คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การมาของซาเร็ด
สามสาวเินมาหาโโนเวน ารุรวบรวมวามล้ารไปหาไลอา เล็ที มาาเอล รีอน์ประหลาใ ทำให้ไลอาหยุเิน เธอมอไปยัารุ อาน่า เรมูลมอารุ้วยสายาแปลๆแ่ไม่ไ้สนใ
ารุไ้ยื่นปืนรีแพร์บูสเอร์ืนไลอา หิสาวรับปืนรีแพร์บูสเอร์ ่อนที่ะเ็บารุ้มหัวอบุ ไลอาพยัหน้าอบรับ เ็บปืนรีแพร์บูสเอร์ไว้ส่วน้าน้ายหน้าอเอวเินผ่านไป ารุยิ้มเินลับไปลุ่ม
ไลอาเอ่ย “อาน่า เรมูล พวเราะปิวีลิ้” อาน่าและเรมูล สอสวยพยัหน้าอบ ไลอา เรมูลและอาน่าปิัววีลิ้้าเอวัวนสามทั้สามปราึ้น พลัอำนามหาศาลเผยระายรอบัว ทำให้ทุนให้บริเวยเว้นโเวน เฮลิน มาาเอล่าทรุัวล
ภาพถ่ายทอสลายเป็นภาพพื้นอนรีอลอแทน ปืนเรบาสนาเล็สีเินทุระบอที่อยู่้าำแพไ้หันเป้ามาหาทาสามสาวทันที สัาเือนภัยัลั่น
ทั้สามสาวไ้หายใเ้าลึผ่อนลายพลัอำนาล สัาเือนภัยไ้ับล ปืนเรบาสสีเินนาเล็หันปืนไปทาอื่น โโนเวนเห็นสภาพนัสำรวลุ่มเล็ทีและ่าภาพและนั่าวทหารทรุัวลพื้น
โโนเวนถอนหายใ หยิบวแ้วบรรุสารสีเียวเล็รูปทรล้ายับหยน้ำ ออมาาระเป้าาเอวนาเล็สีำ และึ๊อวออมา ็อแบบลุ่มวันสีเียวแพร่ระายไปยัลุ่มนัสำรว โโนเวนปิ๊อวเ็บในระเป้าาเอว ลุ่มเล็ที และนั่าวสาวและ่าภาพหนุ่มลุึ้นในสภาพระปรี้ระเปร่า
โโนเวนล่าว “แสวามยินีับพวเ้าที่มีีวิรอับมา อีเัสพาพวท่านไปลอ” ลุ่มนัสำรวลุ่มเล็ทียินีับำพูโโนเวน อีเัสไปไม่ถูเมื่อเอวามพูโโนเวน ถอนหายใ เาเอไม่สามารถาเาวาม้อารโโนเวนไ้
อีเัสเอ่ยถาม “แล้ว่าใ้่ายในทำอย่าไรับ”
โเวนิ ายหนุ่มอบ “ั้นใ้บัรนี่”
โเวนหยิบบัรสีม่วออมาาระเป้าหยิบให้อีเัส อีเัสรับบัรสีม่ว เ็บบัรสีม่วไว้ในระเป้าเินัวเอ
“ใ้เสร็ นำมาืนเรา บัรนั้นเป็นบัรเินสเรา” โเวนระิบมีเหื่อที่แ
เฮลลิโลน่าเอหน้าโเวนอยู่ อีเัสพยัหน้ารู้วาม้อารอโโนเวน
อีเัสล่าว “พวท่านลุ่มเล็ทีามเรามา เราะพาพวท่านไปร้านอาหารเฟมูน”
เล็ทีอบ “ับ”
ลูเรือในะสำรวลุ่มเล็ทีอบรับในำวนออีเัส
อีเัสหันมอไปยันั่าวทหารที่ำลัถ่ายทอสอยู่ อีเัสเอ่ยับนั่าวทหาร ที่ำลัถ่ายทอสอยู่ “นั่าวทหาร พวเ้าลับไป่อน ะเล็ทีทาน้าว ้าะให้พวเาสัมภาษ์อีที”
