คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ข้างห้องมาร์คแบม : บทที่ 9
เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน ก่อนที่ผมจะสติแตกไปมากกว่านี้ ผมเริ่มนับหนึ่งถึงสิบ ทำใจเย็น เมื่อสติมาปัญญาก็เกิด ผมเริ่มที่จะสำรวจตรวจเองก่อนว่ามีอะไรเสียหายนอกจากเสื้อที่หายไปหรือเปล่า.....ผมก้มมองที่ขาตัวเอง โอ๊ะ กางเกงพี่กันต์ยังอยู่เว้ย พี่กันต์น่าจะสดและและจิ้นของพี่กันต์ก็น่าจะยังอยู่ ถึงเสื้อจะไม่อยู่ แต่กางเกงตูยังอยู่ก็น่าจะเรียกว่ารอดอยู่มั้งแบบนี้ ผมหันไปมองซ้ายที ขวาที อืมกางเกงไม่อยู่ แต่บ็อกเซอร์ทุกคนยังอยู่ครบ ขอบคุณพระเจ้า สวิงกิ้งคงยังไม่เกิดกับตัวผม
T.T น้ำตาจิไหล ซึ้ง จิ้นกูยังอยู่ ผมตัดสินใจลุกจากเตียง เดินข้ามผ่านอิมแจบอม คนกรนดังยิ่งกว่านรก ผมละสงสัยจริงๆ เพื่อนพี่แกหลับกันไปได้ไง พี่แจบอมคนเท่กรนดังยิ่งกว่าเสียงเสียงกริ่งโรงเรียนสักอีก ในขณะที่กำลังจะก้าวข้ามพี่เนียร์ไป จู่ๆ ก็มีคนจับขาผมเอาไว้
นี่ผมคงไม่ได้โดนผีอำกลางวันแสดๆ หรอกนะ ผมกลั้นใจก้มลงไปมอง พี่เนียร์มองสบตาผม พี่เนียร์ยิ้มแล้วลุกขึ้นมา ถึงหัวพี่แกจะดูยุ่งมากตอนนี้แต่ แกก็ยังเป็นผู้ชายดูดี พี่เขายังนั่งที่เดิม แต่มือก็ไม่ปล่อยไปจากขาผม ผมส่งยิ้มพิมพ์ใจเข้าสู้
พี่แกหาวแล้วก็ลุกขึ้นยืน จากตอนแรกจับขาตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นจับมือผมไว้ เชรดดดตูอยากกลับห้อง ปล่อยตูไปสักทีเถอะแม่มึง
“ขอหอมนะ” ยังไม่ทันที่ผมจะอนุญาตพี่แกก็หอมแก้มผมซะงั้น เดี๋ยวนี้เวลาขออะไรกันเขาไม่ต้องรออนุญาตกันแล้วใช่ป่ะ ขอปุ๊บทำปั๊บได้เลย ตูเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ
“เมื่อคืนน้องการ์ตูนของพี่จินนี่น่ารักมากกกกก น่ารักมากกกก วันหลังขอแบบเมื่อคืนอีกนะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะครับคนดี” ขอแบบเมื่อคืน เยรดดดดดดดเข้พ่อมึง แม่มึง เมื่อคืนกูคงไม่ได้มีอะไรกับพี่เขาไปหรอกนะ แต่เสื้อผ้าตูก็ยังอยู่ครบ เสื้อผ้าพี่แกก็ยังอยู่ครบ
