คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 16Th : Mark's Hurt
Mark Part
หลังจากที่แยกกับจินยองแล้วผมพยายามจะโทรหาแบม แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ผมเลยรีบขับไปที่คอนโดแบม ผมพยายามเคาะประตู แต่ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา
“แบม แบมอยู่ข้างในไหม ออกมาคุยกับพี่ก่อน ออกมาหาพี่ก่อน” ใจผมเหมือนจะขาด ผมอยากอดน้อง อยากบอกน้องว่าขอโทษ อยากขอให้เราเริ่มต้นกันใหม่ จะไม่มีไอ้โง่มาร์คที่ทำร้ายแบม จะไม่มีไอ้โง่มาร์คที่ทำให้แบมเสียใจ จะไม่มีไอ้โง่มาร์คที่ทำให้แบมมีน้ำตา มีแต่ไอ้โง่ที่รักแบม เปิดประตูให้พี่หน่อยได้ไหมครับ
ผมพยายามเคาะเท่าไหร่ เท่าไหร่ก็ไม่มีใครมาเปิด จนข้างห้องคนรำคาญเขาเลยเปิดประตูออกมา
“น้องที่อยู่ห้องข้างๆ เขาออกไปแล้วค่ะ เห็นขนของไปไหนก็ไม่รู้ มีเพื่อนมาช่วยขนด้วย ถึงคุณจะเคาะอีกเท่าไหร่ก็คงไม่มีใครมาเปิดให้คุณ”
ผมเหมือนมืดแปดด้านไปหมดไม่รู้จะทำยังไงต่อ ไม่รู้จะไปหาแบมจากที่ไหน ไม่รู้ว่าควรจะต้องทำยังไง แค่ไม่มีแบมพี่ก็ไม่รู้แล้วว่าพี่จะอยู่ได้ยังไง ผมได้แต่นั่งอยู่หน้าห้องของแบมไปแบบนั้น นั่งจนฟ้าเปลี่ยนสีก็ยังคงจะนั่งอยากให้มีปาฎิหาริย์อะไรสักอย่างที่แบมกลับมา หรือ เปิดประตูออกมาหาผม ผมที่รู้แล้วว่าทำผิดกับเขาแค่ไหน
เสียงมือถือของผมดังขึ้น เป็นไอ้หวังที่โทรเข้ามา
“ไอ้มาร์คมึงอยู่ไหน กูอยากขอบคุณมึง”
“กูอยู่หน้าห้องแบม แต่ไม่รู้แบมแม่งไปไหน กูไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว” ผมไม่รู้ตัวเลยว่าน้ำตาผมไหลออกมาได้ยังไง
“เฮ้ย มึงใจเย็น เห็นแกที่มึงช่วยกูเรื่องไอ้เนียร์ แถมไม่โกรธกู กูจะช่วยมึงกับน้องแบมเต็มที กูรู้จักบ้านไอ้ยูคมึงลองไปหามันดูแบมแม่งคงไปไหนได้ไม่ไกลหรอกว่ะ”
“ขอบคุณมากนะเว้ย” ผมรีบจดที่อยู่ที่หวังบอกมาและขับรถไปที่จุดหมายอย่างเร็ว แต่พอไปถึงถามคนในบ้านผมก็รู้ได้ว่าแบมไม่ได้มาที่นี่และยูคก็ยังไม่ได้กลับบ้านผมเลยนั่งรออยู่ในรถ ใจผมมันร้อนไปหมดแล้ว ผมอยากเจอหน้าแบมมาก อยากจะขอโทษ อยากจะกอดแบม อยากจะทำทุกๆอย่างเพื่อให้แบมมีความสุข เมื่อเห็นน้องยูคมาผมแอบหวังที่จะเห็นแบมลงมาด้วย แต่ความหวังของผมก็ไม่เป็นจริง ไม่มีแบมที่นี่ ผมรีบเดินไปหาเพื่อนสนิทของแบมทันที
“แบมไปไหน นายเอาเมียฉันไปซ่อนไว้ไหน”
“เมียพี่ ใครว่ะเมียพี่ ผมไม่รู้จักว่ะ”
“อย่ามากวน แบมไปไหนฉันไปหาที่คอนโด คนที่คอนโดบอกแบมเก็บของไปไหนก็ไม่รู้”
“เพื่อนผมจะไปไหนก็ไม่เกี่ยวกับพี่เปล่าวะ พี่กับเพื่อนผมเป็นอะไรกันไม่ทราบ”
“ฉันรู้ว่าฉันผิด แต่ให้โอกาสฉันเจอแบมอีกสักครั้ง ฉันขอร้อง” ผมรู้ว่าคนตรงหน้าคงไม่อยากให้อภัยผม แต่ผมอยากจะเจอแบมมากจริงๆ อยากจะเจอจริงๆ
“ให้โอกาสพี่กลับมาทำร้ายเพื่อนผมอ่ะเหรอ ผมให้ไม่ได้หรอกว่ะ” คำพูดของเด็กตรงหน้าทำให้ผมเจ็บจนพูดไม่ออก แต่มันคือความจริง ความจริงที่ผมทำร้ายหัวใจแบมจนไม่เหลือชิ้นดี
