คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ผมยังไม่มีแฟนนะ
ผมยังไม่มีแฟนนะ ^^
Kyuhyun Mode:
“ตื่นซะทีไอ้น้องชาย ฮะฮะฮ่าๆๆๆ เจ้าจะต้องไปรับท่านแม่”ผมหลุดไปโลกแฟนตาซีรึไง
“นี่ ไอ้น้องบ้าแกจะตื่นมั้ย” ที่แท้ก็เสียงยัยรั่งนี่เอง
“ไม่งั้นฉันขอให้น้องซอไม่ชอบแก ฮ่าๆๆ”คำพูดนั้นทำให้ผมยันตัวขึ้นจากเตียงอัตโนมัติ แล้วทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วยล่ะ ในเมื่อผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอซะหน่อย
“แปบ เดี๋ยวลงไป รู้สึกว่าไม่เกี่ยวกับซอฮยอนเลย”
“ฉันอยากให้เกี่ยว ในเมื่อฉันจอง...ให้แก จะได้เป็นผู้เป็นคนบ้างไง ว่าแต่วันหลังฉันใช้มุขนี้บ่อยๆดีกว่า”
“ไปรอไป จะอาบน้ำ”
“ไปก็ได้ โธ่”
10นาทีผ่านไปโดยประมาณ
“เมื่อกี้พี่บอกให้ผมไปรับใครนะ” ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ลงมาหาพี่แทยอนเป็นอย่างแรก
“แม่แกกับพ่อฉัน” ท่านกลับมาแล้วหรอเนี่ย
“ไปสิเร็ว ฉันอุตส่าห์เลื่อนนัดกับเจสเพื่อไปรับท่านเลยนะ” เจ๊แกยังพูดต่อไป
“อืม”
“นี่ ตกลงแกกับน้องซอไปถึงไหนกันแล้ว” นี่ยัยเจ๊แกคิดไปไหนแล้วฟะ
“สวรรค์ชั้น7มั้ง”ผมตอบกวนๆ
“แกทำอะไรน้องฉัน”นั่นไงเจ๊แกคิดไปแล้ว
“จะบ้าหรอ ผมประชด”
“โธ่เอ๊ย ฉันก็หลงดีใจ” อ้าวมันยังไงกันแน่ล่ะเนี่ย
“แล้วนี่เจ๊คิดไปถึงไหนแล้ว” ผมไม่เข้าใจความคิดยัยพี่รั่วนี่เลย
“ก็ไม่มีไร ฉันแค่อยากได้น้องสะใภ้เป็นซอฮยอนต่างหาก” นี่ซอฮยอนวางยาเสน่ห์ให้เจ๊แกกินรึเปล่าเนี่ย
“ทำไมอ้ะเจ๊”
“ก็น้องเค้าน่ารักดี อีกอย่างฉันก็เห็นแกลากสุดสวยของฉันไปไหนมาไหนบ่อยเหลือเกิน” จะบอกว่าผมบังคับเธอสินะ มันก็นิดนึง
“นี่เจ๊แล้วพ่อโทรมาบอกตอนไหน ว่าจะกลับมา” ท่านไม่คิดจะบอกล่วงหน้าเลย
“ก็ก่อนฉันปลุกแก 10 นาที” กระทันหันกระชั้นชิดจริงๆ
“แล้วผมตื่นกี่โมงล่ะนี่”
“11โมงครึ่งได้มั้ง ฉันไม่อยากจำ” หรือจำไม่ได้กันแน่ฟะ ผมคิดในใจแล้วขับรถออกไปจนถึงสนามบิน ท่านไปเมื่อก่อนจะเปิดเทอมเองทำไมถึงได้รีบกลับนักล่ะ หรือเบื่อแพนด้าแล้ว
“แล้วนี่แม่กับพ่อมาถึงยังง่ะเจ๊”ผมถามเพราะคนเยอะ ขี้เกียจหา
“ไม่รู้ดิ้ เห็นบอกว่าถึงตอน บ่ายกว่าๆนะ”เจ๊แกจะจำอะไรได้เกิน3ชั่วโมงบ้างมั้ยนอกจากเรื่องผมกับซอฮยอนซึ่งไม่มีอะไรกันตั้งแต่แรกละ อีกอย่างเจ๊แกก็คิดไปเอง จริงด้วยเจ๊แกคิกไปเอง เลยจำได้แหงอ้ะ
