หนึ่งปรารถนา

 

 


 

ทุติภพ :

“สิ่งที่พี่ทำในวันนี้อาจทำให้รดาโกรธ และเกลียดพี่ไปตลอดชีวิต...

 พี่จะไม่เรียกร้องให้รดามารักพี่ แค่ขอให้พี่ได้ดูแลรดา และตาหนู

ให้พี่ได้เป็นพ่อของตาหนู ให้พี่ได้เป็นเพื่อนของรดา ได้ไหมจ๊ะ”




รดา :

ในชั่วชีวิตของคนๆ หนึ่งจะสามารถมีรักแท้ได้กี่ครั้งกันนะ
รดาเองก็ยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้แม้กระทั่งตอนนี้
เธอรู้แต่ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมานั้น มันช่างอบอุ่น อ่อนหวาน
 และมีความสุขเหลือเกินเมื่อได้สัมผัสมันด้วยหัวใจ

ความรู้สึกอย่างนี้   เธอจะเรียกมันว่าความรักได้รึเปล่า...
ก็คงมีแต่หัวใจของเธอเท่านั้นที่ตอบได้



 

*หมายเหตุ งานเขียนชิ้นนี้ ได้รับการคุ้มครองสิทธิตามพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิทางปัญญา
 โดยลิขสิทธิเป็นของผู้เขียน ที่ให้เกียรตินำเผยแพร่ผ่าน http://hongsamut.com/ และ http://dek-d.com
ในนามปากกา "นาคาลัย" กรุณาให้เกียรติผู้เขียน ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อในสื่อ
ที่เอื้อประโยชน์ทางธุรกิจก่อนได้รับอนุญาต ขอขอบคุณที่ร่วมกันช่วยสร้างให้สังคมไทยเป็นสังคมแห่งปัญญา

 

 

 

CRY .q