♢ TesT44 ♢ ∈〖MY ♣ ROOM〗❀

ลำดับตอนที่ #2 : ๒

Application

" เห...มองผมด้วยสายตาแบบนั้น หลงเสน่ห์ผมไปแล้วสินะครับ J "

*ยิ้มหวานโปรยเสน่ห์พร้อมกับขยิบตา*

# อนึ่ง...นอกเกมนางผมสีเหลือง ตาสีแดงนะคะ







บทที่ต้องการ :: ผู้เล่นอื่น

ประตูที่เลือก :: 2

Real World

ชื่อ-นามสกุล :: ลูซีน แอสเทียร์ ( Lucine Astear )

ชื่อเล่น :: ลูน ( Lune ) , ลูซีน ( Lucine )

อาชีพ :: คนขายดอกไม้

     

เพศ :: ชาย

อายุ :: 22

ลักษณะนิสัย :: ลูซีน แอสเทียร์ คนขายดอกไม้หนุ่มผู้มีความแรดหนักมากอย่างรุนแรง บางทีคำนี้อาจจะแรงไป เอาเป็นว่าเอาใหม่ดีกว่า(?) ลูซีนเป็นชายหนุ่มผู้มีลักษณะนิสัยไม่ต่างอะไรจากสัตว์โลกชนิดหนึ่งเท่าไหร่นัก ซึ่งไม่ว่าจะเดินไปไหนมาไหนก็ต้องมีท่วงท่าการวางตัวเป๊ะเว่อร์ทุกการกระทำ เรียกได้ว่าเริศเฉิดฉายมีประกายแสงวิบวับอันเป็นจุดสนใจแก่คนอื่นราวกับเขานั้นเป็นดาราผู้โด่งดังอะไรก็ไม่ปาน ชอบกรีดกรายอวดทวงท่าและหน้าตาของตัวเองให้ประจักษณ์แก่สายตาของคนอื่นเสมออย่างไม่แคร์สายตาใครหน้าไหน ใครจะมองก็มองไป...เขาไม่ได้สนใจหรือใส่ใจอะไรซักหน่อย แน่นอน มีของดีก็ต้องโชว์ให้โลกรู้สิ! ลูซีนเป็นชายหนุ่มผู้มีความมั่นใจและกล้าแสดงออกสูง เป็นพวกคนเปิดเผยอย่างเห็นได้ชัด เช่น การนั่งไขว้ห้างพร้อมส่งจูบให้ชาวบ้านอย่างเซ็กซี่ หรือไม่ก็ยิ้มหวานพิมพ์ใจโปรยเสน่ห์พร้อมขยิบตายั่วให้อีกเป็นของแถม แค่นี้ก็แสดงชัดเจนว่าลูซีนเป็นผู้ชายจำพวกสายอ่อยชัดเจนแจ่มแจ้ง เป็นพวกชอบยั่วชอบอ่อยแบบไม่สนใจเพศ โดยส่วนมากชอบบริหารเสน่ห์กับเพศเดียวกันมากกว่า เพราะเวลาอ่อยผู้หญิงทีไรมักชอบถูกมองว่าเป็นเลสเบี้ยนประจำทุกที ก็บอกว่าไม่ใช่แต่ไม่มีใครฟัง ลูซีนก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลยอย่างขี้เกียจแก้นั่นแหละ ลูซีนเป็นชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตอย่างลั้ลลา เรื่อยเปื่อย ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรชัดเจน เห็นอะไรน่าสนใจก็จะตั้งเป็นเป้าหมายหลักและพุ่งเข้าหาตลอด มีความพยายามและทะเยอทะยานสูง เป็นคนหัวดื้อและหัวรั้นอยู่มากพอสมควร อีกทั้งลูซีนยังไม่ชอบความพ่ายแพ้ยิ่งกว่าอะไรดีซะอีก ซึ่งหากถามถึงชัยชนะก็คงตอบว่าเป็นเรื่องโปรดปรานของชายหนุ่มเลยทีเดียว ลูซีนเป็นผู้ชายมีความอดทนและความใจเย็นสูง แต่ก็ไม่ได้สูงมากชนิดเป็นพระอิฐพระปูนต่อเมื่อมีคนมาหาเรื่อง ดังนั้นเวลาทำงานที่ต้องใช้ความอดทนและใจเย็นเข้าสู้ไม่ได้เป็นเรื่องคณามืออะไรกับเขาเลยด้วยซ้ำ เห็นจะขี้ยั่วขี้อ่อยแต่ก็เป็นผู้ชายรักนวลสงวนตัว(?) เวลามีคนมาแตะต้องตัวก็ต้องทำเป็นอายม้วนและเล่นตัวสะดีดสะดิ้งเหมือนสาววัยกำลังแรกแย้มซักหน่อย เมื่อวานนี้ก็เกิดเรื่องเมื่อลูซีนนั้นอาบน้ำอยู่แต่จงใจไม่ล็อคประตู ซึ่งก็ดันมีเพื่อนคนหนึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเปิดประตูพรวดเข้ามา...หลังจากนั้นเพื่อนคนนั้นนั้นก็ได้รับความขวยเขินเข้าไปอย่างเต็มเปาเป็นอันจับใจความได้ว่า 'คนบ้า! เข้ามาดูผมอาบน้ำทำไมกัน!' พร้อมกับใบหน้าแดงซ่านและเอานิ้วจิ้มกันประหนึ่งเขินอายเสียเต็มประดา ซึ่งต่อจากนั้นไม่นานลูซีนก็เอาผ้าขนหนูมาคลุมคัว ทรุดตัวลงกับพื้นราวกับสาวน้อยโดนขืนใจพร้อมปิดหน้าร่ำไห้จับใจความได้ว่า 'ฮึก...ร่างกายของผมไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว คุณต้องรับผิดชอบผม ฮือออออ' ทำเอาเพื่อนคนนั้นเงิบกินไปในทันทีไม่ถึงสามวิ 