~~เวลาผ่านไป 20 นาที~~
♪ คือเร โย นันนอนซารังแฮ♬ ~ <<- - - - - มันก็คือเสียงมือถือของยัยเจ๊
“ฮัลโหลค่ะ...ถึงแล้วค่ะ...อยู่แถวๆทางออกค่ะ...ค่ะๆ”ท่านน่าจะมาถึงแล้วแหงๆ
“มาแล้วหรอ”ผมถามพี่แกเสียงเรียบๆ
“อืม”
“นั่นรึเปล่าเจ๊” ผมเห็นคนคล้ายๆพ่อผมเลยถาม
“อืม...ทางนี้ค่ะแม่ แม่คะเห็นแทมั้ย” คนเยอะ เสียงก็ดังท่านจะได้ยินมั้ยเนี่ย
“เฮ้ย!...พ่อครับทางนี้” ผมเฮ้ย! เพื่อให้ท่านได้ยิน ได้ผลด้วยสิท่านเห็นแล้ว
“อ้าวคยู แกมาด้วยเรอะฉันึกว่าแกจะไปควงสาวเล่นซะอีก” เป็นคำทักทายที่ไม่ได้เจอหน้ากันเกือบ 2 เดือนที่ดีมากเลยครับแม่
“ถ้าไอ้นี่ไม่มาแล้วใครจะถือกระเป๋า ขับรถฯลฯ ล่ะคะ”โอ้โห! ตกลงเขาเห็นผมเป็นคนใช้กันหรือไร
“ไม่ต้องน้อยใจ พ่อคนนึงที่ไม่เห้นลูกคนนี้เป็นคนรับใช้” พ่อผมครับ พ่อผม
“พ่อคนดีที่หนึ่ง”
“ป่าวหรอก ฉันเห็นแกเป็นทาสฮ่าๆๆ”หมดกันเลยพ่อผม
“กลับบ้านดีว่าป่ะ ยกไปด้วยนะลูกชายของแม่” ผมจำต้องยอมจำนนกับชะตากรรม
“ครับ” แล้วผมก็ถือกระเป๋าเท่าเดินไปยังที่จอดรถ พ่อกับแม่อ้ะ รักแต่ยัยเจ๊ ผมเดินต่อไปจนถึงรถ โฮ่ ผมมันก็ทาสนั่นหละ ชินละ พ่อบอกว่าเป็นผู้ชายต้องเสียสละ เฮ่อ แต่หนักอ้ะ
~~ ระหว่างทาง ~~
“คยู แกมีแฟนยังเนี่ย” พ่อผมถามขึ้นในขณะที่พี่แทกับแม่นั่งคุยอะไรกันไม่รู้อยู่ด้านหลัง ผมกับพ่อเลยคุยกันตามประสาผู้ชาย
“ไม่มีครับ”
“อย่าไปเชื่อมันค่ะพ่อ แฟนมันน่ารักจะตายไป นิสัยดีด้วย” น่านไง ทีอย่างนี้หูไวดีจริง
“จริงหรอ ไม่บอกกันบ้างเลยนะไอ่ลูกชาย” โอ้ว ไปกันใหญ่แล้ว
“ผมไม่มีแฟน เจ๊แกมั่วไปเองนะพ่อ ผมแค่นั่งใกล้ๆเธอเฉยๆเอง ไม่มีไร”
“อ้าวแล้วที่แกลากน้องซอไปไหนต่อไหนล่ะคืออะไร” ตรงเลยแก้ไม่ออก
“ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรนะ” ทำไมแม่ต้องทำหน้าดุด้วยล่ะ
“ซอฮยอนค่ะแม่ น่ารักขาว สวย เรียบร้อย She’s perfect girl โฮะๆ”ยัยพี่บ้า ข้องใจกับสำเนียงจริงๆเลย
“แม่จะบอกว่าแกน่ะมีคู่หมั้นแล้วนะ ถ้าแกไม่อยากโดนคลุมถุงชนไปพาผู้หญิงคนนั้นมาหาแม่ วันนี้ด้วย” ผมชักจะกลัวแม่มากขึ้นแล้วหละ
“ครับ” ถ้าไม่ตอบตกลงแม่ต้องจับคลุมถุงชนแน่ ผมไม่เอ๊า
~~ บ้านหลังนี้ มันก็บ้านผมนี่~~
