F.L.O.W. : Black Prinze - นิยาย F.L.O.W. : Black Prinze : Dek-D.com - Writer
×

    F.L.O.W. : Black Prinze

    เขียนเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำในวันที่ผมต้องการอดีต . .

    ผู้เข้าชมรวม

    91

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    91

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  5 ธ.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    Mon 26/11/2013
    01:40 a.m.
       
                                                                             “นางฟ้า”

              
       "เอาซักทีสิวะ"     "เออ รู้แล้ว ชั้นกำลังไล่ตามมันอยู่นี่ไง แกตาบอดหรอวะ!!"     
     
     ผมนั่งมองดูเพื่อนสนิททั้ง2คน ที่เป็นเจ้าของเสียงดังโวยวายในร้านเกมแห่งหนึ่ง มันทั้งคู่หัวเราะสนุกสนาน ผิด

    กับผมที่กำลังร้อนใจ  เพราะโทรศัพท์ของผมดันมาดื้อเอาตอนนี้ . .
      
       "แกเครียดอะไรวะ ไอพี ?!" เจ้าของเสียงนั้นมีนัยน์ตาสีมรกต ใบหน้ารับกับจมูกดูเข้ากันดีกับผมสีควันบุหรี่ที่

    ไม่ว่าใครมองมาก็ต้องหยุดค้างที่เขา บวกกับน้ำเสียงที่นุ่มและทุ้มดูมีเสน่ห์ที่ยากจะทำใจไม่ให้หลงใหล . .

     เค้าคือ "Eros"

      “นิดหน่อยว่ะ"อี" นี่มันเลยเวลาที่น้องชั้นต้องกลับบ้านแต่ป่านนี้ชั้นยังติดต่อน้องไม่ได้เลย แกก็รู้ว่าน้อง

    ชั้นมันนิสัยเป็นยังไง  ป่านนี้มันจะไปเถลไถลที่ไหนก็ไม่รู้ โทรศัพท์ของชั้นก็ดันมาใช้ไม่ได้อีก เฮ้ออออ . . “

      “เอาน่าไม่ต้องคิดมากหรอก น้องแกมันก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว แกจะไปตามเป็นไข่ในหินตลอดคงไม่เข้าท่า

    เท่าไหร่หว่ะ แล้วก็เรื่องโทรศัพท์ของแกที่มันใช้ไม่ได้แล้วทำไมไม่มาขอยืมพวกชั้นวะ”

    เออหว่ะ! ชั้นนึกไม่ถึงเลยนะเนี่ย 5 5 5 (ก็ผมนึกไม่ถึงจริงๆ นี่นา ><)


    มันเป็นธรรมดาของแกชั้นชินแล้วหล่ะ = ="


     "แกมันรั่วที่สุดในกลุ่มแล้วหล่ะไอพี" เสียงทุ้มที่ได้ยินแล้วต้องสนใจเจ้าของเสียง ผมสีดำสนิทที่เซ็ตจัดทรงมา

    อย่างดี และดวงตาสีดำที่เดาได้ยากว่าชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ . . เค้าคือ "Odin"


    ไม่เข้าใจเหมือนกันนะทีเรื่องยากๆแกคิดได้ตลอด แต่กับปัญหาแค่นี้ก็จะซื่อบื้อตลอดเลยหว่ะ ฮ่าๆๆ 

    (ดูมันครับ ดูมัน หัวเราะเยาะผมอีก ถ้าฆ่าเพื่อนนี่มันจะผิดกฎหมายมั้ยเนี่ยยย  - -")

    แกหน่ะเงียบไปเลยไอ"โอ" เล่นเกมต่อไปเหอะ ! - - เอ้อ อีชั้นขอยืมโทรศัทพ์แกหน่อยว่ะ จะโทหาน้องอ่ะ

    อ่ะนี่ เอาไปสิ รหัสชั้นแกก็รู้อยู่แล้วหล่ะ “

    อื้ม ขอบใจมากนะ “

    หลังจากคุยโทรศัพท์กับน้องชายเสร็จผมก็อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย ที่จริงคนที่มีปัญหาอ่ะเป็นตัวผมเองนั่นแหละ

    แค่เพียงแต่ว่าผมรักและเป็นห่วงน้องมากเกินไปเท่านั้นเอง ก็น้องของผมน่ะเหลือแค่ผมเพียงคนเดียวที่เป็น