          ลูซีน แอสเทียร์ เป็นคนขี้แกล้งและขี้แหย่อย่างร้ายกาจ ไม่ได้แกล้งแบบเจ็บตัวอะไรทำนองนั้นหรอก แค่เจ้าตัวเป็นพวกชอบแซวและปากไวเป็นยอดดี คิดอะไรก็พูดอย่างนั้นอยู่เรื่อยจนบ่อยครั้งทำเอาคนฟังเขินอายหนักมาหลายราย ใช่ ลูซีนเป็นคนฝีปากนักเจรจาสูง รู้จักการพูดหว่านล้อม เกลี่ยกล่อม ชักชวนอย่างดี ยิ่งถ้าเป็นการพูดยั่วเจ้าตัวยิ่งรู้ดีไปกว่าชาวบ้านเสียอีก ลูซีนเป็นพวกคนจำพวกดราม่าเก่ง เล่นละคร บีบน้ำตา สตอเบอร์รี่ สำออยอะไรแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยากและเป็นเรื่องถนัดของเจ้าตัวประจำ เรียกได้สกิลเทพเรียกพี่ ไม่ว่าจะเป็นการแกล้งสะดุดล้มขาแพลงต่อหน้าคนอื่น ทั้งที่ตัวเองใส่รองเท้าแตะ หรือแม้กระทั่งแกล้งเป็นลมล้มพับอย่างสโลว์โมชั่นในอ้อมกอดคนอื่นประหนึ่งตัวเองเป็นนางเอกละครน้ำเน่า เอาเป็นว่าปล่อยลูซีนเขาไปเถอะ...ลูซีนเป็นคนโกธรยาก หายง่าย แต่เวลาโกธรทีก็ขอให้เตรียมรับพายุอารมณ์เจ้าตัวให้ดี ไม่ใช่ทำร้ายร่างกายหรือทำลายข้าวของอะไรแบบนี้หรอก เวลาเจ้าตัวโกธรจะเหมือนเป็นการวีนเหวี่ยงรุนแรงเหมือนสตรีประจำเดือนมาไม่ปกติอะไรแบบนี้มากกว่า อันที่จริงปัจจุบันเจ้าตัวก็วีนบ้าง เหวี่ยงบ้าง แต่ก็ไม่ได้อาการหนักชนิดแบบตะโกนวีนหน้าดำหน้าแดงเหมือนตอนโกธรซักหน่อย แต่โดยปกติก็เป็นอัธยาศัยดี เข้าหาง่ายและพูดคุยง่าย แต่หลอกไม่ง่ายอยู่เป็นนัยน์ ลูซีนเป็นคนมองคนออก ถึงจะไม่ได้มองทะลุไปถึงข้างในแต่ก็รู้ดีว่าใครมาดี ใครมาร้าย ดังนั้นเขาจึงเตรียมการป้องกันหรือตั้งรับไว้ได้อย่างทันท่วงทีเสมอ

