That's no no - [ #DoubleB x #JunHwan :: #iKON ]

Intro

ในความมืดสนิทรอบกาย มีเพียงแสงที่ฉายส่องสว่างตรงหน้า เสียงภาพยนตร์ต่างภาษามีตัวอักษรบรรยายไว้เบื้องล่างของจอภาพขนาดใหญ่

เด็กหนุ่มกระพริบตาก่อนจะขยับท่านั่งให้สบายตัวขึ้น ในนี้ค่อนข้างเย็น และหนุ่มสาวก็มากันเป็นคู่ หากแต่เขามาที่นี่เพียงคนเดียว มีคนเคยบอกว่าการไปดูหนังคนเดียวนั้นมันเปลี่ยวใจแค่ไหน แต่ไม่เสมอไปสำหรับเขา

เสียงคุยกันของคนที่นั่งข้างๆนั่นทำให้เขารู้สึกอึดอัดและกำลังไม่พอใจ คนอะไรไม่มีมรรยาทเอาซะเลย คุยกันไม่ว่า แต่ถ้าถึงขนาดนั่งจูบดูดกันกลางโรงหนังขนาดนี้ คนนั่งข้างๆอย่างเขาก็สุดจะทน

เข้าใจหน่อยว่านี่ไม่ได้กำลังฉายภาพยนตร์อิโรติค และก็เป็นที่ที่ค่อนข้างสาธารณะ นี่ไม่ใช่บ้านของคุณนะ

“ขอโทษนะครับ ที่นี่ไม่ใช่โรงหนังส่วนตัวที่พวกคุณจะมานัวเนียกันด้วยท่าไหนก็ได้ มรรยาท สะกดเป็นไหมครับ”ฮันบินเอ่ยบอกเสียงเย็น เขาทนไม่ไหวกับพฤติกรรมไม่เกรงใจสังคมของคนตรงหน้า เขาเอ่ยบอกก่อนจะลุกขอทางเดินออกจากที่นั่งตรงนั้นไป

รู้ตัวดีว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง แต่การกระทำนั้นมันบังเอิญมาหนักหัวเขาก็แล้วจะทำไม

คนถูกว่าผละกายออกจากหญิงสาวเดินตามเขาออกไป ไม่อาจคาดเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฮันบินผู้ปากดี หากแต่เขาก็ไม่คิดกลัวเลยสักนิด

“เดี๋ยวก่อน”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกเขาไว้ แน่นอนสิต้องเป็นเขา เพราะไม่มีใครอยู่ตรงนั้นอีก

“เสร็จธุระแล้วเหรอครับ ถึงตามออกมา”

“เมื่อไหร่จะเลิกตามฉันสักที”คิมจีวอนเอ่ยอย่างไม่ชอบใจนัก เขาจำได้แม่นว่าเขามักจะเจอเด็กผู้ชายคนนี้แทบจะทุกที่ที่เขาไป ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป เขาคิดว่าเด็กคนนี้จงใจติดตามเขา

“ใครตามคุณ”

“นายนั่นแหละ”

“ถูกจับได้ซะแล้ว”ฮันบินยิ้มอาย แต่นัยย์ตาเขาไม่ได้บอกออกมาอย่างนั้น มันเจ้าเล่ห์แสนกลจนคนตรงหน้ายากจะเชื่อ

“นายยอมรับแล้วใช่ไหมว่าตามฉันมา”

“แล้วยังไง”ฮันบินทำหน้าไม่ยี่หระที่ถูกจับได้

“นายต้องการอะไร”คำถามนี้แหละที่ฮันบินรอฟังอยู่

“ต้องการความสนใจจากนายไง”เรียวปากจิ้มลิ้มเอ่ยบอกอย่างไม่คิดปิดบังความรู้สึก

“ถ้างั้นคงไม่แปลก เพราะนายไม่ใช่คนแรกที่เดินเข้ามาบอกกับฉันแบบนี้”นี่ก็หนุ่มมั่น แน่นอนว่าฉันก็ฮอตตัวพ่อ

