คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่15
3 เดือนต่อมา…
จึกๆ
ผมนั่งดูรูปในอัลบั้มไปเรื่อยๆอย่างคนไม่มีอะไรทำหลังจากที่เพิ่งกลับมาจากการซ้อมแถลงงานเปิดตัวซีรี่ย์เรื่องใหม่ที่ผมเล่นเป็นพระเอก ส่วนนางเอกน่ะเหรอ…
ก็แทยอนนูนาไงล่ะ!
ยอมรับเลยว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมยอมตกลงเล่นเพราะแทยอนนูนาและอีกส่วนคือนี่เป็นซีรี่ย์เรื่องแรกของผม
ผมว่าที่โปรดิวเซอร์เลือกผมกับแทยอนนูนามาเพราะเราเป็นคู่จิ้นที่ฮอตมากในหมู่แฟนคลับละมั้ง เลยคิดว่าถ้าให้พวกเราทั้งสองคนมาเล่นด้วยกันจะทำให้เรตติ้งดี ซึ่งมันก็เป็นจริงเพราะพรุ่งนี้จะมีสื่อต่างๆจากทุกช่องมาทำข่าวรวมทั้งจะมีแฟนคลับมาด้วย
อ๋อ! ผมลืมบอก…แต่รู้แล้วเหยียบให้มิดล่ะ…
เพราะผมกับแทยอนนูนากำลังคบกันอยู่! เราเริ่มคบกันเมื่อสองเดือนก่อน ตอนที่ผมขอนูนาคบนะ…ลุ้นแทบตาย แต่นูนาก็ตอบกลับมาว่า
‘นูนาก็ชอบแบคนะ…ชอบมานานแล้วด้วย เพราะงั้น…จะยอมคบด้วยละกัน :)’
เมมเบอร์ทุกคนก็รับรู้และเข้าใจแถมยังเห็นดีเห็นงามด้วยอีกต่างหาก
ยกเว้นซูโฮฮยองน่ะนะ…
ซูโฮฮยองตอนที่รู้เรื่องน่ะ เขาไม่พูดอะไร มีเพียงแววตาเท่านั้นที่ทำให้คนอื่นรับรู้ได้ว่าเขากำลังโกรธอยู่…
แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากหรอก เพราะตั้งแต่ที่(ชื่อของคุณ)ก้าวเข้ามาในชีวิตของพวกเรา…ความสัมพันธ์ระหว่างซูโฮฮยองกับทุกคนก็ห่างเหินกันมาก และจะคุยกันแค่เรื่องงานเท่านั้น…
ผมเลื่อนรูปจนมาหยุดที่รูปหนึ่ง…รูปของ(ชื่อของคุณ)ที่ผมเซฟไว้ในเครื่อง
(ชื่อของคุณ)น่ะ…ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นเธอก็หายไป…หายไปเงียบๆ ไม่มาก่อกวนผม แทยอนนูนาและเมมเบอร์คนอื่นเลย แต่ผมก็ไม่รู้นะว่ายังติดต่อกับซูโฮฮยองอยู่รึเปล่า
แต่ผมก็ยังนึกถึง(ชื่อของคุณ)อยู่เกือบทุกวัน ทั้งที่รู้ว่าไม่ควรจะนึกถึง…รู้ว่ามันจะไม่แฟร์กับแทยอนนูนาที่เป็นแฟนผม… แต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อผมห้ามความคิดตัวเองไม่ได้นี่…
ห้ามไม่ให้’คิดถึง’เธอไม่ได้…แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่ทำร้ายผู้หญิงที่ผมแอบหลงรักมาตลอดจนตอนนี้…ผู้หญิงคนนั้นได้เป็นแฟนกับผมแล้ว…
ขอโทษนะครับ…แทยอนนูนา ผมรักนูนานะครับ
วันต่อมา
“…เราได้ไปถ่ายทำในสถานที่ต่างๆมากมายที่ขึ้นชื่อของเกาหลี ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำฮัน โซลทาวเวอร์ และที่ต่างๆ เพื่อเป็นการโปรโมตและสนับสนุนการท่องเที่ยวของประเทศเกาหลีด้วย