          ลูซีน แอสเทียร์ มีฝีมือโดดเด่นด้านการแอ๊คติ้ง เล่นและเนียนตามน้ำแบบชาวบ้านได้อย่างลื่นไหล แม้ตัวเองจะไม่รู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไรกันอยู่ก็ตามที เป็นคนหน้าตาดูทำทุกอย่างเป็น แต่แท้จริงลูซีนกลับมีเรื่องที่ทำออกมาห่วยแตกอยู่เหมือนกัน เขาเป็นคนที่ลายมือห่วยแตกมาก บอกเลยว่ามากถึงขั้นมากที่สุดจนนึกถึงลายลักษณ์อักษรพ่อขุนรามอะไรประมาณนั้น แต่เรื่องลายมือก็ยังไม่เท่ากับการร้องเพลงของเจ้าตัวที่เรียกได้ว่าโหยหวนมาก เชื่อว่าต่อให้เป็นคนร้องเพลงเพี้ยนก็คงไม่มีทางร้องเพลงโหยหวนชวนให้จิตสั่นแบบนี้แน่นอน! 'ไก่จ๋าาาา ~ ได้ยินมั้ยว่าเสียงใครรร ~ เอิง ชะเงิง เอิ่ง เอิงงงงงง กรั่ก ค่าก แค่ก อ่อก แอ่ก เอ๊ก ครั่ก ค่อก คุ่ก แก๊ก-- ' สารภาพว่านั่นคือเสียงร้องของลูซีนเอง อารมณ์แบบเสียงร้องเหมือนคนกำลังจะขาดใจตาย อ่า ลูซีนเป็นคนที่มีจิตวิญญาณแม่ศรีเรือนอะไรแบบนี้อยู่พอสมควร อาหารก็พอทำให้กระเดือกลงไปได้แบบไม่ตาย ซึ่งหนักสุดแค่ท้องเสีย เพราะบางทีเจ้าตัวก็อาจหยิบเครื่องปรุงผิด โดยที่อ้างว่ามันเหมือนกัน...แบบหยิบทุเรียนแทนที่จะหยิบมะนาว ซึ่งคนอื่นก็ไม่เข้าใจว่าไอ้ทุเรียนกับมะนาวเหมือนกันตรงไหน สรุปว่าปัจจุบันก็ยังไม่มีใครไขปริศนาเรื่องนี้ออก--- ส่วนเย็บปักถักร้อยหรือการทำความสะอาด อะไรแบบนี้ลูซีนก็ทำได้ดีเลยทีเดียว อาจจะเป็นเพราะเจ้าตัวเป็นพวกอนามัยและรักษาความสะอาดมากนั่นแหละ ถึงจะเป็นคนที่ชอบใช้ชีวิตอย่างชิวสบาย เรื่อยเปื่อย ไม่เอาอะไรมากอยู่เสมอ แบบหายใจเข้าออกไปวันหรือไม่ก็เอาดอกไม้ไปโยนลงคลองเล่นบ้างแก้เบื่อ แต่เขาก็เป็นคนประณีตและละเอียดอ่อนอยู่พอสมควรเลยทีเดียวล่ะ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับใบหน้าค่าตาตัวเองเนี่ยแหละ 