“ไปเลยแก ไปตามหนูคนนั้นมา” นั่นไง นึกว่าลืมซะแล้ว
“ครับ” ผมว่ารับคำแล้วออกไปรับซอฮยอนทันที ทำไงได้ ก็ผมไม่อยากมีคู่หมั้นนี่
----------------------------------------------- มาต่อกันเลย! ---------------------------------------------)))
Seohyun Mode::
ฮ่าๆวันหยุดนี่ทันสบายจริงๆ นั่งๆนอนๆอยู่ในบ้านไม่ต้องไปเรียนให้หนักหัว หวังว่าวันนี้คงจะไม่มีใครพาฉันออกไปไหนนะ
ปี๊น~~ปี๊น~~ ใครมาหนอเนี่ยบีบแตรเสียงดังเลย ออกไปดูหน่อยดีกว่า ฉันเดินออกไปนอกบ้านพบว่า นั่นมันรถมรณะคันนั้นอีกแล้วฉันจะโดนลากไปไหนอีกเนี่ย ฮือๆๆ
“เธอ มากับฉันก่อนแปบดิ้” อะไรของเค้าเนี่ย
“ไม่ว่างอ้ะ ไม่ไปหรอก”ฉันโกหกไปทั้งที่ความจริงว่างสุดๆไปเลย
“ไม่ได้ เธอต้องช่วยฉัน”
“นายจะให้ฉันช่วยอะไร” ถึงจะถามอย่างนั้นแต่ก็ ขี้เกียจอยู่ดี
“ก็ มาก่อนเถอะน่า เธอน่ะช่วยฉันได้อยู่แล้ว” มันเรื่องอะไรกันแล้วเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะเนี่ย
“ปัญหาไม่ใช่ว่าฉันช่วยนายไม่ได้แต่ว่ามันอยู่ที่ว่า ฉันขี้เกียจไปต่างหาก” ก็คนมันขี้เกียจจริงๆนี่นา
“เดี๋ยวฉันยอมเลี้ยงข้าวเธอ 3 มื้อเลยละกัน”เขายังต่อลองไม่เลิกแม่ว่าฉันจะบอกเขาไปแล้วก็ตามแต่เขาก็ยังพยายามตื๊ออยู่ได้
“ไม่เอา ฉันไดเอ็ท”
“ไปเหอะนะ ฉันขอร้อง”เขาลงจากรถแล้ววิ่งมาคุกเข่าอยู่หน้าฉันสงสัยจะเป็นจะเรื่องสำคัญจริงๆ” ฉันนึกแผนแกล้งเขาได้แล้วหละ
“อืม ไปก็ได้”
“เฮ้ยจริงดิ้ เธอน่ารักที่สุดในโลกเลยซอ รักเธอจัง” อะไรของเขาเนี่ยพอฉันพูดจบปุ๊บเขาก็วิ่งมากอดฉันปั๊บเลย เล่นซะฉันหน้าแดงเลย
“แต่มีข้อแม้นะ-//////-” ฉันพูดต่อ
“อะไร ฉันยอมหมดแหละ”มันหมายความว่าอะไรเนี่ย
“นายต้องเป็นเบ๊ฉัน ไปรับไปส่งฉัน ทำตามที่ฉันสั่ง 2 อาทิตย์” เขาหุบยิ้มทันที
“นี่เธอจะโหดไปป่าวเนี่ย”
“ไม่นี่” ฉันไม่โหดไปใช่มั้ย
“ให้ฉันไปรับไปส่งอย่างเดียวก็พอ ฉันทำให้เดือนนึงเลยก็ได้” เขาเปลี่ยนข้อเสนอใหม่
“อืมคิดดูก่อนนะ... ก็ได้ไหนๆตอนเช้าตอนเย็นฉันก็ไปโรงเรียนเองอยู่แล้วนี่ไม่เปลืองตังค์ด้วย”
“ยัยงกเอ๊ย”
“นี่ยังจะให้ฉันช่วยอยู่มั้ยเนี่ย เดี๋ยวก็ไม่ช่วยซะหรอก”ฉันพูดพร้อมกับทำท่าจะหมุนตัวเข้าบ้าน
หมับ
“ช่วยฉันหน่อยแล้วกัน”เขาคว้าข้อมือแล้วลากฉันออกไป
“เดี๋ยว ฉันยังไม่ได้ปิดบ้าน”