    ครอบครัวจริงๆของเค้า

     

    เฮ้ !! พวกแกเลิกเล่นเดี๋ยวนี้ จะตี2แล้ว ถึงเวลาทำงานแล้วว่ะ วันนี้มีประชุมด้วย เดี๋ยวโดนพี่โทนดุเอา”

    ผมพูดพร้อมกับโยนกุญแจรถให้กับเพื่อนทั้งสองคน และออกมายืนสูบบุหรี่รออยู่หน้าร้าน 


     

    (บุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพนะคร๊าบบบ ^^)  สายตาของผมก็มองไปยังรถเก๋งสามคันที่จอดเรียงกันอยู่ 


     

    Mon 26/11/2013

    01:55


         แต่อยู่ดีๆก็มีหมาตัวนึงทำท่าเหมือนมันกำลังจะแสดงอาณาเขตของมันที่ล้อรถของไอโอ ผมจึงทำท่าโบกมือไล่มันไป


    เพราะกลัวว่าถ้าไอโอมันมาเห็นเจ้าหมาตัวตัวมันอาจจะชะตาขาดเพราะไอโอมันรักรถมากแต่


    เจ้าหมาดันวิ่งมาหาผม (อยากจะบอกว่าไล่ครับไม่ได้เรียก - -") แล้วมาทำหน้าตาแบ๊วใส่ อะไรจะเกิดขึ้นหรอ 


    แน่นอนครับ ผมก็ต้องเล่นกับมันสิ (น่าร๊ากกกก >_<)

      
        
         ขณะที่ผมกำลังเมามันกับการเกาท้องให้เจ้าหมาอยู่ ก็ได้มีเงาๆหนึ่งเคลื่อนเข้ามาใกล้ผม ผมเงยหน้าขึ้นไป


    มองเหมือนคนๆนั้นเค้าจะพูดอะไีรซักอย่างเพราะปากของเค้ากำลังขยับแต่ผมฟังไม่รู้เรื่องหรอกครับ ผมไม่ได้ยิน


    อะไรเลยด้วยซ้ำไปเพราะตั้งแต่ที่สบตาผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าสิ่งรอบข้างที่มีอยู่มันหายไปหมด เจ้าหมาที่กำลัง


    นอนกลิ้งอย่างมีความสุขก็หายไป เสียงรถบนท้องถนน เสียงพูดคุยของผู้คน ไม่มีอะไรเลย เหลือเพียงแค่ผมกับ


    คนๆนี้เท่านั้น . .


     

      เธอเป็นผู้หญิงที่บรรยายง่ายๆว่า"สวย" ตากลมโตสีเทาที่ทำให้ผมละสายตาไปจากเธอไม่ได้ จมูกขนาด


    พอเหมาะที่เป็นสันสวยงาม ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ ใบหน้าที่เรียวดูเข้ากับผมยาวดัดลอนด์สีเฮเซลนัท หุ่นที่


    ดูเพรียวกระชับและชุดเดรสสั้นสีแดงที่เธอใส่ ทุกๆอย่างมันทำให้ผมอยากละลายไปเลย . . ระเหิดเลยก็ได้


      "นี่!! ไอคนโรคจิต เมื่อไหร่แกจะเลิกยุ่งกับหมาชั้นย๊ะ!!!!~" เจ้าของเสียงที่ทำให้ผมตื่นขึ้นมาจากภวังค์ก็คือคน


    เดียวกับที่ผมเพ้อเมื่อกี้นั่นแหละครับ หมดกันครับ หมดกัน ผมพูดได้แค่นี้จริงๆ เหมือนทุกอย่างที่พูดมาเมื่อกี้


    แมร่งกรอกลับไปหมดเลย เจอหน้าสวยใจโหดอย่างยัยนี่ไป อึ้งเลยครับ - - " 

       
    "หน้าตาน่ากลัว มันไม่จำเป็นต้องทำตัวน่าเกลียดนะครับคุณ ผมจะไปตรัสรู้ได้ไงว่าเจ้านี่เป็นหมาใคร มันมาเล่นกับผมเองครับ


     "กรี๊ดดดดด !!!!!! นายว่าใครน่าตาน่ากลัวย๊ะไอคนโรคจิตคิดจะข่มขื่นหมา" ดูครับ ดูความปากร้ายของเธอ - -


    "ใครอยากรีบก็รับไปสิ แล้วใครจะไปข่มขืนหมาคุณ บ้ารึเปล่า?"


