ไอ้บ้า!! ช่วยกูด้วย [ออยxคิว][Yaoi,Boy love]

ข้อมูลเบื้องต้น

ku ro




(ปล.ภาพไม่เกี่ยว แต่เค้าชอบบบ กร้ากกก ><)

 

ออย x คิว

เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับพี่เค้าแต่อย่างใดหรอกน้าาา
เป็นเรืองที่เค้าแต่งและนโมขึ้นมาเองทั้งน๊านนน >O<

Ps.เรื่องนี้มีเนื้อเป็น ชายรักชาย ไม่ชอบกดออกได้เลยนะค่ะ
แต่ถ้าชอบก็ติดตามอ่านต่อเถอะ กร้ากกก

ฝากเรื่องนี้ด้วยเน้ออออ

 

เพจค่ะ
ปล.ถาม ทวง ที่นี้ ที่เดียวน้าา

 

 

เนื้อเรื่อง

“อย่าเช้ามานะ!!...ไม่งั้นผู้หญิงคนนี้ตาย!!”

ผู้หญิงบ้า ผู้หญิงบออะไรกันละ!! ไอ้โจรหน้าเหี้ยก!! แหกตาดูกระผมดีๆหน่อยเหอะ ว่าผมน่ะแมนทั้งแท่ง เป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็น!!

มันแค่นั้นไม่น่าเจ็บใจเท่าที่มันเอามือมาจับๆลูบๆแถวบั้นเอวผมด้วยน่ะสิ!! ไอ้โจรหน้าเหี้ยกวิตถาร!!

คอยดูเถอะ...ถ้าผมรอดออกไปได้นะ ผมจะสั่งสอนมันด้วยกระบวนท่าทั้งหมดที่เห็นในเกมมาใช้กับมัน!! มันไม่ตายดีแน่!! ==++

แต่ตอนนี้...ผมก็เป็นได้แค่ตัวประกันเท่านั้น ==^ ทำมันอนาถตัวเองจังวะ? เป็นผู้ชายแท้ๆดันมาถูกโจรหน้าผีนี้จับ แถมโดนลวนลามอีกยังไม่พอยังประกาศไปทั่วอีกนะว่าผมเป็นผู้หญิง...มั่นเกิ๊น!! ไอ้โจรสมองปลา!!

ผมจะดิ้นหนีก็ได้ แต่...ปัญหามันอยู่ที่ว่ามันถือมีดจี้คอหอยผมอยู่น่ะสิ! ขืนดิ้นมีหวัง...อ่า อย่าให้ผมบอกเลย TOT ไม่อยากจินตนาการศพตัวเองเลยจริงๆ แล้วอีกอย่างที่ผมไม่สามารถหนีได้ก็เพราะขนาดตัวเรามันต่างกันมาโขเลยทีเดียว ไอ้โจรนี้ตัวบักเอ้กแน่ะ! ตัวใหญ่ยิ่งกว่าควายกินยักษ์เสียอีก ส่วนผมน่ะหรอ เหอะ!!

สูงยังไม่ถึงอกมันเล้ย!!

น่าอนาถใช่มั้ยละ? เป็นผู้ชายดันเกิดมาเตี้ย...หรือคนอื่นมันสูงอย่างเปรตเองวะ? ช่างเหอะ อย่าไปพูดถึงมันเลย...

ถึงมันจะไม่บอกให้คนพวกนั้นเข้ามา คนที่มุงดูแถวนี้ก็ไม่เข้ามาอยู่ดีนั้นแหละ มึงไม่ต้องกลัวมันช่วยกูหรอก สบายใจเถอะ ==^ เป็นผมเจอสถานการณ์แบบนี้ผมก็ไม่ขอยุ่งเกี่ยวอ่ะนะ เอ้า!! ผมก็รักตัวกลัวตายเหมือนกันนะครัช!!

แต่คนแถวนี้ไม่เหมือนผมมากเท่าไหร่หรอก เพราะมีบางคนคอยไกล่เกลี่ยไอ้โจรนี่ให้ปล่อยตัวผมอ่ะนะ โห ถือเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยทีเดียวแต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดีนั้นแหละในเมื่อไอ้โจรหน้าผีมันยังคงเอามีดจี้คอพร้อมกับลูบบั้นเอวผมอย่างเมามันส์ต่อ...มันสามารถเกินไปและ ==^

สักพักก็ไม่ยินเสียงหวอตำรวจ จำได้ว่ามีพลเมืองดีโทรไปแจ้งเมื่อสองชั่วโมงก่อนนะ มาซะกูลืมไปเลยว่ามีคนเรียก ==^

ใช่ เมื่อสองชั่วโมงก่อนผมก็เดินเล่นอย่างสบายใจในตลาดแถวบ้านเนี่ยแหละ รวมถึงคนอื่นๆด้วย แต่ก็เกิดเหตุผีบ้าอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ เฮ้อ ซวยจริงๆ รู้งี้ไม่ออกจากบ้านก็ดีหรอก...