แล้วอะไรคือ น่ารักมาก แล้วอะไรคือขอแบบเมื่อคืนอีก เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น พี่เนียร์เดินผ่านตัวผมจะไปเข้าห้องน้ำ ผมรีบจับมือพี่เขาไว้ อย่าเพิ่งไปพี่คุยกันให้เคลียร์ก่อน
“แนะแอบจับมือพี่ด้วย วันหลังอยากจับก็ขอกันดีๆ พี่ให้จับทั้งตัวเลย” ตูไม่ได้แอบจับมือคุณพี่ แล้วตูก็ยังไม่อยากจับส่วนไหนอะไรทั้งสิ้น
“มะ เมื่อ เมื่อคืน เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ แบมจำไม่ได้เลยอ่ะ ภาพสุดท้ายคือไอ้ฮยอนเดินเป็ด หลังจากนั้นแบมจำไม่ได้แล้ว แล้วแบมมาอยู่ที่ห้องนี้ได้ไงอ่ะ”
“อะไรกันเมื่อคืนน้องการ์ตูน ออกจะเร่าร้อนซะขนาดนั้น หุหุหุ พี่ไม่บอกหรอก ปล่อยให้งง อยากรู้ก็รอเพื่อนพี่ตื่นก่อนดิ แล้วจะบอก พี่ไปอาบน้ำก่อนนะครับคนดี” พี่จินยองเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบที่ผมเสียวสั่นหลังวาบ ไอ้เห้เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับตู ใครก็ได้โปรดบอกที
“นายจะยื่นโชว์หุ่นก้างๆ ของนายอีกนานไหม” เสียงมาจากนรก ไอ้พี่มาร์คแม่งตื่นแล้ว ทั้งที่ตั้งใจแน่วแน่ว่ายังไงก็จะไปก่อนที่ไอ้พี่เจ้าของห้องมันจะตื่นแต่ดูท่าตอนนี้คงไม่ทัน แล้ว TwT เอาว่ะตายเป็นตาย ผมหันไปหาพี่มาร์ค ยิ้มแบบใสซื่อที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เมื่อคืนทำไม แบมมานอนห้องนี้อ่ะพี่มาร์ค”
“ถามมาได้ ตัวเองเดินมาเคาะห้องคนอื่นเค้า มาถึงก็เมา เมายังไม่พอยังด่าชาวบ้านเค้าไม่เหลือชิ้นดี” แล้วมันคืออะไรกับการที่คุณพี่มึงพูดไป เดินมาหาผมไป ผมก็รีบเดินถอยหลัง
“อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมาเนอะพี่มาร์คเนอะ เมื่อคืนแบมขาดสติไปหน่อย ถือว่าไม่ได้พูดได้ป่ะ”
“แต่เมื่อคืนนายพูดชัดมาก ได้ยินกันทั้งห้องแบบนี้คงลืมยากหน่อยล่ะ คุณแบมแบม” พูดไปก็เดินมาหาผมไป ห้องก็แค่นี้มึงจะเดินจนกูชิดพนังประตูห้องมึงเลยไหมล่ะ
“พี่จะเดินมาทำไม พูดอยู่ตรงนั้นก็ได้”