“ฉันสัญญาฉันจะไม่ทำให้เพื่อนนายเสียใจอีก ขอแค่ฉันได้คุยกับแบมอีกสสักครั้งก็พอ”
“ถึงพี่ขอร้องจนตายตรงนี้ผมก็ไม่ช่วย วันที่เพื่อนผมเจ็บที่สุดยังไม่มีใครช่วยเพื่อนผมเลย แล้วทำไมผมต้องช่วยพี่ เจ็บให้มากๆ นะครับ ผมอยากให้พี่เจ็บได้สักครึ่งที่เพื่อนผมเจ็บก็พอ”
ผมอยากจะบอกไอ้เด็กตรงหน้าว่าตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันเจ็บแค่ไหน ผมรู้แล้วว่ามันทรมานมากจริงๆ ผมควรจะทำยังไง แบมจะให้พี่ทำยังไงแบมถึงจะออกมาเจอพี่ ออกมาคุยกับพี่ บอกพี่ที
ผมไม่รู้จะไปหาแบมจากที่ไหน ผมเลยอยู่ตรงหน้าบ้านเพื่อนสนิทแบมทั้งคืน เด็กนี่มันต้องรู้ว่าแบมไปไหน ผมจะอยู่นี่จนกว่ามันจะบอกว่าแบมไปไหน
ตอนที่เด็กนั่นออกจากบ้านแล้วยังเจอผมอยู่หน้าบ้านมัน มันดูตกใจนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่ละความพยายามที่จะถามอีกครั้งว่าแบมไปอยู่ไหน
“บอกพี่ที่ว่าแบมไปไหน แล้วพี่จะไม่มากวนน้องอีกเลย”
“ถึงพี่จะอยู่ตรงนี้อีก สัก 10 วัน 20 วันพี่ก็จะไม่มีวันได้เจอเพื่อนผม แล้วถ้าพี่คิดว่าผมจะบอกพี่ พี่ก็คิดใหม่ซะเพระผมไม่มีทางที่จะบอกเด็ดขาด”
“น้องเคยรักใครไหม”
“เคย”
“รักมากจนอยากเห็นหน้าเขาทุกวัน รักมากจนอยากจะกอดเขาทุกวัน รักมากจนทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เขามีความสุข น้องเคยรักใครแบบนั้นไหม”
“ผมไม่เคย แต่ผมเคยเห็นสิ่งนั้นจากเพื่อนของผม เพื่อนโง่ๆ ของผม ที่มันรักพี่จน ยอมเจ็บทุกอย่างเพื่อพี่ไง”
“พี่ก็รักเพื่อนนายเหมือนกัน”
“ถ้ารักทำไมถึงทำมันเสียใจ ถ้ารักทำไมไม่ดูแลมัน ถ้ารักทำไมถึงทำร้ายมันแบบนี้ พี่รู้ไหมตั้งแต่ที่ผมรู้จักกับมันมา 5-6 ปี มันไม่เคยร้องไห้แบบนั้น มันไม่เคยเจ็บแบบนั้น แต่เมื่อวานผมเห็นสิ่งเหล่านั้นจากเพื่อนผม และ มันเกิดขึ้นเพราะพี่ เพราะคนเลวๆแบบพี่ไง เพราะฉะนั้นอย่ามาพูดว่ารักเพื่อนผมทั้งที่พี่ไม่เคยทำอะไรสักอย่างเพื่อความรักโง่ๆ ของเพื่อนผมเลย”
“พี่จะไม่แก้ตัวอะไร พี่ทำผิดจนไม่น่าให้อภัยจริงๆ แต่พี่รักเพื่อนนายจริงๆ พี่เลิกกับจินยองแล้ว ขอโอกาสอีกแค่ครั้งเดียวแล้วพี่จะทำให้นายเห็นว่าพี่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้คุ้มค่ากับความรักของเพื่อนนาย”
“มันไม่ช้าไปหน่อยเหรอพี่”
“................”
“คนเราเป็นสัตว์ที่โคตรตลก วันที่เรามีสิ่งนั้นอยู่เราไม่เคยเห็นคุณค่ามันหรอก แต่พอวันหนึ่งที่มันหายไป พอวันหนึ่งมันจะไม่อยู่ก็ค่อยมารู้ว่าสิ่งนั้นสำคัญแค่ไหน ถ้ามันสำคัญจริงๆ เราก็ควรจะดูแลมันสิ ดูแลไม่ให้มันหาย ดูแลมันให้ดี ไม่ใช่มารู้ค่าเมื่อสาย”
“..................”
“ผมอาจจะไม่เคยรักใครจริงจัง แต่ผมก็รู้ว่าผมจะไม่ล้อเล่นกับความรู้สึกของใคร เหมือนพี่”
“......................”
