ทั้งหัวใจให้นายคนเดียว ><.
เรื่องแรกครับท่าน!!! ติชมได้ตามสบายนะครับ
ผู้เข้าชมรวม
41
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
วันนี้เป็นวันที่สอบและปิดภาคเรียน ซึ่งผมก็ทำได้เป็นที่แน่นอนอยู่แล้ว 555 ไม่ได้นอนอยู่บ้านเฉยๆนะ อย่างน้อยช่วงที่ทำใจก็มีหนังสืออยู่เป็นเพื่อน
และวันนี้พวกพี่คณะก็นัดพวกผมไปเพื่อนที่จะคุยเพื่อนการออกค่าย พูดง่ายๆเที่ยวนั่นเอง
“น้องหลายๆคนคงตั้งตารอวันนี้มานาน เพราะว่าจะได้ไปออกค่ายร่วมกับพวกพี่นะครับ” พวกพี่ๆพูด และผมจำได้ดีว่าพี่กลุ่มนี้คือเพื่อนของพี่คุณ
“นายจะไปไหม” คนที่ถามผมคือ นิว เพื่อนสนิทของผมเองครับ
“คงไม่ไปหรอก” ผมไม่อยากไปเจอกับเพื่อนพวกพี่คุณอีกถ้าไม่จำเป็น
“เห้ย ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ น๊า เพื่อน น๊าาาาา” มาอีกแล้วลูกอ้อนของนิว
“เออ ก็ได้ไปก็ไป” ผมตอบ
“เย้ น่าร๊ากที่สุดเลย” ดูมันน่าเตะโชว์จริงๆ
----------------------------------------------------------------------------------
“น้องๆครับที่นั่งและที่พักจะจัดเป็นคู่นะครับ ดูแลคู่ของตัวเองให้ดี” พวกพี่คุณสั่ง ผมก็ทำตามโดยไปนั่นที่ที่โดนจัดเอาไว้ซึ่งคนที่มานั่งข้างผมก็คือ คือ คือ นิว(คิดหละสิว่าจะเป็นพี่คุณผิดค๊าบบบบ)
“ทำไรดีวะ กว่าจะถึง” ผมถามนิว
“ง่ายจะตาย หลับ ครอก~~~~~~~~~~” ไวมาก!!! เออหลับก็หลับ
“ตื่นครับ ขี้เซาเกินไปแล้ว”
“ขออีก 5 นาที” ผมตอบตามความเคยชิน เห้ย เดี๋ยวไม่ได้อยู่บ้าน ผมเลยสะดุ้งตื่น
“ขี้เซาจังเลยนะ” พี่คุณแซวผม แต่พอคิดถึงเรื่องวันนั้นผมก็ลุงขึ้นแบบกระทันทันทำให้หัวผมโขกกับหัวพี่คุณจัง
“โอ้ย” ผมกับพี่คุณ ร้องออกมาพร้อมกัน ผมไม่รู้จะเอาไง เลยรีบวิ่งลงรถ พอลงมาเห็นเลยครับเป้าหมาย ไอ้นิว ทิ้งกันไว้บนรถอย่าหวังจะรอด = =* ผมเดินไปพร้อมกับตีหลังเพื่อนผมหนึ่งทีอย่างแรง
“โอ้ย สาส ทำไรเนี่ย” ยังมาถามอีก
“ทำไมไม่ปลุกวะ”
“ก็เห็นหลับเลยไม่อยาก ก๊วนนนนน” มาถึงก็กวนเบื้องต่ำเลย
“เสียงสูงมีพิรุธ วางแผนอะไรหรือเปล่า” ผมถาม
“ไม่มี๊เล๊ย” ยิ่งมีพิรุธ
“น้องตรงนั้นจะเข้าที่พักไหมครับ ถ้าจะเข้าก็ตามมา” คนที่พาพวกผมสองคนไปคือพี่คุณ
“เราสองคนพักห้องนี้นะ” พี่คุณบอก
“ครับ/อืม” ผมกับนิวตอบ
“เห้ยไอ้นายพูดกับพี่เค้าดีๆดิวะ” นิวบอกผม
“เราของใคร” ผมตอบด้วยอารมณ์ที่หัวเสีย
“ไม่เป็นไรครับน้องนิว เก็บของเสร็จอีก 1 ชั่วโมงกินข้าวเย็นมารวมกันที่ชายหาดนะ” พี่คุณบอกแล้วเดินจากไป
หลังจากนั้น ที่ริมชายหาด
มีการร้องเล่น เต้น และอื่นๆมากมาย เป็นกิจกรรมที่สนุกมากและถ้าไม่มีคนคนนั้นคงจะสนุกกว่านี้
“เอาหละครับ วันนี้พวกพี่มีกิจกรรมให้เล่นของเชิญน้องนาย กับไอคุณ มาร่วมกิจกรรมครับ” ผมได้ยินเสียงเรียน และไอ้นิวก็ยังดันผมไปส่งให้พวกพี่เค้าอีก พวกพี่เค้าจะแกล้งอะไรอีกเนี่ย
“พวกพี่มีเกมให้น้องเล่น โดยการทายปัญหา คนหายคือพี่คุณ คนตอบคือน้องนายค้าบ หู้วๆๆๆ” เสียงเชียร์ดังสั่น
“ถามเลยครับ ไอคุณ” เพื่อนพี่คุณบอก
“ถ้าเกิดมีคนทำร้ายนอกนายอย่างไม่น่าให้อภัย และวันหนึ่งเขาคิดได้และจะขอโทษน้องนายจะยงโทษให้เขาไหมครับ” พี่คุณถาม พร้อมกับมีเสียง โหว หูว หา จากพวกที่นั่งดู
“ให้ครับ แต่….. ถ้าจะให้เป็นเหมือนก่อนหน้านั้นคงไม่ครับ” ผมตอบพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มคลอด เมื่อนึกย้อนกลับไปวันนั้น
