มือปืนเกิดใหม่ในร่าทาสผู้ตํ่าต้อย - นิยาย มือปืนเกิดใหม่ในร่าทาสผู้ตํ่าต้อย : Dek-D.com - Writer
×

    มือปืนเกิดใหม่ในร่าทาสผู้ตํ่าต้อย

    ผู้เข้าชมรวม

    960

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    74

    ผู้เข้าชมรวม


    960

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    30
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  43 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  14 ต.ค. 67 / 04:50 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เป็นนิยายจีนโบราณกึ่งปัจจุบัน ไรต์ก็เลยบรรยายเป็นคำปัจจุบัน เพื่อให้เข้าใจง่ายต่อไรต์และคนอ่านค่ะ

    อ่านฟรี 24 ชั่วโมงค่ะ

    นิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง แต่งเพื่อความบันเทิงไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ถูกสมมุติขึ้น

    ตัวอย่างเรื่อง

    "เข่อซิง!! เจ้าหยุดทำหน้างง แล้วลุกขึ้นมาทำงานได้แล้ว" พ่อบ้านหยุนตะคอกเข่อซิงเสียงดังด้วยความไม่พอใจ เพราะว่าเข่อซิงเอาแต่นอนนิ่งกลอกตาไปมา พร้อมกับทำหน้างงอะไรสักอย่างอยู่ ไม่ยอมลุกขึ้นมาทำตามคำสั่งของเขาสักที

    "เข่อซิง? ใครเข่อซิงวะ กูชื่อชัดนะ" ชัดพึมพำออกมาเบาๆ อย่างไม่มั่นใจ เขาสบตากับคนตรงหน้าไม่หลบสายตาไปไหน เพราะเขาอยากดูให้แน่ใจ ว่าคนตรงหน้าเรียกใคร ก่อนที่เขาจะมองไปรอบๆ ว่ามีคนอื่นอยู่อีกไหม ยิ่งมองไปรอบๆ ยิ่งทำให้เขางงเข้าไปใหญ่ เพราะว่าเขาไม่คุ้นกับที่นี่เลย เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง และที่นี่คือที่ไหน แล้วการแต่งตัวอีกล่ะ เหมือนในหนังจีนสมัยเก่า ที่เขาเคยดูตอนเด็กๆ เลย

    "เจ้ากล้ามองหน้าของข้าเช่นนี้ เจ้าจะแข็งข้อกับข้าใช่หรือไม่ เข่อซิง!!" พ่อบ้านหยุนตะคอกถามเข่อซิง ที่สบตากับเขาไม่ยอมหลบอย่างที่ผ่านมา ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ที่ทาสผู้โง่เขลาและขี้ขลาดอย่างเข่อซิง จะกล้าสบตากับเขาได้นานขนาดนี้

    "เข่อซิง?" ชัดถามออกมาเสียงเบา เพื่อให้แน่ใจอีกครั้ง นี่เขาพูดภาษาจีนได้เหรอ ไม่แค่นั้น เขายังเข้าใจภาษาจีนอีกด้วย

    "ท่างป้อ ท่างป้อ หน๊าว ท่างป้ออุ้ง ข้า...ข้าหน๊าว" ลู่จิวคลานเข่าเข้าไปหาพ่อด้วยความดีใจ ที่พ่อของเขาตื่นแล้ว

    "อะไรอีกเนี่ย" ชัดมองด้วยความงง ตลอดชีวิตเขาไม่เคยอุ้มเด็กมาก่อน ในชีวิตของเขาถือแต่ปืน ใช่...ถือปืน!! เขาจำได้ว่า เขาถูกนายสั่งให้ไปฆ่ารัฐมนตรีคนหนึ่ง แต่เขาโดนบอดี้การ์ดของฝั่งนั้นเป่าหัวมา เอ๊ะ!! นี่เขาตายแล้วเหรอ หรือว่าเขาแค่ฝันไป

    "แงะๆ แงๆ ท่างป้ออุ้ง อุ้งข้า" ลู่จิวร้องไห้ออกมาอีกรอบ เมื่อพ่อไม่อุ้มเขา แถมทำหน้าเหมือนกับไม่รู้จักเขาอีก

    "ป้อ? ป้ออะไรอีก อย่าบอกนะว่าเป็นลูกของกู อยู่ๆ ก็มีลูก นี่กูฝันอยู่ใช่ไหมวะ" ชัดมองไปตามเนื้อตัวของตัวเอง ยิ่งตอกยํ้าว่านี่ไม่ใช่ตัวเขา เขาไม่เคยใส่เสื้อผ้าแบบนี้ ครึ่งค่อนชีวิต เขาใส่ยีนส์สีดำทั้งชุด พร้อมกับขับมอไซค์ ไปฆ่าคนตามคำสั่งของผู้เป็นนาย ตื่นเถอะ...หรือถ้าตายไปแล้ว ก็ขอให้พ้นไปจากตรงนี้สะที ที่นี่มันทั้งสกปรก เหม็นอับ แล้วก็หนาวจนเข้ากระดูก แล้วนี่ใครก็ไม่รู้ มายืนมองหน้าแล้วออกคำสั่งกับเขา แล้วไหนจะเด็กคนนี้อีก ในชีวิตจริงเขาไม่เคยมีลูกมีเมีย เขาเป็นมือปืนที่คอยเก็บคนตามที่นายสั่งเท่านั้น

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น