    "นายนั่นแหละที่คิดจะข่มขืนหนูดีที่น่ารักของชั้น!!"


    "เฮ้ออ ! สงสารหนูดีจริงๆที่มีเจ้านายแบบคุณ น่ารำคาญชะมัด" ผมพูดพร้อมกับหันหลังเดินไปทิ้งไว้เพียงควัน


    บุหรี่จางๆ และได้แต่คิดว่าผมอยากพบกับเธออีกครั้ง . . 

       
    และเมื่อผมกับเพื่อนออกมาจากร้านเกมอีกครั้ง ผมชะเง้อมองซ้ายที \\(- ) แล้วก็ขวาที ( -)//


    ก็ไม่เจอเธอคนนั้นอีกแล้ว 


     

      "แกมองหาอะไรวะพี?" อีกับโอถามขึ้นพร้อมกัน พร้อมกับสีหน้าสงสัย


     ".. เอิ่มม ก็เมื่อกี้ที่ชั้นออกมารอพวกแก เจอผู้หญิงคนนึงหว่ะ สวยมากด้วยแต่ติดที่ปากร้ายไปนิดว่ะ..แล้" ผม


    ตอบและหยุดพูดทันที เพราะไอโอมันแทรกขึ้นมา


    "ว้าววว พีพูดถึงผู้หญิงด้วยหว่ะ นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้ยินแกพูดถึงผู้หญิงเนี่ย" ไอโอมันแซว


    "เว่อร์เกินละไอโอ ไปๆขึ้นรถไปทำงานกันได้แล้ว" ผมพูดแบบขอไปที


     

     

    ..ROMEO CLUB..

    26/11/201

    02:20

        

          เอี๊ยดดดดด !!!! เสียงเบรกดังขึ้นหน้าโรงแรมหรูใจกลางเมือง


    สวัสดีครับ” พนักงานต้อนรับทักทาย ผมก้มหัวให้เป็นมารยาทแล้วเดินเข้าโรงแรม


    มากันได้ซักทีนะพวกตัวแสบ” เจ้าของเสียงนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาสีแดงตัดกับสูทสีขาวที่ดูสะอาดเรียบร้อย


    สวัสดีครับพี่โทน” พวกเราพูดพร้อมกัน


    พี่โทนเป็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ ที่ดูดี เสียงทุ้มๆ ออกแนวคุณอาสมบัติ เมทินีอะไรประมาณนั้นอ่ะครับ และพี่โทนเป็นผู้นำที่คอยดูแลเวลาที่


    พวกเราทำงานที่นี่ และเป็นผู้ใหญ่ที่พวกเราเคารพมาก


    ไปๆรีบเข้าห้องประชุมกันได้แล้ว” “คร้าบบบบ” พวกเราตอบเป็นเสียงเดียว


     

     

    ..ROMEO CLUB..

    26/11/201

    03:00


     

    ชั้นว่าชั้นเกลียดการประชุมว่ะ” ผมพูดทันทีหลังจากประชุมเสร็จพร้อมกับเอามือนวดต้นคอ นั่งเกร็งจนเมื่อยไปหมดแล้ว -*-


    เออว่ะ” อีกับโอพูดพร้อมกัน


    ก้นชั้นชาไปหมดอ่ะ ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา” โอบ่นอุบอิบ


    วันนี้ไม่อยากทำงานว่ะ หนีกลับกันมั้ย?” ผมถามเพื่อน


    เอาไงก็เอา แล้วเราจะไปไหนกันอ่ะ?? ไปที่เดิมกันดีมั้ย” โอบอก


    ก็ดีนะ อีฝากจัดการนัดทุกคนนะ” ผมบอกอีขณะที่กำลังเดินไปลานจอดรถ


    ขณะที่กำลังขับรถออกไปจากโรมแรม ก็มีรถขับสวนเข้ามาเป็น Nissan Skyline R34 สีแดง รถน่ะไม่เท่าไหร่หรอก


    ครับแต่คนขับนี่สิ เหมือนกันผู้หญิงที่เจอหน้าร้านเกมเลย . . “คิดมากไปแล้ว” ผมบอกกับตัวเองและเหยียบคันเร่งตาม


    เพื่อนๆไป . .

     



     

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น