“ไม่ได้หรอก ก็เมื่อคืนนายพูดเองว่าให้ฉันพูดเสียงเบาๆ อย่าตะโกนเสียงดัง เพราะฉะนั้นถ้าอยากให้พูดเบาๆ เราก็ต้องใกล้ชิดกันหน่อยเนอะ น้องแบม เมื่อคืนน้องแบมขึ้นมาบนคร่อมบนตัวพี่แล้วกระซิบข้างหูพี่เลยนะ แหมเมื่อคืนเราใกล้ชิดกันขนาดนั้น ตอนเช้าจะห่างกว่าเมื่อวานได้ไง ” ขึ้นคร่อม ตูขึ้นคร่อมใคร ไม่นะ เมื่อวานกูเป็นฝ่ายรุกพวกพี่เขาเลยเหรอว่ะ ปกติกูเมาก็ก็ไม่เรื้อนขนาดนั้นนะ แบมเมื่อวานผีนางแมวยั่วสวาทเข้าสิงมึงรึไงไปขึ้นคร่อมชาวบ้านชาวช่องเขาได้ไง
“เมื่อคืนแบมขึ้นคร่อมพี่มาร์ค จริงดิ สงสัยวิญญาณเจ้าที่ห้องพี่มาร์คคงจะเข้าสิงแบมนะ” ไอ้ฮยอน ไอ้แจ มึงหายหัวไปไหนกัน มึงรู้ไหมตอนนี้ตัวกูถูกไอ้เชี่ยพี่มาร์คดันจนติดประตูแล้วเนี่ย แถมพอกูจะรีบเปิดประตูพี่มันก็รีบเข้ามาปิดกั้นไม่ให้ออกอีกตั้งหาก
“จะรีบไปไหนละ เมื่อคืนจะเชิญให้กลับเท่าไหร่ก็ไม่ออกจะนอนค้างที่ห้องอย่างเดียวแล้วตอนนี้จะไปไหน”
“แบมสำนึกผิดแล้วอ่ะ พี่มาร์คปล่อยแบมไปเหอะนะ แบมไหว้ล่ะ เรื่องเมื่อคืนปล่อยให้เป็นแค่ฝันไปไม่ได้เหรอ” ผมรีบยกมือขึ้นมาไหว้กะจะเรียกร้องคะแนนความสงสารกับไอ้คุณพี่มาร์คเต็มที แต่ดูแล้วไอ้ชั่วอย่างไอ้พี่มาร์คแม่งคงไม่น่ามีจิตใจเมตตาให้กูอ่ะกูว่า
“ฝันไป นายจะให้มันเป็นแค่ฝันไปได้ไง เมื่อคืนนายออกจะร้อนแรงซะขนาดนั้น” ไอ้เห้ ร้อนแรงอีกแล้วเมื่อกี้พี่จินยองเพิ่งบอกว่ากูเร้าร้อน ตอนนี้ไอ้พี่มาร์คบอกกูร้อนแรง สรุปเมื่อคืนกูเป็นนางแมวยั่วสวาทเหรอว่ะ รู้งี้เมื่อคืนกูควรดื่มเย็นเย็น จับเลี้ยงของเฮียตันนะ กูจะได้ดับร้อน แม่งงงงเมื่อคืนกูทำอะไรลงไปคิดสิคิด
“เมื่อคืนแบมทำอะไรไปเหรอ คือ แบมกับพวกพี่มาร์คเราไม่ได้เกิดเรื่องเอ็นซีสิบแปดบวกกันใช่ป่ะ” ผมกลั้นใจถามออกไป ยังไงวันนี้กูก็ต้องรู้ ยังไงวันนี้กูต้องชัวร์ให้ได้ว่าจิ้นกูยังอยู่กับกู ไม่ได้โกยเถอะโยมจากกูไปไหน
“ทำไมจะไม่เอ็นซี ถอดเสื้อผ้ากันขนาดนี้ จะไม่เอ็นซีได้ไง” ไม่นะ ไม่นะ ไม่นะ ชีวิตพี่กันต์คงจะจบสิ้นแล้วววววว สติสิกูสติ สติกลับมาสิสติ ตูดก็ยังไม่เจ็บพี่มันก็ดูปกติ มันไม่น่านะ มันไม่น่า
“แบบเมื่อคืนแบมเมาแล้วอ้วกใส่พวกพี่ใช่ป่ะ พวกพี่ก็เลยต้องถอดเสื้อแบมอะไรยังงี้” พล็อตหนังช่องเจ็ด ช่องสามต้องมา กูเชื่อว่ามันต้องเป็นแบบนั้น