นี่เป็นซีรี่ย์เรื่องแรกที่คุณแบคฮยอนเล่นและเล่นร่วมกับคุณแทยอนด้วย ซึ่งได้รับกระแสตอบรับดีมากๆแม้จะยังไม่ได้ออกอากาศก็ตาม ผม ปาร์ค ซองซัง โปรดิวเซอร์ละครเรื่องนี้ต้องขอขอบคุณมากจริงๆครับ
หลังจากนี้เราจะให้พระเอกนางเอกของเรามาพูดคุยกับทุกท่านนะครับ ขอเชิญทั้งสองคนขึ้นมาบนเวทีครับ” ปาร์ค ซองซังพูดจึงทำให้แบคฮยอนและแทยอนก้าวขึ้นมาบนเวที ส่วนตัวเองก็รีบลงจากเวทีไป
เสียงปรบมือดังขึ้น แบคฮยอนกวาดสายตามองผู้คนที่อยู่ในงานแล้วยิ้มให้เมมเบอร์จากวงEXOและSNSDซึ่งวันนี้มากันครบทุกคนและนั่งอยู่แถวหน้าสุดซะด้วย
“ครับ สวัสดีทุกคนรวมถึงแฟนคลับของผมที่มาให้กำลังใจในวันนี้ด้วยนะครับ จริงๆแล้วนี่เป็นวันที่น่าตื่นเต้นมากสำหรับผมเพราะเป็นวันแถลงการณ์ซ๊รี่ย์เรื่องแรกที่ผมเล่นด้วย ขอให้ทุกคนโปรดติดตามซีรี่ย์เรื่องนี้ด้วยนะครับ” แบคฮยอนพูดแล้วโค้งเก้าสิบองศาให้ทุกคน
“ก็วันนี้ฉันตื่นเต้นมากๆเลยนะคะที่ได้มาที่นี่ ซีรี่ย์เรื่องนี้ฉันก็ได้รับงานหนักเหมือนกันเพราะต้องทำตัวเป็นแม่ยกดันคุณแบคฮยอนน่ะค่ะ”
คำพูดของแทยอนเรียกเสียงหัวเราะได้จากทุกคนในที่นั้นรวมถึงคนพูดเองด้วย
“ซีรี่ยืเรื่องนี้ได้นำเสนอความรักที่แตกต่างจากในอีกแง่มุมหนึ่งและได้ข้อคิดดีๆด้วย รวมถึงโลเกชั่นก็สวยมากๆ เพราะงั้นช่วยติดตามและมอบความรักให้แก่ซีรี่ย์เรื่องนี้เยอะๆนะคะทุกคน” แทยอนพูดด้วยสีหน้าสดใสและโค้งเก้าสิบองศาให้กับทุกคนเหมือนที่แบคฮยอนทำก่อนที่ทั้งสองคนจะลงจากเวทีไปอยู่ที่ข้างๆเวที
“ต่อไปเป็นวิดีโอที่สัมภาษณ์วัยรุ่นเกี่ยวกับซีรี่ย์เรื่องนี้นะครับ เชิญทุกคนดูได้เลยครับ"
ทุกสายตานับร้อยจ้องไปที่จอโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่เพื่อรอรับชมวีดีโอ แต่รอไปสักพักก้ยังไม่มีวี่แววที่วิดีโอจะฉายเลยแม้แต่นิด เสียงพูดคุยเริ่มดังขึ้นให้ได้ยิน พีธีกรที่ได้รับเชิญจะพูดอย่างลนลานว่า
“เอ่อ…เกิดความขัดข้องเล็กน้อยนะ…!!”
พรึบ!
พูดไม่ทันจบไฟก็ดับขึ้นก่อน เสียงกรี๊ดดังขึ้นเล็กน้อย แทยอนคว้ามือแบคฮยอนที่ยืนข้างๆมาจับแน่นด้วยความตกใจ แบคฮยอนยิ้มเอ็นดูนิดหน่อยก่อนจะพูดเบาๆว่า
“ไม่ต้องกลัวหรอกครับนูนา แค่ไฟดับเอง”
ทำไมนะ…เธอถึงรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลย?
“พร้อมนะ(ชื่อของคุณ)” แทมินที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์และแผงควบคุมเสียงต่างๆหันมาถามคุณเล็กน้อย คุณพยักหน้าให้พร้อมกระชับไมค์ลอยที่อยู่ในมือเล็กน้อยก่อนจะพูดกับแทมินว่า
“นี่เป็นการแก้แค้นครั้งสุดท้ายของฉัน…ที่ฉันเดิมพันมันไว้ด้วยอนาคตและศักดิ์ศรีทั้งหมดที่มี…
และฉันก็พร้อมแล้วด้วย!!”