“พี่อยากจะอยู่ตรงหน้าบ้าน คอยเฝ้าบ้านผมก็ตามใจนะ แต่ผมบอกได้เลยว่าพี่จะไม่เจอไอ้แบมที่บ้านผมแน่”
“ฉันต้องทำยังไง นายถึงจะยอมบอกว่าแบมไปไหน ฉันยอมทำอะไรก็ได้ ยอมทุกอย่างขอแค่นายยอมบอก”
“ พี่กล้าคุกเข่าลงต่อหน้าผมไหมละ คุกเข่าแล้วก็ก้มหัวให้แล้วก็อ้อนวอนผม ถ้าพี่กล้าผมจะบอกให้ว่าแบมมันไปไหน”
ผมคุกเข่าลงทันที นั้นเรียกความตกใจแก่เพื่อนสนิทแบมมาก เขาคงคิดว่าผมไม่กล้า เพราะเขารู้เหมือนที่ผมรู้ว่าผมรักศักดิ์ศรีตัวเองแค่ไหน แต่ศักดิ์ศรีหรืออีโก้บ้าๆ นั้นไม่จำเป็นเลยถ้าเทียบกับการได้เจอแบม มันเทียบกันไม่ได้เลย ผมยอมแล้ว ยอมทุกอย่างเพียงเพื่อจะได้เจอแบม ผมยอม
ผมยอมก้มหน้าให้คนที่อายุน้อยกว่าผมด้วยความไม่ลังเล พร้อมเอ่ยขอร้องอย่างที่ผมต้องการอยากจะรู้มากที่สุด ถ้าทำแบบนี้แล้วคนตรงหน้ายอมบอก ผมยอมทำ
“ขอร้องละยูคยอม ช่วยบอกทีว่าแบมมันไปไหน”
“ฮา ฮา ฮา คนแบบพี่ คนที่รักศักดิ์ศรีตัวเองเหลือเกิน คนอย่างมาร์ค ต้วนยอมก้มหัวให้ผม เพียงแค่เพราะอยากรู้ว่าเพื่อนผมอยู่ไหน ได้พี่กล้าทำผมกล้าบอก”
ผมรู้สึกถึงความยินดีมากมายที่จะได้เจอคนตัวเล็กของผม
“แบมมันกลับไทยไปแล้ว มันกลับเพราะมันเกลียดพี่ มันกลับเพราะมันไม่อยากเห็นหน้าพี่แม้แต่แค่วินาทีเดียว คำตอบชัดพอไหม”
“แบมกลับไทย งั้นเหรอ” แล้วผมจะได้เจอแบมอีกไหม ผมจะพบแบมได้อีกรึเปล่า
“มาร์ค ต้วนผมอยากบอกให้พี่รู้ไว้ว่าพี่ยิ่งอยากเจอแบมมันเท่าไหร่ แบมมันก็ไม่อยากเจอพี่มากเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าเอาหน้ามาให้เพื่อนผมเห็นอีกเลย อ้อไสหัวออกไปจากบ้านผมด้วยเดี๋ยวความเลวมันจะติดหน้าบ้านผม”
-J-U-S-T-A-F-F-A-I-R-
ขอโทษที่หายไปนานเลยนะคะ
พอดีหนีไปเป็นชาวเกาะอยู่ทีเชจูมา
แถมก่อนหนีก็เตรียมตัวนู้นนี่นั่นเลยแบบหายไปเลย
แต่มาอัพแล้วนะคะ
ขอบคุณหลายคนที่ท้วงเรื่อง กรู กับ มรึง มา
ต้องขออภัยจริงๆไม่ได้จะให้วิบัติหรืออะไร
แต่เมื่อก่อนจำได้ว่าถ้าลงคำว่า กู กับ มีง มันจะขึ้นเป็นรูปตัวการ์ตูนปากกากบาท
เลยต้องภาษาวิบัติแบบนั้น
แต่อ้าวพอมีคนท้วงมาพอลองเปลี่ยนมันไม่เป็นแบบนั้นแล้วเลยแก้ไขให้ถูกต้องแล้วนะคะ
พอดีไม่ได้ลงฟิคมานานมากกกกกกแล้วเลยไม่รู้ว่าลงได้
ขอบคุณที่เม้นใมาบอกกันมานะจ้ะ
ตอนนี้คอมเม้นทะลุ 500 แล้ววว คนคลิกอ่านเกิน 4,000 คนแต่งเป็นปลื้มมมม
ขอบคุณจริงๆๆๆ ค่ะ
มีเรื่องแอบอยากมาฝากละ >/////<
มีแต่งเรื่องใหม่เป็นฟิคมาร์คแบมเพิ่งลงสดๆร้อนๆ
[ GOT7 ] MarkBam One-Sided love. #วซดล
<< http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1166084 >>
ยังไงฝากไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วย ชอบไม่ชอบยังไงลองไปอ่านกันดููเนอะ
ความคิดเห็น