Worst Luck Mary ชีวิตอับโชคของผู้หญิงชื่อแมรี่

คำเตือน เนื่องจากเรื่องนี้ตัดจบจึงออกมาพิลึกพิลั่น ทั้งสั้น ทั้งห้วน แบบว่า เอาจริงดิ มากๆ หากใครเพิ่งเข้ามาอ่าน ขอให้ ทำใจไว้หน่อยนะคะ หลังอ่านจบอาจจะมีอาหารอยากปาหมอน หรือวางเพลิงคนเขียน ก็...ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

แรกเริ่มเป็นสยองขวัญ สักพักกลายพันธ์ุเป็นแฟนตาซี ปัจจุบันคือรักคอเมดี้

ขอผู้อ่านตั้งสติให้ดี ทำใจกับความแปรปรวนของเรื่องนี้ ตลอดเวลา...

ถ้ามีหมวดตลกร้าย เรื่องราวของผู้หญิงคนนี้คงเหมาะที่สุด

มองความทุกข์ให้เป็นเรื่องธรรมดา

มองโชคร้ายเป็นเรื่องตลก

ทำใจให้สบายและ มองข้ามความไร้แก่นสารไป

--------------

ไม่ใช่ 'แมรี่' ทุกคนที่จะพบเจอความซวย

แมรี่ คนนี้เกิดมาพร้อมคำว่า โชคร้ายที่สุด

ราวกับถูกโลกนี้เกลียด และมีปิศาจร้ายคอยแย่งความสุข

คำสาป วิญญาณ ความตาย ความแค้น

ดาหน้าเข้ามาสิถ้าเอาชนะความอับโชคอย่างถึงขีดสุดของแม่รี่คนนี้ได้!

ถึงจะดูไม่เหมือนแต่เรื่องนี้มันแฟนตาซีจริงๆนะ...

“หลงทางเหรอครับ...” เขายิงคำถามแรกแต่เมื่อเข้ามาใกล้และเห็นเธอชัดๆเขาก็ดูร้อนใจขึ้น “บาดเจ็บเหรอครับ โดนอะไรมา เกิดอะไรขึ้นครับ ในป่านี้ใช่ไหม” เขารัวคำถามพร้อมประคองเธอขึ้นมา

         “อ๋อ...เอ่อ เปล่าค่ะ ฉันโดนมาตั้งแต่ออกมาจากบ้านแล้วล่ะค่ะ”

         “หา?” ชายหนุ่มขมวดคิ้วงุนงงในสิ่งที่ได้ยิน “หมายความว่ายังไงครับ”

         “ตรงนี้กระเบื้องหลังคาหล่นใส่ตอนเดินออกมาจากอพาร์ทเม้นท์” เธอชี้รอยช้ำบนแขน ก่อนจะสลับชี้มายังแขนอีกข้างที่มีรอยแผลบาดเล็กๆเต็มแขน “ตรงนี้หลอดไฟแตกแล้วบาดน่ะค่ะ แต่เห็นว่าไม่ลึกมากก็เลยมาที่นี่ก่อนไม่ได้ทำแผล...ส่วนขานี่...” เธอชี้รอยแผลบาดเป็นทางยาวที่น่อง “ลื่นน้ำแข็งแล้วโดนบาดเอา ส่วนขาอีกข้างแพลงตั้งแต่เมื่อวานเพราะโดนป้ายล้มทับน่ะค่ะ รอยช้ำตรงนี้ๆก็ด้วย คราบดำๆตามชุดคือคราบเขม่าจากหมูย่างไฟน่ะค่ะ เขาทำหล่นทับฉันตอนกำลังแบกกันไปอีกบ้าน  นอกนั้นก็ อีกเยอะแยะเลยค่ะ คงเล่าไม่ไหว แต่ที่เจอในป่านี้มีแค่โดนค้างคาวกับกระรอกรุมจนผมยุ่งเท่านั้นเองค่ะ”

         เล่าจบชายหนุ่มก็ทำหน้าเหวอกับสิ่งที่ได้ยิน

         “ถึงบางอย่างจะดูน่าสงสัยว่าเกิดขึ้นได้ยังไง แต่มันก็เกิดขึ้นจริงๆค่ะ”

--------------------------------------

โพลสำหรับผู้อ่าน

ไปเยี่ยมชมพูดคุยในเพจได้นะคะ