พระสวามีของข้าเป็นหมาปั๊ก นางเอกเก่ง พระเอกน่าเอ็นดู อ่านฟรีทุกวัน ศ ส อา ฟรี2ตอน

​ ฮองเฮาอู่ฮุ่ยชิงเพียรพยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อนางจะได้ถูกขับออกจากวังหลวงอันแสนโสมม ตำแหน่งภรรยาของพระสวามีเผด็จการผู้นั้นนางมิเคยปรารถนาเลยแม้แต่น้อย ความใฝ่ฝันของนางช่างเรียบง่าย เพียงต้องการปกป้องแผ่นดินในฐานะแม่ทัพหญิงผู้หนึ่งเท่านั้น

สิ่งต่างๆ กำลังจะถึงจุดแตกหัก ฮ่องเต้โกรธยิ่งนักที่จับได้ว่าฮองเฮาของตนแอบกินยาห้ามครรภ์มาตลอดสองปี

แต่จะเป็นเพราะเทพลิขิตหรืออุบัติเหตุก็ไม่ทราบ ทำให้วิญญาณฮ่องเต้หลุดลอยมาสลับเข้าร่างสุนัขสุดที่รักของฮองเฮาไปเสียได้

ความโกลาหลครั้งใหญ่จึงเกิดขึ้น หนึ่งคนหนึ่งหมาพัวพันกันวุ่นวายจนต้องทิ้งความบาดหมางลงชั่วคราว

เหล่าผู้ที่จ้องราชบัลลังก์ตาเป็นมันกำลังคิดจะช่วงชิงอำนาจอันหอมหวาน ฮองเฮาอู่ฮุ่ยชิงเป็นผู้เดียวที่มีกำลังเพียงพอที่จะปกป้องแผ่นดิน

พวกเขาจึงต้องกำจัดนางอันเป็นเสมือนกระดูกชิ้นโตที่ขวางทางให้ได้เสียก่อน

ฮ่องเต้หลี่ไท่ซินในร่างสุนัขพันธุ์ปั๊กจะปกป้องภรรยาของตนเองไว้ได้หรือไม่ เขาเป็นเพียงหมาตัวเล็กนิดเดียวเองนะ จะเอาอะไรไปต่อกรกับคนร้ายพวกนั้นได้!

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

มีอีบุ๊คนะคะ จัดโปรฯอยู่ ราคาคุ้มมาก 
ราคา 159 บาท 700กว่าหน้า 135000+คำ

​

http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTM2MDQ5NiI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjI1NDY2NTt9

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

หากจะถามทั่วหล้าว่าอู่ฮุ่ยชิงเป็นสตรีดีพร้อมที่สุดสำหรับการแต่งงานหรือไม่ ทุกคนคงตอบเป็นเสียงเดียวว่า ‘ไม่เลย’ ทั่วหล้านี้คงหาบุรุษที่กล้าแต่งงานกับนางได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร 

แต่หากเปลี่ยนคำถามเป็นว่าอู่ฮุ่ยชิงเป็นสตรีที่เหมาะกับการเป็นผู้ค้ำยันสนับสนุนให้ฮ่องเต้มีอำนาจมั่นคงที่สุดหรือไม่ คำตอบล้วนเป็นเอกฉันท์ว่า ‘ต้องเป็นนางเท่านั้น’

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

‘เจ้าคนน่าชัง เหตุใดจึงต้องหมิ่นเกียรติข้าเช่นนี้ ตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา ท่านไม่เคยแม้แต่อยากจะปรายตามองข้างมาก่อน ท่านแทบไม่เคยเห็นข้าเป็นมนุษย์ผู้หญิง แต่เป็นเพียงภาชนะที่มีหน้าที่ต้องทำให้เสร็จกิจในการฝังเมล็ดพันธุ์มังกรลงในมดลูกของข้าเท่านั้น’ 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

“ข้าเสี่ยงไม่ได้ ชีวิตของเด็กคนหนึ่งที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของข้าต้องไม่ตกเป็นหมากเบี้ยแห่งอำนาจของผู้ใด หากเขาจะถือกำเนิด เขาต้องสามารถเลือกเส้นทางชีวิตของตนเองได้ และไม่ต้องใช้ชีวิตก้าวเดินบนหอกหนามที่มีแต่ผู้คนจ้องจะทำร้ายจนไร้เสรีภาพทางใจ” 

“เจ้าอย่าร่ำไร ข้ายอมตายเสียเองดีกว่าให้ลูกของข้าต้องกำเนิดจากคนผู้นั้น รีบเอายามาให้ข้าเสียที”

อู่ฮุ่ยชิงดื่มยารสขมที่นางกำนัลยกมาถวายจนหมดมิเหลือแม้แต่หยดเดียวด้วยแววตาเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

เสียงอลเวงและวินาศสันตะโรดังไปถึงด้านนอก องครักษ์และขันทีกลุ่มใหญ่วิ่งกรูเข้ามา คนพวกนี้ในมือถือดาบเล่มยาวเข้ามาหน้าตาขึงขัง “เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้ที่ยังคงนอนแอ้งแม้งบนพื้นตกใจยิ่งขึ้น เขาดีดตัวขึ้นกระโจนไปนั่งบนตักอู่ฮุ่ยชิงและกอดคอนางไว้แน่น
อู่ฮุ่ยชิงทำอะไรไม่ถูก แต่สามัญสำนึกสั่งการว่า ‘ไม่ได้การแล้ว จะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าฮ่องเต้เป็นบ้า’
นางรีบก้มลงซ่อนหน้า ทำท่าเอียงอาย พลางพูดอ้อมแอ้มตอบไปว่า “ไม่มีอะไรหรอก เรากับพระสวามีเพียงหยอกล้อเพราะความดีใจที่ได้พบหน้ากันเท่านั้น พวกเจ้าออกไปเถิด หากเกิดเสียงดังจากในห้อง พวกเจ้าไม่ต้องเข้ามาอีก เรากับฮ่องเต้ต้องการเวลาส่วนตัว”
พวกเขาเหลือบมองไปยังพระพักตร์ของฮ่องเต้ แต่พบเพียงใบหน้าหล่อเหลาที่ซุกซบอยู่กับลำคอขาวผ่องของฮองเฮาเท่านั้น 
องครักษ์ล้วนวางสีหน้าไม่ถูก พวกเขากระอักกระอ่วนกระดากอายจนต้องรีบก้มหน้าม้วนตัวออกไปจากห้องไม่กล้าหันกลับมา

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა

---

**นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น** 

**ผู้เขียนมิได้มีเจตนาลบหลู่หรือล้อเลียน เนื้อหาทุกอย่างคือเรื่องสมมุติตามจินตนาการทั้งหมด**

---

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต ฝ่าฝืนมีโทษตามกฏหมาย

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด เพื่อการสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ เท่านั้น