“ไม่ต้องหรอก ป้าครับฝากบ้านแฟนผมแปบนะครับ” เขาหันไปพูดกับป้าจินอาที่ไปไหนมาไม่รู้แล้วเพิ่งกลับเข้าบ้านมา ป้าจินอาทำหน้างงนิดหน่อยก่อนจะตอบรับ
“ได้จ้ะ แหมไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นก็ได้ ดูสิรีโมทยังถืออยู่เลยนะหนูซอ คู่นี้น่ารักกันจริง”
“ป้าคะคือว่า...”
“ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมจะรีบกลับนะ ไปเถอะจ้ะ...ที่รัก” อ๊ายยย ใครเป็นที่รักของนายกัน นายคยู ให้ฉันอธิบายป้าจินอาให้เข้าใจหน่อยได้มั้ย
ปึก~
เขาจับฉันยัดลงในรถคันหรู และปิดประตูอย่างรวดเร็ว
“นี่นายจะพาฉันไปไหน” ฉันถามเขา เมือเขาขึ้นมานั่งที่เบาะคนขับข้างๆฉันแล้ว
“ไปบ้านฉัน”
“เพื่อ???”
“อย่าทำหน้าเครื่องหมายคำถามสิ”
“ก็ตอบมาสิฉันจะได้หายสงสัย”
“คือ แม่ฉันกลับมาจากต่งประเทศ แล้วจะจับฉันหมั้น แต่เจ๊แทยอนแกดันบอกท่านไปว่าฉันมีแฟนแล้ว ก็คือเธอ ยัยนั่นมันคิดไปเอง แม่ดันเล่นตามอีกเลยให้ฉันมารับเธอไปด่วนเพื่อให้ท่านดูตัว”
“ทำมานายไม่บอกไปล่ะว่าพี่แทคิดไปเอง”
“ฉันไม่อยากหมั้นกับคนอื่นอยู่ดี เลยไม่ดีกว่า”
“แล้วนายจะให้ฉันไปหาแม่นายในสภาพนี้เนี่ยนะ”ฉันพูดแล้วมองสภาพการแต่งตัวของตัวเอง ใครจะกล้าพบผู้ใหญ่ในสภาพนี้ล่ะ ดูสิฉันใส่เสื้อสายเดี่ยวแบบกะอยู่บ้านเต็มที่กับกางเกงวอร์มเนี่ยนะ(โปรดจินตนาการว่าเป็นชุดที่ซอใส่ในโฆษณาไก่กุบเน่)
“จริงสิ แต่ไม่เป็นไรหรอกแม่ฉันไม่ว่า” แม่นายนี่น่าจะใจดีน่าดู
“แม่นายใจดีรึไง”
“ไม่รู้สิ คงเฉพาะกับผู้หญิงหละมั้ง” นายนี่น้อยใจแม่รึเปล่านะดูน้ำเสียงสิ ไม่ดีเลย
“นายพูดอย่างกับน้อยใจแม่ที่ไม่ใจดีกับลูกชายเลยนะ”
“ก็มีบ้างแหละ”
“นายก็ลองเป็นตุ๊ดสิ”พอฉันพูดจบเขาก็หันมามองหน้าฉันทันทีเลย
“ฉันแมน100 เปอร์ อยากพิสูจน์มั้ย” ไม่พูดเปล่านายนี่ยังยื่นหน้ามาใกล้ๆอีก
“นายขับรถต่อไปเลย แล้วนี่จอดทำไม”ฉันถามงงๆเพราะว่าเห็นเค้าจอดรถ
“ลงสิ” เห เขาไล่ฉันหรอ
“บอกดีๆก็ได้ฉันไม่ได้อยากจะไปบ้านนายซะหน่อย แค่ว่าเป็นตุ๊ดแค่นี้ถึงกับไล่ลงรถ”
“ถึงบ้านฉันแล้ว เธอเป็นไรมากมั้ยเนี่ย”อ่าวทำไมเค้าไม่เข้าไปจอดในบ้านหละ
“ทำไมนายไม่เข้าไปจอดรถในบ้านล่ะ”
“ฉันอยากให้แม่เจอเธอแบบไม่ทันตั้งตัวน่ะ ถ้าเข้าไปจอดข้างในแม่ก็รู้ตัวสิ”
“เพื่อ??”
