19*25 สูตรคุณหัวใจ

เนื้อเรื่อง

พระเอกเป็นนักดนตรีที่ตั้งวงกับสมาชิกหนุ่ม ๆ
เพื่อนร่วมแก๊งค์ตั้งวงจะร่วมกันเล่นในงานเทศกาลซากุระ ของเมืองกำลังนั่งรถที่บรรทุกเครื่องดนตรีใส่รถบรรทุกเพื่อไปเตรียมวง  และนางเอก เป็นครูมัธยมจอมเฮี้ยวชอบเขาข้างนักเรียนของตนเอง โดยแม่ของนางเอกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้านที่กรุงโซลเลยให้นางเอกเอาเอกสารมาส่ง เนื่องจากแม่นางเอกกำลังเทคโอเวอร์กิจการโรงงานเย็บกางเกงยีนส์และนางเอกกำลังเพลิดเพลินกับวิวข้างทางที่เป็นธรรมราชติเลยทำเอกสารหลุดมือ กระดาษต่าง ๆ ปลิวว่อนไปติดบนหน้ากระจกรถที่ขับตามหลังมาทำให้รถบรรทุกเครื่องดนตรี และนักดนตรีชนกับไหล่ทางทำให้แขนเดะ คอเคล็ด กันต่าง ๆ นา ๆ 
ที่โรงพยาบาลในขณะที่ทุกคนกำลังโกรธผู้หญิงที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุกะว่าจะเรียกค่าเสียหายแพง ๆ  ในฐานที่ทำให้นักดนตรีอย่างพวกเขาบาดเจ็บ คนละ 10 ล้าน วอน 5 คน ก็ 50ล้านวอน(เยอะมาก ๆ) เลยให้พระเอกหัวหน้าวงเรียกร้องค่าเสียหาย แต่พอพระเอกเห็นหน้านางเอกที่หลบอยู่หลังเพื่อนเต็ม ๆ หน้า พระเอกก็ใจอ่อน ไม่คิดค่าเสียหาย และอยากพบนางเอกอีก ในวันร่งขึ้นเขาตามหานางเอกในงานเทศกาลซากุระ และพานางเอกเที่ยวแทนพาชมสถานที่ดอกซากุระที่เป็นความลับของพระเอก
ชมทะเล และพาเที่ยวเกาะที่มีดอกไม้บานเต็มเกาะ และก็พลาดพานางเอกกลับลงเรือเพื่อขึ้นเครื่องบินกลับโซลไม่ทัน เขาเลยพานางเอกไปที่กระท่อมที่เขากับพ่อใช้พักตอนขณะพ่อมาตกปลาที่เกาะนี้  และเขาก็สารภาพกับนางเอกว่านี้เป็นรักแรกพบ และเขาก็แอบจูบนางเอกแบบ ตั้งตัวไม่ติดเป็นจูบอันดูดดื่มและยาวนาน
ตอนเช้านางเอกกลับมาที่โรงแรมที่แม่และเพื่อนรออยู่ เพื่อกลับโซลในวันนี้
แต่ธอนัดพระเอกให้มาพบที่สะพานซากุระ จึงแอบหนีไปคอยพระเอกที่สะพาน แต่
ในคืนที่ผ่านมา พ่อพระเอกซึ่งเป็นเจ้าของโรงงานเย็บกางเกงยีนส์ซึ่งถูกบริษัทจากโซลมาเทคโอเวอร์ กำลังตัดสินใจเดินลุยทะเลฆ่าตัวตายซึ่งเขาได้เขียนจดหมายก่อนตายไว้  2 ฉบับ  แต่ ผู้จัดการจอม 2 หน้าได้แอบค้นเอาไปก่อนที่ใครจะพบเอกสารดังกล่าว และนำมาให้กับผอ.ของบริษัทจากโซล พร้อมกับคำขู่กรรโชกเล็กน้อย
ผอ.นี้แอบหลงรักนางเอกมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมและยอมทำทุกอย่างให้นางเอกรักตนเองเมื่อพ่อตาย เขาจึงไม่ได้ไปพบนางเอก
แต่นางเอกซึ่งตามแม่ไปงานศพของเจ้าของบริษัทฯที่แม่ไปเทคโอเวอร์จึงเห็นพระเอกนั่งเคารพผู้มาร่วมงาน แต่พระเอกไม่เห็นนางเอกเมื่อพ่อตายทำให้โรงงานถูกยึด กลายเป็นคนล้มละลายทุกอย่างจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือ  แม่ที่เคยสุขสบายรูดบัตรเครดิตชอปปิ้งทุกวัน พี่สาวที่เรียนมหาวิทยาลัยอันดับ 1 สาขาแฟชั่น จากมีรถสปอร์ตขับมีสินค้าแบรนเนมใช้ มีสังคมที่ฟุ้งเฟ้อ มีคอนโดหรู น้องชายที่แสนขยัน
และตัวเขาซึ่งไม่เอาถ่านในทุกเรื่องทั้งการเรียนและสนใจครอบครัว ทุกอย่างกลับตาลปัตร แม่ต้องกลายเป็นแม่บ้านทำความสะอาดบ้านเพื่อนของเขา  พี่สาวกลายเป็นสาวนั่งดริ้งชั้นสูงได้ค่าตัวสูงในแต่ละครั้ง  น้องชายกลับเข้าแก๊งค์อันตพาลและโดนตำรวจจับต้องไปอยู่สถานพินิจเยาวชน เนื่องจากความพลาดพลั้งและมีคนยัดเยียดข้อกล่าวหา