---------------------------------------------------------------------------
“เกิดอะไรขึ้นนะ ทำไมไฟยังไม่มาสักทีล่ะ”เจสสิก้ากระซิบบอกยูริเมื่อไฟยังไม่ติดสักที ยูริทำได้เพียงแค่ส่ายหน้าตอบเท่านั้นเพราะเธอก็ไม่รู้เหมือนกัน
ตอนนี้เสียงกระซิบต่างๆก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องทั่วห้องประชุม ทางฝ่ายพิธีกรและผู้จัดก็พยายามติดต่อฝ่ายควบคุมไฟแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้
[สวัสดีค่ะทุกคน…]
เสียงที่ถูกประกาศออกมาจากลำโพงดังขึ้นมาทำให้ทุกคนเงียบและรอฟัง…
แต่แทยอน แบคฮยอน ยูริ เจสสิก้า ซูโฮและเมมเบอร์ในEXOคนอื่นๆกลับเบิกตาโพลงเมื่อได้ยินเสียงนั้น…เสียงที่พวกเขารู้จักกันดี…
เสียงของคุณ!
แทยอนเริ่มรู้สึกถึงเหงื่อที่มือและหัวใจของตัวเองที่กำลังเต้นรัว…
พรึบ!
[พวกคุณเชื่อกันมั้ยคะ…ว่าคนที่ทำดีกลับไม่ได้ดี…แต่คนที่ชั่วต่างหากกลับได้ดีแทน ลองดูวีดีโอนี้สิคะ…แล้วจะได้รู้ว่ามันจริงมั้ย…] ท้ายประโยคคุณขำเล็กน้อยแต่นั่นไม่ได้ทำให้มีใครหัวเราะตามเลยเพราะน้ำเสียงที่คุณพูดนั้นเย็นชามาก…มากเสียจนไม่มีใครกล้าพูดออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว…
เมื่อโปรเจคเตอร์ฉายภาพ…ภาพที่ฉายบนโปรเจคเตอร์ทำให้แทยอนเบิกตากว้างเพราะไดอารี่ของเธออยู่บนจอ!
มือเรียวสวยของใครคนหนึ่งค่อยๆเปิดหนังสือจนมาถึงหน้าที่มีการเขียนไว้ กล้องซูมเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้ตัวอักษรในไดอารี่ปรากฏอยู่บนหน้าจออย่างชัดเจนเพื่อให้ทุกคนสามารถอ่านมันได้…ให้ทุกคนได้อ่านความเลวของนางฟ้าแห่งวงการบันเทิง!
“พระเจ้า…”
เสียงอุทานของซิ่วหมินดังขึ้นเมื่อได้อ่านข้อความในไดอารี่…เขาช็อค ใช่…ช๊อคเช่นเดียวกับคนอื่นๆ...คนอื่นๆที่เข้าใจว่าคุณเป็นคนที่ทำร้ายแทยอน!
[นี่น่ะ…เป็นไดอารี่ของคิม แทยอนที่เป็นพี่สาวบุญธรรมของฉัน… พี่สาวที่ต้องการทำลายชีวิตของฉัน…เพียงเพราะ’ผู้ชาย’]
เสียงที่พูดช้าๆ ไม่ใส่อารมณ์อย่างนั้นทำให้ทุกคนขนลุกและหวาดกลัว…เจสสิก้า ยูริ และซูโฮก็ยังรู้สึก…
[ฉันรู้ว่าพวกคุณอาจจะคิดว่านี่เป็นแค่ไดอารี่ที่ฉันเขียนขึ้นมาเองที่ใส่ร้ายแทยอน…แต่ขอให้ดูคลิปต่อไปนี้นะคะ พวกคุณจะได้รู้…ว่าอะไรกันแน่ที่เป็น’ความจริง’]
[ออนนี จะมาทำไมเนี่ย ก็ฉันบอกแล้วไงว่าจัดการเรียบร้อยแล้วอ่ะ]
[เอาน่า ก็ฉันอยากเห็นกับตานี่นา]
[โอ๊ย! มันร้อนอ่ะออนนี ฉันไม่ชอบ]
[เลิกบ่นเถอะน่า ฉันรำคาญนะยุนอา]
ชื่อของยุนอาทำให้ทุกคนตกใจและหันไปมองเจ้าตัวซึ่งกำลังเหงื่อแตกไหลเป็นทาง…
“ไม่ใช่ฉันนะคะ…ไม่ใช่!”ยุนอาตะโกนออกมา มือไม้เริ่มสั่นไปหมดและลุกขึ้นพยายามจะวิ่งออกไปแต่ยูริก็จับตัวเธอไว้ซะก่อน ส่วนเจสสิก้าก็จิกมือตัวเองแน่นด้วยกังวลเมื่อรู้แล้วว่าคุณต้องการจะทำอะไร
“ปล่อยนะ!”
