ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Exo x you)Baekhyun x you ft.taeyeon

    ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่14

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.67K
      7
      15 ก.ค. 57

    วันแถลงการณ์

                @%$(_#*^$_@-&%*%$^&

                !$^(^&()+)(*&*%
               
    #%^$*^*&)(

                เสียงของผู้คนคุยกันดังไปทั่วห้องแถลงการณ์ของSM วันนี้เป็นวันที่SMจะมาเคลียร์ข่าวของแบคฮยอนและแทยอนทำให้มีนักข่าวมาทำข่าวอย่างล้นหลามขนาดถึงมีทีมงานจากช่องโทรทัศน์มาด้วยซ้ำ

                เสียงพูดเงียบลงไปทันทีเมื่อลี ซูมาน แทยอน แบคฮยอนและผู้บริหารของนิตยสารZก้าวขึ้นมาบนเวที ทั้งสามคนนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนที่ลีซูมานจะเป็นคนเปิดฉากพูดขึ้น

                “สวัสดีครับ ผมลี ซูมาน ประธานบริษัทSM ENTERTAINMENT ครับ

              ทุกคนเห็นข่าวของแบคฮยอนและแทยอนแล้วผมขอประกาศตรงนี้เลยว่าทั้งสองคนไม่ได้เดทกันหรือคบกันอยู่ ทั้งสองคนเป็นแค่พี่น้องร่วมค่ายเท่านั้น” เกิดเสียงอื้ออึงดังขึ้นทันทีที่ลีซูมานพูดจบ นักข่าวคนหนึ่งยกมือถามขึ้นว่า

                “แล้วภาพที่ออกมาล่ะคะ”

                “นั่นเป็นการถ่ายแบบให้นิตยสารZครับ พวกเราไปถ่ายที่สวนสาธารณะxxxพร้อมกับทีมงานคนอื่นๆในกองถ่าย แต่ว่าภาพที่ออกมาถ่ายแค่ผมกับรุ่นพี่แทยอนน่ะครับ” แบคฮยอนยอนตอบ

                “แล้วทำไมถึงให้แทยอนและแบคฮยอนมาร่วมงานกันล่ะครับ”

              “ก็ผมเห็นว่าทั้งสองคนอยู่ด้วยกันแล้วดูน่ารักดีน่ะครับ แถมทั้งสองคนยังเป็นคู่ที่แฟนๆชอบกันด้วย ผมเลยคิดว่าถ้าทั้งสองคนมาร่วมงานกันก็น่าจะดี” ผู้บริหารของนิตยสารZตอบ

                “แล้วนิตยสารจะออกวันไหนครับ”

                “เดือนหน้าครับ”

                “แล้วในอนาคตทั้งสองคนจะมีโอกาสเป็นแฟนกันมั้ยคะ คุณแทยอนช่วยตอบหน่อยค่ะ”

              แทยอนนิ่งไปกับคำถามนี้ก่อนที่จะตอบออกมา

                “มันเป็นเรื่องของอนาคตนะคะฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”

     

                “ที่นัดพวกเรามาเนี่ยมีอะไรเหรอครับ”ซูโฮถามขึ้นเมื่อแทมินโทรมาหาเขา เจสสิก้าและยูริให้มาหาที่ห้องของแทมิน

                “นั่นสิ แล้วนี่(ชื่อของคุณ)ไปไหนล่ะ” ยูริเสริมขึ้นเพราะไม่เห็นคุณอยู่ในห้อง

                “ยัยนั่นไปเรียนครับ วันนี้มีสอบ” แทมินตอบ

                “แล้วตกลงมีอะไรกันแน่แทมิน” เจสสิก้าถามอีกครั้ง แทมินพ่นลมหายใจแรงๆก่อนจะพูดออกไป

                “ของขวัญที่แทยอนให้แบคฮยอนเป็นสร้อยข้อมือแล้วก็แปลกมากด้วย”

                “แปลกยังไงเหรอครับ”

                “ก็มันแปลกตรงที่ลายสร้อยมันดันสลักเหมือนแหวนที่พวกนายซื้อให้(ชื่อของคุณ)ยังไงล่ะ!

                “ว่าไงนะ!!” ทั้งสามคนตะดกนออกมาพร้อมกัน แทมินแค่นยิ้มออกมาพูดต่อ

                “ทำไมลายมันถึงเหมือนกันมีใครอยากอธิบายให้ฉันฟังมั้ย”

                “ทำไมนายพูดเหมือนพวกเราเป็นคนบอกแทยอนเรื่องนี้ล่ะ”ยูริขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกแปลกๆกับคำถามของแทมิน

                “แล้วมันจริงมั้ยล่ะ!” แทมินพูดเสียงดัง เจสสิก้าสะดุ้งแล้วพูดกลับว่า

                “นายจะบ้าเหรอ! พวกเราไม่คิดจะทำอย่างนั้นหรอกนะ! ไม่มีเหตุผลที่พวกเราจะทำอย่างนั้นด้วยซ้ำ!