พระเอกต้องทำงานตั้งแต่ 3 ทุ่มถึงตี 4 โดยรับจ้างเล่นดนตรีรับจ้างแจกใบปลิว รับจ้างแบกของจับกัง เพื่อหาเงินค่าเล่าเรียนของเขาน้องชาย และน้องชายคนเล็กที่พ่อแอบไปมีอีหนูและแม่เขาเอามาทิ้งไว้หน้าบ้านตอนที่พ่อตายไปแล้วอีกด้วย
พระเอกกับครอบครัวย้ายเข้ามาอยู่ในโซล และบังเอิญได้เข้าเรียนที่โรงเรียนที่นางเอกสอน ทำให้นางเอกบอกให้เขาตัดใจเลิกรักตนได้แล้วเพราะพระเอกเป็นเพียงเด็กมัธยมเกรด 12 เท่านัhน พระเอกบอกให้รอเขา เหลืออีก 9 เดือนก็เรียนจบให้รอ เพราะเขาจะไม่เปลี่ยนแต่ทุกๆ คนในโรงเรียนเริ่มสงสัยความสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์ทำให้นางเอกกดดันและยอมรับเป็นแฟนกับผอ.โรงงาน รุ่นพี่ที่หลงรักเธอ
สังคมรอบข้างกดดังนางเอกให้ต้องยอมรับว่าตนเป็นคนล่อลวงและตามตื้อนักเรียน(พระเอก)เอง มิฉะนั้นนางเอกได้เป็นครูอยู่ แต่พระเอกต้องถูกไล่ออก นางเอกจะเดินทางไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสเพื่อหลบหน้าพระเอกและสังคมอาจารย์รอบข้าง พระเอกทราบข่าวก็เฝ้าคอยนางเอกที่หน้าบ้าน นางเอกเลยโทรศัพท์บอกเลิกกับพระเอก แต่พระเอกขอร้องให้คอยเขา เขาขอเวลา 3 ปี ในวันที่ 6 เดือน 6 ปี 2002 เขาจะรอที่สะพานซากุระ สถานที่ที่เคยสร้างความประทับใจกันครั้งแรกระหว่างเขากับเธอ