นั่าวสาวอบ “่ะ” ล่าวปิถ่ายทอสและ่าภาพทหารรีบเ็บล้อลับไปยัรถู้ลายพรา ับรถู้ออไป อีเัสพาลุ่มะสำรวเล็ที รไปยัรถู้ำอยู่้านหน้า ับรถู้สีำออไป
โเวนโล่อ เหมือนอีเัสพานัสำรวลุ่มเล็ทีออ ไม่อยาใรรู้วามลับนี้มา ส่วนเฮลิน้อาไลอา้วยสายายิ้มแย้ม ทำให้ไลโอเียน่ารู้สึ
โเวนล่าว “ยินี้อนรับ พวเ้าสู่ประเทศอเรา ไลอา อาน่า และเรมูล อีัรพรรินีแห่สหพันธ์อามูเีย”
เฮลินับหัวัวเอ ปวหัวในล่าว้อนรับอโเวน ส่วนไลอา อาน่าและเรมูล้มศีรษะเารพโเวน โเวนอบรับ ไลอา อาน่า และเรมูล
้ออบุท่าน ท่าน่วยพวเราลี้ภัยในประเทศ เรื่อสร้าสลารเอมลิ เราอมอบให้ท่าน แ่มันอยู่ในสภาพเสียหายเินนำใ้าน
ไลโอเียล่าว โโนเวนอึ่เล็น้อย สามสาวไ้เรื่อสร้าสสารเอมลิ่อนลุ่มนัสำรวลุ่มเล็ที ึนับไ้ว่าเป็นลุ่มนที่มีวามสามารถสู ึิที่ไม่อยาไ้เรื่อสร้าปิสลารนั้น
โเวนอบ “เราไม่้อาร แ่เราะ่อมแมเรื่อสร้าปิสลารเอมลิให้ ืนเรื่อนั้นพวเ้า”
ไลอา อาน่าและเรมูลยินีในำพูโโนเวน เฮลินหยิบบัรเปล่าสีม่ว 3 ใบออมายืนให้ไลอา เรมูลและอาน่า สามสาวแสนสวยรับบัรสีม่ว มอบหน้าเฮลิน้วยสีหน้าุน
ไลอาถาม “นี่มันือบัรอะไร่ะ”
เฮลินแนะนำ “นี่บัรประานอสมาพันธ์ทารอสเหนือพวเ้านำนิ้วไปสัมผัสับบัรสิ"
ไลอา รามูเอล อาน่าสามสาวไ้ลอใ้นิ้วสัมผัสไปยับัรเปล่าสีม่ว ้อมูลประำัวสามสาวพร้อมรูปปราอยู่บัรเปล่าสีม่ว ลายเป็นบัรประำัวทั้สามสาว อาน่าละเรมูลเ็บบัรประานัวเอลระเป้า ส่วนไลโอเียน่ามอไปที่อยู่ในบัรประานน รู้สึแปลๆในที่อยู่อนเอ ปราสาทเริ์ ป่าานมานาิ ไลอาประหลาใ เธอนไม่่อยสนใเท่าไหร่ เธอึเ็บบัรประานนั้นไว้
“พวเ้าทั้สามามเรามา” โโนเวนเอ่ยวนสามสาว
โเวนและเฮลินเินไปยัรถู้ สามสาวเินาม เ้าไปหารถู้สีำ รถู้สีำไปในแผนั้น หน่วยรัษาวามปลอภัยเปิประู โเวนับรถู้ไปยัถนนสายหลัที่ 13 มุ่เ้าสู่อุโม์ทา่วนไป เ็มไป้วยรถยน์มามายแล่นสัรอยู่ไปทา่วนเื่อมยัรัารท่อเที่ยวและนันทนาารสเิร์ รถู้สีำแล่นออมาาอุโม์ มาถึรัารท่อเที่ยวและนันทนาารสเิร์ รันาให่ที่เ็มไป้วยร้าน้าและสถานที่ท่อเที่ยวมามาย มีรถราสัรับั่