          ลูซีน แอสเทียร์ เป็นคนที่ดูแลรักษาตัวเองดีมากคนหนึ่ง ดูแลตัวเองดีมาก ไม่ว่าจะเป็นผิวพรรณ ใบหน้าค่าตา รูปร่างต้องดูแลให้เป๊ะเสมอ เรียกได้ว่าดูแลดียิ่งกว่าผู้หญิงบางคนอีก! แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้เป็นคนที่ห่วงรูปลักษณ์ตัวเองตลอดเวลา จะให้ลุยก็ลุยได้เหมือนกัน แต่ส่วนมากเจ้าตัวก็รักสบาย หรือเอาตามตรงก็ขี้เกียจเลยมักจะนอนอยู่กับบ้านอะไรแบบนี้มากกว่า มีอารมณ์ศิลปินและศิลปะสูง .. แต่เรื่องการร้องเพลงและการวาดรูปละไว้ในฐานที่เข้าใจ ถึงจะยังไม่ได้บอกว่าลูซีนวาดรูปห่วยแค่ไหน แต่แค่บอกว่าเจ้าตัวสามารถคนกลายเป็นไข่มดได้ก็คงเข้าใจกันดี เป็นคนชอบฟังเพลงและมักจะร้องเพลงตามเพลงที่ฟังด้วย ทำเอาชาวบ้านชาวช่องต้องมาตะโกนถามว่าหมาที่ไหนหอนตอนดึกประจำ แต่ด้วยความหน้าเปลือกโลกทำให้เขาไม่แคร์เท่าไหร่ อีกทั้งยังฟังกลับกลายเป็นคำชมอีก โอเค ยืนยันได้อีกครั้งว่าลูซีนหลงตัวเองมากขนาดไหน ขั้นเบสิคก็มักจะยืนอยู่หน้ากระจกพร้อมถามว่า 'ใครงามเลิศที่สุดในปฐพี' จากนั้นเจ้าตัวก็ตอบว่าตัวเอง ขั้นที่สองก็แบบยืนป้องปากหัวเราะคนเดียวในสวนสาธารณะ 'โห้ะโห้ะโห้ะโห้ะ' ทำเอาคนฟังลุกเดินหนีกันแทบไม่ทัน ขั้นที่สามเจ้าตัวก็ตะโกนโพล่งขึ้นมาพูดกับผู้ชายคนหนึ่งยาวชนิดเกือบสิบบรรทัด 'คุณรักผมใช่มั้ยครับ!? ฮึก ผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่อาจรับรักคุณได้ เพราะคุณดีเกินไปและคุณยังต้องมีอนาคตที่ดีกว่านี้อีก ผมขอโทษ แต่ชาติหน้าขอให้เราเกิดมาเป็นเนื้อคู่กันนะครับ ผมจะรักคุณตราบชั่วเห็ดจะตกจากฟ้าและจะสัญญาใต้ต้นมะเขือพวง ฮึก แต่ในวันนี้ขอให้เราเป็นแค่เพื่อนกันนะครับ ผมรู้ว่าคุณคงต้องเจ็บปวด แต่ผมก็ไม่อยากตัดความสัมพันธ์ของคุณที่มีต่อผมออกไป ขอบคุณที่เลือกผมและโน้มตัวลงมาอยู่ข้างผมนะครับ ฮึก แต่ผมรู้ว่าผมหน้าตาดีเกินไปคนเลยแย่งชิงกันเยอะ คุณมาทีหลังเลยชวดโอกาศไปนะครับ ชาติหน้าขอให้มาเร็วกว่านี้อีกซักสิบปีหรือยี่สิบปีก็ได้นะครับ ฮึก ผมเคยคิดไว้ว่ารักของเราจะสดใสและสวยงามเหมือนกับต้นถั่วงอกและแข็งแกร่งเหมือนต้นขนุน แต่มันคงไม่มีโอกาศนั้นอีกแล้ว จะมารู้ตัวอีกทีก็สายเกินไปนะครับ ทำไมคุณถึงไม่มาบอกรักผมตั้งแต่แรก! ถ้าคุณมาตอนนั้นผมคงตอบรับรักของคุณไปแล้ว ฮึก ทำไมคุณต้องมาทีหลังแบบนี้ด้วย .. ฮืออออออออ ' อันนี้คือผู้ชายคนดังกล่าวเอ๋อกินเพราะเพิ่งเคยเจอกันรอบแรกและลูซีนก็ทรุดปิดหน้าร้องไห้อย่างเศร้าเสียใจพร้อมแสงสปอตไลท์แบบนางเอกละครอีกตามเคย 