                “แล้วจะให้ฉันคิดยังไง! เธออาจจะมาตีสนิทกับ(ชื่อของคุณ)ตามแผนของแทยอนก็ได้! ยังไงแทยอนก็เป็นเพื่อนเธออยู่แล้วนี่!

                ยูริลุกขึ้นยืนแล้วตะโกนกลับไปว่า

                “นายไม่เชื่อใจพวกเรารึไงแทมิน พวกเราน่ะหวังดีกับ(ชื่อของคุณ)จริงๆนะ(ชื่อของคุณ)น่ะก็เหมือนน้องสาวของพวกเรา พวกเราไม่มีทางทำร้าย(ชื่อของคุณ)หรอก!

                “ฉันไม่รู้ไม่รู้ว่าจะเชื่อใจใครได้ในเมื่อตลอดมาทุกคนที่อยู่รอบตัว(ชื่อของคุณ)มีแต่คนที่ไม่หวังดีทั้งนั้น จู่ๆพวกนายสามคนก็เข้ามาแล้วจะให้ฉันเชื่อใจง่ายๆเลยงั้นเหรอ!

                แทมินพูดพลางขยี้หัวตัวเองไปด้วย ซูโฮถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆว่า

                “พวกเราจะพิสูจน์ให้ดูว่าพวกเราหวังดีกับ(ชื่อของคุณ)จริงๆเพราะงั้นให้โอกาสให้พวกเราสามคนได้ดูแล(ชื่อของคุณ)เถอะนะครับ”

                “แล้วจะพิสูจน์ยังไง”

                “ผมไม่รู้แต่ขอให้แทมินรอไปก่อน แล้วจะเห็นเองว่าพวกเราหวังดีกับ(ชื่อของคุณ)จริงๆ

                แทมินเม้มริมฝีปากอย่างใช้ความคิดเขากลัวไปหมดว่าสามคนนี้จะโกหกกลัวว่า(ชื่อของคุณ)จะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง...

                แต่มันก็คุ้มที่จะลองใช่มั้ย?

              “อย่าทำให้(ชื่อของคุณ)ต้องผิดหวังนะ เพราะยัยนั่นเชื่อใจพวกนายแล้ว”

     

    ---------------------------------------------------------------------------------

              “แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ” ซูโฮถามหลังจากที่ปรับความเข้าใจกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

                ” แทมินเงียบไม่ตอบ ยูริเห็นอย่างนั้นก็สังหรณ์ใจไม่ดีจึงถามแทมินอีกครั้ง

                “แทมินเกิดอะไรขึ้น”

                ” แทมินก็ยังเงียบอยู่ แต่เขาเริ่มกำมือแน่นเรื่อยๆ

              “แทมิน

                “แบคฮยอนมันข่มขืน(ชื่อของคุณ)แล้ว! ได้ยินมั้ยว่ามันข่มขืน(ชื่อของคุณ)ไปแล้ว! ข่มขืนจริงๆไม่ได้หยุดเหมือนคราวก่อน! ได้ยินมั้ย!

                ตุบ

                โทรศัพท์มือถือของซูโฮหล่นไปอยู่กับพื้นโดยที่เจ้าตัวไม่ได้หันไปมองเลยสักนิดเดียว เพราะกำลังมองที่แทมินอยู่นั่นเอง

              “แล้วรู้มั้ยว่าที่มันทำไปน่ะ เพราะมันเข้าใจว่า(ชื่อของคุณ)รักมันเพราะแหวนของ(ชื่อของคุณ)มันสลักเหมือนสร้อยข้อมือของมันน่ะ!” แทมินตะโกนแล้วหันหน้าไปอีกทาง เขากำหมัดแน่นจนเส้นเลือดขึ้นมา

                “ไม่จริงใช่มั้ยทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วยล่ะ ฮึกทำไมแบคฮยอนถึงทำอย่างนี้” เจสสิก้าพูดแล้วร้องไห้ออกมาเธอสงสาร(ชื่อของคุณ)มากเพราะ(ชื่อของคุณ)ก็เหมือนน้องสาวคนที่สองของเธอซึ่งเธอก็รักไม่แพ้กันกับคริสตัลเลยทีเดียว