“อ้วก นายไม่ได้อ้วกสักนิด ส่วนเรื่องเสื้อที่ถอดเนี่ย นายถอดเสื้อนายเองเลยนะ แล้วนายก็พยายามจะถอดเสื้อผ้าพวกฉันด้วย ทั้งที่ฉันบอกว่าอย่า นายก็ยังจะเอา คิดดูละกันว่านายหื่นขนาดไหน” O_o
หื่น
ใครหื่น
บอกกูทีใครหื่นน
“แบมถอดเองเลยเหรอ”
“ใช่แบมถอดเองเลย” เสียงยืนยันจากบุคคลที่สาม ที่เพิ่งตื่นนอน ผู้ชายที่ผมคิดว่าเขาคงไม่ล้อเล่นกันกับผมแน่นอน พี่อิม แจบอม คนกรนดังกว่านรก เอาสิพี่กันต์ คราวนี้ทั้งพี่แจบอมที่มองผมจากปลายเตียง ทั้งไอ้พี่มาร์คที่มองจ้องซะเหมือนกลับจะกินผม
“แต่ แต่แบมไม่เจ็บอะไรเลยนะ ตัวก็ไม่เจ็บ ไม่มีรอยอะไรสักอย่าง กางเกงกับบ็อกเซอร์ก็ยังอยู่ครบ พวกเราคงไม่ได้อะไร อะไรกันใช่ป่ะ”
“อะไร อะไร คือ อะไร อีกอย่างเมื่อคืนน้องแบมเป็นผู้กระทำพวกพี่นะครับ ไม่ใช่ผู้ถูกกระทำ คนที่เสียหายนะพวกพี่ล้วนๆ” ไอ้แบมมมมมนี่มึงไม่ได้โดนเขากิน แต่มึงไปกินเขา เหรอมึง ???? สรุปงานนี้ไม่ใช่ ALLBAM แต่เป็น BAMALL ใช่ไหมมึง
“ไม่จริงมั้งแบมตัวแค่นี้จะไปรุกพวกพี่ได้ไง”
“ทำไมจะรุกไม่ได้ เมื่อคืนนายยังขึ้นคร่อมฉันอยู่เลย” พี่มาร์คพูดแทรกขึ้นอย่างเหลืออด นี่ไอ้พี่มาร์คเสร็จกูไปแล้วเหรอ คนที่ฟันผู้หญิงไปทั่วมาเสร็จกูได้ยังไง เมื่อคืนทำไมเพื่อนมันไม่ห้ามปล่อยให้กูทำจนเสร็จเลยเหรอว่ะ ไม่น่าจะใช้แล้วมั้ง ??
“เมื่อคืนแบมคร่อมพี่มาร์คแล้วพวกพี่มาร์คไม่มีใครมาจับแยกออกเลยเหรอครับ ปล่อยให้แบมคร่อมแบบนั้นได้ยังไง”
“ก็พอแบมคร่อมมาร์คเสร็จพอพวกพี่ดึงออกแบมก็ร้องไห้แหกปากเสียงดัง พอพวกพี่ปิดปากแบม แบมก็ยิ่งดิ้นขึ้นไปกันใหญ่ คราวนี้ถีบหน้าไอ้หวังที่มันจะเข้ามาช่วยพาส่งห้อง ถีบไปแบบเต็มรักเลย” โอเคแสดงว่าช็อตนี่กูไม่ได้หนึ่ง สองซั่มกับพี่มาร์ค
“งั้นแบมกับพี่มาร์คเราก็ไม่มีอะไรกันใช่ป่ะ”
“ทำไมเราจะไม่มีอะไรกัน น้องแบมก็ฝากรักอยู่ที่คอพี่ตรงนี้ไง” อี่มาร์คชี้ไปที่คอมัน เห้มีรอยช้ำจริงๆด้วย กูกินพี่มันไปแล้วจริงๆเหรอเนี่ย แถมยังมีคำยืนยันนี่อีก ไม่นะกูไม่อยากมีเมียตัวควายแบบเนี่ย
“แบมขอโทษนะ เมื่อคืนแบมเมามากจริงๆ ไม่รู้ตัวเลยว่าทำรุนแรงกับพี่ไป” เอาว่ะเป็นผู้ชายกล้าทำก็กล้ารับ พี่มันมั่วขนาดนั้น พี่เขาคงไม่อะไรหรอกมั้ง