รถู้สีำแล่นมาถึร้านอาหารไรท์มูนเป็นร้านอาหารถัาร้านอาหารเฟ เป็นร้านอาหารั้นนำล้ายับบ้านยุโรปทรสู ผนัสีาว หน้า่าเป็นสีเหลี่ยม มีผนัเสาหินสีาว ภายในแ่ร้านสไล์ยุโรป มีโมไฟสีเินิอยู่้านบน โ้ะอาหารเป็นโ้ะไม้สีน้ำาลอ่อน และเป็นเ้าอี้ไม้ ัเรียันอย่าเป็นระเบียบ
พนัาน้อนรับสาวในุเมออมา้อนรับ โเวนและเฮลินเ้ามายัร้านอาหารไรท์มูน สามสาวเินามเ้ามา ไลอาสัมผัสถึลาไม่ีบาอย่า ไลโอเียน่าะัไปั่วหนึ่ อาน่าหันมามอไลอาแววาสสัย
อาน่าถาม “พี่ไลอา พี่เป็นอะไรป่าว”
ไลอาอบ "ไม่มีอะไรหรอ"
เธอยิ้ม ไลอาสามารถรับรู้ไ้ ทั้โเวนและเฮลินเ้าไปยัร้านอาหาร เิมามโเวนและเฮลินไปยัที่นั่เพาะทั้สอไ้สั่อไว้ เ้าอี้ที่นั่สีาวรูปทรสมัย มี 6 ัว พวเามีแ่ 5 น ไลอาสสัยในสิ่ที่เห็น เฮลินยิ้ม เห็นสีหน้าอไลอา
โเวนไ้สั่อาหารมัวเอมา และให้สมุรายารอาหารับทั้สามสาว ทั้ไลอา อาน่าและเรมูล ไ้รายารอาหารามที่มีอยู่ในร้าน เรมูลไ้รายารหลายอย่า นอาน่ามอสายาปรามเรมูล
อาน่าส่โทริไปหาเรมูล "เรมูลเ้าสั่อาหารพอีหน่อย ท่านโเวนพาพวเรามาเลี้ยนะ"
เรมูลโทริอบ “พี่อาน่านี่้อพูเินไป ัน้อสั่อาหารเท่าที่อยาินเท่านั้น”
เรมูลเียนรายารอาหารหลายาน เธฮส่ไปให้โโนเวน เมื่อโเวนหยิบราะาษึ้นมาูะัเมื่อรายารอาหารที่สามสาวสั่มาำนวนมา โเวนไม่ไ้สนใ เามีเินพอที่่าย่าอาหารนั้นไ้ ยื่นสมุรายารอาหารให้พนัานเสริฟ์สาวที่อยู่ใล้ๆ
ไม่ี่นาที่อมา อาหารำนวนมาาพนัานเสริฟ์สาววาบนโ้ะ โโนเวนและเฮลลิโลน่า่วยันวาอาหารำนวนมา นเ็มโ้ะ ไลโอเียน่า อาน่าิล์และรามูเอล ไ้่วยโโนเวน ัเรียอาหาร นเ็มโ้ะ ทั้ 5 ินอาหารและพูุยอย่าสนุสนาน เฮลินไ้หยิบโทรศัพท์มือถือรูปทรสีเหลี่ยมสีำออมา เบอร์โทรหาาเร็
เฮลินเอ่ย “าเร็เ้ามาร้านไรท์มูน แม่มีเรื่อุยับเ้า” รอฟัำอบาเร็
าเร็อบทันวัน “เรายัไม่ว่า อนนี้ิธุระอยู่”
เฮลินิ้วมวทันที เฮลินอบน้ำเสียนิ่มนวล “ไม่มาไม่เป็นไร แม่ไ้รับ่าวาหน่วยปิบัิพิเศษ ว่าะมีารปล้นอยู่แถวนี้ เ้าไม่สนใ็นะ”
เฮลินัสายทันที ไม่เปิโอาสให้าเร็พู่อ เฮลินเ็บโทรศัพท์มือถือไว้ในระเป้า้าน้าอเอว
