะ่อยๆเปิมือที่ประบันไว้ออ้าๆ ผมมอเ้าไป้านในมือที่ฮยอแประบเอาไว้
“ ไหนล่ะ ไม่เห็นมีเลย ” ผมเยหน้าึ้นมา้อฮยอแอย่าหาำอบ
ฮยอแทำหน้ามุ้ยแล้วยมือึ้นมาส่อู้านในมือัวเอ ่อนะ่อยๆเปิมือออ
..... ว่าเปล่า......
“ เห~~~!! มันหายไปไหนนะ เมื่อี้ยัิ้นุ๊ิ๊อยู่ในมือเลย ” ร่าบาบ่นอุบอิบ่อนะทิ้ัวลนั่้าๆผม
“ เอาน่าๆ นาย็ไปับมาใหม่สิ ” ผมลูบหัวฮยอแแล้วส่ยิ้มให้เป็นเิให้ำลัใ
ฮยอแหันมาทาผม้วยแล้วทำหน้ามุ่ย เหนื่อยแล้วสิท่า ฮ่าๆ
“ นี่.... ”
ผมร้อเรียฮยอแเบาๆ ร่าเล็หันมามอผมแล้วานรับอย่าไม่เ็มในั
“ อะไรเล่า -3- ”
“ ถ้านายยิ้มแล้วหัวเราะัๆแมปอมันะบินเ้ามาเาะเ็มัวนายเลยแหละ ” ผมแล้พู
“ ริอ่ะ ” ร่าเล็ทำหน้าื่อแล้วถามึ้นอย่าสสัย ผมลั้นำแล้วพยัหน้ารับเบาๆ
เพียเท่านั้น.......
“ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ วะฮะฮ่าๆๆๆๆๆ ” แมวน้อยอผม็ระเบิเสียหัวเราะออมา แล้วลุึ้นระโเ้าหาฝูแมปอที่บินับลุ่มันอยู่ พอแมปอบินหนีเ้าัวเล็็วิ่ไล่ไปพร้อมับหัวเราะอย่าบ้าลั่ ผมมอามแล้วนั่หัวเราะนท้อแ็อยู่นเียว
“ พี่ฮะ ” เ็น้อยนหนึ่สะิผมให้ละวามสนใาารมารแสอฮยอแแมวน้อย
“ ึึ มีอะไรรับเ็น้อย ฮ่าๆ ” ผมหันไปถามพร้อมับลั้นำ แ่็ยัหันไปมอแมวน้อยอผมเป็นระยะๆเพื่อให้แน่ใว่ายัวิ่เล่น(?)อยู่มั้ย
แ่็้อะัและระเบิเสียหัวเราะหนัว่าเิมเมื่อฟัำอร้ออเ็น้อย
“ พี่่วยบอให้พี่นนั้นหยุทำ...เอ่อ...แบบนั้นไ้มั้ยรับ น้อสาวผมเา เอิ่ม...ลัวน่ะฮะ”
“ ฮ่าๆๆ ไ้รับ ”
ผมลุึ้นแล้วเินเ้าไปใล้สิ่ที่ระเบิเสียหัวเราะนน่าลัว ่อนะะโนเรียฮยอแ เ้าอื่อหันมามอผมแล้วหอบหายใหนั หน้าอฮยอแึ้นสีแนิๆาารโหมหัวเราะไม่หยุ
“ ห๊ะ?? ” ร่าเล็านรับ
“ หยุหัวเราะไ้แล้วเ็ลัวนายันหมแล้วนะ” ผมบอยิ้มๆ ฮยอแทำปายู่แล้วเินเ้ามาหาผม
“ แ่....แมปอมันยัไม่เ้ามาหาั้นเลยอ่ะ ”
“ ฮ่าๆ ั้นล้อเล่นน่ะ ” ผมลั้นำแล้วบอวามริ
“ ไอ้ที่บอว่าหัวเราะให้แมปอแล้วมันะมาหาน่ะ ั้นล้อเล่น J ”
“ =[]=!! ” ร่าบานิ่้าไปทันทีที่ผมพูบ เรียวปาบาอ้าเหวอ
ผมยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆในลำอ ่อนะเอื้อมมือไปลูบผมนิ่มเบาๆ ฮยอแ้มหน้าลแล้วเยหน้าึ้นมามอผมาวา
อ่า...โนโรธะแล้วสิ
“ อน... ” แมวน้อยเอ่ยึ้นเสียเบา แล้วหันหน้าหนี
้อ้อะแล้วสิ ผมยืนมอร่าเล็ที่หันหน้าไปอีทาแล้วหัวเราะเบาๆ่อนะ......
ุ๊บ......
“ =[]=!!!!! ” ร่าเล็ที่หันหน้าหนีไปเมื่อี้ หันวับมามอผม้วยสีหน้าอึ้หนัว่าอนแร ่อนใบหน้าหวานะึ้นเป็นสีแระเรือ้วยวามเินอายาุ๊บที่ผมเพิ่มอบให้ ผมยืนำับภาพที่เห็น พอเ้าัวเล็เห็นแบบนั้น็่อยเ้ามาที่อผมแรๆ แ่ผม็ไม่สะทสะท้านหรอรับ ยัยืนยิ้มเหมือนเิม มีวามสุ J
“ มายิ้มอะไรเล่า ั้นไม่หายอนนาย่ายๆหรอนะ เอะ! ” พูแ่นั้นแล้ว็เินหนีผมไปเลยรับ
เป็นไล่ะรับ พาโบ น่าแล้ แล้วยัี้อนอี่าหา ฮ่าๆ ออนุาิไปาม้อ่อนนะรับ :D
---------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น