          ลูซีน แอสเทียร์ ผู้ไม่เคยพลาดข่าวคราวอะไรซักอย่าง หัวไวและเร็ว ประติประต่อเรื่องอะไรได้ลื่นปร๋อราวกับเป็นคนก่อเรื่องขึ้นมาซะเอง ลูซีนเป็นชายหนุ่มผู้รู้ทุกเรื่องและรู้ละเอียดมากเสียจนน่าตกใจ ก็แหม...ไม่แปลก ปกติเขาก็เป็นพวกชอบล้วงคองูเห่าถามข้อมูลคนอื่นเอาไว้แบล็กเมล์เล่นอยู่เป็นกิจวัตรอยู่แล้วล่ะ แหม...ก็เขาคิดว่ามันสนุกดีกับการรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้อะไรแบบนี้ล่ะนะ ก็พื้นฐานเขาเป็นคนรักสนุกและติดเล่นจะตายไป เรื่องแบบนี้ลูซีนก็พร้อมลุยเสมอ ใช่ ด้วยพื้นเพที่เป็นคนรักสนุก ทำให้ลูซีนเป็นพวกที่ชอบทำอะไรแบบไม่จริงจังนัก อารมณ์แบบทำตัวล่องลอยไปตามอากาศอะไรประมาณนี้ ทำอะไรผิดพลาดก็ลอยตาลอยตาแบบไม่รู้ไม่ชี้และทำต่อไป(?) ลูซีนคือชายหนุ่มผู้ไม่ชอบความซ้ำซากและไร้สีสันในชีวิต เขาชอบการไปเที่ยวเล่นอย่างสนุกสนานมากกว่าอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวประดับดอกไม้ซ้ำซากจำเจแบบทุกวัน ทำให้บางทีในบางวันเนื่องจากขี้เกียจทำงาน เจ้าตัวก็จะป้ายสีงานให้ชาวบ้าน ก่อนตัวเองจะออกมาลั้ลลาเที่ยวเล่นอย่างสบายใจเฉิบ ดูเหมือนว่าลูซีนเป็นผู้ชายเอาแต่ใจใช่มั้ยล่ะ ตัวจริงก็เป็นแบบนั้นนั่นแหละ เอาแต่ใจ ชนิดแบบอยากทำอะไรก็ทำตามใจตัวเอง ตัวลูซีนเป็นพวกใช้ความต้องการในใจเป็นพื้นเพในการตัดสินใจจะทำอะไรนั่นแหละ แต่ไม่ได้ไร้เหตุผลขนาดปิดหู ปิดตาไม่ฟังคำพูดคนอื่นหรอก แต่คือก็มีบางที่ที่อยากทำมาก ซึ่งดันโดนห้ามไม่ให้ทำ ก็ให้คุณเตรียมใจไว้ได้เลยว่าบทละครดราม่าเคล้าน้ำตารอบใหม่กำลังจะมา ถ้าไม่ยอมให้ทำเจ้าตัวก็ไม่จบซักทีจนคนอื่นจนปัญญาและไม่ขัดเขาอีกต่อไป...

