Charismatic - นิยาย Charismatic : Dek-D.com - Writer
×

    Charismatic

    ผู้เข้าชมรวม

    9,302

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    9.3K

    ความคิดเห็น


    302

    คนติดตาม


    267
    จำนวนตอน :  30 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.พ. 60 / 09:07 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Intro 

     

    “ไม่เอาน่า เรื่องที่ว่าเอาลูกไปทำงานขัดดอกนั่นมันโบราณสิ้นดี” จียงเอ่ยอย่างหัวเสีย เขาไม่น่ายอมเป็นหนี้ผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ

    การเจรจาลดหย่อนผ่อนหนี้ของปีนี้มันลำบากกว่าทุกครั้ง

    “ไม่ยอมเอาลูกชายมาขัดดอก งั้นพ่อสนใจจะมาเองไหมล่ะ” ซึงฮยอนเอ่ยกระซิบติดใบหูสวย

    คนตรงหน้านี้เขาเคยรักมากแค่ไหนตอนนี้หัวใจก็ยังคงรักเช่นเคย

    เวลาทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป แต่หัวใจเขาไม่เคยเปลี่ยน

    ตั้งแต่ที่เขาต้องแต่งงานไป จียงก็แต่งงานตามทันที ลูกของเราต่างเกิดจากผู้หญิงที่เราต่างไม่ได้รัก หากแต่พวกเขาก็ถูกเลี้ยงดูมาด้วยความรัก

    “หุบปากไปดีกว่าน่า เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้มานานแล้ว” จียงดูเหมือนจะหงุดหงิดกับเรื่องนี้ทุกครั้งที่ต้องเอ่ยถึงมัน

    รักกัน แต่ใช้ชีวิตร่วมกันไม่ได้ ฐานะทางสังคมมันค้ำคอเกินไปในสมัยนั้น

    “งั้นก็ส่งลูกชายนายมา ขอเป็นลูกชายคนโตนะ จบนอกหนิ น่าจะใช้งานได้เยอะดี” ซึงฮยอนยิ้มร้าย

    จียงกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น เป็นหนี้รักยังไม่พอ ยังต้องมาเป็นหนี้ทางธุรกิจกับคนคนนี้อีก

    ตอนนั้นเขาคิดอะไรอยู่จึงตัดสินใจทำแบบนี้ลงไป

    ตอนนี้ก็ได้แต่คิดแก้ปัญหากันต่อไป

    .

    .

    .

    ซึงฮยอนกลับมาที่บ้านหลังจากไปเจรจาการผ่อนชำระหนี้กับคนรักเก่า

    เขาเดินผ่านห้องลูกชายตัวดีของเขาและได้ยินว่ามีเสียงผู้หญิงกำลังหัวล่อต่อกระซิกกันดูท่าทางน่าสนุก

    คุณพ่อหรือที่เขาให้ลูกเรียกเขาว่าพี่ชายคนโตทำการเคาะประตูห้องนั่นเสียงดังลั่น

    นานพอดูที่ไม่มีใครมาเปิดประตูให้เขา มือใหญ่นั่นเคาะรัวลงไปคล้ายกำลังแกล้ง

    เจ้าของห้องเดินมาเปิดประตูให้ด้วยความหงุดหงิด ร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่ากับกางเกงชั้นในตัวจิ๋วที่เขาสวมใส่บ่งบอกได้ดีว่าพวกเขาไม่ได้แค่หยอกล้อกันธรรมดาๆในห้องนอน

    “พี่มีอะไร” จุนฮเวเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่พอใจมากนัก เด็กคนนี้ใช่จะกลัวคนเป็นพ่อซะที่ไหน

    “เบาๆหน่อย รบกวนคนอื่นเขา”

    “บ้านออกจะหลังใหญ่ ใครรำคาญก็ลงไปอยู่ชั้นล่างสิ”

    “เบาหน่อยแล้วกัน ลูกเขาเป็นอะไรขึ้นมา ขี้เกียจตามไปรับผิดชอบ”

    “หยอกกันเบาๆน่า พี่ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ยอมให้เสียชื่อหรอก”

    “ระวังจะโดนแบคเมลล์เอาล่ะ เข้าใจนะว่านี่ขี้เกียจตามแก้ปัญหา”

    “พี่นี่น่ารำคาญเหมือนเคยเลย แค่นี้นะครับ ขัดความสุขจริงๆ” ว่าแล้วจุนฮเวก็ปิดประตูลง

    ซึงฮยอนส่ายหน้าให้กับเจ้าลูกชายของเขา

    ก็เพราะเป็นแบบนี้แหละ

    ถึงจำเป็นต้องหาคนมาดูแล

    ลูกชายนายคงจะพอได้เรื่องนะ จียง

    ซึงฮยอนมองภาพเด็กคนนั้นที่เขารีเควสจียงไปในมือถือของตัวเอง

    เขาให้คนแอบตามเด็กผู้ชายคนนี้ตลอดเวลาที่เด็กนั่นอยู่ต่างประเทศ

    ชอบมาก และอยากให้มาเป็นครอบครัวเดียวกัน

    ไม่ได้พ่อ ก็เอาลูกก็ยังดี

    .

    .

    .

    .

     เรื่องใหม่ ยังไม่มีแท็ก

    แฮะๆ

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น