เฮลินยื่น้อเสนอให้ทั้ 3 สาวมาเป็นบุรบุธรรม "เราอให้พวเ้าทั้สามนมาเป็น บุรบุธรรมาอเรา"
ทั้สามสาวปรึษาัน ่อนที่ะรับ้อเสนอัล่าว
ไลอาถาม “พวเรารับ้อเสนออท่าน แ่ท่านไม่อะไรแอบแฝ อยู่นะ่ะ”
เฮลินส่ายศีรษะ
เฮลินล่าว “เราไม่อะไรแอบแฝับพวเ้าแน่นอน”
เธอหยิบบัรสีทอมาาระเป้าาเอวสีำยื่นออมา ยื่นบัรสีทอให้ 3 สาว ไลอารับไว้และยื่นบัรสีทอให้ับสอสาว อาน่าับเรมูล รับบัรสีทอไว้ อาน่าูบัรอย่าสสัย ทั้สามเ็บบัรสีทอใส่ระเป๋าสา์อนเอ
ในะเียวันเฮลลิโลน่าไ้โทรามาเรอร์ แ่าเรอร์อยู่ในระหว่าี่ัรยานึไ้อบปิเสธออไป เบื่อที่ะไปนั่ิน้าวับรอบรัวแ่ถูเฮลลิโลน่าบอสั่แมบัับ ึำใ้ออย่า่วยไม่ไ้
าเร็ับรถัรยานเสือภูเามายัหน้าร้าน่อนนำัรยานไปอโนัรยานหน้าร้านอาหาร ล็อัรยานเสือภูเาไว้อย่าแน่นหนา เ้ามาในร้านอาหาร พนัานในร้านอาหารผหัวทำวามเารพาเร็ าเร็ผหัวอบ พนัานทั้หมในร้าน แสวามเารพ่อาเร็
าเร็ถาม “อนนี้พวนั้นยัมาลำวานไหม"
พนัานสาวมีสีหน้าเป็นัวล "ยัไม่มี่ะ พวนั้นแ่มาูลาเลา่ะ" พนัานสาวอบเ็หนุ่มิ
าเร็ไ้อยืมมือถือพนัานสาว พนัานสาวไ้ให้มือถือ าเร็พิมพ์เบอร์โทรศัพท์นเอ บันทึลไว้ในเรื่อ าเร็ยื่นโทรศัพท์มือถือืนพนัานสาว
าเร็อบ “สิ่นี้ สามารถ่วยพวเ้าไ้ พวเ้า้อโทหาเราเมื่อเิเหุำเป็น ”
พนัานสาวอบ “อบุ่ะ ท่านาเร็"
าเร็ถามพนัานเบาๆ "แล้วท่านแม่เฮลินอยู่โ้ะไหน”
นเอ้อไม่รู้ว่าลุ่มเฮลินนั่อยู่ไหน
พนัานสาวอบ “ท่านเฮลลิโลน่าอยู่โ้ะเบอร์ 10 ่ะ รริมหน้า่า้านในสุ่ะ”
าเร็อบพนัานสาว “อบุมา” พนัานสาว้มหัวอบรับ
าเร็เินไปหาเฮลลิโลน่า โ้ะอาหารเบอร์ 10 ้านในริมหน้า่า าเร็้มหััวทำวามเารพทั้สอ โโนเวนและเฮลลิโลน่าพยัหน้าอบรับ าเรอร์ไ้เ้ามานั่ยัเ้าอี้ที่ว่า
าเร็ถาม าเร็มอหน้าทั้สามสาวที่ไม่รู้ั ท่านแม่ สาวทั้ 3 นือใร”
าเร็สสัยสามสาว าเร็มอเฮลินรอำอบ
เฮลินอบ “เรารับไลอา อาน่า เรมูลเป็นบุรบุธรรม พวเธอเป็นพี่น้อเ้า”
าเร็ถึับพูอะไรไม่ออ แ่รู้นิสัยอเฮลินี และน้อไม่ไ้เสียหายอะไร าเร็ปรับอารม์
าเร็อบ “ับ ท่านแม่”