          ลูซีน แอสเทียร์ เป็นคนชื่นชอบธรรมชาติ ซึ่งเขาชอบดอกไม้และตั้งใจศึกษาพรรณ ซึ่งเวลามองดูมันก็เป็นอะไรที่ผ่อนคลายดี ลูซีนเป็นคนสมองดีคนหนึ่ง ไม่ตกเป็นเหยื่อตัวน้อยสำหรับพวกนักต้มตุ๋น ถึงแม้ตอนแรกอาจจะมีเดินตามเกมอีกฝ่ายไปและยิ่งถ้าเห็นอีกฝ่ายหน้าตาดี ความอ่อยก็จะไล่หลังตามมา...แต่ถึงจะบอกว่าชอบอ่อยชอบยั่วแบบไม่มีวันเหนื่อยแบบนี้ แต่พออ่อยติดแล้วจะเอามั้ย บอกเลยว่าไม่ ถึงหน้าตาดีแต่ถ้านิสัยไปกันไม่ได้ คุณก็จะได้รับละครดราม่าเข้าไปฉากใหญ่พร้อมการสะดีดสะดิ้งผลักไสไล่ส่งจากอีกฝ่ายที่วิ่งหนีประหนึ่งตัวเองเป็นนางเอกละคร แบบ 'ขอโทษนะครับ แต่เราเข้ากันไม่ได้! ผมหน้าตาดีเกินไป..เพราะฉะนั้นเราขาดกันไปเถอะครับ คุณอย่ามาหาผมอีกเลย คือผมหน้าตาดีเกินกว่าจะรักคุณได้---' //พร้อมวิ่งจากไปทั้งน้ำตา ทำเอาคนโดนปฎิเสธยืนช็อคค้างแน่นิ่งอยู่กับที่กับความมั่นหน้าเกินร้อยของเจ้าตัวเอง

ลักษณะการพูดจา :: เสียงนุ่มละมุนแยกเพศไม่ออกอย่างแน่ชัด เพราะน้ำเสียงของเขาไม่ได้แตกหรือหวานแบบชายหญิงอื่นทั่วไป ซึ่งจะแยกเพศออกก็เพราะคำแทนตัวเองของเขานั่นแหละ ลูซีนแทนตัวเองว่า 'ผม' ถ้าแบบกับคนสนิทหรือคนกำลังอ่อยก็จะแทนว่า 'ลูน' สำหรับอ้อนงุงิอะไรกับชาวบ้าน-- เรียกแทนคนอื่นว่า 'คุณ/คุณ(ชื่อ)' หรือถ้าสนิทกันพอตัวจะเรียกด้วยชื่อไปเลย มีคำลงท้ายเสมอแม้จะพูดกว่าเพื่อนหรือคนที่เด็กกว่า

ประวัติคร่าวๆ :: เขาเป็นพนักงานในร้านขายดอกไม้แห่งหนึ่ง ซึ่งอันที่จริงร้านนั้นเป็นของพ่อแม่เขาที่ตอนนี้กำลังทะเลาะกันอย่างหนักจนมองหน้ากันไม่ติดและหนีหน้ากัน ซึ่งทำให้ร้านไม่มีใครดูแล เขาเลยต้องออกมาเป็นคนที่เปิดกิจการต่อจากพ่อแม่แทน...ไม่รู้ว่าพ่อจะตั้งใจมาง้อแม่จากทางเขารึเปล่า ถึงได้ส่งเกมออนไลน์มาให้เขาลองเล่นดู ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ปฎิเสธที่จะเข้าเกมเลยแม้แต่น้อย ก็แหม...นานทีชีวิตจะมีสีสันแบบนี้บ้าง

ชอบ :: ดอกไม้ , ร้องเพลง , ความหน้าตาดีของตัวเอง , เล่นอะไรสนุก , ไอศกรีมวานิลลา 

ไม่ชอบ :: ช็อกโกแลต , แมว 

แพ้/กลัว :: -

สเปค-- :: อยากคู่กับลาสบอสค่ะ-- แค่ก (ทำหน้าจริงจังพร้อมโดนตบในเวลาถัดมา) แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะ เป็นความคิดชั่ววูบมากเมื่อกี้-- 

Online Word

ชื่อในเกม :: คอนเน่ ( Conne )

เลเวล :: 87

เผ่าพันธ์ุ :: เทพ

อาชีพ :: ไดรฟ์เวอร์ ( ตัวก่อกวน )