“หยุด!! อย่าขยับ เจ้าหน้าที่ได้ล้อมไว้หมดแล้ว” ตำรวจนายหนึ่งเอ่ยผ่านโทรดขงขนาดเท่าช่างน้ำพ่นไฟ

ไหนวะ ตำรวจที่ว่า? ผมก็เห็นพี่แกยืนอยู่คนเดียวอ่ะ ==^ อย่ามาแหลสดแถวนี้นะ!! ขนาดเด็กอนุบาลยังไม่เชื่ออ่ะ

แต่ไอ้โจรนี่มันเชื่อแฮะ...หน้าเหี้ยกไม่พอยังโง๊ โง่ อีกด้วยแฮะ เข้าคุกแล้วจะเอาปลาไปให้กินแล้วกันนะ

“วางอาวุธลง แล้วมอบตัวซะ” พี่ตำรวจคนเดิมพูด...มันก็มีคนเดียวนั่นแหละ

“ไม่!! อย่าเข้ามา!!” ไอ้โจรนี้มันไม่ยอม พร้อมกระชับมือข้างที่จับเอวผมแน่นขึ้นอีก อ๊อก! หายใจไม่ทั่วท้องไอ้บ้า!!

“ยอมหมอบตัวเถอะ โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา” พูดอย่างใจเย็น มีจิบน้ำชาอิชิตันด้วยแน่ะ พี่ท่านตั้งใจมาช่วยผมจริงหรือเปล่าเนี่ย ==^

“ผมไม่ผิด!! อย่าเข้ามา!!” มันบอกเมื่อเห็นว่าพี่ตำรวจทำท่าจะเข้ามาใกล้

ไม่ผิดของมึงนี่ตรงไหนครับ? กูถามหน่อยเหอะ...จับกูมาเป็นตัวประกันแบบนี้นี่โดนหนึ่งกระทงแล้วนะ ไม่ยังไม่รวมถึงลวนลามทางเพศ เพศตรงข้างด้วยนะ แค่นี้มึงบอกไม่ผิด? ส่วนมึงไปก่อเรื่องอะไรไว้...มันก็อีกเรื่องหนึ่ง...มันผิดเต็มๆครับ มันตอแหลด้วยครับ วิปริตด้วย บลาๆๆ

ทุกอย่างชี้ให้เห็นได้ชัดว่า...มันน่ะ...โคตรผิด!!

“ถ้าคุณไม่ปล่อย เราจะวิสามันแล้วนะ!” ว่าเสียงเข้ม แหม ทำเป็นเข้ม! แต่เฮ้ย ถ้าจะยิงนี่...มันอันตรายนะเว้ย เผลอๆมันเฉียวตัวผมทำไงละ!!

ไอ้โจรมีท่าทีกลัวๆ แหม สั่นเป็นเจ้าเข้าซะขนาดนี้ผมไม่รู้ก็ควายเกินเยียวยาแล้วละครับ ผมเห็นสีหน้าลังเลของมันด้วยนะ เหงื่อนี่แตกพลั่กอย่างน้ำประปาแน่ะ...กลัวขนาดนี้มึงยอมเถอะ

มันลดมีดลงช้าๆอย่างจำนน เอ้อ! ไอ้ผีบ้านี่ จับกูมาตั้งสองชั่วโมงใครพูดก็ไม่ยอมปล่อยกูสักที พอตำรวจบอกจะวิสามัน ปล่อยกูง๊าย งาย เนอะมึง! ไปรักษาเถอะ ไป๊!!

พอมันวางอาวุธลงพื้นเรียบร้อยแล้ว ตำรวจคนนั้นก็เข้ามาชาร์ตตัวไอ้โจรนี่อย่างรวดเร็ว ไม่ใช่ไรหรอก เมื่อกี้ผมละสายตาไปมองแผ่นเกมออกใหม่จากเด็กหัวเกรียนคนหนึ่งน่ะ แฮะๆ

พอตำรวจจับมันได้แล้วก็ส่งมันให้ตำรวจอีกคนที่ยืนรออยู่ด้านหลัง...มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ? สงสัยที่มันบอกว่าล้อมคงจริงแฮะ

แต่นั้นทำให้ผมตะลึงตาค้างขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยเพราะ...ไอ้ตำรวจที่เข้ามาใหม่นั้นแหละ...มันเป็นคนที่ผมรู้จัก รู้จักดีด้วยแหละ แถมเป็นคนที่ผมไม่ถูกชะตาเอามากๆเลยด้วย เจอหน้ามันกี่ลีๆก็อยากชกหน้าหงายอยู่ร่ำไป ก็ไม่รู้หรอกว่าผมไม่ชอบมันเพราะอะไร รู้แต่ว่าไม่ชอบแค่นั้นแหละ จบป้ะ!? ไม่จบก็ต้องจบแหละครับ ==+