“ก็...ไม่รู้สิ ช่างมันเถอะ” อ้าวพูดง่ายดีเนอะ แล้วเค้าก็พาฉันเข้าไปในบ้าน บ้านเค้าหลังเท่าๆกับบ้านฉันเลย 2 ชั้นเหมือนกันซะด้วย
“สวัสดีจ้ะน้องสาวผู้น่ารัก อนาคตคนรักตาคยู” ซออยากร้องไห้
“พี่คะ คือ...”
“นี่เธอ อย่าเพิ่งพูดเดี๋ยวแม่ไม่เชื่อ นั่นไงมาพอดีเลย” กลัวเว่อร์จริงๆเลย
“แม่นายอายุเท่าไหร่ ฉํนจะได้เรียกถูก”
“ 45 เรียกไรก็เรียกเหอะมาแล้วนั่น”
“สวัสดีค่ะคุณน้า”ฉันสวัสดีแม่เค้าอย่างสุภาพสุดๆ
“แกไปลักพาตัวลูกสาวบ้านไหนมา”ดูเหมือนคุณน้าจะไม่สนใจฉันเลย
“ทำไมหรอแม่ แม่คิดว่าซอไม่ได้เป็นแฟนผมรึไง”นิ่งที่สุดซอเอ๊ยนิ่งที่สุดๆๆๆๆๆๆ
“ก็ใช่น่ะสิ แกไม่น่าจะตาสูงขนาดนี้ แฮะๆ สวยจังลูกสะใภ้” อะอ้าวอะไรเนี่ย ฉันงงหมดแล้ว
“แม่เป็นอะไร ตอนแรกจะคลุมถุงชนผมกับใครไม่รู้อยู่เลย”
“แทยอน ถ้าคยูเลิกกับหนูคนนี้เมื่อไหร่บอกแม่นะ” ยังไงกันแน่เนี่ย
“แม่ยังคิดจะคลุมถุงชนมันกับคุณหนูนั่นอีกหรอคะ”พี่แทยอนพูด
“ป่าวลูก ถ้าคยูเลิกเมื่อไหร่แม่จะมาอัดให้ตายคามือ สวยๆอย่างนี้พลาดได้ไง”โอ้วทำไมคุณน้าอารมณ์แปรปรวนเร็วเยี่ยงนี้คะเนี่ย
“โอเคค่ะแม่ แทแทดีใจ๊~แทแทดีใจ~”พี่แทยอนตกปากรับคำกับคุณน้าแล้วร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้ สงสัยที่คยูบอกว่าพี่แทแสนจะรั่งคงเป็นเรื่องจริง
“หนูชื่ออะไรจ๊ะเนี่ย” แม่ของคยูหันมาถามฉัน
“หนูชื่อ ซอฮยอนค่ะ” ฉันตอบอย่างสุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เรียบร้อยจัง หนูทำงานบ้านอะไรเป็นบ้างจ๊ะ”อ้าวจะรู้ไปเพื่ออะไร
“หนูทำเป็นเกือบหมด ยกเว้นล้างรถกับทำสวนค่ะ” ฉันตอบไปตามความจริงเพราะส่วนใหญ่ที่บ้านฉันจะเป็นคนซักผ้าถ้าพ่อกับแม่ไม่อยู่ ถ้าพ่อกับแม่อยู่ท่านก็จะส่งผ้าซักรีดทั้งหมด งานบ้านทั่วไปคุณแม่จะทำทั้งหมด แต่เพราะส่วนใหญ่ฉันจะอยู่กับพี่ซีวอนมากกว่าพ่อกับแม่ฉันพวกท่านจะเดินทางไปดูบริษัทที่จีนหรือไต้หวันซะเป็นส่วนใหญ่ ตอนแรกท่านก็จะจ้างแม่บ้านไว้ให้ แต่ฉันบอกว่าไม่ต้องเพราะว่าฉันทำงานบ้านเองได้ไม่ต้องพึ่งแม่บ้านให้เปลืองเงิน