ภาพที่ฉายบนหน้าจอทำให้ทุกคนหัวใจกระตุก…เมื่อเห็นร่างของผู้หญิงที่โดนผ้าปิดตาและโดนมัดมืออยู่บนเก้าอี้ แบคฮยอนมองแล้วก็รู้เลยว่านั่นคือคุณ!
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาดึงมือตัวเองออกมาจากมือของแทยอน แทยอนเองก็ไม่ได้สนใจมากนักเพราะเธอแค่นั่งนิ่งๆเท่านั้น…แต่ในหัวของเธอกำลังจะระเบิดเพราะหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอ!
[พี่แทยอน! นั่นพี่ใช่มั้ย! พี่มาช่วยฉันใช่มั้ย!]
[ยัยโง่! ฉันจะมาช่วยแกทำไม ก็ฉันเป็นคนสั่งให้ไอ้พวกนี้จับตัวแกมาเองนี่!]
พรึบ!
“เลวที่สุด!”
“เธอทำลงไปได้ยังไงแทยอน! ทำลงไปได้ยังไง!”
“แทยอนมันเป็นยัยปีศาจ! มันไม่ใช่นางฟ้า!!”
“พวกเธอสองคนน่ะขยะแขยงที่สุด! ทั้งที่หน้าตาก็ดี แต่นิสัยของพวกเธอมันน่ารังเกียจมากนะ!”
เมื่อไฟสว่างขึ้น….เสียงตะโกนด่าทอดังมาจากทุกทิศเข้าโจมตีแทยอนและยุนอาในขณะที่วิดีโอนั้นก็ยังคงฉายต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้สถานการณ์วุ่นวายไปหมดและบรรดาสื่อที่มาร่วมงานทั้งหลายก็ยังคงถ่ายภาพต่อไป… แบคฮยอนมองแทยอนด้วยสายตาหลากหลาย ทั้งผิดหวัง โกรธ เกลียดและเสียใจ…
“นูนาทำกับ(ชื่อของคุณ)อย่างนั้นได้ยังไงครับ!” แบคฮยอนตะโกนใส่แทยอนแล้วผลักแทยอนเล็กน้อย แทยอนมองแบคฮยอนสลับกับผู้คนอย่างสับสน
“ไม่จริงนะคะ! ฉันโดนใส่ร้าย! นั่นไม่ใช่เรื่องจริง!” แทยอนพูดแล้วเริ่มร้องไห้
“โกหก! ในคลิปนั่นมันเธอชัดๆ!”
ทางด้านยุนอาก็ร้องไห้และโดนเมมเบอร์ในวงของเธอว่าเหมือนกัน
“ทำไมออนนีทำอย่างนี้คะ!”
“ฉันผิดหวังในตัวเธอจริงๆนะยุนอา…”
“ทำไมเธอถึงเลวได้ขนาดนี้!”
เพียะ!
เจสสิก้าเดินเข้ามาตบยุนอาอย่างแรงจนหน้าหัน ทุกคนตกใจแต่ก็ไม่มีใครห้ามเพราะมันสมควรแล้ว!
“นี่สำหรับที่เธอทำลายชีวิตของ(ชื่อของคุณ)!”
ยุนอาทรุดตัวลงกับพื้นแล้วพูดอย่างเลื่อนลอย
“ฉันขอโทษ…ขอโทษ ฮึก! ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”
ยุนอาพูดซ้ำไปซ้ำมาจนทุกคนเริ่มสงสาร…
ไม่! เธอไม่ผิด แทยอนออนนีต่างหากที่ผิด!
ยุนอาคิดแล้วลุกขึ้นวิ่งไปหาแทยอนที่กำลังโดนประณามอยู่ ก่อจะกระชากตัวแทยอนแล้วพูดกับทุกคน
“แทยอนออนนีต่างหากที่ผิด! ฉันแค่ทำตามที่ออนนีสั่งนะคะทุกคน! ออนนีนี่แหละเป็นคนคิดแผนให้(ชื่อของคุณ)โดนข่มขืน! ไม่ใช่ฉันนะคะ!”