มันเดินเข้ามาหาผม โดยทิ้งไอ้โจรผีบ้านั้นไว้ให้ตำรวจคนแรก อ่าวทิ้งภาระเฉยเลยนะครับ =.= 



 

30%

 

“มองไร กลับไปได้แล้ว ไอ้เตี้ย” มันพูดกับผมเหมือนมันรู้จักผม ซึ่งจริงๆแล้วมันก็รู้จักผมนั่นแหละกลับ ผมพลาดเองที่ไปรู้จักคนอย่างมันน่ะ ==^

ผมเดินปึกปักออกจากไทยมุงอย่างอารมณ์เสียและเสียอารมณ์ ได้ยินเสียงเหมือนคนเดิน เออ เรียกว่าวิ่งจะถูกกว่านะ ผมเลยหันไปมองก็พอว่าเป็นไอ้ขี้เหล่นั้นเองที่ตามผมมา ตามมาทำไมไม่ทราบวะครับ?

“ออกมาทำไม” เอ้า ไอ้นี่! วอนแล้วมั้ยละ บอกให้กลับกูก็จะกลับไปแล้วนี้ไงครับ จะเอาอะไรกับไอ้คิวคนนี้อีกคร้าบบบไอ้คุณออย!

“จะกลับ” ผมบอกนิ่งแบบเก๊กสุดฤทธิ์

“รอด้วย” มันบอกแค่นั้นก่อนจะหันหลังกลับไปพูดอะไรสักอย่างกับตำรวจหน้าหนวดแล้วเดินกลับมา ไม่เท่านั้นยังเนียนมาโอบไหล่ผมด้วยนะ! โห เดี๋ยวนี้มึงพัฒนาไกลนะครับ!

“ไปกินข้าวๆ หิววะ เลี้ยงด้วย” ประโยคที่ไม่ประติดประต่อกันแต่ทำไมผมฟังแล้วเข้าใจวะครับ? แต่ประโยคหลังมันทำให้ผมหูผึ่งน่ะสิ! หน็อย เนียนโอบไหล่ไม่พอยังเนียนให้เลี้ยงข้าวอีก เกินไปละๆ

“ล้อเล่น! เชื่อด้วยเว้ย อ่อน!” มันว่าเย้ยๆ โห! ไอ้เกรียนแตก!

“เนียนมากนะครับไอ้พี่ออย!” ผมว่าก่อนจะดึงมือปลาหมึกมันออกจากเอวผม ตอนแรกมันแค่โอบไหลไปๆมาๆรู้ตัวอีกทีมือมันก็อยู่ที่เอวผมซะแล้ว ==^

 “แฮะๆ” มันหัวเราะแห้งๆแต่ยังไม่เอามือออก โอ้ย! มันเนียนไม่พอยัยด๊านด้านอีกด้วยแน่ะ ผมละนับถือจริงๆ ==^

“เป็น ‘แฟน’ กันกอดเอวแค่นี้ก็ไม่ได้” มันว่างอนๆ เจ้าครับเอ้ย! ใครไม่เคยเห็นผู้ชายงอนเชิญทางนี้ ผมให้ดูฟรีครับ !

“ไอ้พี่ออย =///=” เนื่องด้วยผมมันคนพูดน้อยเลยไม่อยากเสวนากับมัน พูดไปก็เข้าตัวหมด

เออ!! ผมแพ้ทางมันอ่ะ!

ฟอด~~~

โดยไม่ทันรู้ตัว มันโฉยโอกาสตอนผมเผลอหอมแก้มผมซะงั้น! ไอ้นี้มือไวเกินไปละ ผมรีบเอามือถูแก้มอย่างรังเกียจ...ที่จริงผมเขินนะ =///=

“อย่าทำตัวน่ารักอย่างนี้ให้ใครเห็นละ หวง” มันพูดเหมือนหมา หมาหวงก้างไง

“เออ” ผมว่าแล้วสะบัดหน้าไปทางอื่นจนคอแทบเคล็ดแต่พอดีคนมันแข็งแรงไงเลยไม่เป็นไร ^O^

เราเดินจับมือกันไปเรื่อยๆท่ามกลางแดดร้อนๆของประเทศไทย ==^ ไอ้พี่ออยนี่ก็แปลกคนนะ มันก็มีรถทำไมมันไม่ขับไปหาอะไรกินก็ไม่รู้ เอาแต่บ่นว่าหิวๆแต่ไม่เข้าร้านอาหารสักร้านเลย มันจะเอาไงของมันครับ? =.=

และพอถามมัน มันก็จะบอกว่าไม่เอาไม่กินร้านนี้จะเอาร้านนู้น แล้วพอไปร้านนู้นมันก็บอกเหมือนเดิมเหมือนก็อปวาง คือมันตั้งใจกวนตีนผมใช่มั้ยครับ!