าเร็นั่ลเ้าอี้ที่ว่า ำลัะินอาหารที่โเวนสั่ไว้ เห็นออร่าสีแเบาบาออมาาอาน่า าเร็รู้ไ้ทันทีมีวามผิปิในร่าายอหิสาวแสนสวยที่นั่อยู่รลา ไลอามอายหนุ่มไ้้อหน้าอาน่าิล์แปลๆ นผิสัเ (เนื่อาสหพันธ์รัอามูเียประเทศที่ 3 สาวเยอาศัยอยู่เป็นประเทศผู้หิล้วนไลอาึไมุ่้นินับผู้ายเท่าไหร่ แ่อาน่าไมุ่้นินไม่ไ้แสอาารออมา)
ไลโอเียน่าถามาเรอร์ที่มออาน่าิล์อยู่ “ท่านมออะไรน้อสาวเราหรือ่ะ”
าเร็หันหน้ามาเธอ าเร็อบน้ำเสียราบเรียบ “ิวิาแห่วสุริยันอยู่ในัวน้อสาวอเ้า”
ไลโอเียน่าถึับทำสีหน้านเอไม่ถู โโนเวนและเฮลลิโลน่าถึับวา้อนินล พวเาอ้าปา้า
โเวนถาม “นี่ลูพูเรื่ออะไรนี่” เฮลลิโลน่าถาม นี่เรื่ออะไรัน
าเร็ยิ้ม "ไม่อะไรับ ท่านพ่อ"
เ็หนุ่มัอาหารมาินอย่าสบายใ มอไลโอเียน่าที่ำลัอึ่
ไลอาล่าว “ท่านทำไมถึรู้เรื่อนั้นไ้ สิ่ที่ท่านพูมาเมื่อี้ มีเพียพวเราที่รู้เรื่อเท่านั้น”
าเร็ล่าว "เราแ่สัเสิ่อยู่้าในไ้" าเร็รับประทานอาหารที่ัวเอไ้ัไว้ ไลอาสสัยในัวเ็หนุ่ม เาเรื่อวามผิปิออาน่าไ้อย่าไร เาเพิ่เออาน่าเพียรั้แร เธอไ้เ็บวามสสัยเอาไว้ ไลอารับประทานอาหาร่อ
เสียายหนุ่มปริศนาัมา "เ้าหนุ่ม เ้าพวสวะพวมันำลัมาที่ร้าน เ้าเรียมัวีๆล่ะ"
าเร็พยัหน้าอบ ้อไปยัหน้า่านอร้าน าเร็เห็นลุ่มายรร์ 8 น ำลัเินเ้าหน้าร้าน าเร็เฝ้ามอสถานาร์ัล่าว าเร็ไ้หยุรับประทานอาหาร
ในมือไ้หยิบานเปล่าบนโ้ะไว้ามือ นทำให้โเวน เฮลิน และสามสาวมอาเร็โยสายาเียวัน
าเร็พูเบา "พวท่านรับประทานอาหารไป่อนอย่าทำพิรุธให้พวมันรู้ัว เรื่อนี้เราัารเอ"
โเวน เฮลิน และลุ่มสาวสวยทั้สาม รู้เรื่อ่ารับประทานอาหารามปิ าเร็ับาูสถานาร์อย่าใล้ิ
ะเียวันลุ่มโรเ้ามาร้านอาหาร อาวุธปืนรบมือ ลุ่มโรหยิบปืนเล็ปืนไว้ที่ี้ลู้าที่เ้ามาใ้บริาร เฮลินสร้าบาเรียล่อหนลุมพื้นที่ลุ่มนไ้นั่อยู่ นลุ่มโรไม่สามารถมอเห็นไ้ หัวหน้าอลุ่มโร ไปยัหน้าโ้ะแเียร์ ัปืนลมือไู้่รรโแเียร์สาวให้ส่เินสออมา พนัานสาวหวาลัวสุี
พนัานสาวอร้อวาม่วยเหลือ “ใร้อไ้ ่วย้วย”
หัวหน้าโรมอรันโรธมา มอรันระามือพนัานสาวึัวพนัานสาวมาพึไปที่ผนั