              “พระเจ้าเกลียด(ชื่อของคุณ)มากจริงๆล่ะ” ยูริพูดเบาๆพลางหลบสายตาต่ำมองลงไปที่พื้น

                “วันนี้ยัยนั่นถ่อสังขารไปเรียนทั้งที่ตัวเองก็ยังเจ็บอยู่” แทมินแค่นยิ้มออกมาแล้วพูดต่อ

                “แต่วันนี้ไอ้ตัวต้นเหตุกลับไปนั่งหน้าระรื่นเมคข่าวปลอมๆขึ้นมาแล้วบอกกับสื่อเนื่ยนะ! เหอะ! รู้มั้ยว่าเรื่องนี้มันทำให้ฉันหมดศรัทธาในพระเจ้าไปแล้วน่ะ!

                “ตอนนี้(ชื่อของคุณ)เป็นยังไงบ้างครับ” ซูโฮถามขึ้นมา

                “จะให้เป็นยังไงได้ล่ะนอกจากร้องไห้ดูจากสายตาของยัยนั่นแล้วน่ะ คงจะเจ็บปวดมาก

                “ไม่ใช่แค่มากหรอกแต่เจ็บเจียนตายเลยยังไงล่ะ”ยูริพูดขัดเสียงสั่นๆ

                “ฉันมีเรื่องจะขอหน่อย”แทมินพูดขึ้นมาทำให้เจสสิก้า ยูริ และซูโฮมองอย่างสนใจ

                “พรุ่งนี้(ชื่อของคุณ)หยุดแต่ฉันต้องไปสอบเพราะงั้นยูริกับเจสสิก้าช่วยพา(ชื่อของคุณ)ไปไหนก็ได้แล้วก็ช่วยพูดเรื่องสบายๆให้(ชื่อของคุณ)หายเครียดหน่อยสิ พวกเธอทำได้มั้ย?” แทมินเลิกคิ้วถาม เจสสิก้ากับยูริยิ้มบางๆให้ถึงแม้ว่าหน้าของทั้งสองคนจะแดงอยู่แล้วพูดว่า

                “ได้สิเรื่องแค่นี้เอง”

                “แล้วก็ซูโฮไม่มีอะไรมากหรอก จะทำหรือไม่ทำก็ได้นะแต่ช่วยทำอะไรกับแบคฮยอนให้มันสำนึกสักทีเล็กน้อยก็ยังดี

                เพราะว่า(ชื่อของคุณ)น่ะเหนื่อยเกินจนใกล้จะหมดความอดทน และถ้ามันหมดเมื่อไหร่วันนั้นฉันพนันด้วยหัวของฉันเลยว่าแบคฮยอนจะต้องหลั่งน้ำตาออกมาแน่นอน!!

             

              @หอพักEXO

              ตึง!!

              ทุกคนหันไปมองซูโฮที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเสียงดังก่อนจะหันมามองหน้ากันอย่างงงๆเมื่อเห็นใบหน้าของลีดเดอร์ที่ขุ่นมัวไปด้วยความโกรธ

                พลั่ก!

                และซูโฮก็ทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดเมื่อเขาเดินไปกระชากคอเสื้อแบคฮยอนที่นั่งอยู่ที่โซฟาขึ้นมา!

                “ฮยอง! เซฮุนร้องขึ้นเมื่อเห็นอย่างนั้น แต่ซูโฮไม่สนใจแล้วพูดกับแบคฮยอน

                “ทำไมวะทำไมแกถึงต้องทำร้าย(ชื่อของคุณ)ด้วยทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลยไม่ได้ทำแม้แต่นิดเดียว!!

                ตุบ!

                ซูโฮปล่อยคอเสื้อแบคฮยอนแล้วผลักแบคฮยอนไปที่โซฟาอย่างแรงก่อนจะพูดต่อ

                “มีแต่แกที่คิดไปเองคนเดียว! ทำไมแกถึงเลวได้ขนาดนี้ทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้!! ไม่เข้าใจรึไงว่าเป็นแผนของแทยอนนูนาน่ะ! ตอบฉันสิวะบยอน แบคฮยอน!!!

