Angela Online - นิยาย Angela Online : Dek-D.com - Writer
×

    Angela Online

    แองเจล่าตัดสินใจเล่นเกมส์ Sword Of Dragon เพื่อแก้แค้นและเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเอง โชคชะตาแบบไหนกันที่รอเธออยู่?

    ผู้เข้าชมรวม

    205

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    205

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    9
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 ก.พ. 62 / 21:27 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

              "เกมส์ Sword Of Dragon หรือเกมส์ S.O.W เป็นเกมส์ที่โด่งดังมากในตอนนี้ การันตีด้วยยอดผู้เล่นทะลุหนึ่งร้อยล้านคนในทวีปเอเชียซึ่งจะมีเซิร์ฟเข้าไทยในเร็วๆนี้"

                "ตัวละครมีเผ่าที่หลากหลายสามารถเลือกได้ถึง5ชนเผ่า!"

                "ตื่นตาตื่นใจกับฉากที่สวยงามแสนจะแฟนตาซี!"

            "ผจญภัยไปด้วยกัน ในโลกเสมือนแห่งนี้!"   
              
            "ผมรอเธออยู่นะ"

             ...

            "กรี้ดด อย่างเท่เลยอ่ะแก"

            "เกมส์หรอ?"

            "บ้า! ผู้ชายคนที่พูดว่าผมรอเธอออยู่นะต่างหาก หล่อกระชากใจที่สุด" 

            "อี๋ ยัยบ้าผู้ชาย"

            "น้อยกว่าแกจ้ะ"

            "หนอยแกมาให้ฉันตีเดี๋ยวนี้นะ"

            "ไม่ แน่จริงตีฉันให้ได้สิฮ่าๆ"

            เสียงเล็กแหลมสองเสียงดังขึ้นหลังโฆษณาเกมส์โลกเสมือนจริงที่จบลงด้วยใบหน้ากับท่าทางขี้อ้อนของไอดอลหนุ่มคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จักและไม่อยากจะรู้จักด้วย ฉันกรอกตาไปมาด้วยความเหนื่อยหน่าย น่ารำคาญที่สุด ถ้าจะมาแหกปากกันอย่างนี้ไสหัวไปที่อื่นเลยไป้!! ฉันไล่ในใจ

             "หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยบ้า"ยัง..ยังไม่ยอมหยุดอีก

             "หยุดให้โง่สิ..โอ้ย!!"วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ โง่งมที่สุด ฉันมองหญิงสาวทีวิ่งมาชนเสานำเกลือของฉันด้วยสายตาเหยียดหยาม โตยิ่งกว่าสุนัขแล้วยังเล่นอะไรเด็กๆไปได้ ฉันเหลือบตาไปมองหญิงสาวอีกคนที่ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนนั่งจิบชาสบายใจเฉิบ ท่าทางที่พยายามเลียนแบบพวกคุณหนูทำให้ฉันอยากจะอ้วก

             "มาทำไม"ฉันถามหญิงสาวที่จิบชาเสียงเรียบแต่เสียงที่ทุกคนได้ยินมันช่างแหบแห้งบาดหู ดวงตากลมดำจ้องมาที่ฉันแล้วคลี่ยิ้มไร้เดียงสา เสแสร้ง! ฉันเกลียดรอยยิ้มจอมปลอมแบบนี้ที่สุด!

             "ลิซเป็นห่วงพี่แองจี้ค่ะ อาทิตย์ก่อนลิซไม่ว่างมาอาทิตย์นี้ลิซก็เลยมาค่ะ พี่โกรธลิซรึเปล่าคะ?"อลิซกล่าวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด ฉันจ้องหน้าอลิซด้วยสีหน้าเรียบเฉย เล่นละครให้ใครดูกัน เห้อะ!!

             "ไม่ต้องมานับญาติกับฉัน พอดีฉันไม่มีน้องแบบเธอ"ฉันคร้านจะเล่นละครพี่น้องสุขสันต์ไปกับน้องสาวจอมปลอม วาจาที่กล่าวออกมาจึงเชือดเฉือนเป็นพิเศษ

             "พะ..พี่..ตะ..แต่ลิซ"อลิซเสียงสั่น นำ้ที่ฉํ่าอยู่ในดวงตาทำท่าจะรินไหลออกมาทุกเมื่อ สองสาวที่วิ่งไล่กันอยู่หันมามองฉันด้วยความไม่พอใจ สำออย ฉันแอบเบ้ปาก

