เฮียชัช : รักบรรลัย
สองมือที่เคยแต่ตลบกระโปรงสาวๆ ของผมนี่แหละจะชงนมเลี้ยงน้องเอง
ผู้เข้าชมรวม
6,908
ผู้เข้าชมเดือนนี้
23
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
น้องพีท : ปะป๋า?? (เสียงเล็กๆ เอ่ยถาม พลางเอียงคอมองหน้าคนตัวโตกว่า)
เฮียชัช : ไม่! ฉันคือเฮียของนาย ไม่ใช่ปะป๋า และต่อไปนี้ฉันจะเป็นคนดูแลนาย (ยิ้มอบอุ่นใจดี ตบท้ายประโยค)
น้องพีท : ปะป๋า... (คอเล็กๆ เอียงยิ่งกว่าเดิม ท่าทางข้องใจสุดๆ)
เฮียชัช : เฮีย! (เขาย้ำเสียงหนักๆ ให้เสียงมันกระแทกเข้าไปข้างในศีรษะเล็กๆ จะได้จดได้จำได้ขึ้นใจ)
น้องพีท : ปะป๋า
เฮียชัช : เฮีย เฮีย เฮีย เฮียโว้ย! (เจอเด็กเข้าใจอะไรยาก ก็ชักมีน้ำโห)
น้องพีท : ปะป๋า ป๋า! (เด็กดื้อเสียงดังตอบกลับเช่นกัน)
เฮียชัช : ดูปากนะ เฮีย ฮอ เอีย เฮีย ไหนพูดสิ เฮีย!
น้องพีท : เหี้ย! (เด็กน้อยยิ้มกว้างด้วยความมั่นอกมั่นใจและภูมิใจกับการออกเสียงคำของตนนักหนา)
เฮียชัช (กัดฟันกรอดๆ) : เออ! ถ้ามันเรียกยากนัก งั้นเรียกชื่อแทนแล้วกัน ชัช! เรียกฉันว่า ชัช! เรียก!
น้องพีท : สัด! (เรียกเสียงดังฟังชัดดังไปแปดบ้านเก้าบ้าน)
เฮียชัช : ไอ้เด็ก...
ผลงานอื่นๆ ของ ภัทรเม-ภัทรเมยา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ภัทรเม-ภัทรเมยา
ความคิดเห็น