[CHANYEOLXYOU]N2MTU MY LOVE - นิยาย [CHANYEOLXYOU]N2MTU MY LOVE : Dek-D.com - Writer
×

    [CHANYEOLXYOU]N2MTU MY LOVE

    เรื่องนี้ไรท์แต่งเรื่องแรกเลยอ่ะค่ะ ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยน๊าา

    ผู้เข้าชมรวม

    318

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    318

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ก.ย. 56 / 00:00 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    บทนำ 

     

    "เฮ้อออ น่าเบื่อชะมัดเลยอ่ะ :( " ฉันพูดใส่เพื่อนสนิทคนเดียวของฉัน 'อึนจี' ในขณะที่พวกเรากำลังเรียนวิชา คณิตศาสตร์ กันอยู่ แล้วอึนจีก็แค่หันมาพยักหน้าหงึกหงักใส่ฉันเหมือนจะเข้าใจแล้วหันกลับไปเรียนต่อ ฉันว่านะ คงไม่ใช่ฉันคนเดียวหรอกมั้งที่เบื่อวิชานี้น่ะ ใช่มั้ย?? ฉันพักสายตาออกจากบนกระดานที่มีทั้งตัวเลขและภาษาอังกฤษเขียนไว้เต็มไปหมดแล้วหันไปมองกับนอกหน้าต่างที่กำลังมีคนเล่นบาสอยู่ .. นั่งติดหน้าต่างนี่มันก็ดีเหมือนกันเนอะ ได้แอบมองคนอื่นเวลาที่เขาไม่รู้ตัวด้วย อิอิ -3- จากนั้นสายตาของฉันก็เผลอไปสบตาเข้าอย่างจังกับผู้ชายคนนึง ที่มีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเนียนเหมือนน้ำนมต้ม(?) หล่อจัง -//////0/////- แฮร่ ~ 

     

    "ฮายอง!! เธอกำลังเหม่ออยู่รึเปล่า??!ได้ฟังที่ครูสอนมั้ยเนี่ย?"

    เสียงของใครบางคนที่คุ้นหูฉันมากดังขึ้นที่หน้าห้องเรียน เสียงคล้ายคุณครูเลยแฮะ เดี๋ยวนะ..ครู !! 0x0 ฉันรีบหันหน้ากลับไปที่หน้าห้องแล้วสบตากับครูอย่างจัง

     

    "ฟ…ฟังค่ะ " ฉันตอบให้เหมือนเสียงธรรมดาที่สุด เพราะอะไรรู้ไหม ครูวิชาคณิตศาสตร์นี่นะ … โหดอันดับหนึ่งของโรงเรียนนี้ในสายตาฉันเลยล่ะ ..

     

    "ถ้าฟังตอบครูมาหน่อยว่า !@#$%^&*()_+"

     

    ครูเค้ากำลังถามคำถามอะไรฉันล่ะเนี่ย=[]= ทำไงดีอ่ะ คือฉันว่าคำถามระดับนี้คนที่มีไอคิวเป็นพันล้านก็คงตอบไม่ได้แน่ๆเลยอ่ะ 

     

    "เอ่อ..คือ…"

    "ไหนเธอบอกว่าฟังไง?ถ้าฟังจริงก็ต้องตอบครูได้นะ! "

     

    'หนึ่งพันยี่สิบแปด' กระดาษโน๊ตสีขาวแผ่นเล็กๆถูกยื่นมาจากโต๊ะข้างๆของฉัน แน่นอนว่ามันคือโต๊ะของอึนจีนั่นเอง ขอบคุณนะเพื่อนรัก -..-

     

    " หนึ่งพันยี่สิบแปดค่ะ.."

    "ดีมากนั่งลง "

    "ขอบคุณค่ะ"

     

    -4.00น. 

     

    "โอยถ้าฉันไม่ได้แกนะ ฉันว่าวันนี้ฉันคงตายแน่ๆอ่ะ " ฉันบ่นอุบอิบเรื่องเมื่อตอนเช้าที่เรียนคณิตศาสตร์ 

    "ก็แกเอาแต่หันไปมองอะไรก็ไม่รู้  = = ถ้าฉันไม่ช่วยแกนะ วันนี้แกโดนครูจับเข้าโรงฆ่าหมูแน่ๆ ฉันกลับล่ะ บาย~ "

     

    อึนจีพูดจบประโยคก็ผดบกมือบ๊ายบายใส่ฉันแล้วเดินออกจากโรงเรียนไปเพื่อกลับบ้าน  ฉันว่าฉันลืมแนะนำตัวไปนิดนึงนะ ~ สวัสดีค่ะทุกคนฉันมีนามว่า ฮายอง เรียนอยู่ชั้นม.4 ในตอนนี้ ฉันอาศัยอยู่กับพี่ชายสองคน พี่ชายของฉันชื่อว่า 'ยงกุก' ส่วนพ่อแม่ของฉันไปทำงานที่ต่างประเทศ พวกท่านมักจะส่งเงินมาให้ฉันและพี่ชายใช้ทุกๆสิ้นเดือนล่ะ โอ๊ะ! นั่นไงพี่ชายของฉัน

     

    "พี่คะ กลับบ้านกันเถอะค่ะ ^^ "

    "อ้าวฮายอง มาพอดีเลย พี่จะแนะนำเพื่อนพี่คนนี้ให้รู้จักนะ"

    "หืม?ใครอ่ะคะ"

    "เพื่อนพี่คนนี้เค้าชื่อว่าชานยอล ชานยอลนี่น้องสาวแท้ๆของฉัน ฮายอง "

    "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ "

    "ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ น้องนายน่ารักว่ะยงกุก -..-" 

    "เฮ้ยๆๆ  คนนี้น้องสาวฉัน ฉันขอ งั้นเดี๋ยวกลับบ้านก่อนนะ มีไรก็โทรมาละกันนะ ป่ะ ฮายอง กลับบ้าน :)"

     

    To be continue

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น