“ไอ้พี่ออย! มึงจะกินร้านไหนวะครับ” ฉันถามออกไปอย่างสุดทน มันแม่งก็รู้ว่าผมน่ะโคตรเกลียดอากาศร้อน มันยังใจดีพาผมออกแดดอีก ฮึ่ย!

“ร้านนู้นนนนนนนนนนนนนนน” มันว่าแล้วชี้ไปร้านสุดทางเดิน

“=O=” บักควายเอ้กแล้วมั้ยละ! มันแหกตาดูบ้างมั้ย! ว่าที่เรายืนอยู่น่ะมันห่างจากที่มันชี้เท่าไหร่ ถ้าประมาณด้วยสายตาก็สองร้อยเมตรอะ! ไอ้พี่ออยยยยยย มึงแกล้งกูอยู่ใช่ม๊ายยย!

“น่าๆ เดินแปปเดียวเดี๋ยวก็ถึงน่า” มันว่าอย่างใจเย็น เอาไฟเผาแม่ง! จะได้ร้อนรนเหมือนคนอื่นเขาบ้าง หนังชักหนาเกินไปแล้วนะ ==^

ผมยอมเดินไป เอาวะ ไปให้มันเถอะเดี๋ยวมันงอนแล้วผมจะขี้เกียจง้อ

และในที่สุดก็มาถึง! มันอุ้มผมมาด้วยแหละ มันอุ้มด้วยนะเฮ้ย! ถึกมั้ยละ!

“สุขสันต์วันครบรอบหนึ่งปีที่เราคบกันนะครับ ^^” มันว่าแล้ววางผมลงอย่างเบามือและถะนุถนอมดั่งผมเป็นเจ้าหญิงจากดินแดนอันไกลโพ้นอยากจะเข้าถึง

ไอ้ที่กวนตีนแล้วดึงดันจะมาร้านนี้เพราะอย่างนี้เองน่ะหรอ ปัญญาอ่อน =///=

“ไอ้พี่บ้า =///=” ผมทุบไหล่มันไปทีนึง แบบกูเขินนะเฮ้ย! แต่ไม่รู้จะทำไงเลยลงที่มันไงละ

“รักนะ หวงนะ ห่วงนะ คิวของผม ^O^” มันว่าแล้วยิ้มพร้อมแก้มแดงๆ ดูก็รู้ว่ามันก็ไม่ต่างจากผมหรอก

“อืม” ผมตอบได้แค่นั้น

“แค่เนี๊ยะ!? โหยยยย คิวอ่ะ!” จะเอาอะไรอีกไม่ทราบครับ!!

“รัก หวง ห่วง ไอ้พี่ออย =///=” ผมบอกแล้วรีบหันหน้าหนีทันที

นี้ครั้งแรกนะที่บอกมันอย่างนี้น่ะ เพราะปรกติผมพูดกับมันไม่ได้ยี่สิบคำได้ ทำไงได้กูเขินอ่ะครับผม ><

“เกี่ยวก้อย...สัญญาว่าจะรักกันมากที่สุด” มันบอกแล้วยื่นนิ้วก้อยมาให้

ผมยื่นมือตอบ มันโยกขึ้นๆลงๆ ลงๆขึ้นๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนผมชักรำคานเลยชักมือออกแต่มันกลับยื้อไว้แล้วมองผมด้วยสายตาโคตรจะจริงจัง

“จะไม่ยอกว่าจะกันตลอดไปเพราะพี่ไม่รู้ว่าอนาคตมันจะเป็นอย่างไร แต่พี่รักคิวมากที่สุดนะ”

บอกได้คำเดียว...ฟิน ><

“อืม...เหมือนกัน”

อย่างที่มันบอก เพราะบางคู่มันก็พูดอย่างนี้แล้วก็เลิกกันเร๊วเร็วจนน่าใจหาย ไอ้พี่ออยมันบอกมาน่ะนะ และผมคิดว่ามันบอกอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะมันจะได้รักผมมากที่สุดคนเดียว

ถ้ามันจะรักคนอื่นแต่ไม่ได้รักคนอื่นมากที่สุดแบบผมหรอกครับ!! ^O^

The End

----------------------------------------------------------------------------------------------


จบแล้ววววววว
หลังจากที่ดองมานาน โฮะๆ เป็นปลื้มจริงๆที่มันจบซะที
ถึงแม้มันจะมั่วไปหน่อยก็เถอะนะ
อย่าได้สนใจเพราะไรท์ก็รั่วนี้เนอะ! =[]=

ปิดเรื่องนี้แบบสมบรณ์ ^O^