              "เป็นแค่ลูกชู้ไม่ต้องมาตีตัวเสมอกับฉัน"ฉันกล่าวเสียงเรียบแต่แทงใจใครบางคน อลิซทำท่ากุมอก ปากคอสั่นราวกับลูกนกน้อยแสนอ่อนแอ น้ำจากตาค่อยๆไหลออกมาราวกับสั่งได้ ท่าทางเหมือนกับนางเอกที่โดนนางร้ายรังแก คิดว่าจะสงสารหรอ? แน่นอนว่าไม่!! สองสาวที่มองฉันด้วยความไม่พอใจตั้งแต่แรก ทำท่าปรี่จะมาทำร้ายฉันแต่อลิซห้ามไว้

              "อย่าทำร้ายพี่แองเจล่าเลยค่ะ ฉันผิดเอง พี่เขาพิการอยู่แล้ว ถ้าไปทำพี่เค้าอีกพี่เค้าคง..."อลิซเอ่ยด้วยนำ้เสียงห้ามปราม คงมีแต่ฉันที่รู้ว่ามันเยาะเย้ยว่าฉันพิการอยู่!! ฉันกัดฟันแน่น เมื่อหลุบตามองขาที่นอนไร้ความรู้สึกภายใต้ผ้าห่ม ไฟแค้นก็ลุกโชนขึ้นมา เพราะพวกมัน! เธอถึงเป็นแบบนี้! อดทนไว้..อดทนไว้...
              
               "ก็แค่คนพิการทำเป็นมาปากดีเชอะ"สองสาวพูดขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าหยามหยัน อลิซที่ทำท่าจะพูดปรามอีกครั้งกลับมีรอยยิ้มสะใจที่มุมปาก เมื่อรอยยิ้มนี้ซ้อนทับกับใบหน้าใครบางคนที่ฉันเกลียดทำให้ฉันคลั่ง สติของฉันขาดผึง  ไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหนฉันกระชากสายนำ้เกลือของตัวเองทิ้ง เลือดสีแดงกระจายเปื้อนไปทั่วเตียง แล้วกระโจนไปหาอลิซด้วยความคลุ้มคลั่ง แม้จะตกจากเตียงอย่างไม่เป็นท่าเพราะว่าเดินไม่ได้ แต่ฉันก็พยายามใช้มือทั้งสองข้างยันร่างของตนไปใกล้เป้าหมายให้เร็วที่สุดแล้วออกแรงกระชากขา
    ของอลิซที่ยืนตะลึงอยู่ล้มลงมาหัวฟาดกับพื้นเลือดอาบ

                   "กรี้ดดดด"อลิซกรีดกร้องด้วยความตกใจ ฉันหัวเราะอย่างสาแก่ใจแล้วปีนไปบีบคออีกฝ่ายอย่างรุนแรงหวังให้ตาย แน่นอนว่าอลิซดิ้นรนขัดขืน ทำให้ทั้งเลือดของฉันและอลิซต่างสาดกระจายไปทั่วบริเวณ สองสาวที่ยังยืนตะลึงอยู่พลันได้สติ ทั้งสองพยายามดึงมือฉันออกจากคอของอลิซ แม้ทั้งสองจะออกแรงดึงมากแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถดึงมือของฉันออกได้ ยิ่งร้อนรนไปกันใหญ่

                   "กดปุ่มนั้น..ระ..เรียกพยาบาล"อลิซเริ่มใบหน้าซีดเผือด เธอใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเตือนสติเพื่อนของเธอก่อนสลบคามือฉันไป สองสาวรีบวิ่งไปกดปุ่มอย่างรวดเร็ว"ช่วยพวกเราด้วยแองเจล่าคลุ้มคลั่งไปแล้วเธอจะฆ่าพวกเราแล้ว กรี้ดดด"ฉันนึกว่าอลิซตายแล้ว จึงปรี่เข้าไปหาสองสาวต่อหวังให้ตกตายไปตามๆกัน มือน้อยดึงเท้าหนึ่งในสองสาวลงมาก่อนที่จะตะปบคอของมันอย่างรวดเร็ว "พวกแกต้องตายไปพร้อมกับมัน!ฮ่าๆ"ฉันหัวเราะเสียงแหลมแต่จู่ๆมือไม้ของฉันก็อ่อนแรง มีคนมายิงยาสลบใส่ฉันงั้นหรอ? ฉันหันไปมองด้านหลัง ทีมแพทย์ชุดใหญ่ยืนอยู่หน้าประตู พวกเขาวิ่งมาล็อคแขนฉันไว้ ฉันกรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราดพลางขยับตัวขัดขืน พวกเขาจึงฉีดยาสลบให้ฉันอีกเข็มสติของฉันจึงหายไป...


          ขอบคุณธีมสวยๆจาก..

                              (จิ้มๆ)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น