#ฟิคหมอมิว
มาค้นหาความหมายของชีวิตไปด้วยกัน
สถาปนิกสาวสังคมจ๋าอย่าง แต้ว ปราณันต์ ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมีความหมายอื่นใด
เรียนจบ ทำงาน เก็บตังค์ ใช้ชีวิตไปวันๆอย่างผาสุกด้วยความสนุกสนาน
จนกระทั่งได้พบกับ หมอมิว ฐานิดา คุณหมอสาวแพทย์อาสาประจำหน่วยแพทย์สหประชาชาติคนนั้น ผู้อุทิศเกือบครึ่งชีวิตของเธอให้กับการช่วยเหลือผู้อื่น ผู้ที่ทำให้แต้วเริ่มตั้งคำถามกับ "ความหมาย" ของชีวิตตนเอง
และเปิดมุมมองใหม่ให้เธอได้รู้จักการ "ทำเพื่อคนอื่น"
...
และในขณะเดียวกัน สถาปนิกสาว ก็กลับค่อยๆละลายหัวใจที่เคยด้านชา
ราวกับภูเขาน้ำแข็งของคุณหมอสาวให้มันอบอุ่นขึ้น
ให้คุณหมอสาวได้รู้จักอ่อนโยนกับตนเองมากขึ้น รู้จักให้อภัยตนเองมากขึ้น
และให้หล่อนได้ทำความรู้จักกับความรัก ที่มีชื่อว่าการ "รักตนเอง"
ไปพร้อมๆกับความรักที่แต้วมีให้หล่อน...
...
"ความรัก" ที่มีต่อตนเอง
"ศรัทธา" ในความดีที่มีในเพื่อนมนุษย์
"ความหวัง" ที่จะมีชีวิตอยู่
และการใช้เวลาชีวิตให้คุ้มค่านั้นเอง
จะเป็นสิ่งที่ทั้งสองได้เรียนรู้และเข้าใจ ตลอดระยะเวลาที่ได้ใช้ไปด้วยกัน
ณ ค่ายอาสาพัฒนาท่องถิ่นในดินแดนแห้งแล้งห่างไกลใจกลางแอฟริกา
อย่างประเทศรวันดา
...
จงฉกฉวยวันเวลาเอาไว้
และใช้ชีวิตให้คุ้มค่า
ให้มีความหมายทั้งต่อตนเอง
และผู้อื่น
Carpe Diem
"คุณว่าคนเราเกิดมาเพื่ออะไรกันคะ?
เพื่อใช้ชีวิตอยู่...มีความสุข...ทุกข์...สนุก...เศร้า
กินเที่ยวไปวันๆไม่มีแก่นสารอะไรอย่างนั้นเหรอคะ
คุณคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอคะ"
- หมอมิว แพทย์หญิงฐานิดา
"มือคู่นี้ของคุณ ที่ทำเพื่อคนอื่นมาตลอด
เคยคิดจะหยิบฉวยอะไรไว้
เพื่อชีวิตของตัวเองบ้างไหมคะ?"
- แต้ว ปราณันต์
...
...
...
...
ราตรีดวงดาวลอยเกลื่อนฟ้า
ชีวิตฉันมีคุณค่าหรือไม่
หรือชีวิตฉันเลยล่วงไป
...โดยไม่มีอะไรเลย...
โอ๊ยยยยยย ละลายแทนคุณแต้วเขาเลยค่ะ
โถ่ หมอ หมอแบบน่าเอ็นดูเกินไปแล้ว
เราเคยอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่รกเลย ชอบมากจนต้องซื้อเล่มมาเก็บไว้ วันนี้เรากลับมาอ่านอีกเราก็ยังชอบมากๆเหมือนเดิม ขอบคุณที่แบ่งปันผลงานดีๆให้ได้อ่านนะคะ💓
ไม่รู้ไรท์จะมาอ่านป่าว แต่อยากบอกว่าเราอ่านเรื่องนี้ไปเมื่อปีที่แล้วแต่เราไม่เคยเม้นให้ไรท์เลย ขอโทษด้วยค่ะ แต่ไรท์แต่งดีมากจนเราประทับใจถึงทุกวันนี้ เมื่อปีที่แล้วเราร่วมบริจาคให้กับโครงการunicef ด้วยแหละ เราอยากไปค่ายอาสาก็เพราะไรท์ อยากไปเป็นครูบนดอย อ่านนิยายของไรท์แล้วเรารู้สึกอยากเป็นคนดีขึ้นอยากให้ อยากทำอะไรเพื่อคนอื่นมากขึ้น ขอบคุณไรท์มากๆที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา เหมือนคำที่เค้าบอกว่าคนเราโตขึ้นจากหนังสือหรือหนังที่เราดู นิยายไรท์เรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเติบโตขึ้นนะ เรื่องนี้มันให้อะไรหลายๆอย่างมากกว่าความรักของคู่รักหน่ะ ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้ไรท์ต่อไปนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ
ไรท์ไปดูเรื่องนี้หน่อย ของไรท์เปล่า เนื้อเรื่องคือเหมือนเกือบทั้งหมดเลย
กลับมาอ่านรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ ได้แรงบันดาลใจในการ ‘อยู่’ เพิ่มขึ้นในหลายๆ มิติทุกครั้งที่อ่านเลยค่ะ
ชอบตอนนี้มากๆ เพราะเป็นตอนที่หมอมิวได้เห็นชัดถึงความสุขง่ายๆ ในทุกวันที่ไม่ต้องช่วยรักษาคนทั้งโลก... แค่ได้ทำอะไรเล็กๆ ให้คนที่รักก็เป็นความสุขแล้ว ขอบคุณนะคะ :’)
ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายดีๆ
คุณหมี หลังจากซื้อบ้านคุณอรในmebแล้ว ก็มองๆเรื่องอื่น แต่ไม่เห็นมี Rwanda อยู่ด้วย เลยขอสอบถามคุณหมีว่าเราอยากได้E-book เรื่องนี้จะอีเมลไปหาคุณหมีเลยได้มั้ยคะ ขอบคุณค่าาา
รักพี่แต้วกับหมอมิว><
เข้าใจฟีลหมอมิวเลยแงงง
พี่แต้วเป็นเมียหมออออ