“ไม่ใช่แค่ไอ้มาร์คนะที่ทำรุนแรง เมื่อคืนน้องการ์ตูนฟัดพี่ด้วย แต่พี่เต็มใจ” พี่จินยองที่เพิ่งออกจากห้องน้ำออกมาต่อบทสนทนาทันที สรุปไม่ใช่แค่พี่มาร์คแต่พี่จินยองกูก็เอากับเขามาแล้ว เห้นี่กูยิ่งกว่าขุนแผนแล้วมั้ง
“เรื่องแบบนี้มันเต็มใจกันได้ด้วยเหรอพี่ พี่ขัดขืนก็ได้วันหลัง แบมไม่น่าจะสู้แรงพี่ไหว” จู่ๆ ผมก็ได้เมียมาต้องสองคนแม่ผมจะดีใจจนน้ำตาไหลเลยไหมเนี่ย สะใภ้ของแม่ อดทน และบึกบึน
“พี่เต็มใจถ้าเป็นน้องการ์ตูนพี่เต็มใจ” พี่เต็มใจกูควรจะซาบซึ้งพี่จินยองดีไหม คืนเดียว กูได้ถึงสองคน น้ำตากูควรไหลไหม วันหลังคงมีคนเรียกกูว่า “พี่กันต์ตัวพ่อ” คืนเดียวได้ถึง สองแล้วมั้งเนี่ย
“อ้อๆ แล้วเมื่อคืนน้องแบมขึ้นขี่ไอ้แจ็คสัน เล่นมันซะร้องไห้เลยนะ” ผมถึงขึ้นขี่เลยเหรอ ?? พี่แจบอมพี่ไม่ได้โกหกผมใช่ไหม ห๊ะ นี่คืนเดียวผมได้ถึงสาม ไม่ใช่แค่สองแต่ผมได้ถึงสาม เก่งไหมละกู สรุปเมื่อคืนกูเป็นมิสเตอร์สวิ้งกิ้งไปแล้วใช่ไหม
“บอกผมทีว่า พี่แจบอมไม่โดนผมทำอะไรไปด้วยอีกคนใช่ไหมครับ” น้ำตากูจะไหล T.T คืนเดียวที่เมา ทำเอาจิ้นกูหาย แถมหายไปถึงกับสามคน หวังว่าพี่แจบอมคงไม่ได้เป็นหนึ่งในผู้เสียหาย ไม่งั้นผมจะมองหน้าพวกพี่เขายังไง เพื่อนกลุ่มเดียวกันมีสามีคนเดียวกัน ไอ้เหี้ยชีวิตกูยิ่งกว่าสามีตีตรา
“ทำไมไอ้แจบอมมันจะไม่โดนล่ะ น้องการ์ตูนเล่นมันซะเสียเลย”
“แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ แถมกูยังอ่อนให้น้องมันอีกตั้งหาก” จะครั้งเดียวหรือกี่ครั้งมันไม่สำคัญแล้วไหมในเมื่อพี่โดนผมกินไปแล้ว ครั้งเดียวหรือสองครั้งคงไม่ต่าง ชีวิตผม นี่ผมกลายเป็นไอ้เสเพล เอาไม่เลือก หน้าด้าน และชั่วกว่าไอ้พี่มาร์คไปแล้วใช่ไหม สงสัยด่ามันไว้เยอะเกิน เขาถึงได้บอกว่ายังไม่ถึง 30 อย่าเพิ่งไปด่าใคร ไม่งั้นจะเป็นเอง แบมแบมผิดไปแล้ว ผิดไปแล้วจริงๆ ต่อไปผมคงต้องยึดสโลแกน แบมไม่ง่าย แต่แบมแค่ทั่วถึง รู้ถึงไหนอายถึงนั่นต่อไปอาจจะมีการติดแท็ก #พี่กันต์ตัวพ่อคืนเดียวได้ถึงสี่