คิมจีวอนใครๆก็รู้จัก หนุ่มฮอตระดับมหาวิทยาลัย รูปไม่ค่อยหล่อ แต่พ่อรวย แถมยังเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัย สเป็คทั่วไปของสาวๆ และแน่นอนว่าเจ้าตัวก็พึงใจในสถานะของตัวเองตอนนี้อยู่ไม่น้อย

“ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนแรกที่พูดแบบนี้ แต่ผมอยากเป็นคนแรกที่พี่หันมาสนใจอย่างจริงจัง”

“มั่นใจในตัวเองจังเลยนะ”

“แน่นอน แต่ดูจากรูปการแล้ว ความกล้าหาญไม่น่าจะมีอยู่ในคนขี้ขลาดอย่างพี่ ท่าทางผมจะเสียเวลาเปล่าๆ”ฮันบินเอ่ยบอกพลางแสยะยิ้มใส่

จีวอนรู้สึกเหมือนกำลังโดนท้าทายจากเด็กไม่วานซืน เขารู้จักคิมฮันบิน เคยเจอกันบ่อยที่คณะศิลปกรรมคณะของจินฮวานหนุ่มหน้าหวานที่เขาตามจีบอยู่ เคยได้สนทนากันบ้างแต่ไม่คิดว่าจะร้ายกาจได้ขนาดนี้ เอาสิถ้านายคิดว่าตัวเองเก่ง ฉันไม่สนใจเด็กซื่อใสแบบนายหรอก

“คิดว่าดีก็ทำไปสิ อย่ามาเสียใจภายหลังที่เคยมาพูดกับฉันแบบนี้”

“ลองดูครับผมคิดว่าพี่ต่างหากที่ต้องเสียใจหากไม่ได้รู้จักคนอย่างผม”ฮันบินเอ่ยบอก

จีวอนเบ้หน้าอย่างไม่เชื่อคำพูดนั้นนัก

“อ่อ ลืมบอกไป ในโรงหนังเมื่อกี๊ อ่อนอ่ะ ขออวดว่าผมทำได้ดีกว่าผู้หญิงคนนั้น”ฮันบินยิ้มให้ก่อนจะเดินจากไป

จีวอนไม่ได้เดินตามไป เขาแอบยกยิ้มที่มุมปากอย่างไม่รู้ตัว จะบอกว่าโกรธก็คงไม่ใช่เสียทีเดียว หากแต่จะเรียกว่ารู้สึกดีมันก็ไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น

คิมฮันบิน เรียกร้องความสนใจได้น่าสั่งสอนทีเดียว

.

.

.

.

TBC

แคทลงอินโทรสั้นๆให้อ่านกันก่อนเนอะ

เพราะเรื่อง How94-95 จบไปแล้วแคทกำลังรีไรท์รวมเล่มให้อยู่เนอะ เพิ่มตอนพิเศษให้ด้วยสองตอน อิอิ

ใครสนใจสั่งจองดูรายละเอียดได้ที่ กระทู้นี้นะคะ
http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=1302983&chapter=13

ส่วน R.O.D เดี๋ยวมาลงต่อให้นะคะ แนวพีเรียตสำหรับแคทมันยังถือว่าฮาร์ดอยู่แต่แคทตั้งใจแต่งมากนะ

ยังใช้คำถูกคำผิดกระจายเลย อ่านเอามันส์นะคะอย่าเพิ่งตีหนู จะพยายามปรับปรุงแก้ไข ติชมกันได้นะคะ งื้อ

คิดถึงทุกคนนะคะแต่อาจจะลงช้าหน่อย การบ้านค่อนข้างเยอะแต่ก็อยากแต่งฟิคนะ ไม่มีใครบังคับเราแต่เราต่างหากที่อยากเจอทุกคน หาเวลาแต่งฟิคเต็มที่ อิอิ ความสุขเริ่มจากเราและดีใจทุกครั้งหากผู้อ่านเข้ามาอ่านแล้วมีความสุขไปด้วย

ขอบคุณที่ติดตามกันมาจนถึงเรื่องนี้

จะเป็นยังไงต่อฝากติดตามกันด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