                ซูโฮเสยผมตัวเองก่อนจะพ่นลมหายใจอย่างแรงด้วยความหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไปโดยไม่สนใจใคร ปล่อยให้แบคฮยอนนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นและทิ้งบรรยากาศที่มาคุไว้

              “อ่าเรามาเล่นเกมส์กันเหอะ” แฮบปี้ไวรัสประจำวงอย่างชานยอลพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสนิทของตัวเองเป็นอย่างนี้ โดยมีแนวร่วมเป็นเมมเบอร์ในวงอย่างเลย์ เทา และดีโอ

                “เล่นยังไงล่ะ”

                “ก็แบบเอาปากกามาวางไว้ตรงกลางแล้วนั่งล้อมรอบ ให้คนเริ่มหมุนปากกา ถ้าหัวปากกาชี้ไปที่ใคร คนที่หมุนก็ต้องถามอะไรก็ได้กับคนนั้น แล้วพอถามตอบเสร็จคนที่ตอบก็หมุนปากกาต่อไป เล่นไปเรื่อยๆอ่ะ แต่มีข้อแม้ว่าต้องตอบความจริงเท่านั้น เกมส์ถึงจะสนุก”ชานยอลอธิบาย

                “เฮ้ย น่าสนุกๆ มาเล่นกันมา”ซิ่วหมินพูดแล้วหยิบปากกาที่อยู่บนต๊ะมาวางไว้แล้วนั่ง คนอื่นๆจึงนั่งล้อมกันเป็นวงกลมไปด้วยจนเหลือที่ว่างอยู่

              คือที่สำหรับแบคฮยอน

              “แบคฮยอน! มาเล่นกันเถอะ!” ชานยอลเรียก แบคฮยอนจึงยอมลุกแล้วมานั่งแต่โดยดี

                “ใครจะเริ่ม”

                “ฉันขอๆ”ลู่หานพูดแล้วหมุนปากกาทันที ก่อนที่หัวปากกาจะชี้ไปทางเฉิน

                “ทำไมนายถึงต้องแย่งข้าวฉันกินด้วยล่ะ!”ลู่หานถามทำเอาทุกคนหัวเราะ เฉินยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะตอบว่า

                “ก็ผมกลัวว่าลู่หานฮยองจะอ้วนอ่ะ เดี๋ยวนี้ก็เริ่มแล้วนะ ถ้าไปเข้ากล้องแล้วจะบวมเอา J

                “ไอ้เฉิน!” ลู่หานตะโกนแต่เฉินก็รีบหมุนปากกาทันที ลู่หานเลยได้แต่ชี้หน้าเฉินแทน

                ทุกคนมองปากกาที่หมุนอยู่อย่างลุ้นๆก่อนที่ปากกาจะหยุด

              โดยที่หัวปากกาชี้ไปทางแบคฮยอน

              “ฉันขอให้นายนึกถึงผู้หญิงคนหนึ่งตอนนี้แล้วบอกมาว่าอยากทำอะไรกับเธอ” เสียงของเฉินเหมือนก้องกังวานอยู่ในโสตประสาทของแบคฮยอนที่ตอนนี้นกถึงหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง

              “อยากเจอ

                “ฮิ้วววว” ไคร้องออกมาก่อนที่ทุกคนจะแซวแบคฮยอนและลงความเห็นกันว่าเป็นแทยอนนูนาสุดสวยของพวกเขากัน แต่ใครจะรู้ว่าแบคฮยอนไม่ได้ฟังเลยสักนิด

                เพราะเขาเพียงแต่นึกถึงใบหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาของคุณนึกถึงริมฝีปากเล็กๆที่หวานจับใจนึกถึงร่างกายบอบบางที่เขาฝากรอยอะไรต่อมิอะไรไว้มากมายไม่ว่าจะเป็นรอยคิสมาร์กหรือรอยช้ำต่างๆนึกถึงดวงตากลมโตที่เลื่อนลอยและเอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำตาตอนที่เขากำลังข่มขืนเธอ

              เขานึกถึงแค่นั้นจริงๆ

                วันต่อมา

                @ SE Coffee Shop

                “วันนี้คิดอะไรอยู่เนี่ยออนนีถึงพาฉันมาที่นี่” คุณถามอย่างสงสัยเพราะวันนี้คุณตื่นมาด้วยเสียงโทรศัพท์จากยูริบอกให้แต่งตัวแล้วลงมาข้างล่าง คุณก็มึนๆลงมา รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่นี่ซะแล้ว

                “แหมก็วันนี้ออนนีอยากพา(ชื่อของคุณมาคลายเครียดนี่นา ไหนๆก็เจอเรื่องเครียดๆมาเยอะแล้ว”

                เจสสิก้าบอกยิ้มๆแล้วเรียกพนักงานมาสั่งเครื่องดื่ม

                “ฉันขอมอคค่าคะ”ยูริบอก

                “ฉันก็ขอมอคค่าเหมือนกันค่ะ” เจสสิก้าพูดทำให้ยูริมองอย่างแปลกใจ

                “ทำไมออนนีสั่งอันนี้อ่ะ ปกติไม่กินไม่ใช่เหรอ”