“ยุนอา!”
แทยอนมองยุนอาอย่างโกรธจัดและกำลังจะอ้าปากว่ายุนอาที่โยนความผิดใส่เธอแค่คนดียว แต่ก็ไม่ได้พูดเพราะแบคฮยอนพูดขัดขึ้นซะก่อน
“หยุดนะ! ไม่ใช่แค่แทยอนนูนาที่ผิด! เธอก็ผิดเหมือนกันนั่นแหละ อย่าเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย!”
ยุนอาเงียบไปและไม่พูดต่อก่อนที่เธอจะมองไปที่โปรเจคเตอร์ซึ่งฉายภาพที่คุณโดนข่มขืนอยู่…
เสียงกรีดร้อง…เสียงร้องไห้…และเสียงที่กำลังร้องเรียกให้พี่สาวที่ชื่อว่าแทยอนเข้าไปช่วยทำให้ผู้คนที่ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์หลายๆคนที่จับจ้องที่วิดีโอร้องไห้ออกมา
“นูนาทำลงไปได้ยังไงครับ! นั่นมันโหดร้ายสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งมากนะครับ!”เซฮุนที่เคยเข้าข้างแทยอนมาตลอดในตอนนี้กลับว่าแทยอนด้วยใบหน้าที่แสดงความผิดหวังออกมาอย่างเห็นได้ชัด
แทยอนในตอนนี้ไม่มีใครเข้าข้างเธอและอยู่ในสถานะเสียเปรียบ เหงื่อผุดออกมาตามใบหน้าและร่างกาย แววตาลุกลี้ลุกลนไปหมด เธอทำอะไรไม่ถูก เธอไม่เคยเจอสถานการณ์อย่างนี้…สถานการณ์ที่เธอเป็นคนผิด!
แทยอนยืนนิ่งแล้วหลับตาแน่นเพื่อควบคุมสติและอารมณ์ของตัวเอง…
ถ้าฉันต้อง’พัง’จริงๆ…(ชื่อของคุณ)ก็ต้อง’พัง’ไปกับฉันด้วย!
“(ชื่อของคุณ)! เธอได้ยินฉันใช่มั้ย! ฟังไว้นะ…ฉันขอประกาศไว้ตรงนี้…ฉันจะทำให้เธอหมดอนาคตและพังไปกับฉันให้ได้!”
ผลัก!
หลังจากประกาศคำพูดที่แสนเลวร้ายแล้วแทยอนก็ผลักยุนอาที่ยืนอยู่ข้างๆจนล้มไปกับพื้นอย่างแรงก่อนที่ตัวเองจะใช้ร่างบางของตัวเองวิ่งแทรกฝูงคนออกไปที่หลังเวทีอย่างรวดเร็วจนไม่มีใครสามารถจับตัวทัน
“ฮึก…”
ยุนอานั่งร้องไห้คนเดียวโดยไม่มีใครสนใจเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอยู่ ฝ่ายคนที่รับผิดชอบงานก็พยายามห้ามไม่ให้ถ่ายหรือใครที่ถ่ายแล้วก็ให้ลบและพยายามนำพวกนักข่าวออกไป…แต่ก็นะ ใครจะไปห้ามได้ล่ะ…ในเมื่อนี่มันเป็นข่าวใหญ่!
ตุบ!
แบคฮยอนทรุดตัวกับพื้นอย่างหมดแรง…เขาเข้าใจหมดทุกอย่างแล้ว…
ที่ผ่านมาเขาผิดมาตลอด เขาต่างหากที่หน้ามืดตามัวหลงเชื่อแทยอนทุกอย่างโดยไม่รู้ว่ามันเป็นแผนเลวๆของแทยอนทั้งหมด…เพื่อให้คุณเจ็บปวด…โดยฝีมือของเขา...และมันก็สำเร็จด้วย!
“โธ่เว้ย!”
ปึง! ปึง! ปึง!
แบคฮยอนชกพื้นอย่างแรงด้วยความโมโหตัวเอง โกรธแทยอน และอะไรต่างๆมากมายโดยไม่กลัวว่าจะเจ็บมั้ย เขากำลังจะยกมือชกพื้นต่อแต่ก็มีเสียงของซูโฮดังขึ้นก่อน
“พอเดี๋ยวนี้แบคฮยอน!”