“กุลสตรีดีจัง วันนี้อยู่ทานข้าวกันก่อนนะลูก อ้อ ต่อไปเรียกแม่ว่าแม่ไม่ต้องเรียกว่าน้าแล้วนะจ๊ะ”โอ้วทำไมเนี่ยแผนนายนี่ถลำลึกมาขั้นไหนแล้วเนี่ย
“คือ ตอนที่คยูพาซอมาที่นี่น่ะค่ะ ซอยังไม่ได้ปิดบ้านเลย เค้าลากมาอย่างกระทันหันน่ะค่ะ แต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย คงจะอยู่ทานข้าวกับคุณน้า อุ๊ย คุณแม่ไม่ได้น่ะค่ะ”
“อ๋อ ไม่เป็นไรจ้ะ แต่เรื่องชุดก็น่ารักดีไม่ต้องเรียบร้อยมากก็ได้ลูก แม่ชอบแบบนี้มากกว่า”โห ตอนแรกนึกว่าเจ้าระเบียบ
“แม่งั้นผมพาซอกลับก่อนนะ” โอ้ ดีมากนายคยู พาฉันกลับเร็วๆเลย
“อืม ดูแลหนูซอฮยอนให้ดีนะ ไอ่ลูกบ้า”
“ครับแม่ ไปซอกลับบ้าน”
“อืม” ฉันลุกจากโซฟาเดินตามเขาไป
~ ในรถ~
“แม่นายเหลือเชื่อจริงๆนะ”ฉันเปิดบทสนทนา
“เห็นมั้ยล่ะ เรื่องชุดแม่ฉันยังไม่ว่าเธอเลย ทั้งที่ควรจะว่าเพราะมันไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่”
“ว่าแต่คู่หมั้นนายใครหรอ”ฉันถามเพราะสงสัยมานานตั้งแต่เค้ามารับฉันแล้ว
“ไม่รู้สิ”
“ถึงแล้ว”
“อืม บ๊ายบาย”
“อืม” ฉันลงจากรถแล้วเขาก็ขับรถออกไป
“ใครมาส่ง แล้วทำไมไม่ปิดบ้าน” พี่ซีวอนพูดหลังจากที่ฉันเดินเข้าบ้านมา
“คยูน่ะ รีบไปหน่อย พี่กลับมาตอนไหน”
“เมื่อ 15 นาทีที่แล้ว ว่าแต่รีบไปไหน” จะซักไซ้อะไรฉันนักหนา
“อย่ารู้เลย กินไรมายัง ถ้ายังก็กับข้าวบนโต๊ะ ซอขึ้นไปทำการบ้านก่อนนะพี่” ฉันไม่รอให้พี่ซีวอนพูดต่อ เลยวิ่งขึ้นบนบ้านไป อยากรู้จังว่าใครที่เป็นคู่หมั้นนายกันแน่นะ ~คยูฮยอน
รู้สึกเหมือนว่าอัพมากกว่า50%เลย
ขอโทษด้วยนะคะที่มาอัพช้าไปมาก
ถ้าอยากรู้ว่าคู่หมั้นคยูคือใคร ติดตามอีก ตอนหรือ2ตอนเนี่ยแหละค่ะ(นิยายเรื่องนี้คิดสดเอาแน่นอนไม่ได้)
จะพยายามอัพให้เร็วขึ้นนะคะ บาย~
ความคิดเห็น