[บทกวีแปล] Ozymandias
ผู้เข้าชมรวม
115
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
I met a traveller from an antique land
ฉันเจอนักเดินทางจากเมืองเก่า
Who said: Two vast and trunkless legs of stone
พี่เขาเล่าถึงรูปปั้นมีแต่ขา
Stand in the desart. Near them, on the sand,
ยืนอยู่กลางทะเลทรายไร้องคา
Half sunk, a shattered visage lies, whose frown,
ใกล้ใบหน้าหักพังฝังในเนิน
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
คิ้วขมวดปากเย้ยย่นพ่นคำสั่ง
Tell that its sculptor well those passions read
ช่างก็ช่างเก่งแกะเกินผิวเผิน
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
อารมณ์ยังอยู่ยั้งชัดเหลือเกิน
The hand that mocked them and the heart that fed:
มือที่เมินกับดวงใจที่จ่ายลง
And on the pedestal these words appear:
คำที่ฐานจารจารึกบันทึกว่า
"My name is Ozymandias, king of kings:
“ตูนี้หนา ยอดราชา, พวกฝุ่นผง
Look on my works, ye Mighty, and despair!"
อย่าลำพอง จงสิ้นหวัง จงนั่งปลง!“
Nothing beside remains. Round the decay
รอบพระองค์มีแต่ทรายไร้เขตคาม
Of that colossal wreck, boundless and bare
ซากปรักเคยยิ่งใหญ่ใฝ่คนคร้าม
The lone and level sands stretch far away.
เหลือแต่ความว่างเปล่าเพียงลำพัง
— Percy Shelley, "Ozymandias", 1819 edition
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ หญิงหน้าเศร้า ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หญิงหน้าเศร้า
ความคิดเห็น