“เมื่อคืนแบมจะไม่ติดโรคใช่ป่ะ” ก็ผมสวิ้งไปตั้งสี่คนขนาดนี้ ผมก็กลัวโรคนะครับ
“ติดโรคอะไร” พี่มาร์คถาม คราวนี้พี่จินยองกับพี่แจบอมหันมาด้วยสงสัย
“ก็แบบ...แบบคือ..แบมเมื่อคืนใส่ถุงยางใช่ป่ะ คือแบมไม่อยากเป็นโรคอ่ะ” คราวนี้พี่ทั้งสามคำทำหน้างง และอึ้งประหนึ่งว่าผมพูดอะไรผิด......แล้วอีพี่มาร์คมันก็หัวเราะแบบเอาเป็นเอาตายออกมา ตามด้วยพี่จินยองกับพี่แจบอมก็ฮากร๊ากกันเลย
เดี๋ยวดิเรื่องโรคไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะโว้ย ยืดอก พกถุงรู้จักกันไหมมมมมมม ?? ถึงพวกพี่จะรักสนุกไม่คิดจะผูกพัน เรื่องคืนนั้นเป็นแค่ความฝันกันไป แต่ผมทำใจรับไม่ลงนะเว้ย
“น้องการ์ตูนคิดไปถึงไหน ต่อไหนแล้วเนี่ย”
“อ้าว แล้วมันไม่ใช่เหรอ”
“ฮาฮาฮาฮา เมื่อคืนน้องแบมยังปลอดภัย และไม่ได้มีอะไรกับพวกพี่เลยครับ” คำตอบของพี่แจบอมทำเอาผมงง สรุปอะไร ยังไง ที่ไหน อย่างไร
“ก็ไหนพี่มาร์คบอก เรามีอะไรกันแล้วรอยรักอะไรนั่นอ่ะ”
“ฮาฮาฮาก็พอเมื่อคืนน้องแบมมาถึงด่าไอ้มาร์คเรื่องมันมั่วจบ น้องแบมก็สะดุด แล้วคร่อมไปที่ตัวไอ้มาร์ค พวกพี่พยายามจะช่วยกั น ดึงใช่ป่ะล่ะ แต่น้องแบมเกิดเฮี้ยนอะไรไม่รู้หยิกไอ้มาร์ค ทั้งหยิกทั้งบิด แล้วแบมก็เอาแต่พูดว่า พูดเบาๆเป็นไหม พูดไปหยิกไป หยิกอยู่ที่เดิม กว่าพวกพี่จะแยกแบมออกมาได้ คอมันเลยเป็นรอยแบบนั้น” คำตอบของพี่แจบอมทำเอาผมสรุปได้ว่าได้ว่า ผมไม่ได้เป็น ผะ-อัว ไอ้พี่มาร์คสินะ
“แล้วฟัดพี่จินยองคืออะไร”
“ก็พอพวกเราแยกแบมออกจากมาร์คได้ พอแบมถีบหน้าไอ้หวังเสร็จ ไอ้จินยองก็เลยรีบเข้ามาประคองแบมไง แต่จู่ๆ แบมก็หอมแก้มไอ้จินยองแล้วก็ทั้งกอด ทั้งซุกเหมือนเด็กเลย ไอ้จินยองมันได้ทีก็เลยหอมกลับ หอมกันไปหอมกันมา จนไอ้มาร์คต้องมาแยกออก”
“คือ....แค่นั้นเราโดนกันแค่นั้นใช่ไหมพี่จินนี่”
“อยากโดนมากกว่านั้นป่ะละ ถ้าอยากโดนมากกว่านั้นเราไปต่อกันที่ห้องน้องแบมก็ได้ พี่พร้อม” พี่พร้อมแต่ผมไม่พร้อม ไอ้เห้ หน้ากูจะร้อนทำไม ผมรีบส่วยหัวดิกๆ ไม่รู้จะพูดอะไรอีก