“ซูโฮฮยอง…”
“นายคิดว่าชกพื้นต่อไปแล้วจะแก้ไขอะไรได้งั้นเหรอ…หยุดใช้อารมณ์เหนือเหตุผลสักทีสิ! เรื่องของแทยอนนูนากับ(ชื่อของคุณ)ไม่ได้เป็นบทเรียนให้นายเลยเหรอ!”
“ผมขอ…” แบคฮยอนกำลังจะพูดขอโทษแต่ซูโฮก็พูดขัดขึ้นและชี้นิ้วไปด้านบนที่มีแสงฉายตรงมาที่จอโปรเจคเตอร์
“นั่นเป็นห้องฉายโปรเจคเตอร์…(ชื่อของคุณ)อาจจะอยู่ที่นั่นก็ได้นะ…”
ฟุบ!
แบคฮยอนรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปที่ห้องนั้นทันทีโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น…
เพราะสิ่งที่เขาสนใจมีอยู่อย่างเดียว…คือ(ชื่อของคุณ)…
ปัง!
“(ชื่อของคุณ)!”
แบคฮยอนเปิดประตูเข้ามาในห้องฉายโปรเจคเตอร์พร้อมเรียกชื่อคุณแล้วกวาดสายตามองไปทั่วห้อง…
ไม่มี…
แบคฮยอนก้าวเข้ามาในห้องช้าๆเมื่อสายตาไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่วางอยู่บนเครื่องโปรเจคเตอร์ เขาตรงเข้าไปก่อนที่จะชะงักเมื่อเห็นว่าอะไรวางอยู่…
แหวน…แหวนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาข่มขืนคุณ…
น้ำตาของลูกผู้ชายคลอขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อหูของเขาก็ยังได้ยินเสียงคลิปที่แทมินเปิดเอาไว้ มันเล่นซ้ำไปซ้ำมาราวกับจะตอกย้ำความผิดของเขาให้ฝังลึกลงไปในหัวใจ… แบคฮยอนเอื้อมมือที่สั่นเทาของตัวเองไปหยิบแหวนวงเล็กก่อนจะกำไว้แน่น…
ทันใดนั้นแบคฮยอนก็เหลือบไปเห็นบันไดที่อยู่ตรงมุมอีกด้าน เขาไม่รอช้ารีบพาร่างของตัวเองลงไปอย่างรวดเร็วทันที
อย่าเพิ่งไปไหนนะ…(ชื่อของคุณ)…
คุณกับแทมินวิ่งอย่างรวดเร็วลงมาจากบันไดที่เมื่อลงมาจะเจอกับลานจอดรถพอดี แทมินวิ่งไปที่รถที่จอดอยู่ด้านตรงข้ามโดยไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้มือยันผนังหอบอยู่
“(ชื่อของคุณ)! มาเร็ว! เราต้องไปกันแล้ว!”
แทมินตะโกนเรียกคุณ คุณจึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วพยักหน้าก่อนจะวิ่งข้ามถนนมาโดยไม่ได้มองว่ามีรถคันหนึ่งวิ่งเข้ามาหาคุณอย่างรวดเร็ว!
แทมินมองรถคันนั้นอย่างตกใจ ปากของเขาขยับเพื่อตะโกนบอกคุถณให้ระวังในขณะที่มือของเขาก็ยื่นไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว
“(ชื่อของคุณ)! ระวัง!”
คุณชะงักกลางถนนอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองข้างๆตัวแล้วเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว ขาเรียวกำลังจะขยับพาตัวเองไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงรถคันนั้นแต่ก็ไม่ทัน!
“กรี๊ดดดดด!!!!”
ผลัก!
“(ชื่อของคุณ)!!/(ชื่อของคุณ)!!”
เสียงของผู้ชายสองคนเรียกชื่อคุณเมื่อเห็นร่างของคุณลอยขึ้นไปบนอากาศและตกกระแทกพื้นอย่างแรง!
สิ่งเดียวที่คุณจำได้…คือดวงตาที่เต็มไปด้วยหยดน้ำตาและแววตาอาฆาตแค้นของแทยอนที่เป็นคนขับรถคันนั้นเท่านั้น!
28/07/2557
ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยถูกใจมากนักนะคะแต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมาโดยตลอดนะคะ แทแทของเราก็ร้ายจนจบตอนเลยนะ 555
ความคิดเห็น