3 ปีผ่านไป พ่อนางเอกมีจดหมายให้นางเอกกลับมาแต่งงานกับ พระรองชาย (ผอ.อี่) แต่ที่จริงนางเอกกลับมาวันที่ 31 เดือน 5 ปี 2002 เพื่อจะเตรียมตัวไปพบพระเอก และพระเอกก็สร้างแผงขายกางเกงยีนส์ ยี่ห้อ "บลู" ของตนเพื่อจำหน่ายให้วัยรุ่น แต่ยังไม่ติดตลาดเท่าไหร่เพราะแบบที่หวือหวาเกินเจ้าอื่น ก็จะไปพบนางเอก แต่รถนางเอกเกิดอุบัติเหตุทำให้สองคนที่ไม่ได้เจอะกัน ต่างไปคอยกันคนละเวลา จึงเข้าใจผิดว่าอีกฝ่ายลืมสัญญาของกันและกัน จึงบอกว่าลืมกันและกันแล้ว บังเอิญแม่นางเอก (ประธานบริษัทยีน) ต้องการแนวคิดการผลิตใหม่ ๆ จึงไปเดินเตร่ตามแผงกางเกงยีนส์ และเห็นแบบของพระเอกจึงชอบ และขอให้มาเป็นดีไซน์ในบริษัท เลยทำให้นางเอกได้พบพระเอกโดยบังเอิญที่บริษัท เพราะนางเอกก็ไปทำงานที่บริษัทยีนส์เหมือนกัน (ลูกประธานบริษัทนี่นา) อยู่แผนกการตลาด ติดต่อการประชาสัมพันธ์ และดีไซน์เนอร์รายต่าง ๆ
ประธานบริษัทมาทราบจากผู้จัดการว่า พระเอกเป็นลูกเจ้าของบริษัทยีนส์ที่ฆ่าตัวตาย จึงไม่ยอมให้พระเอกทำงานในบริษัทอีก และให้เลขาเอาค่ากางเกงยีนส์ที่ได้ออกแบบไปให้ที่แผงของพระเอก พระเอกวิ่งเอาเงินมาคืนที่ลานจอดรถ เลยทราบว่ารถของเลขาเคยขับรถชนมาก่อน โดยนางเอกเอารถไปชนในขณะขับรถไปหาเขาในวันที่นัดพบกัน เขาจึงรีบวิ่งไปหานางเอกและนางเอกก็เอามือถือมาชาร์ตแบตเตอรรี่เลยได้รับข้อความเก่า ๆ ที่ได้รับฝากข้อความ ซึ่งเป็นข้อความของพระเอกที่ฝากไว้ล้วนแต่พร่ำพรรณาว่าเขารอคอยแต่วันที่ 6 เดือน 6 ให้ถึงไว ๆ เขาต้องการพบนางเอกมาก  นางเอกก็รีบวิ่งไปหาพระเอก (เจอะกันที่หน้าบ้านนางเอกนั่นแหละ) ผอ.พระรองดันเห็นพอดี เลยหงุดหงิดมาก
พี่สาวพระเอก ตั้งท้องกับผอ.พระรอง และจะไปทำแท้งค์ เลยให้พระรองไปเป็นเพื่อน และพี่สาวโทรนัดให้นางเอกมาเป็นเพื่อนด้วย เพื่อจะไม่ให้สองคนนี้แต่งงานกันด้วยความโกรธและเกลียดที่ทราบว่าพระรองเป็นคนกดดันทำให้พ่อของตนฆ่าตัวตาย และเขียนจดหมายลาตายไว้ นางเอกพอทราบว่าพระรองให้คนที่คบด้วยไปทำแท้งค์ จึงขอเลิกและยกเลิกการแต่งงานอย่างไม่มีกำหนด นางเอกกลับมาคบกับพระเอก แต่เหลือปัญหาพ่อและแม่ยังไม่ยอมรับทั้งคู่  พระรองถูกคำสั่งย้ายไปประจำที่เมืองจีน เขายอมรับและต้องการลูก(ที่ท้องกับพี่สาวพระเอก) เขาแอบมาหาและขอร้องให้รอเขากลับมาเพื่อให้ลูกได้ภูมิใจในพ่อที่จะไปสร้างชื่อเสียงที่เมืองจีน ขอร้องให้พี่สาวพระเอกรอเขา ทั้งสองก็กอดกัน 

พระเอกและนางเอกไปคุกเขาขอร้องพ่อและแม่นางเอก ที่บ้าน และนางเอกก็บอกจะไปคุกเข่ากะแม่พระเอกเพือขอร้องด้วยเช่นกัน ในตอนเช้า พระเอกยังคุกเขาอยู่ พ่อและแม่ของนางเอกเลยยอมรับและตกลงให้คบกันได้ พ่อนางเอกไปบ้านพระเอกเพื่อคุกเขาให้แม่พระเอกยกโทษให้ครอบครัวที่ทำให้พ่อพระเอกถูกกดดัน และขออภัย แม่พระเอกก็เลยให้อภัย ทั้งสองเลยดแต่งงานกัน เจ้าสาวอายุ 29 เจ้าบ่าวอายุ 23 ปี ทำให้เพื่อนๆ ในรุ่นพระเอกอิจฉาว่า เขาเป็นคนที่แต่งงานเร็วกว่าเพื่อน ๆ ทุกคน

ดาว 6/10
ฉาก จูบ  /ซึ้ง  ในช่วงต้น ๆ ที่พระเอกจีบนางเอกซึ่งมาก ตอนหลังพระเอกทำงานเยอะไปหน่อย พอโอ บ้าง