                “ก็วันนี้อยากลองบ้างอ่ะ” เจสสิก้าตอบแล้วหันมาหาคุณ

                “(ชื่อของคุณ)เอาอะไรอ่ะ” คุณกำลังจะบอกว่าเอาลาเต้ แต่พนักงานก็พูดขึ้นมาว่า

                “คือตอนนี้ทางร้านมีโปรโมชั่น ซื้อมอคค่า2แก้วแถมช็อคโกแลตปั่น1แก้วครับ ไม่ทราบว่าจะรับมั้ยครับ เพราะว่าจะได้ส่วนลด20%ด้วย”

                “อ่างั้นฉันเอาช็อคโกแลตปั่นก็ได้ค่ะ” คุณตอบเพราะรู้ว่ายังไงค่าเครื่องดื่มทั้งหมดตัวเองก็ไม่ได้ออกแน่นอน ดังนั้นถ้าลดค่าเครื่องดื่มได้ก็ลดไป จะได้ไม่เปลืองเงิน

                “เออนี่ๆ (ชื่อของคุณ)เรียนอยู่ปีอะไรแล้วอ่ะ”ยูริชวนคุย

                “ฉันเรียนอยู่ปีสอง คณะบัญชีน่ะ”

                “โห งี้ก็ต้องคิดเลขเก่งใช่มั้ยอ่ะ” เจสสิก้าถามอย่างสนใจ       

    “ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกออนนีมีเพื่อนคนอื่นเรียนดีกว่าฉันตั้งเยอะ” คุณบอกถ่อมๆ

                จากนั้นคุณ ยูริและเจสสิก้าก็คุยเรื่องสัพเพเหระกันไปเรื่อยๆจนเครื่องดื่มที่สั่งมาเสิร์ฟ คุณบอกขอบคุณพนักงานเบาๆ

                “เฮ้ย ร้านนี้มอคค่าอร่อยดีอ่ะ” ยูริทำตาโตหลังจากดื่มมอคค่าเข้าไปแล้ว เจสสิก้าเลยดื่มบ้าง

                “อี๋! ขมอ่ะ แหวะ”เจสสิก้าทำหน้าเหยเก คุณกับยูริเลยหัวเราะออกมา

                “(ชื่อของคุณ)ก็กินบ้างสิ อร่อยมั้ยๆ”ยูริคะยั้นคะยอให้คุณดื่ม คุณเลยยกขึ้นมาจะกินก่อนที่จะชะงักเมื่อเห็นสีน้ำตาลอ่อนๆของช็อคโกแลตปั่นที่ชวนให้นึกถึงเรื่องนั้น

              เรื่องที่ห้างน่ะนะ

                เจสสิก้าเห็นคุณชะงักไปก็นึกขึ้นได้ว่าเคยมีเรื่องราวๆไม่ดีกับช็อคโกแลตปั่นมาก่อนเลยใช้ศอกสะกิดยูริที่นั่งข้างๆ ซึ่งยูริก็เพิ่งนึกขึ้นได้เหมือนกัน

                “อ่าเห็นว่ามีกระเป๋าเซ็ตใหม่จากแบรนด์DTอ่ะ เห็นบอกว่าสีสวยมากเลย (ชื่อของคุณ)รู้รึเปล่า”เจสสิก้าเปลี่ยนเรื่องเพื่อให้บรรยากาศไม่เครียด คุณสะดุ้งแล้วเงยหน้าจากแก้วก่อนจะส่ายหน้าให้แทนคำตอบ

                “งั้นเดี๋ยวถ้าว่างอีกเมื่อไหร่ไปเดินดูด้วยกันนะ” ยูริบอกก่อนจะหันไปบ่นกับเจสสิก้าเพราะเจสสิก้าไม่ยอมกินมอคค่าต่อ คุณมองภาพนั้นก็ขำในใจ

              ออนนี้สองคนอยู่ด้วยแล้วก็สนุกดีนะ J

     

                15/07/2557

              โผล่มาเงียบๆก่อนจะขอบอกว่าตอนหน้ารับรองทั้งจุก ทั้งเจ็บ และสะใจ! ฮิฮิฮิ กลับมาแล้วหลังให้รอกันมานาน แฟนคลับเพิ่มขึ้นมาเยอะเลยอ่ะ ดีใจมากๆๆ ขอบคุณมากน้า

                ปล.เจอกันอีกทีหลังไรท์สอบเสร็จนะ สอบเสร็จอาทิตย์หน้าล่ะ ><



     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×