“ครับ” บรรยากาศเริ่มกร่อยเพราะคำตอบของผมและผมไม่รู้จะทำยังไงเลยวิ่งลงจากเวที
“เห้ย ไอคุณตามไปสิวะ” เพื่อนพี่คุณบอกแต่ตอนนี้ผมไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
“น้องนาย รอพี่ก่อนอย่าเพิ่งไป” พี่คุณวิ่งตามผมมา ฟุบ! เสียงเหมือนล้ม
“พี่คุณ” สิ่งที่ผมเห็นคือร่างของพี่คุณที่ล้มลง ผมลืมไปเลยว่าพี่คุณเป็นโรคหอบ
“ทำใจดีๆไว้ครับพี่คุณ” ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยมีแต่นั่งเข่าร่างพี่คุณที่หมดสติ ลมหายใจที่โรยริน คนอื่นๆก็เรียงรถพยาบาล
“รถพยาบาลมาแล้วพี่คุณไปโรงบาลกันนะ” ผมบอกพี่คุณถึงพี่เขาจะไม่ได้ยินแต่ผมก็จะบอก
ณ โรงพยาบาล
“เพื่อนผม/พี่คุณ เป็นยังไงครับหมอ” ผมกับเพื่อนพี่คุณถามหมอ
“คุณเป็นญาติค้นไข้หรือเปล่าครับ”คุณหมอถาม
“ดิฉัน เป็นแม่ของเขาค่ะ” และบุคคลที่เดินมาก็คือผู้หญิงที่ดูมีฐานะ
“สวัสดีครับ” แม่ของพี่คุณรับไหว้
“เชิญคุณแม่ทางนี้ครับ” คุณแม่กับหมอหายเข้าไปในห้อง ทำให้พวกผมนั่งรอ ซักพักแม่พี่คุณก็เดินออกมา
“ครับ” ผมเดินตามเข้าไป
“ไง น้องนาย”
“พี่คุณ อย่าพึ่งพูดเลยครับ”
“แต่พี่ต้องพูด พี่อยากให้น้องนายยกโทษให้พี่จะได้ไหม” เสียงพี่คุณ แสดงถึงความเหนื่อยของพี่คุณ แต่พี่คุณยังจะพูดต่อ
“ครับ ผมยกโทษพี่ทุกอย่างเลย แต่พี่ต้องกลับมานะ” ผมบอกพี่คุณพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลอีกครั้ง
“ครับ อีกอย่างพอพี่กลับมาน้องนายต้องตอบคำถามพี่นะ”
“คำถามอะไรครับ” ผมถามด้วยเสียงที่สั่น
“น้องนายเป็นแฟนกับพี่นะครับ ครั้งนี้เป็นรักที่พี่มั่นใจจริงๆ และไม่มีการโกหกหลอกลวง พี่รักน้องนายด้วยใจบริสุทธิ์เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักใครได้” พี่คุณพูดด้วยเสียงที่ดูเหนื่อยมาก
“ผม” ยังไม่ทันจะพูดพี่คุณก็เอามือมาทาบที่ปากผม
“รอพี่กลับมานะ พี่จะไปรักษาที่อเมริกา แล้วพี่จะมาฟังคำตอบด้วยตัวพี่เอง”
“ครับ ผมจะตอบที่วันนั้น” พี่คุณรวบรวมแรงที่เหลือเอาปากมาประกบกับปากของผม เป็นการจูบที่ดูดดื่ม หอมหวาน และผมจะไม่มีวันลืม
“ทำสัญญากันแล้วนะ” พี่คุณบอก พร้อมกับล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
“ขอให้พี่โชคดีครับ”
“ครับน้องนาย” และพี่คุณก็หลับตาลงและหลับไปในที่สุด
“ดีจังนะ แม่ไม่เคยเห็นลูกชายแม่ทำกับใครแบบนี้มาก่อน รอพี่เขาด้วยนะ” แม่พี่คุณบอก
“ครับ”
-----------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ผมจบปีสี่แล้วและที่สำคัญวันนี้ ผมจะไปหาพี่คุณด้วยแหละ นานๆทีเจอกัน
“สวัสดีครับพี่คุณ สบายดีไหม”
“วันนี้ผมจบแล้วด้วยแหละ 555 จบก่อนคนแถวนี้ซะอีก”
“และวันนี้ผมเอาของชอบพี่มาฝากด้วยนะ ทำเองด้วยแหละ ข้าวไข่เจียว”
“นี่ก็สองปีแล้วเนาะ นานเหมือนกัน ปีหน้าเจอกันใหม่นะครับพี่”
สิ่งที่ตอบกลับมาคือความเงียบ ทำให้ผมเผลอร้องไห้ออกมาหน้าป้ายหินที่เขียนว่า
นายอดิคุณ ราชกิจสาร
หลับใหลอยู่นะที่แห่งนี้
-----------------------------------------------------------------
ขอให้ท่านผู้อ่านให้ความสำคัญกับเวลานะครับ เพราะไม่รู้ว่าวันไหนที่คนที่ยืนข้างๆคุณเขาจะไม่อยู่กับคุณ
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ thaicuteboy2540 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ thaicuteboy2540
ความคิดเห็น