โปรดอย่ารังเกียจกัน

ณหทัยเติบโตมาแบบไม่เคยได้รับความรัก เป้าหมายอย่างเดียวของเธอคือการเก็บเงินและย้ายออกไปจากบ้านหลังนี้สักที แต่ใครจะรู้ว่าเพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่ปรากฏตัวในกลางดึกและร้องขอให้เธอช่วยแปลเอกสาร จะกลายมาเป็นสามีตามกฎหมายของเธอ

ในขณะที่กำลังหัวเสียเรื่องเอกสารที่แปลออกมาได้ไม่รู้เรื่อง การัณย์ก็ได้เจอกับเธอ พนักงานหญิงที่ร่างกายเต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลจากการถูกทำร้าย น่าสงสาร เขาคิดแค่เพียงแค่นั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าโชคชะตาจะจับพลัดจับผลูให้เขาและเธอได้กลายมาเป็นสามีภรรยาตามกฎหมาย

“เราจะแต่งกันแค่ในนามเท่านั้น.....คนที่บริษัทจะไม่มีใครรู้ว่าเราแต่งงานกัน เก็บความลับนี้เอาไว้ให้ดี ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณแต่งงานด้วยจุดประสงค์อะไร แต่บอกเอาไว้ก่อนว่าเราจะไม่รักกัน จำเอาไว้ด้วยว่าคนที่ผมรักมีแค่คุณซันคนเดียวเท่านั้น แล้วอีกสักหนึ่งปีถึงตอนนั้นเราค่อยหย่ากัน” 

“หกเดือน ไม่ต้องถึงหนึ่งปีหรอก แค่หกเดือนก็พอ” 

คำเตือนเนื้อหานิยาย Trigger Warning

นิยายเรื่องนี้อาจมีความรุนแรงทางเพศ คำหยาบคาย การล่วงละเมิดทางเพศ การทารุณกรรม ความรุนแรง การทำร้ายร่างกาย ขอให้ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี

คำเตือนจากไรต์

เรื่องนี้มันมีความซับซ้อน แบบงง ๆ เขียนไปยังงงไปเลยค่ะ  ยัยน้องของเราน่าสงสารนะคะ เคยเห็นคอมเมนต์ของคุณรี้ตที่บอกว่า “นางเอกของไรต์มีใครไม่น่าสงสารด้วยเหรอ” ถถถถถถ จู่ ๆ ก็คิดอะไรได้ตอนที่เขียนเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เขียนไปเขียนมาแล้วบอกกับตัวเองว่า เขียนไปได้ยังไง อะไรดลใจให้เขียน แล้วก็เรื่องนี้มันอาจจะไม่สนุกเหมือนกับที่ทุกคนคาดหวังนะคะ

เหมือนเดิมค่ะ ถ้าชอบก็กดใจ ถ้ารับไหวก็ตามมา แต่ถ้าใจบอกไม่ไหวก็ขอให้เลื่อนผ่านไปได้เลยนะคะ