“ส่วนที่ไอ้แจบอมบอกว่านายขี่แจ็คสันนะคือพอฉันแยกนายกับไอ้เนียร์เสร็จ ฉันจะพานายกลับห้องนายก็งอแงบอกไม่กลับ จะกลับก็ต่อเมื่อมีคนให้นายเล่นขี่ม้าส่งเมือง นายอยากให้พวกฉันเป็นม้าให้นายขี่กลับไปห้อง ไอ้แจ็คสันก็คนดีบอกโอเคจะเป็นม้าให้ แต่พอนายขึ้นขี่มันปั๊บนายก็ดิ้นๆ สะบัดขาไปสะบัดขาจนขานายไปเตะหน้ามันอีกรอบ โชคดีนะแค่เลือดกำเดาไหล” พี่มาร์คพูดไปก็ฮาไป มันคงขำมากสินะ
“พอน้องการ์ตูนทำให้ไอ้สั้นเลือกออกเสร็จ น้องการ์ตูนก็มาเล่นเกมส์ที่พวกพี่ค้างอยู่ รู้ตัวอีกทีน้องก็เล่นต่อยซะตัวที่ไอ้แจบอมเล่นหน้าคว่ำไปแล้ว พอน้องการ์ตูนเล่นเกมส์เสร็จน้องการ์ตูนก็บอกร้อนๆ แล้วก็ถอดเสื้อ ถอดของตัวเองยังไม่พอหันมาถอดเสื้อพวกพี่อีกตั้งหาก พอพวกพี่ไม่ยอมน้องการ์ตูนก็ร้องเสียงลั่น จนยามถึงขั้นมาดูที่ห้องว่าเกิดอะไรขึ้น พวกพี่เลยบอกน้องเมาไม่มีอะไรแล้วน้องก็เอาแต่จะไล่ถอดเสื้อพวกพี่ ไม่งั้นน้องจะร้องมาอีกสุดท้ายพวกพี่เลยต้องถอด แล้วน้องการ์ตูนก็เพลียแล้วก็หลับไป จบ”
“สรุปเมื่อคืน....เราไม่ได้สวิ้ง...หรือ หนึ่งสองซั่มกันใช่ไหมฮะ”
พวกพี่เขาสามคนพยักหน้าโดยพร้อมเพรียง......แล้วผมจะช้าอยู่ไยละครับเผ่นกลับห้องนะสิ
“แบมขอโทษนะครับ แบมไปแล้วนะ” ผมไม่ช้าอะไรทั้งนั้นรีบเปิดประตูแล้วเคาะประตูห้องตัวเองทันที ถึงจะได้ยินเสียงพี่แจ็คสันตะโกนว่า “อ้าวน้องแบมกลับแล้วเหรอ” ผมก็ไม่สนใจใดใด ทั้งสิ้น
ไอ้ฮยอน ไอ้เพื่อนเลวออกมาเปิดประตู หัวมันยุ่งซะจนผมยังทนไม่ได้ เมื่อคืนทำไมมึงไม่ไปรับกูมึงปล่อยกูแบบนั้นได้ไง
“ไอ้ฮยอน
ไอ้แจ
ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย
กูปล่อยไก่
กูอายยยยยยยยย”
T//////T อายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว พี่กันต์อยากตายย
ตอนนี้กูอยากติดแท็ก
#อายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
TALK !!!!
มาช้าไปนิดดดด (รึเปล่า) ?? แค่ 10 วันเองงงงงง ><b
หุหุหุ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้น ทุกกำลังใจ ทุกแท็ก #ข้างห้องมาร์คแบม
เราอ่านทุกคอมเม้น ทุกแท็กเลยนะตัวเอง หุหุหุ
จาก กระต่ายโหดผู้งงงวยกับชีวิต Talk สั้นไปไหม กร๊ากกกก
ความคิดเห็น