อาวุธ :: ไม่มีอาวุธ

รูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มรูปร่างผอมเพรียวราวกับสัดส่วนผู้หญิง ถึงแม้จะไม่ได้มีส่วนนูนโค้งให้เห็นเป็นอาหารตา แต่ก็มีส่วนเว้าส่วนโค้งเหมือนผู้หญิงอยู่พอสมควร เรือนผมสีเขียวเข้มเป็นลอนบางยาวจรดแผ่นหลังเนียนล้อมรอบโครงหน้าเรียวสวยดังสตรีเพศ นัยน์ตาคู่เรียวสวยสีแดงสดราวกับโลหิตดูยั่วยวนประดับด้วยแพขนตาหนาสีน้ำตาลเป็นแพและคิ้วเรียวสีดำสนิท ลูนเป็นชายหนุ่มผู้มีสีผิวน้ำนมขาวสะอาด นิ้วเรียวสวยรับเข้ากับท่อนแขนกลมกลึงและเรียวขายาวเรียว เรียกได้ว่าตัวของเขานั้นมีหุ่นเพรียวสลิมมากจนถ้าหากโดนลมพัดแรงหน่อยคงปลิวไปได้อย่างไร้แรงต้านทาน

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 169 / 54

ค่าสเตตัส ::

                    - สำหรับผู้ใช้เวทมนตร์เป็นหลัก :: HP [50000] MP [28000] M.Atk [3800] P.Def [3200] M.Def [4000]

สกิล :: 

          [ ฟองสบู่ระเบิด ] - เป็นการเป่าฟองสบู่บับเบิ้ลที่มีคุณสมบัติความเหนียวและยืดหยุ่นออกมาทางปาก โดยที่สามารถเป่าออกได้มากเกือบ 70 ลูกด้วยกัน ซึ่งทนทานต่อแรงตัดของอาวุธเป็นอย่างยิ่ง มีสิทธิที่จะทำให้ฟองสบู่แตกได้เพียงแค่ 15% เท่านั้น เมื่อหลังจากที่เป่าออกมาได้ 5 วินาที ฟองสบู่ก็จะระเบิดตัวทำลายล้างสิ่งรอบข้างที่เป็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมด 

          [ รักษา ] - เป็นสกิลของเผ่าพันธ์ุที่ถ้าหาก Hp ลดเหลือต่ำกว่า 5000 จะทำการรักษาตัวเองทันทีโดยอัติโนมัติ โดยที่ในหนึ่งนาทีจะฟื้นฟู Hp 800 

          [ คืนชีพ ] - เป็นสกิลเฉพาะเผ่าเช่นเดียวกันที่เมื่อตัวเองตายไปจะสามารถฟื้นคืนชีพตนได้สองครั้ง โดยที่เสีย Mp 4000 จุดในการคืนชีพแต่ละครั้ง  ซึ่งเมื่อคืนชีพขึ้นมา Hp จะคงสภาพอยู่ในสภาวะก่อนตายที่เหลือ Hp มากที่สุดในตอนนั้น ซึ่งเป็นสกิลที่จะสุ่มใช้ออกมายากมากในการตายแต่ละครั้ง เพราะฉะนั้นไม่ได้โผล่ขึ้นมาให้เรียกใช้ตลอดเวลา

          [ ปรับสภาพ ] - ด้วยความที่เป็นตัวก่อกวนทำให้เขาสามารถเลียนแบบ ก็อปปี้หรือแปรสภาพร่างกายเป็นสิ่งที่ตนเคยเห็นมาก่อนหน้านี้ได้อย่างอิสระ โดยที่สามารถใช้พลังของสิ่งที่ตนก็อปปี้ได้ แต่แค่เพียง 25% ของทั้งหมด

          [ โซ่ปฐพี ] - เรียกโซ่เหล็กทะลุพื้นดินออกมารัดร่างกายของศัตรูให้หยุดแน่นิ่ง โดยที่เสีย Mp 200 จุด ในขณะที่โซ่จะมีระยะเวลาคงทน 1 นาที สกิลนี้มีไว้เพื่อใช้ในการหลบหนียามเมื่อจนมุม

เพิ่มเติม :: -

TF:-)