หมอกูรักมึงนะ My Doctor is mine (จบแล้ว)

เมื่อความรักครั้งก่อนไม่สมหวัง ก็ต้องตามหารักครั้งใหม่"

ไม่มีใครในมหาลัยแห่งนี้ที่ไม่รู้จักเดือนมหาลัยประจำปี 2560 ที่ชื่อ "ไบร์ ธนากร อุดมกิจ คณะแพทย์ศาสตร์ ปี 4 ในปัจจุบัน" หัวหน้าแก๊งหมอเถื่อน เมื่อไม่สมหวังกับรักครั้งก่อน หมอไบร์ผู้เย็นชากับทุกสิ่ง แม้กระทั้งผู้หญิงสวยๆที่ต่างก็เข้ามาขายขนมจีบให้ แต่เมื่อได้พบกับใครคนหนึ่ง ที่ทำให้หมอไบร์ผู้เย็นชากลับมองได้ โดยไม่สามารถละสายตาคู่นี้ได้

ณ.ห้อมซ้อมละครเวทีตึกนิเทศ

"ไอ้หมอเถื่อน มันมาทำอะไรที่นี้วะไอ้มอน"

"ก็นี่และที่กูจะบอกมึงไงไอ้บีม"

"ถ้ากูรู้ก่อนนะว่าจะมาเจอมันที่นี้ กูไม่รับปากพี่มินโฮว่าจะมาช่วยหรอก"

ผมกับไอ้มอนก็ช่วยพี่ๆจัดฉากหน้าเวทีกันต่อ อยู่ดีๆก็มีเสียงเรียกของใครคนหนึ่ง แต่ผมไม่ได้สนใจ เพราะเขาไม่ได้เรียกชื่อผม

"นี่ นายนะ เรียกไม่ได้ยินเหรอ สงสัยต้องเรียกว่า น้องบีมคนสวยครับบ "

พอผมได้ยินคำว่า น้องบีมคนสวย ผมเนียรีบหันเลย ไม่ต้องสงสัยว่าใครเรียก มีอยู่คนเดียวที่เรียกผมแบบนี้ ไอ้หมอเถื่อน ไอ้ไบร์ปาก....????

"ไปช่วยขนของที่รถหน่อย"

"ห่ะ! คนอื่นก็มีทำไมไม่ใช้"

"คนอื่นเขาไม่ว่างเห็นไหม"

"แล้วเห็นว่าผมว่างเหรอ"

ลานจอดรถหลังตึกคณะนิเทศ ผมเดินไปหลังรถตามที่ไอ้หมอไบร์บอก

"ถอยสิ"

ผมตกใจมากเพราะไม่รู้ว่าไอ้หมอเถื่อนมันมาอยู่ข้างหลังผมตั้งแต่ตอนไหน มันเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าผม ตอนนี้หน้าของผมกับมันอยู่ห่างไม่ถึง 10 เซน ผมรู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมของน้ำหอมที่ติดตัวมัน ผมตั้งสติได้ก็รีบถอยออกห่างจากมันทันที บีมเองไม่ได้สังเกตรอยยิ้มของหมอไบร์ที่ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์