หัวหน้าโรมอรัน ไ้บหาหน้าหิสาว “เฟีย” พนัานหิสาวสลบ หัวหน้าโรมอรันสั่ารให้ลูน้อนรีบึหิสาว ไปยัผิพนั ลูน้อมอรันไปทุบเาเอร์้านใ้พบถุเินำนวนมาไว้สำหรับรับเินอยู่ใ้โ้ะ านสีาวพุ่เ้าใส่ปืนพในมือลุ่มโร ปืนพในมือหลุระเ็น ไปอยู่ับพื้น ทำให้ลุ่มโรแื่น มอรันามหานเหวี้ยานใส่
มอรันะโน “ใรเป็นนเหวี้ยาน ถ้าไม่ออมา นานี่าย”
มอรันเินไปหาพนัานสาว่อนเล็ปืนลมือใส่ ทำให้ลู้าทุนเสียวัเป็นอย่ามา ลู้าเือบทั้หม รีบเ็บิล ออาร้านไปในทันที าเร็ลุออาที่นั่ หยิบเ้าอี้เหล็สีาวที่ยัว่าอยู่ เวี้ยใส่มอรันนระเ็นไปอี้าน
ลุ่มลูน้อที่เหลือราระสุนใส่เ็หนุ่ม าเร็เร่พลัหนัเทพระูเทวะ นร่าายาเร็มีออร่าสีฟ้าอ่อน ๆ ระสุนพุ่ใส่าเร็สะท้อนออมาระเ็นเ็มพื้น ผนั เพาน เ็มไปหม ลุ่มโระลึ่ในสิ่ที่เห็น พวเาเลิสนใเิน มาสนใที่เ็นหนุ่มแทน าเร็เรียปืนพสีาวออมามิิพิเศษออมา เ็หนุ่มเินรมาหาลุ่มโร
ั่วพริบาาเร็ยิปืนพสีาว "ปั ปั .....ลำล้อปืนลมือ"เหล่าโรทั้ 7 น หลอมละลายาระสุนแส เหล่าลูน้อโรปล่อยปืนลพัลพื้น โรส่วนหนึ่ รีบหนีออาร้าน้วยวามลัว ส่วนหนึ่ไ้ะั นเหลือแ่ 4 น มอรันนั่อยู่บนพื้น มอเ็หนุ่ม้วยวามโรธแ้น
มอรันะโน “พวเ้า่าเ็หนุ่ม ้าะให้เินราวัลอีเท่าหนึ่”
ลูน้อที่ยัเหลือ ไ้ยินึมีสีำที่เหน็บไว้้านหลั ระามีออมาหมายะเอาีวิเ็หนุ่ม าเร็ัปืนยิใส่าลุ่มโรที่เหลือลุ่มพุ่เ้ามาใส่เ็หนุ่ม
เสียลั่นระสุนัสนั่นไปทั่วบริเว “ปั ปั ........” ระสุนแสพุ่ใส่หลัเท้าลุ่มโรที่พุ่เ้า มาล้มรหน้า ร้อโอโอ้ย นอนระเสือระสน้วยวามเ็บปว และสลบไป มือถือมีสีำปล่อยออมาเลื่อนพื้น าเร็หยิบมีสีำออมาู 1 เล่ม าเร็สัมผัสมมีเพียเล็น้อย เ็หนุ่มรู้ไ้ทันทีว่ามีอะไร
าเร็พูเบาๆ “มีสัหารเทพั้นหรือ” ่อน้อไปที่มอรัน
าเร็พูน้ำเสียเ้มออมา “ถือว่าพวเ้าใล้ามา ที่มาบุร้านเรา แ่้าไม่ใี ที่ะปล่อยพวเ้า”
าเร็ยิปืนใส่ผนั้าหัวมอรันทันที เสียระสุนั้สนั่น "ปั" ผนั้าหัวมอรันหลอมละลาย สารสีาวไหลมาาผนัไหลออมา
มอรันวา “้าไม่ยอมำนนับเทพอย่าท่านหรอ”
มอรันหยิบล่อยาสีำนาเล็ออาระเป้าาเ
ความคิดเห็น